15 Hij werd verworpen
Bij het overdenken van de zonde en haar gevolgen, vergeten wij vaak wat deze veroorzaakt heeft met betrekking tot de drie personen van de Godheid. Laten wij een ogenblik stilstaan bij wat onze Zaligmaker heeft verdragen. Het kan het best onder woorden gebracht worden met de woorden van de profeet Jesaja 53: 3: “Hij was veracht en van de mensen verlaten, een man van smarten en vertrouwd met ziekte .... Hij was veracht en wij hebben Hem niet geacht”. De emotionele gevoelens die wij ondergaan als wij verworpen en afgewezen worden, is een van de moeilijkst te verwerken dingen. Een klein kind dat niet aanvaard wordt en geen liefde ontvangt, draagt hiervan de littekens en de invloeden ervan zullen zich in zijn gedrag gedurende zijn hele leven openbaren. Hebt u als kind wel eens ervaren afgewezen te worden? Kunt u zich het verdriet van een gebroken hart voorstellen, als de geliefde zonder reden geen prijs meer op uw gezelschap stelt? Misschien hebt u een kind, dat een weg is ingeslagen, die u alleen maar verdriet gebracht heeft. Heeft uw levenspartner uw gevoelens zo diep gekrenkt, dat zelfs geen tranen meer over zijn? Er is er Een, die u kan begrijpen, uit eigen ervaring. Uit de visioenen van de profeten weten wij, dat voor 6000 jaar, er zich een oog uit jaloezie tegen Christus keerde. Lucifer, Zijn naaste medewerker, keerde zich in jaloezie van Hem af. (SR15-16; PP35-7; GC494-5) Deze machtige bevelvoerende engel begeerde de positie die Christus toebehoorde, en wilde God gelijk zijn. (PP35.5,41.5 GC496) En Christus? HIJ WERD VERWORPEN! Met zijn listige vragen zaaide hij twijfel en door bedrog (PP37-8, 41; GC497) was hij in staat bijna de helft van de engelen in de hemel te bewegen zich met hem te verbinden. (SR18.5) Inplaats van de Zachtmoedige blij hun diensten te schenken, keerden zij Hem de rug toe, als Hij voorbij ging. Zij verkozen hun eigen wil te volgen, waarvan zij dachten, dat die hun altijd juist en goed zou leiden. (GC499.8 ook GC495.7; PP37.7) O, wat een verdriet in de hemel,'HIJ WERD VERWORPEN'. Nu moest Hij aanzien, dat Zijn trouwe volgelingen hun vroegere boesem-vrienden uit de hemel verdreven. (SR17.5; Openb.12:7- 9)
Welk een ontvangst viel de liefdevolle Schepper ten deel toen Hij op die fatale dag, in de Hof van Eden kwam? 'Adam, 'Eva, waar zijt gij? Eva had besloten 'als God te zijn'; Adam verkoos Eva. HIJ WERD VERWORPEN1 De Majesteit des hemels moest een weg vinden om zijn eigen 'offer' duidelijk te maken (SR42.8) , een symbool van Zijn verzoening, en voor de eerste keer aanschouwen, dat een lief onschuldig dier geslacht werd. Daarna kwamen negen generaties van reuzen op aarde. Wat deden zij met Hem die rein van hart is? Biljioenen verkozen hun boze overleggingen. (SR62.6 ; Gen.6:5) HIJ WERD VERWORPEN! Eén familie nam Hem aan en zocht veiligheid in Zijn beloften. Hij sprak tot Abraham en Sara en riep hen uit Ur en bracht hen in een nieuw land. Hun nakomelingen werden talrijk in Egypte en werden tot slaven. Door vele wonderen leidde Hij hen uit Egypte en de wolkkolom was hen tot schaduw overdag en tot licht in de nacht. Bij de Sinai begeerden de ongetrouwen vlees en knoflook en de heilige stier van Egypte. Bij Kadesh wilden zij in eigen kracht het Kanaan binnentrekken. HIJ WERD VERWORPEN. Hij vestigde hen als een machtige natie en gaf hen zelfs een koning. Toch lieten zij hun kinderen door het vuur gaan (3SG303-4; PK57.8) ; zij verkozen de wellustige zinnelijke dienst van vruchtbaarheidsgoden (PP454-5; PK58,115; 2BC1039) ; zij verkozen de vurige armen van Moloch om hun kinderen in te leggen. (PK57; GC277; 2BC1039) HIJ WERD VERWORPEN! Hij zond hen als slaven naar Assyrie, Babyion en Medo - Perzië. Toch bewaarde Hij hen en kwamen zij tot welstand in het land van hun ballingschap. Hij riep hen één, ja twee keer uit Babylon. Sommigen keerden terug, maar velen verkozen hun gemak en hun bezittingen in het land hunner ballingschap boven het zich opofferen aan de opbouw van de vervallen puinhopen in Jeruzalem in voorbereiding op de komst van de Messias. Terwille van de Tammuz en de Ishtar keerden zij hun rug naar de tempel en aanbaden de zon, zie Efez.8:14-16. HIJ WERD VERWORPEN!
Hij werd 'op dezelfde wijze' een van ons in het vlees. Hebr.2:14 8. Toch hing niemand een erekrans aan zijn wieg. Zijn enige geschenken ontving Hij van drie vreemdelingen. Geen verslaggever, alleen een gruwelijke koning deed navraag over het gerucht van Zijn geboorte, zie Matth.2:1-8. Toen Hij Zijn dienstwerk begon met vasten en strijd in de woestijn heeft niemand met Hem gevast of gebeden voor Zijn veiligheid. Niemand kwam Hem te hulp om Hem te bevrijden. Niemand heeft Hem toegejuicht bij Zijn terugkeer. Zijn moeder begreep zijn dienstwerk niét en zijn broeders schaamden zich voor Hem. (DA87,88,321,325) De Gardarenen verkozen varkens boven Hem. (DA339.340) Geen Colosseum werd ter Zijner ere opgericht. De godsdienstige leiders hadden het te druk met andere zaken. De Farizeeën volhardden in hun trots en zelfgenoegzaamheid. (DA279; Col278) De schriftgeleerden bleven zich verdiepen in hun wetsrollen. (DA610,612)
De Sadduzeeën zochten materiele voordelen sinds hun god vertrokken was naar een ver land en hen had achtergelaten om er het beste van te maken. (DA603-5) Toen de opstanding van Lazarus deze leiders bedreigde en hun leer over de dood weerlegde, toonden zij dat hun tradities en leerstellingen méér voor hen betekenden dan de 'Levengever' zelf. (DA537-41, 387.3, SR209) HIJ WERD VERWORPEN! Zijn eigen discipelen zagen uit naar een koning om de Romeinse Legioenen te overwinnen. (GC594; DA379) De dreiging van vervolging in Gethsémané deden zijn naaste volgelingen vluchten. Eén van hen verraadde Hem voor zilver. HIJ WERD VERWORPEN! Cajafas gaf de voorkeur aan de winst van de geldwisselaars. Herodes keerde naar zijn Salomé terug. Pilatus tot zijn politiek. Nadat de Romeinse soldaten de nagels door Zijn handen hadden gedreven keerden zij terug naar hun dobbelspel. HIJ WERD VERWORPEN! Jerusalem, Rome, was het niet voldoende, alleen zich van Hem af te wenden. Was het beslist nodig Hem te kruisigen? Hoor Hem in zijn angst: 'De smaad heeft Mij het hart gebroken. (Psalm 69:20; DA746.5, 772.6) Hij werd gesmaad en veracht door de mensen, maar er is meer. Er zou nog een ervaring van lijden bijkomen. In de hof zucht Hij: 'Laat deze drinkbeker aan Mij voorbijgaan'. Aan het kruis riep Hij uit: 'Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten'. Om onze overtredingen, HIJ WERD VERWORPEN! (SR225; DA753-4)
God verborg voor Hem de eigenschappen van een liefhebbende Vader en onthield Hem de stralen van Zijn liefde. De tedere Vader onderging zijn ambt als rechter als een foltering. (TM246; SR225; DA693, 753-5) Het Lam kon niet door het graf heenzien. (DA753) De beker der verwerping moest tot de laatste bittere druppel gedronken worden. Waarom heeft de hemel deze ervaringen ondergaan? Hoe kon onze meester dit ondergaan zonder in moedeloosheid weg te zinken? Hij had ons lief, toch haatte Hij de zonde. (DA462; TM519; Heb.1:9) Liever dan weg te zinken in een zorgeloze, stupide toestand (EW 111,113,119) , liever dan de dag van zijn geboorte te vervloeken, (Job 3:1; Jer.20:14) liever dan zijn vervolgers te beschimpen (DA744) , liever dan zijn geduld te verliezen bij de onrechtvaardigheden tijdens zijn verhoor, verdroeg Hij de smaad en de schande van het kruis. (Hebr.12:2) Christus verkoos eerder de eeuwige scheiding van Zijn Vader dan Zijn Vader ongehoorzaam te zijn. (GC348; Luk.22:42; DA693) Ondersteund door de kennis van Zijn Vader en door de roep van de mensheid :'Here gedenk mijner, als Gij in uw koninkrijk gekomen zijt' (Luk.23:42; 8T43.44) , kon Hij met Job zeggen: ' Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen?! Zie Job 13:15. Wat is ons antwoord op deze liefde? Kunnen wij deze liefde verwerpen, alleen maar om de eerste bij onze medemensen te zijn? Zal trots, zelfgenoegzaamheid of kwade overdenkingen ons van Hem scheiden? Zijn boosheid, strijd, ongeduld of een ruw gedrag zulk een edelmoedigheid waardig? Is de 'nieuwe' moraal, de zinnelijkheidsgoden, boze lusten, echtscheiding of homosexualitiet dan zo verlokkend? Zijn huizen, land of geld de prijs waard om ons van Hem af te keren? Ieder persoonlijk moet daar een antwoord op geven. Op ieder kruispunt in ons leven moet die beslissing genomen worden. (SC62,70,72)
Heer, wij kiezen U! Gij zijt onze hulp. Sterk ons, zodat wij liever zouden sterven, dan U ook maar één keer te verwerpen. Laat de taal van ons hart zijn: “Want ik ben verzekerd, dat noch dood noch leven ...noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus” Rom.8:38-39. Ja, Hij WAS verworpen, maar hoor NU de opdracht van de Vader: “Alzo zegt de Here, de Verlosser Israels.... tot de verachte Koningen zullen het zien en opstaan, ook vorsten zullen zich voor U buigen, om des Heren wil, Die getrouw is, om de Heilige Israels, die U verkoren heeft “Jes.49:7. Hij heeft Christus opgewekt en Hem gezet aan de rechterhand der Majesteit in de hemelse gewesten, boven alle overheid en macht en kracht en heerschappij en alle naam, die genoemd wordt niet alleen in deze, maar ook in de toekomende eeuw. Efez.1:20-21 7. Laten wij instemmen met het lied: “Gij, onze Here en God, zijt waardig te ontvangen de heerlijkheid, de eer en de macht” Openb.4:11.
