04 Genesis

HOOFDSTUK 4.
4. DE OFFERANDEN MOETEN MET BLOED BESPRENKELD WORDEN.
In iedere offerande aan God moeten wij de ene grote God herkennen; dat alleen kan onze gave aanvaardbaar maken voor Hem. Als Abel de eersteling offerde van zijn kudde, erkende hij God, niet alleen als de schenker van zijn tijdelijke zegeningen, maar ook als de gever van de Heiland. Abels gift was de meest uitgelezene, die hij kon geven, want het was de meest preciese opgegeven eis.
Maar Kain bracht alleen van de vrucht van de grond en zijn offerande werd door de Heer niet aanvaard. Zij drukte geen geloof uit in Christus. Al onze offeranden moeten besprenkeld worden met het bloed van de verzoening. Als de gekochte eigendom van de Zoon van God, moeten wij aan de Heer onze persoonlijke levens geven. (RH Nov. 24, 1896 ).
(Gen. 2 : 17) PLAATSVERVANGER AANVAARD VOOR 'T OGENBLIK.
De gevallen mens kan niet langer onmiddellijk voor God verschijnen met zijn smeekbeden voor zijn schuld; want zijn overtreding van de goddelijke wet, heeft een niet te overschrijden hinderpaal geplaatst tussen de heilige God en de overtreder. Maar een plan was bedacht dat de uitspraak van dood zou rusten op een plaatsvervanger. In het plan van verlossing moest er vergieten van bloed zijn, want dood moest volgen als uitwerking van de zonde van de mens. De dieren voor offergiften moesten Christus voorafbeelden. In het geslachte offer moest de mens de vervulling zien voor het ogenblik van Gods Woord:" Gij zult zekerlijk sterven". lbid. Maart 3, 1874.
6. GOD BEMERKTE IEDERE HANDELING.
God zag de toorn van Kain, het betrekken van zijn gezicht. Zo is dus gekend hoe nauwkeurig de Heer iedere handeling ziet, al de instanties en bedoelingen, ja, zelfs de uitdrukking van het gelaat. Dit, de mens moet zelfs niets zeggen, drukt zijn weigering om de wil van God te doen uit .... Wel kan de vraag u gesteld worden door de Heer, als gij de impulsen van uw opstandig hart niet kunt volgen, "waarom zijt gij vertoornd? en waarom is uw aangezicht betrokken?"
Zulk een vertoon laat blijken dat, omdat zij niet kunnen handelen naar Satans list en methode, zij geprikkeld zijn en slechts een geest uitdrukken, gelijk aan deze van Kain. MS 77, 1897.
8 TWIST MOEST KOMEN. - Er kon geen harmonie zijn tussen de twee broeders en strijd moest komen. Abel kon niet toegeven aan Kain zonder schuldig te zijn aan ongehoorzaamheid aan de speciale wetten van God. Brief 16, 1897.
KAIN VERVULD MET TWIJFEL EN WAANZIN. - Satan is de vader van het ongeloof, de murmurering en de opstand. Hij vulde Kain met twijfel en met waanzin tegen God, omdat zijn offer geweigerd werd en dat van Abel aanvaard. En hij sloeg zijn broeder in zijn krankzinnige waanzin. RH Maart 3, 1874. 15. MERK VAN KAIN. - God heeft aan ieder mens zijn werk gegeven; en als eenieder zich afkeert van het werk dat God hem gegeven heeft, om het werk van Satan te doen, om zijn eigen lichaam te bevlekken of om een ander in zonde te leiden, dan is dat werk van deze mens vervloekt en het brandmerk van Kain is op hem geplaatst. De ondergang van zijn slachtoffer zal tot God roepen, zoals het bloed van Abel deed. Ieder mens, hij moge bedienaar of leek zijn, die zoekt de rede van iemand anders te dwingen of te beheersen, wordt een werktuig van Satan, om zijn werk te doen, en in het zicht van het hemelse universum, draagt hij het merk van Kain.
25. SET NOBELER IN GESTALTE DAN KAIN EN ABEL. - Set was van een edeler gestalte dan Kain en Abel en geleek meer op zijn vader dan zijn andere zonen. De nakomelingen van Set hadden zich afgescheiden van de verdorven afstammelingen van Kain. Zij hadden de kennis van Godswil lief, terwijl het goddeloos ras van Kain geen eerbied had voor God en zijn heilige geboden. 3 SG 60.
Vers 1 - 15. PP 56 - 64.
Vers 1 - 5. PP 362.
Vers 3. 1 Get. 544 - 45.
Vers 3 - 4. Gelijk. 124; PP 68 - 69.

VERS 4.
De macht van Christus, de gekruisigde Heiland, om eeuwig leven te schenken zou moeten voorgesteld worden aan het Volk. Wij zouden hen moeten aantonen, dat het oud testament met zijn voorafbeeldingen en schaduwen evengoed het evangelie uitmaakt als het nieuwe testament met zijn openbarende macht. Het nieuw testament brengt geen nieuwe godsdienst naar voor. Het oud testament vertegenwoordigt geen godsdienst, die opzij moet gezet worden door het nieuwe. Het nieuw testament is slechts de vooruitgang en de openbaring van het oude. Abel was een gelovende in Christus, en was evengoed gered door Zijn macht als Petrus en Paulus. Enoch was een vertegenwoordiger van Christus zo zeker als het de geliefde discipel Johannes was. Enoch wandelde met God, en hij was niet meer, want God nam hem mede. Aan hem werd de boodschap van de Tweede komst van Christus medegedeeld. "En van dezen heeft ook Enoch de zevende van Adam, geprofeteerd zeggende: Zie de Heere is gekomen met zijne vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hunne goddelooze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege al de harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben". Judas 14-15. De boodschap door Enoch gepredikt en zijn opneming ten hemel waren een overtuigend argument voor allen die in zijn tijd leefden. Deze dingen waren elementen, die Methusalah en Noah konden gebruiken met macht om aan te tonen dat de rechtvaardige kan ten hemel opgenomen worden.
Deze God die met Enoch wandelde was onze Heiland en onze Heer Jezus Christus. Hij was het licht van de wereld juist dan zoals Hij het nu is.

Deze, die dan leefden, waren niet zonder leeraars om hen te onderwijzen naar het pad van leven; want Noah en Enoch waren christenen. Het evangelie is in lering gegeven in de Leviticus. Er wordt nu volledige gehoorzaamheid geëist gelijk het dan ook geëist werd. Hoe belangrijk is het dat wij de belangrijkheid van dit woord begrijpen!!
De vraag is gesteld: Wat is de oorzaak van het gebrek in de kerk? Het antwoord is: Wij laten aan onze gedachten toe dat zij weggetrokken worden van het woord. Als het woord van God gegeten werd als het voedsel voor de ziel, als het behandeld werd met eerbied en achting, dan zou het niet nodig zijn dat vele en herhaalde getuigenissen die nu bestaan, gegeven worden. De eenvoudige verklaringen van de Schrift zouden aanvaard en er zou in overeenstemming gehandeld worden. Test. 6 392 - 93.

Vers 9. 1 get. 27 - 29. 2 get. 166 - 267. Vers 10. 2 get. 157.

VERS 12.
"De vloek op de grond is eerst maar licht gevoeld geweest; maar nu rust een dubbele vloek op haar". Story of Redemption 54.

VERS 9 - 12.
"Kain en Abel vertegenwoordigen de twee klassen, de rechtvaardigen en de zondigen, de gelovigen en de ongelovigen, die zullen bestaan vanaf de val van de mens tot de tweede komst van Christus, Kain die zijn broeder verlaat, vertegenwoordigt de zondigen, die zullen naijverig zijn op de rechtvaardigen en die hen zullen haten omdat zij beter zijn dan zijzelf. Zij zullen jaloers zijn op de rechtvaardigen en zullen hen vervolgen en ter dood brengen omdat hun goed-doen hun zondig handelen veroordeelt. Idem.
Vers 15. EG. 251 onder en 252. PP 320 - 21. Vers 16. PP 47 onder - 48. Vers 16 - 16. PP 66.
VERS 19.
"In den beginne gaf God aan Adam één vrouw, hierdoor zijn bevel aanduidend. Hij besloot nooit, dat de man meer vrouwen zou hebben. Lamech was de eerste, die afweek in dit opzicht van Gods wijze regelingen. Hij had twee vrouwen, die onenigheid in de familie brachten. De naijver en de jaloersheid van beide maakte Lamech ongelukkig. Als de mens zich begon te vermenigvuldigen op de aardbodem, en er dochters onder hen geboren werden, namen ze zich vrouwen uit allen die ze zich verkozen. Dit was een van de grote zonden van de bewoners van de oude wereld, die de wraak van God op hen trok. Deze gewoonte werd beoefend na de vloed, en werd zo gewoon dat zelfs rechtvaardige mannen in deze praktijk vervielen en menigvuldige vrouwen hadden. Toch was het niet minder zonde, zodat zij hierdoor verdorven werden en hierin afweken van Gods bevel. De Heer zei van Noah en zijn familie, die gered werden in de ark: "U heb Ik gezien rechtvaardig voor Mijn aangezicht in dit geslacht". Gen. 7 : 1. Noah had maar één vrouw en hun verenigde familiediscipline was door God gezegend. Omdat Noah's zonen rechtvaardig waren werden zij gespaard in de ark met hun rechtvaardige vader. God heeft geen polygamie toegelaten in een afzonderlijk geval. Het is in tegenstelling met Zijn wil. Hij weet dat het geluk van de mens erdoor vernietigd wordt. Abraham's vrede was grotelijks bedorven door zijn huwelijk met Hagar". Story of Redemption. 76.

VERS 1 - 5.
Lessen uit de gelijkenissen 295 - 96. COL 316.
"Er wordt te weinig diep ingegaan op de wonders van verlossing. Wij moeten deze onderwerpen meer volledig en zonder ophouden voorstellen in onze redevoeringen en in onze geschriften. Onze eigen harten moeten diep geroerd zijn door deze verregaande en verlossende waarheden. Er bestaat gevaar, dat deze reden en artikels gehouden worden zoals de offerande van Kain, beroofd van Christus". Counsels to Writers and Editors. 80.
"De woorden, die de Heiland sprak verwijzend naar de tempel van Jeruzalem, "Breek dezen tempel en in drie dagen zal Ik hem oprichten", hadden een diepere betekenis dan de hoorders beseften. Christus was de grondslag en het leven van de tempel. De diensten erin waren zinnebeelden van het offer van de Zoon van God. Het priesterdom was ingesteld om het karakter van middelaarschap en het werk van Christus voor te stellen. Het ganse plan van offerdienst was een voorafschaduwing van de dood van de Verlosser om de wereld te redden. Er zou geen doeltreffendheid zijn in deze offeranden als de grote gebeurtenis waarnaar zij verwezen hadden gedurende eeuwen, was voltrokken.
Vanaf het ogenblik dat het ritueel stelsel een symbool was van Christus, had het geen waarde zonder Hem. Als de Joden hun verwerping van Christus bezegelden door Hem ter dood over te leveren, verwierpen zij alles wat betekenis gaf aan de tempel en aan de offeranden in de tempel. De gewijdheid van de tempel viel weg. Hij werd gedoemd tot vernietiging. Vanaf deze dag waren offeranden en de diensten ermede verbonden zinloos. Gelijk de offers van Kain drukten zij geen geloof uit in de Heiland. Door Christus ter dood te brengen, vernietigden de Joden feitelijk de tempel. Als Christus gekruisigd werd, werd de inwendige gordijn in tweeën gescheurd van boven tot beneden, hiermede beduidend, dat grote eindofferande volbracht was, en dat het systeem van offeranden voor altijd een einde genomen had. Desire of Ages 165. Grote Strijd 582. Gr. Contr. 500.
"Vele opmerkingen zijn gemaakt geweest, dat de sprekers in hun reden blijven stilstaan zijn op de wet en
niet op Jezus. Deze vaststelling is niet strikt genomen juist, maar is er daar geen reden voor? Hebben er
in de predikstoel geen mensen gestaan, die geen ware ondervinding hebben in de dingen van Christus ? 78.

Velen van onze bedienaars hebben louter gepredikt, onderwerpen voorstellend op een wijze van argumenteren en hebben schaars van de reddende macht van de Verlosser gewag gemaakt. Hun getuigenis was ontdaan van het verlossend bloed van Christus. Hun offerande geleek op deze van Kain. Hij bracht aan de Heer de vruchten van het veld, wat op zichzelf aanvaardbaar was voor God. Het fruit was zeer goed; maar de kracht van de offerande - het bloed van het geslachte lam, voorstellend het bloed van Christus - ontbrak. Het is ook het geval met sermoenen beroofd van Christus. Hierdoor worden de mensen niet getroffen in het hart; zij worden er niet toe gebracht te vragen: "Wat moet ik doen om gered te worden?" Van al de belijdende christenen moeten de zevende dags adventisten het meest voor zijn in het opheffen van Christus voor de wereld. Het verkondigen van de derde engelen boodschap eist het voorstellen van de Sabbat-waarheid. Deze waarheid met anderen begrepen in de boodschap, moet verkondigd; maar het groot centrum van aantrekking, Christus Jezus, mag niet uitgelaten worden. Het is aan het kruis van Christus, dat barmhartigheid en waarheid elkander ontmoet hebben, en dat gerechtigheid en vrede elkander gekust hebben. De zondaar moet naar Kalvarie geleid worden; met het eenvoudig geloof van een kind moet hij vertrouwen op de verdiensten van de Heiland, Zijn gerechtigheid aanvaardend, gelovend in Zijn barmhartigheid. Gospel Workers 156 - 57.
Profeten en Koningen 554. Pr. and Kings 685.
Patr. en Prof. 58; 68 - 69; 106; 362 - 63. Patr. and Pr. 73; 84; 123; 364.
Er werd dan een systeem ingesteld dat de offeranden van dieren vergde om aan de mens voor te houden, dat wat de slang Eva deed wantrouwen, namelijk dat de straf van de ongehoorzaamheid de dood is. De overtreding van Gods wet maakte het noodzakelijk voor Christus te sterven als een offer, en aldus een weg te banen voor de mens om de straf te ontgaan en toch de eer van Gods wet te beveiligen. Het systeen van offeranden moest de mens nederigheid leren, tengevolge van zijn gevallen toestand, en hem leiden tot bekering en van alleen in God te vertrouwen, door de beloofde Verlosser, voor vergiffenis van vorige overtredingen van de wet. 3 Spir. Gifts 295 - 96.
"De Heer stelde het eerst het systeem van offerdiensten in met de val van Adam, dat hij onderwees aan zijn nakomelingen. Dit systeem was verdorven vbbr de vloed door dezen, die zichzelf scheidden van de gelovige volgelingen van God en zich gewaagden aan het bouwen van de toren van Babel. Zij offerden aan God van hun eigen maaksel inplaats van aan de God van de Hemel. Zij offerden geen offeranden omdat zij geloof hadden in de Verlosser die moest komen, maar omdat zij dachten dat zij hun goden zouden behagen door een groot aantal dieren te offeren op bevlekte afgoden altaars. Hun superstitie leidde hen tot grote buitensporigheden. Zij onderwezen het volk, dat hoe waardevoller het offer was, hoe meer genoegen het zou verschaffen aan hun afgoden, en hoe grote de voorspoed en de rijkdom zou zijn van hun natie. Dikwijls werden mensenoffers gebracht aan deze gevoelloze idolen. 3 Spir. Gifts 301 - 02.
"Vlugge energieke en ernstige aktie kan een onbesliste ziel redden. Niemand kan zeggen hoeveel verloren is door te pogen te prediken zonder de zalving van de heilige Geest. Er zijn zielen in iedere vergadering, die twijfelen, ofschoon overtuigd dat zij gans voor God zijn. De beslissing moet gemaakt worden voor tijd en voor eeuwigheid, maar het is te dikwijls het geval, dat de bedienaar de geest en de macht van de boodschap van waarheid in zijn eigen hart niet heeft, zo worden er geen direkte oproepen gemaakt voor deze zielen, die trappelen in de balans. Het gevolg is dat de indrukken geen diepgang hebben op het hart van de overtuigden; en zij verlaten de vergadering minder geneigd de dienst van Christus te aanvaarden dan als zij aankwamen. Zij beslissen te wachten op een meer gunstige gelegenheid, maar deze komt nooit. Deze God-missende rede heeft gebrek aan de Redder, gelijk het offer van Kain. De gouden gelegenheid is verloren en de gevallen van de zielen zijn beslist ....
In deze eeuw van duisternis moet er iets meer zijn dan droge theorie om de zielen te bewegen. De bedienaars moeten een levende verbinding hebben met God.
Zij moeten prediken als dat zij geloven wat zij zeggen. Levende waarheden vallend van de lippen van de man van God, zullen zondaars doen beven en de overtuigden doen roepen: "Jehova is God Ik heb beslist gans aan Zijn zijde te staan".
4 Test. 446 - 47.
"De macht van Christus de gekruisigde Heiland, om eeuwig leven te geven, zou moeten voorgesteld worden aan het volk. Wij zouden hen moeten tonen dat het oude testament even werkelijk het evangelie is in voorafbeeldingen en schaduwen als het nieuw in zijn ontvouwende macht. Het nieuw testament presenteert geen nieuwe godsdienst; het oud testament stelt.geen godsdienst voor, die moet vervangen worden door het nieuw. Het nieuw testament is slechts de voortgang en de ontplooiing van het oud. Abel was een gelovige in Christus, en was waarlijk gered door Zijn macht, zoals het 't geval was voor Petrus en Paulus". 6 Test. 392.
"Nadab en Abihu, de zonen van Aaron, die bedienaars waren in de heilige dienst van het priesterschap, dronk vrij van de wijn, en, zoals naar gewoonten gingen zij binnen om te bedienen voor de Heer. De priesters, die wierook brandden voor de Heer moesten het vuur van Gods aansteking gebruiken, wat dag en nacht brandde, en dat nooit uitdoofde. God gaf uitdrukkelijke richtlijnen hoe ieder onderdeel van zijn dienst zou opgevat worden, omdat al deze, die verbonden waren met Zijn heilige aanbidding in akkoord mochten zijn met Zijn heilig karakter. En iedere afwijking van de uitdrukkelijke leiding van God in verband met Zijn gewijde eredienst, was strafbaar met de dood. Geen offer was aanvaardbaar voor God, dat niet gezouten of aangenaam gemaakt was met het goddelijke vuur, dat de gemeenschap van God voorstelde en de mens, die geopend was alleen door Jezus Christus. Het heilige vuur, dat op het wierookvat moest gebracht worden, werd eeuwig in brand gehouden. En als het volk buiten was in ernstig gebed, moest de wierook aangestoken met het eeuwig vuur voor God opstijgen, gemengd met hun gebeden. Deze wierook was het zinnebeeld van het middelaarschap van Christus.
De zonen van Aaron namen gewoon vuur, dat God niet aanvaardde, en zij offerden hoon aan de oneindige
God door dit vreemde vuur voor Hem te brengen. God verteerde hen door vuur om hun positieve veronachtzaming van Zijn uitdrukkelijke richtlijnen. 79.

Al hun werken waren te vergelijken met het offer van Kain. Er werd geen Goddelijke Redder voorgesteld. Waren deze zonen van Aaron volledig onder de leiding van hun redenerende vermogens, dan zouden zij het verschil onderscheiden hebben tussen het gewone en het heilige vuur. Het toegeven aan eetlust verlaagde hun vermogens en benevelde aldus hun verstand, zodat hun macht van onderscheidingsvermogen verdwenen was. Zij verstonden tenvolle het heilig karakter van de schaduwdienst en de ontzagwekkende plechtigheid en verantwoordelijkheid,. die zij op zich genomen hadden in het zich voor God stellen om te bedienen in de gewijde dienst. Temperance 44.

VERS 4 - 8.
De Joden vergewisten zich weinig van de verschrikkelijke verantwoordelijkheid die besloten lag in het verwerpen van Christus. Vanaf de tijd, dat het eerste onschuldige bloed vergoten was, als de rechtvaardige Abel viel door de hand van Kain, is dezelfde geschiedenis herhaald geworden, met stijgende schuld. In ieder tijdperk hebben profeten hun stemmen verheven tegen zonden van koningen, regeerders, leiders en tegen het volk, de woorden sprekend, die God hen gaf, en Zijn wil gehoorzamend op het gevaar af van hun leven. Van generatie tot generatie was er een opeenstapeling geweest van verschrikkelijke straf voor de verwerpers van licht en waarheid. Deze straffen trokken nu de vijanden van Christus op hun eigen hoofd. De zonde van de priesters en leiders was groter dan deze van iedere voorafgaande generatie. Door de Heiland te verwerpen, maakten ze zich verantwoordelijk voor het bloed van al de rechtvaardige mannen geslacht van Abel tot Christus. Zij waren op het punt, dat hun beker van ongerechtigheid zou overvloeien. En spoedig zou deze op hun hoofden uitgegoten worden in vergeldende gerechtigheid.
Hierover waarschuwt Jezus hen: "opdat op u kome al het rechtvaardige bloed, dat vergoten is op de aarde, van het bloed des rechtvaardigen Abels af, tot op het bloed van Zacharia, den zoon van Barachie, welken gij gedood hebt tusschen den tempel en het altaar. Voorwaar ik zeg U: Al deze dingen zullen komen over dit geslacht". Math. 25 : 35. De schriftgeleerdenen Farizeen, die naar Jezus luisterden wisten dat Zijn woorden juist waren. Zij wisten hoe de profeet Zacharia geslacht geweest was. Terwijl de woorden van waarschuwing van God op Zijn lippen waren, ontstak een satanisch vuur de afvallige koning, en op zijn bevel werd de profeet ter dood gebracht. Zijn bloed had zich vastgezet op de stenen van de tempelhof, en kon niet uitgewist worden; het bleef erop om getuigenis af te leggen tegen het afvallige Israël. Zolang de tempel bestond zou het teken van dit rechtvaardige bloed blijven, roepend tot God om gewroken te worden. Als Jezus verwees naar deze verschrikkelijke zonden, ging een rilling van schrik door de menigte heen. In de toekomst ziende verklaarde Jezus, dat de onberouwdheid van de Joden en hun onverdraagzaamheid tegenover de dienaars van God dezelfde zou zijn in de komende tijden als het was in het verleden: "Daarom zie, Ik zend tot u profeten en wijzen en schriftgeleerden, en uit dezelve zult gij sommigen dooden en kruisigen, en sommigen uit dezelve zult gij geeselen in uwe synagogen en zult hen vervolgen van stad tot stad". Profeten en wijze mannen, vol van geloof en de Heilige Geest, Stefanus en Jacobus en vele anderen, - zouden veroordeeld worden en geslacht. Met de hand opgeheven naar de hemel, en terwijl een goddelijk licht zijn persoon omstraalde, sprak Jezus als een Rechter voor deze die voor Hem stonden. Zijn stem, die zo dikwijls gehoord geweest was in vriendelijkheid en smeking, was nu hard in verwijten en veroordeling. De aanhoorders sidderden. Nooit zou de indruk die Zijn woord en Zijn blik maakten kunnen uitgewist worden. Christus'verontwaardiging was gericht tegen de hypocrisie, de grote zonde, waardoor de mens zijn eigen ziel vernietigt, het volk misleidend en God onterend.
In de specifieke bedriegende redenering van de priesters en leiders onderscheidde Hij de werking van de Satanische bemiddelingen. Scherp en doordringend streng was Zijn openlijk veroordelen van de zonde; maar Hij sprak geen woorden van wraak. Hij had een heilige wraak tegen de prins van de duisternis; maar hij gaf geen blijk van opgewonden gemoed. Zo zullen de Christenen, die in harmonie leven met God, de zachte kenmerken van liefde en barmhartigheid bezittend, een verontwaardigen voelen tegen de zonde; maar zij zullen niet aangespoord worden door passie om deze te smaden, die hen smaden. Zelfs als hij deze zal ontmoeten, die bewogen zijn met de macht van beneden om valsheid vol te houden, zullen zij in Christus kalmte bewaren en zelfbeheersing .... Desire of Ages 618 - 19.
"Satan die de vader is van de leugens, bedroog Adam en Eva op dezelfde wijze ( zoals deze, die nu verklaren dat de wet afgeschaft is ), door hen te zeggen, dat zij God niet moeten gehoorzamen, dat zij niet zouden sterven, als zij de wet overtraden. Maar Adam viel en door zijn zonde opende hij een vloedgolf van wee op de wereld. Opnieuw vertelde Satan aan Kain, dat hij niet uitdrukkelijk de geboden van God moest volgen, die vroegen om een geslacht lam te offeren. Kain gehoorzaamde de stem van de verleider? en omdat God zijn offer niet aanvaardde, terwijl Hij Zijn goedkeuring gaf aan dat van Abel, stak Kain in woede en sloeg zijn broeder dood.
Wij moeten weten welk een stem wij moeten volgen, of het de stem is van de levende God of de stem van de grote afvallige. Evangelisme 398.
De eerste christenen waren inderdaad een specifiek volk. Hun vlekkeloos gedrag en hun rotsvast geloof waren een bestendig verwijt, dat de vrede van de zondaars verstoorde. Alhoewel weinigen in getal, zonder weelde, positie of eerbare titels, waren zij een schrikbeeld voor de kwaaddoeners, waar ook maar hun karakter en leerstellingen bekend waren. Hiervoor werden zij dan ook door de goddelozen gehaat, evenals Abel gehaat werd door de goddeloze Kain. Om dezelfde reden waarom Kain Abel doodsloeg, brachtten deze, die zochten de controle van de Heilige Geest te verwerpen, Gods volk ter dood. Het was om dezelfde reden dat de Heiland door de Joden verworpen en gekruisigd werd, omdat de reinheid en heiligheid van hun karakter een bestendig verwijt was voor hun zelfzucht en verderf. Vanaf de dagen van Christus tot nu hebben Zijn gelovige discipelen de haat opgewekt en de tegenkanting van dezen, die de weg van de zonde liefhebben en volgen.
Hoe dan kan het evangelie een boodschap van vrede genoemd worden? Als Jesaja de geboorte van de Messias voorspelt, geeft Hij hem de titel van "Prins van Vrede". Als de engels aan de schaapherders mede- 80

deelden dat Christus geboren was, zongen zij boven de vlakten van Bethlehem: 'Tere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, en de menschen een welbehagen!". Er bestaat schijnbare tegenspraak tussen de profetische verklaringen en de woorden van Christus: "Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard". Maar op de juiste wijze begrepen, zijn de twee in volmaakte harmonie. Het evangelie is een boodschap van vrede. Het christendom is een systeem, dat, aanvaard en gehoorzaamd, zou vrede verspreiden, harmonie en geluk doorheen de aarde. De religie van Christus zal in nauwe broederband verenigen allen, die Zijn onderrichtingen aannemen. Het was de zending van Jezus om de mens met God te verzoenen en aldus ze ook onder elkander te verzoenen. Maar de wereld staat in brede mate onder de controle van de Satan, Christus' bitterste vijand. Het evangelie stelt hen princiepen van leven voor, die gans verschillend zijn met hun gewoonten en begeerten, en zij staan op in tegenkanting tegen deze princiepen. Zij haten de reinheid, die hun zonden openbaart en veroordeelt en zij vervolgen en vernietigen dezen, die hen de juiste
en heiligste eisen van de reinheid opleggen. Het is in deze zin - wijl de verheven waarheden, die hetevangelie uitdrukt, haat en twist veroorzaken.- dat het evangelie een zwaard genoemd wordt. De geheimzinnige voorzienigheid, die de rechtvaardigen toelaat vervolging te ondergaan door de handen van de goddelozen, is een oorzaak geweest van grote ontsteltenis voor velen, die zwak zijn in het geloof. Sommigen zijn zelfs gereed om hun vertrouwen op God te laten varen, omdat Hij duldt, dat de moreel laag staanden voorspoedig zijn, terwijl de beste en reinsten geplaagd en geslagen worden door hun wrede macht. Hoe, wordt er gevraagd, kan iemand die juist is en barmhartig, en die ook oneindig almachtig is, zulk een ongerechtigheid en verdrukking verdragen? Dit is een vraag waar wij niets mede te maken hebben. God heeft ons genoeg Zijn liefde laten blijken en wij moeten niettwijfelen aan Zijn goedheid omdat wij de werking van Zijn voorzienigheid niet kunnen verstaan. De Heiland, de twijfels voorziend, die op hun zielen zouden drukken in de dagen van beproeving en duisternis, zegde: "Gedenkt het woord, dat Ik u gezegd heb: Een dienstknecht is niet meerder dan zijn heer. Indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen" Joh. 15 : 20. Jezus leed voor ons meer dan welke van Zijn volgelingen kan moeten lijden door de wreedheid van boze mensen. Deze, die geroepen zijn pijniging en martelaarschap te doorstaan volgen juist maar de stappen van Jezus, Gods dierbare Zoon.
"De Heer vertraagt de belofte niet". 2 Petr. 3 : 9. Hij vergeet noch verwaarloost Zijn kinderen niet;
Maar Hij laat aan de kwaden toe hun waar karakter te openbaren, dat niemand, die Zijn wil wil doen bedrogen zou zijn nopens hen. Opnieuw worden de rechtvaardigen geplaatst in de oven van beproeving, opdat zijzelf mogen gereinigd worden; opdat hun voorbeeld anderen moge overtuigen van de werkelijkheid van het geloof en de godzaligheid; en opdat aldus hun standvastige wandel de goddelozen en ongelovigen moge veroordelen.
Maar Hij laat aan de kwaden toe te gedijen en hun vijandschap tegen Hem te openbaren, opdat, als zij de maat van hun ongerechtigheid vol gemaakt hebben, allen Zijn gerechtigheid en barmhartigheid zouden kunnen zien in hun volledige vernietiging. De dag van Zijn wraak nadert, als allen, die Zijn wet overtreden hebben en Zijn volk verdrukt hebben de juiste vergelding zullen ontvangen voor hun daden; als iedere daad van wreedheid zal gestraft worden alsof zij zou gedaan geweest zijn tegen Christus zelf. Er is een andere en belangrijker vraag, die de kerken heden zou moeten bezighouden. De apostel Paulus verklaart, dat "allen, die godzaliglijk willen leven in Christus Jezus, verdrukking zullen lijden". 2 Tim. 3 : 1 - 12. Waarom schijnt dan de verdrukking in grote mate te slapen? De enige reden is dat de Kerk zich gelijkvormig gemaakt heeft met de standaard van de wereld en daarom ontwaakt geen tegenkanting ... De godsdienst, die in onze dagen onder de mensen gevonden wordt, is niet rein en heilig van karakter, dat het Christus geloof kenmerkte in de dagen van Christus en Zijn apostels. Het is alwegens de geestvan overeenkomst te sluiten met de zonde, omdat de grote waarheden van het woord van God zo met onverschilligheid in acht genomen worden; omdat er zo weinig levendige godsvrucht in de Kerk is, dat Christelijkheid ogenschijnlijk zo populair is met de wereld. Laat er een herleving zijn van geloof en macht van de eerste kerk, en dan zal de geest van vervolging weder in werking treden en het vuur van vervolging zal opnieuw ontstoken worden". Grote Strijd 51 - 54. Great Controversy 46 - 48. Grote Strijd 88. Great Contr. 76.
Gedachten van de berg der Zaligsprekingen 31 - 32. 34 - 35.
Thoughts from the Mount of Blessing. 29 - 30. 33.
Patriarchen en Profeten: 66 - 67. Patriarchs and Pr. 81 - 82.
137- 38. 153.
199. 210.
669. 651.
"Kain en Abel, de zonen van Adam, waren zeer ongelijk van karakter. Abel vreesde God. Kain liefkoosde opstandige gevoelens, en murmureerde tegen God, wegens de vloek, tegen Adam en Eva uitgesproken, en omdat de grond vervloekt werd wegens de zonde. Deze broeders waren verwittigd geweest in verband met de voorzorgen, die genomen geweest zijn voor de redding van het mensenras. Zij werden gevraagd een systeem te volgen van nederige gehoorzaamheid, hun eerbied voor God latende blijken, en hun geloof en afhankelijkheid van de beloofde Verlosser, door de eersteling te slachten van de kudde, en door deze plechtig op te dragen met het bloed als een brandoffer voor God. Dit offer zou er hen toe leiden, om bestendig hun zonden in het hoofd te houden alsook de Verlosser, die moest komen, Die het grote offer was voor de mens.
Kain bracht zijn offerande naar de Heer met murmurering en ongeloof in zijn hart in verband met de beloofde offerande. Hij was niet gewillig om strikt het plan van gehoorzaamheid te volgen, en een lam te verschaffen en het te offeren met de vruchten van de grond. Hij nam alleen de vruchten van de grond en miskende de eisen van God. God had aan Adam laten weten dat zonder bloed vergieten er geen vergiffenis van zonde was. Kain was niet speciaal dat hij alleen de beste vruchten moest brengen. Abel raadde zijn broeder aan niet voor Zijn Heer te komen zonder het bloed van een offer.

Kain, die de oudste was, wilde niet luisteren naar zijn broeder. Hij miskende zijn raad en met twijfel en mopperen in verband met de noodzakelijkheid van de ceremoniele offeranden, bood hij zijn eigen offer aan. Maar God nam het niet aan.
Abel bracht van de eerstelingen van de kudde, en van het vet, zoals God bevolen had; en in volle geloof in de komende Messias en met nederige eerbied, bood hij het offer aan; God had achting voor zijn offer. Een licht flitste uit de hemel en verteerde het offer van Abel. Kain merkte geen teken, dat het zijne aanvaard werd. Hij is boos op de Heer en op zijn broeder. God liet toe dat een engel bij hem kwam om met hem te spreken. Deze vroeg hem de reden van zijn kwaadheid en lichtte hem in, dat als hij wel zou doen en de richtlijnen van God volgt, Hij hem zal aanvaarden en zijn offer zal respecteren. Maar als hij zich niet in nederigheid aan Gods beschikkingen wil onderwerpen, en Hem geloven en gehoorzamen, Hij zijn offer niet kan aanvaarden. De engel verklaarde hem, dat het geen ongerechtigheid was van de zijde van God, of partijdigheid getoond aan Abel; maar dat het een gevolg was van zijn eigen zonde en ongehoorzaamheid aan het uitdrukkelijk gebod van God, waarom Hij zijn offerande niet kan in acht nemen - en als hij wel wilde doen, dat hij van God zou aangenomen worden, en dat zijn broeder dan naar hem zou luisteren, en hij de leiding zou nemen, omdat hij de oudste was. Maar zelfs na getrouwvol ingelicht te zijn bekeerde Kain zich niet. Inplaats van zichzelf af te keuren en een afschrik te hebben van zich, klaagde hij steeds over de ongerechtigheid en de vooringenomenheid van God. En in zijn jaloersheid en haat kwam hij met Abel in onverschil en verweet hem. Abel stipte met zachtmoedigheid de fout aan van zijn broeder, en toonde hem dat het verkeerde in hem lag. Maar Kain haatte zijn broeder vanaf het ogenblik, dat God hem de tekens van aanvaarding gaf. Zijn broeder Abel zocht zijn wraak te verzachten door te betogen ten gunste van het medelijden van God in het redden van het leven van hun ouders, terwijl hij hen onmiddellijk kon laten sterven hebben. Hij zegde hem, dat God hen liefhad of dat Hij Zijn enige Zoon niet zou geven, onschuldig en heilig, om de wraak te ondergaan, welke de mens door zijn ongehoorzaamheid verdiende te ondergaan. Terwijl Abel het plan van God verrechtvaardigde, werd Kain vertoornd en zijn kwaadheid groeide en brandde tegen Abel, tot hij in zijn razernij hem doodsloeg De vloek op de aarde werd eerst slechts weinig gevoeld; maar nu rustte een dubbele vloek op haar. Kain en Abel vertegenwoordigen de twee klassen, de rechtvaardigen en de kwade, de gelovigen en de ongelovigen die zullen bestaan vanaf de val van de mens tot de tweede komst van Christus. Kain door zijn broeder Abel te slaan, vertegenwoordigt de kwaden, die jaloers zullen zijn op de rechtvaardigen, en hen zullen haten omdat zij beter zijn dan zijzelf. Zij zullen jaloers zijn op de rechtvaardigen en zullen hen vervolgen en ter dood brengen omdat hun goed doen hun zondig bestaan veroordeelt". 3 Spir. Gifts 48 - 50. "In plaats van op God te vertrouwen, de beschikker over de gebeurtenissen, toonden zij een gebrek aan geloof door Jacob te overtuigen van zijn vader te misleiden. God keurde de handelwijze van Jacob niet goed. Rebecca en Jacob moesten gewacht hebben op God opdat Hij Zijn doeleinden zou kunnen bewerkstelligd hebben, op de wijze die Hij verkoos, en op de tijd door Hem gekozen, in plaats van de voorspelde gebeurtenissen te pogen te doen uitlopen bij middel van bedrog. Had Esau de zegeningen van zijn vader ontvangen, die voor de eerstgeborene bestemd waren, dan zou zijn voorspoed alleen van God gekomen zijn; en Hij zou hem gezegend hebben met voorspoed, of over hem tegenspoed gebracht hebben, volgens zijn eigen handelwijze. Als hij God zou liefhebben en eren, gelijk de rechtvaardige Abel, zou hij aanvaard worden en gezegend van God, maar als hij gelijk de boze Kain geen eerbied had voor God, noch voor Zijn geboden, maar zijn eigen verdorven wegen volgde, zou hij geen zegening van God ontvangen, maar zou van God verworpen worden zoals Kain. Als Jacob's levenswijze rechtvaardig zou zijn; als hij God zou liefhebben en vrezen, zou hij van God gezegend worden, en de voorspoed brengende hand van God zou met hem zijn, zelfs al ontving hij de zegeningen niet en de voordelen, die over het algemeen aan de eerstgeborenen toegekend worden. 3 Spir. Gifts 115.
"Van allen wordt gevraagd dat zij een goede gezondheid zouden in stand houden, alsook een gezonde geest. Als zij een eetlust willen voldoen, en hierdoor hun bewustzijn benevelen, en hun mogelijkheden tot ontvankelijkheid belemmeren, zodat zij het uitnemend karakter van God niet kunnen naar waarde schatten of zich verlustigen in de studie van Gods Woord, dan mogen zij overtuigd zijn dat God hun onwaardig offer niet zal aanvaarden evenmin als dat van Kain. God vergt van hen, dat zij zich reinigen van alle bevlekking van het vlees en de geest, heiligheid vervolmakend in de vreze des Heren. 3 Spir. Gifts-a 148. "Het was onmogelijk nochtans voor Adam, door zijn voorbeeld en voorschriften, om de vloed van wee, die zijn overtreding teweeg gebracht had op de mens, tegen te houden. De kinderen van Adam gaven het vroegste voorbeeld van de twee verschillende wegen, die door de mens gevolgd in verband met de eisen van God. Abel zag Christus in offerdiensten. Kain was een ongelovige in verband met de noodzakelijkheid van de offers; hij weigerde te onderscheiden, dat Christus was verzinnebeeld in het geslachte lam; het bloed van dieren scheen hem krachteloos te zijn. Het evangelie was voor hem een geur van dood tot dood, omdat hij niet wilde erkennen, dat in het bloed van het lam dat geslacht werd, Jezus Christus verzinnebeeld werd, die de enige voorziening was voor het heil van de mens.
*1 Sel. Messages 231.
"Christus was de grondslag van gans de Joodse bedeling. De dood van Abel was een gevolg van Kains weigering om Gods plan te aanvaarden in de school van gehoorzaamheid, van verlost te worden door het bloed van Jezus Christus, voorgesteld door de offeranden, die heenwezen naar Christus. Kain weigerde bloed te storten dat het bloed van Christus voorstelde dat voor de wereld moest vergoten worden. Gans deze ceremonie werd door God voorbereid, en Christus werd de grondslag van het ganse systeem. Dat is het begin van het werk van de wet als schoolmeester om zondige mensen tot een erkenning te brengen van Christus, de grondslag van de ganse Joodse bedeling".
1 Sel. Messages 233.
Hij, die poogt de hemel te bereiken door zijn eigen werken in het onderhouden van de wet, poogt iets, dat onmogelijk is. De mens kan niet gered worden zonder gehoorzaamheid, maar zijn werken moeten niet uit zichzelf zijn; Christus moet in hem werken te willen en te doen naar Zijn goeddunken. Als een mens zich kon redden door zijn eigen werken, zou hij iets in zich hebben om zich over te verheugen. 82.

De krachtinspanning, die de mens in eigen kracht doet om redding te bekomen,wordt voorgesteld door de offerande van Kain. Alles, wat de mens kan doen zonder Christus, is bevlekt met zelfzucht en zonde; maar, dat wat gewrocht wordt door geloof is aanvaardbaar door God. Als wij de hemel zoeken door de verdiensten van Christus, maakt de ziel vorderingen. Opziende naar Jezus, de bewerker en eindiger van ons geloof, kunnen wij gaan van kracht tot kracht, van overwinning tot overwinning; want door Christus heeft de genade van God onze volle redding uitgewerkt.
Zonder geloof is het onmogelijk God te behagen. Levend geloof stelt de bezitter in staat van grote troost en voldoening uit het plan van verlossing te halen.
1 Sel. Mess. 364.
"Ofschoon de goede werken van de mens van geen meerdere waarde zijn zonder geloof in Jezus als het offer van Kain het was, toch, gedekt met de verdiensten van Christus, getuigen zij voor de waardigheid tot eeuwig leven van Hem die ze volbrengt. Dat wat aanzien wordt door de wereld als moraliteit, kan de goddelijke maatstaf niet bereiken en heeft niet meer verdiensten voor de Hemel als de offers van Kain". 1 Sel. Mess. 382. "Omdat ongerechtigheid overheerst, verkoelt de liefde van velen. Velen zijn hun eerste adventgeloof ontgroeid. Zij leven voor de wereld, en zeggend in hun hart zoals zij zouden willen dat het werkelijk is, "Mijn Heer stelt Zijn komst uit", bedotten zij hun mededienaren. Zij doen dat voor dezelfde reden, waarom Kain Abel doodde. Abel was besloten God te aanbidden, in overeenkomst met de richtlijnen door Hem gegeven. Dit mishaagde Kain. Hij dacht dat zijn eigen plannen beter waren, en dat de Heer het met hem zou eens worden. Kain erkende in zijn offers zijn afhankelijkheid niet van Christus. Hij beweerde, dat zijn vader Adam hard behandeld geweest was door uit Eden verbannen te zijn. De gedachte van deze zonde altijd te moeten voor ogen houden, en het bloed van het geslachte lam te moeten offeren als een bekentenis van volledige afhankelijkheid van een macht, die buiten hem stond, was een pijniging voor de hoge geest van Kain. Als oudste zegde hij dat Abel zijn voorbeeld moest volgen. Als Abels offer aanvaard werd door God, door dat het heilig vuur het verteerde, was Kains woede zeer groot. De Heer verwaardigde zich de zaak aan hem uit te leggen; maar hij wilde niet met God verzoend worden, en haatte Abel, omdat God hem Zijn gunst toonde. Hij werd zo boos, dat hij zijn broeder dood sloeg.
De Heer heeft een strijd met alle mensen, die door hun ongeloof en twijfel gezegd hebben, dat Hij Zijn komst uitstelt, en die hun medebroeders, dienaars gekweld hebben, en gegeten en gedronken hebben met
( werkend met dezelfde princiepen ), de dronkaards; zij zijn dronken maar niet van wijn; zij waggelen, maar niet van sterke drank. Satan heeft hun rede beheerst, en zij weten niet waarover zij struikelen". Test. to Min. 77 - 78.
"God riep ons in onze armoede, en leidde ons door de oven van beproeving, om ons een bevinding te geven, die van grote waarde zou zijn voor ons en een voorbeeld voor anderen, die ons nadien zouden vervoegen in het werk.
Onze Meester was een man van smarten; Hij was bekend met droefheid; en dezen, die met Hem zullen lijden zullen regeren met Hem. Als de Heer verscheen aan Saul in zijn bekering, was het zijn doel niet hem te tonen hoeveel goed hij zou genieten, maar welke grote dingen hij zou lijden voor Zijn naam. Lijden is het deel geweest van het volk van God van de dagen van he` martelaarschap van Abel. De Patriarchen leden wegens het feit dat zij trouw bleven aan God en gehoorzaam waren aan Zijn geboden. Het grote Hoofd van de Kerk leed voor onze zaak
Zijn eerste apostels en de primitieve Kerk leden; de miljoenen martelaren leden en de Hervormers leden. En waarom zouden wij, die de gezegende hoop hebben van de onsterfelijkheid, om verwezenlijkt te worden bij de spoedige komst van Christus, terugdeinzen voor een leven van lijden? Moest het mogelijk zijn de boom van leven, die in het midden van het paradijs van God staat, te bereiken zonder lijden, dan zouden wij zo geen rijke beloning genieten, waarvoor wij niet geleden hebben. Wij zouden terugdeinzen voor de glorie; schaamte zou ons bevangen in de tegenwoordigheid van dezen, die de goede strijd gevochten hebben, die de wedstrijd gelopen hebben met geduld, en die zich vast gehouden hebben aan het eeuwige leven. Maar er zal daar geen enkele zijn die niet, zoals Mozes, kozen droefheid te ondergaan met het volk van God. Johannes, de profeet, zag de menigte van verlosten, en vroeg wie zij waren. Het spoedige antwoord kwam: "deze zijn het, die uit de groote verdrukking komen; en zij hebben hunne lange klederen gewasschen en hebben hunne lange klederen wit gemaakt in het bloed des Lams". Openb. 7 : 14.
1 Test. Church 78.

VERS 7.
Christelijkheid-o, dat wij zijn werkingen mogen ondervinden! Het is een vitale, persoonlijke bevinding, die de ganse mens verheft en veredelt. Iedere mens is verantwoordelijk voor God, die voor allen voorziening gemaakt heeft om Zijn zegeningen te ontvangen. Maar velen ontvangen zij niet, ofschoon Christus deze zegeningen voor hen gekocht heeft tegen een oneindige prijs. Zij hebben de zegeningen niet begrepen, die in hun bereik liggen, en daarom hebben zij hun te verwerpen karaktertrekken behouden, en de zonde ligt aan de deur. Terwijl zij godsvrucht belijden, heeft Satan van hen zijn agenten gemaakt om naar beneden te halen, en te verwarren, waar hij het best denkt. Zij oefenen een slechte invloed op de zielen van velen, die een voorbeeld nodig hebben, dat hen helpen zou hemelwaarts te gaan.
Wie zijn de onderdanen van het koningdom van God? - allen, die Zijn wil doen. Zij hebben rechtvaardigheid, vrede en vreugde in de Heilige Geest. De leden van het koningschap van Christus zijn de zonen van God, deelnemers in Zijn grote firma (naam). De uitgelezenen van God zijn een uitverkoren natie, om de lof van Hem te betuigen, Die hen geroepen heeft uit het duister naar Zijn wonderbaar licht. Zij zijn het zout van de aarde, het licht van de wereld. Zij zijn levende stenen, een koninklijk priesterschap. Zij zijn in bondgenootschap met Christus. Zij zijn dezen, die het Lam volgen waar het ook gaat Test. to Min. 422.

VERS 25 - 26.

"Set had een waardig karakter en moest de plaats innemen van Abel, in het doen van gerechtigheid. Toch was hij een zoon van Adam juist zoals de zondige Kain. Hij was in zonde geboren, maar door de genade Gods, bij het aanvaarden van de gelovige onderrichtingen van zijn vader Adam vereerde hij God door Zijn wil te volbrengen. Hij scheidde zich af van de verdorven nakomelingen van Kain en werkte, zoals Abel zou gedaan hebben, had hij nog geleefd, om de geest van de zondige mens te wenden naar het vereren van en het gehoorzamen aan God". 3 Spir. Gifts 53 - 54.
De afstammelingen van Set werden de zonen van God genaamd; de afstammelingen van Kain, de zonen van de mens. Als de zonen van God zich vermengden met de zonen van de mensen, werden zij verdorven en, door onder elkaar te huwen, verloren zij onder de invloed van hun vrouw, hun specifiek heilig karakter, en verenigden zich met de zonen van Kain in hun afgoderij. Velen gooiden de vreze Gods opzij en overtraden Zijn geboden. Maar er waren er weinigen, die gerechtigheid deden, die hun Schepper vreesden en eerden. Noah en zijn familie bevonden zich onder de weinige rechtvaardigen".
Story of Redemption. 62.