06 Genotzucht en verdorvenheid

(1864) Sp. Gifts IV, 132, 133
348. Kinderen die niet. behoorlijk eten zijn vaak zwakí1 bleek ei;zijn belemmerd in hun groei. Bovendien zijn ze zenuwactig, snelopgewonden en prikkelbaar. Al het edele valt ten offer aan hun eet ust, ende dierlijke hartstochten hebben de overhand. De levens van dekinderen van vijf tot tien en vijftien jaar oud schijnen door verdorven getekend te worden. Zij kennen haast iedere ondeugd. Hun ouders zijnhier voor een groot deel schuld aan, en de zonden van hun kinderenkomen op hun conto, omdat hun verkeerd gedrag daar indirect toe ge eiheeft. Zij brengen hun kinderen in verleiding toe te geven aan hun zuchttot eten door vlees en ander met specerijen bereid voedsel op tafel tezetten. Daardoor _worden_ die dierlijke hartstochten opgewekt. Door hunvoorbeeld leren zij hun kinderen onmatig eten. Zij mogen op bijna elk uuriets eten, wat de spijsverteringsorganen voortdurend belast. Moeders hebben maar weinig tijd om hun kinderen iets' bij te brengen. Hunare tijd werd besteed aan het koken van allerlei ongezond eten voorop tafel.

Veel ouders Laten toe dat hun kinderen te gronde gaan doordatzij hun leven aan de mode proberen aan te passen. Als er bezoek komt, willen ze dat die een net zo goed voorziene maaltijd voorgeschoteldkrijgen als bij wie ook maar van hun kennissenkring. Hieraan wordt veeltijd en geld besteed. Voor de uiterlijke schijn en ter wille van de smaakwordt overdadig voedsel bereid, en zelfs belijdende Christenen makenhier zoveel drukte om, dat zij een groep om zich heen verzamelen wiervoomaamste .doel van hun bezoek is, de lekkemijen die ze krijgen teproeven. Christenen zouden op dit punt hervormingen moeten aanbren-gen. Zij kunnen hun gasten heel goed hartelijk ontvangen zonder slaafvan de mode en de eetlust te zijn.