Het vervalste kruis

Hierbij een OGR-artikel dat ik heb vertaald en bewerkt.

tekst [54 KB] -

In mijn inleiding bij deze studie - Het Vervalste Kruis - schreef ik: Soms lijkt het alsof wij Adventisten het alleen over de sabbat hebben: maar de sabbat is niet voor niets de kern van de Tien Geboden.

Een aantal personen had een beetje moeite met dit woord – kern – en heeft mij gevraagd deze uitspraak nader uit te leggen, omdat het volgens hen de indruk zou kunnen wekken dat Adventisten alleen het vierde gebod in de bijbel belangrijk vinden.

Laat mij dus beginnen met te zeggen dat God ons met de Tien Geboden een beperkt aantal regels gegeven heeft – een voor elke vinger, zodat we het gemakkelijk kunnen onthouden – compact, compleet en alle tien bij elkaar vormen één onlosmakelijk geheel. In de Bijbel staat daarom ook: “wie één schendt, schendt de hele wet” (Jakobus2:10,11) en dat ze de basis is van alles wat God ons in Zijn woord wil leren: “de wet en de profeten” (Matteüs 22:40).

De Tien Geboden vormt het Verbond van God met Zijn volk. God zegt a.h.w. tegen ons: “Als jullie je aan deze afspraak houden, dan houd IK mij aan mijn deel van de afspraak, namelijk, dat er voor jullie een hoop is op herstel. Maar ook als jullie dit verbond breken, dan hebben jullie een mogelijkheid tot vergeving en verzoening door middel van het bloed van een offer – in het OT een dier, in het NT Mijn eigen Zoon.”

Nu is het zo dat er over 8 tot 9 van de tien GEEN verschil van mening bestaat in de christelijke wereld; over het 4e gebod echter schijnen de meeste christenen een eigen mening erop na te mogen houden: het overgrote deel van hen verwerpt de geldigheid van het 4e gebod (hoewel men erkent dat alle Tien nog steeds gelden: werkelijk een contradictio in terminis!).

Het 4e gebod is de HANDTEKENING van God onder Zijn wet, omdat dat het ENIGE gebod is, dat de gelovige vertelt WIE de wetgever is. Naam: HERE, God; Titel: Schepper; Rijksgebied: Hemel en Aarde. (vergelijk: onder elke Nederlandse wet staat: Beatrix, Koningin, Koninkrijk der Nederlanden).

Daarom heb ik het 4e gebod de kern van de Tien Geboden genoemd. Alle andere 9 vertellen mij WAT God wil dat ik doe; alleen het vierde gebod vertelt mij (ook) WIE die God is die dat van mij vraagt, en WAAROM Hij de autoriteit heeft om dat van mij te vragen: omdat Hij alleen God is en de Schepper is van Hemel en Aarde, die de sabbat als teken van Zijn autoriteit heeft ingesteld (Exodus 20:11). En deze machtige God wil met mij een eeuwig verbond sluiten. Hij doet mij alle prachtige beloften in de Bijbel doet en alle andere mooie dingen in de Bijbel die veel christenen soms bijna als vanzelfsprekend aannemen. Hij biedt mij verzoening, vergeving en herstel aan als ik ongelukkigerwijs (met opzet of niet) struikel over een van de Tien Geboden.

Alle inzettingen en verordeningen, die het verzoenend offer en het bemiddelend dienstwerk van Christus in het OT, ten behoeve van de zondaar – dat is elke overtreder van Gods Verbond - op een of andere manier uitbeeldden, vinden in Hem hun vervulling. Maar daarin is niet inbegrepen de Tien Geboden: die wijst juist de overtreding aan (Romeinen 3:31; 4:15), waardoor wij gaan inzien dat het noodzakelijk is om te pleiten op het offer van Christus!

Omdat het 4e gebod aldus het meest verwaarloosde gebod in de bijbel is, menen Adventisten dat zij in alle oprechtheid anderen daarop moeten wijzen. Maar het wil geenszins zeggen dat wij alleen maar rondjes om dit gebod lopen en blind zijn voor alle andere dingen die God belangrijk vindt: oordeel, barmhartigheid en trouw (Matteüs 23:23).

Als men de waarde van het 4e gebod leert kennen en erkennen, dan worden al heel wat vragen die mensen kunnen stellen over God en Zijn bedoeling met ons, beantwoord. Daarom dat ik zei dat met de sabbat ALLES (misschien iets te sterk uitgedrukt, maar a la) op zijn plek valt. Sta me toe uit te leggen wat ik bedoel:

# geen afgoderij, want de sabbat wijst de ware God en Schepper, Begin en Einde van Alles wat er is, aan: Hij alleen heeft geschapen en Hij alleen moeten wij aanbidden, geen Maria, heilige sint zus of zo, geen zon, dieren of bomen, afgoden en beelden van hout, steen of metaal;

# geen onheiligheid meer, want wat God heilig verklaart, stemt tot zelfreflectie en devotie: je weet nu immers WIE tegen je zegt: “Wees heilig, want Ik ben heilig” (1 Petrus 1:16; Ezechiël 20:12).

# geen spiritistisch leven na de dood, want zoals Christus is opgestaan, zo zult u dat ook: De bijbel zegt dat Christus mens was en in alles verzocht is zoals wij, Hij heeft gegeten en gedronken voor en na Zijn opstanding uit de dood. Dus zoals Hij geleefd heeft en gestorven en opgestaan is, zo ook wij. Zijn dood was een rustslaap (ook omdat het sabbat was) totdat de Vader hem op die vroege zondagmorgen wekte. Zo ook wij (1 Tessalonicenzen 4:13-16). Er bestaan dus geen geesten van overleden geliefden, die bewust voortleven na de dood.

# geen rusteloos bestaan, want u bent gekocht en duur betaald en behoort Iemand toe: U mag tot rust komen (Hebreeën 4:9), want uw God, uw Schepper en Herschepper heeft uw schuld betaalt en Hij zegt: “Ik heb je bij je naam geroepen; jij bent van Mij” (Jesaja 43:1).

# geen minderwaardigheidscomplexen meer, want u bent de oogappel van de Koning van het Universum: Diezelfde “God en Vader van ons allen” (Efeziërs 4:6) is óók uw Vader! DIE God is een verbond met u aangegaan en biedt u de condities aan voor herstel. Als God u geaccepteerd heeft en Hij voor u is, wie zal u dan kunnen afwijzen (Romeinen 8:31)?
# geen onverschilligheid meer tegenover uw medemens, want u wilt hem met volle teugen laten delen in dat wat u vreugde geeft: Jezus heeft ons voorgeleefd hoe God wil dat we dat doen. Zijn doel is het redden van mensen en Hij wil dat dit ook ons doel is. Onderdeel van dat reddingswerk is mensen vertellen en leren onderhouden “Al wat ik u geboden heb” (Matteüs 28:19).

# geen somberheid meer, want op een feestje trek je ook geen lang gezicht: Als de gelovige Gods liefde begrijpt – geen berg was te hoog, geen zee te diep, geen zonde te groot, geen mens te slecht, als jij de enige was, dan nog was Jezus voor jou alleen gestorven! – dan is het in je hart ALLE dagen FEEST! DAARNAAST nodigt God je uit op het wekelijkse verjaardagsfeest, het herdenkingsfeest (Exodus 20:11) van Zijn schepping: de sabbat.

De eerste sabbat heeft God met volle teugen genoten van al het moois dat Hij zag en omdat Hij besefte dat het ZEER GOED was. Het was AF, TOP, SUPER! En omdat Hij wilde dat wij net zo zouden genieten, heeft Hij bepaald dat wij elke sabbat daarna op een speciale, aparte manier zouden genieten van Hem en van Zijn volbrachte werk in Jezus Christus. Ook dat werk is VOLBRACHT, AF, TOP, SUPER! Niets aan toe te voegen!

Door het vieren van de sabbat voegen we dus niets toe aan het volbrachte werk van God in Christus, we bevestigen juist dat vanwege de overtreding van de wet - wie één breekt, breekt ze allemaal! - er geen andere manier was. Daarom zijn wij op sabbat dankbaar dat God alles gedaan heeft en nog steeds doet: schepping en herschepping, geboorte en wedergeboorte.

En omdat wij willen rusten in dat volbrachte werk, daarom vieren we sabbat.

Wij vieren sabbat omdat wij beseffen hoeveel God van ons houdt en niet om Hem ertoe te bewegen om (meer) van ons te houden. En we houden ook van Hem en dat willen we tonen, door te doen wat Hij van ons vraagt, hoewel wij beseffen dat we soms zullen tekortschieten.

En natuurlijk kunnen we God eren op elke dag van de week en nadenken over wat Hij voor ons doet, maar HIJ heeft nu eenmaal Zijn feestdag bepaald en wie zijn wij om te zeggen: "een andere dag komt mij beter uit?"

Adventisten zijn geen wettische christenen – dat wordt vaak, maar ten onrechte beweerd. Er ja, er is zoveel meer moois in de bijbel dan de sabbat alleen, maar godsdienst is PAS godsdienst als het gebeurt op Gods manier en als je weet WIE de God is die je dient. De God van de Bijbel is: Schepper, Herschepper, Voorziener, onze Gerechtigheid, Middelaar, Rechter, Advocaat, en nog veel meer. In Christus’ tijd ging de discussie over wat je op sabbat doen MAG; in onze tijd gaat de discussie over welke DAG de sabbat van het 4e gebod is.
Als Christus MOEST sterven juist vanwege de overtreding van de wet (let wel: dat kan niet de ceremoniële wet zijn – die in al haar aspecten naar het offer van Christus heenwees, een schaduw van de werkelijkheid (Kolossenzen 2:17) - want die bestond niet ten tijde van de zondeval in Eden. Maar de Tien Geboden bestond daar al wel, omdat deze morele wet het karakter van God uitdrukt!), dan kan het toch niet zo zijn dat na Zijn dood de wet – of een onderdeel daarvan - wordt afgeschaft. Dan was de dood van Christus nodeloos en dan houdt God ons voor de gek (dit is niet profaan bedoeld)!

Iedereen is het erover eens dat er nog steeds een sabbatsgebod geldt, en niemand stelt vraagtekens bij de overige 9. Wel nu, God geeft ZELF aan en niet de mens, welke dag bedoeld wordt in het 4e gebod: de 7e dag en NIET de 1e of de 8e . En gelukkig is overal in de wereld de 7e dag van de week nog steeds de zaterdag en niet de zondag.

Als iemand u uitnodigt voor een huwelijk, gaat u toch ook niet de dag erna?
Ik hoop dat u net als ik, geniet van bijgevoegde studie Het Vervalste Kruis. Misschien kan het tot steun zijn bij uw persoonlijke, bijbelstudie, evangelisatie of gesprekken over de verlossing van het kruis in relatie tot de sabbat.