Het dilemma van eenheid en de 3-engelenboodschap

Het dilemma van eenheid en de 3-engelenboodschap

door Ivor Myers

Het meest ontzagwekkende obstakel tussen Gods volk en de laatste uitstorting van de Heilige Geest is de kwestie van eenheid. De bijbel zegt over Pinksteren: “Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen bij elkaar” Handelingen 2:1.

Ze waren allemaal, 120 mensen, eenstemmig. Hoe moeilijk het mag lijken om 120 mensen eenstemmig te krijgen, bedenk eens wat het vergt als je denkt aan miljoenen Zevende-dags Adventisten over de wereld. En om het ingewikkeld te maken, bedenk dan eens een paar dingen die verdeeldheid veroorzaken in de gemeente. Er zijn zaken als muziek, conservatisme tegenover liberalisme, ras, kleding, Geest der Profetie, de natuur van Christus, rechtvaardigheid door het geloof. De lijst kunnen we zo lang maken als we willen. Zal Gods volk ooit in staat zijn om “een van zin” te zijn, zodat de Geest uitgestort kan worden? Het antwoord is een bemoedigende en noodzakelijke JA! Maar hoe?

In 1888 werd er een boodschap aan deze kerk gegeven die erop berekend was om Gods mensen een eenheid te laten vormen. Die boodschap moest ons eenstemmig geluid worden. Ellen White zei hierover: “De Heer zond in zijn grote genade een kostbare boodschap door middel van de ouderlingen [E.J.] Waggoner en [A.T.] Jones. Deze boodschap was om voor het oog van de wereld meer aandacht te geven aan de opgestane Verlosser, het offer voor de zonden van de hele wereld. Het laat de rechtvaardiging door geloof zien; het nodigt de mensen uit om de gerechtigheid van Christus te ontvangen, welke zichtbaar wordt in gehoorzaamheid aan al Gods geboden. Velen zijn het zicht op Jezus kwijt geraakt.” (LDE 200)

En opnieuw schreef ze: “De tijd van de beproeving is op handen, want de luide roep van de derde engel is al begonnen om de openbaring van de rechtvaardiging van Christus, de zondevergevende Verlosser te verkondigen. Dit is het begin van het licht van de engel wiens heerlijkheid de hele aarde zal vervullen. (1SM 362.4)

Ze vatte het goed samen in deze woorden: “Verscheidene mensen hebben mij geschreven met de vraag of de boodschap van rechtvaardiging door geloof de boodschap is van de derde engel en ik heb geantwoord: ‘Het is zeer zeker de boodschap van de derde engel, in waarheid.’ (Review and Herald, April 1, 1890)

“Rechtvaardiging door geloof”, “de gerechtigheid van Christus, de zondevergevende Verlosser”… dit is de boodschap die we moeten ontvangen en die eenheid moet brengen. Maar wat betekent dit voor ons? Wat is rechtvaardiging eigenlijk? En hoe kan de aanvaarding van deze boodschap ons in staat stellen om de late regen te ontvangen?

Rechtvaardiging betekent dat je goed wordt verklaard. En wij zijn gerechtvaardigd, of worden goed verklaard door het geloof van Jezus, en geloof in Jezus. De boodschap van de derde engel eindigt met deze woorden:

Openbaring 14:12 “Hier is de lijdzaamheid der heiligen; hier zijn zij, die de geboden Gods bewaren en het geloof van Jezus.” (SV)
Het geloof van Jezus. Dit is wat ons rechtvaardigt.

Merk nogmaals op:
Galaten 2:16. “Doch wetende, dat de mens niet gerechtvaardigd wordt uit de werken der wet, maar door het geloof van Jezus Christus, zo hebben wij ook in Christus Jezus geloofd, opdat wij zouden gerechtvaardigd worden uit het geloof van Christus, en niet uit de werken der wet; daarom dat uit de werken der wet geen vlees zal gerechtvaardigd worden.” (SV)

Hoe kan het dat Christus’ trouw ons rechtvaardigt? Het antwoord is diepgaand. Weet u, geloof kijkt naar de tegenwoordige realiteit en ziet iets anders dan het gewone oog. Het geloof ziet de dingen die niet zijn, alsof ze er wel waren. Luister hoe Jezus’ geloofs ons rechtvaardigt.

Romeinen 5:6-10. “Toen wij nog hulpeloos waren is Christus immers voor ons, die op dat moment nog schuldig waren, gestorven. Er is bijna niemand die voor een rechtvaardig mens wil sterven; slechts een enkeling durft voor een goed mens zijn leven te geven. Maar God bewees ons zijn liefde doordat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren. Des te zekerder is het dus dat wij, nu we door zijn dood zijn vrijgesproken, dankzij hem zullen worden gered en niet veroordeeld. Werden we in de tijd dat we nog Gods vijanden waren al met hem verzoend door de dood van zijn Zoon, des te zekerder is het dat wij, nu we met hem zijn verzoend, worden gered door diens leven.”

Toen Jezus naar de mensheid keek, zag hij een ellendig schouwspel. Maar in geloof zag Hij hoe we kunnen zijn door Hem. En Hij rechtvaardigde ons, door Zijn geloof in wat God kan doen in ons. Hoewel we zijn vijanden waren, rechtvaardigde hij ons met Zijn geloof. Rechtvaardiging betekent: net alsof ik nooit gezondigd heb. Hoewel we toen nog zijn vijanden waren, reikte Christus ons rechtvaardiging aan. Hij zag ons alsof we nooit gezondigd hadden. Wel nu, hoe helpt deze ongelooflijke waarheid ons om ons voor te bereiden op het ontvangen van Gods Geest?

Wanneer we de rechtvaardiging door het geloof van Jezus waarlijk begrijpen en ontvangen, zijn we zo vol ontzag voor wat Hij voor ons deed, dat we niet alleen ontvangers worden van Zijn geloof, maar dragen we datzelfde geloof naar anderen uit. We gaan anderen zien alsof ze ons nooit iets hebben aangedaan. (Lees de gelijkenis van de slechte dienaar van wie zijn schuld was kwijtgescholden, maar die zelf tot op de laatste cent terugbetaald wilde worden door iemand aan wie hij geld geleend had. Matteüs 18:23-35). En is dit niet het grote probleem dat ons tegenwoordig verdeeld houdt? We willen niet vergeven, we willen anderen niet zien hoe Christus ons zag. Als iemand het niet met ons eens is, staan we klaar om hem te haten met “Goddelijke haat”. We kunnen niet met onze broeder of zuster bidden, omdat we hen zien als heidenen. We houden aantekeningen bij van elkaars zonden en zwakheden, in plaats van de ander te vergeven of hij er nou om heeft gevraagd of niet.

Als we deze boodschap echt begrijpen, dat rechtvaardiging door geloof de waarheid van de boodschap van de derde engel is, zullen we ophouden om wrok tegenover elkaar te koesteren en zullen we ophouden om onszelf te ‘rechtvaardigen’ waarom we niet samen kunnen bidden in een ware geest van eenheid.

Ellen White schreef: “Wat is rechtvaardiging door geloof? Het is het werk van God door de roem van mensen in het zand te begraven en te doen voor mensen wat ze niet voor zichzelf kunnen doen. Wanneer mensen hun eigen nietigheid inzien, zijn zij gereed om bekleed te worden met de gerechtigheid van Christus. (FLB 111.2)

Rechtvaardigheid door geloof, de waarheid van de boodschap van de derde engel, legt de roem van mensen in het zand. Hoe? Door ons te vertellen dat niets wat wij doen, geen van onze werken, ons in de gunst brengen bij Christus. Het is allemaal Zijn heerlijkheid en niet de onze. Dit legt onze zelfverheerlijking in het zand. Jesaja ervoer dit zelfinzicht toen hij uitriep: “Ik schreeuwde het uit: ‘wee mij! Ik moet zwijgen, want ik ben een mens met onreine lippen, en ik leef te midden van een volk dat onreine lippen heeft. En nu heb ik met eigen ogen de koning, de HEER van de hemelse machten, gezien’” Jesaja 6:5.

In commentaar hierop zegt Ellen White: “Jesaja had de zonden van anderen openlijk beschuldigd; maar nu ziet hij zichzelf blootgesteld aan dezelfde veroordeling die hij over hen had uitgesproken. Hij was tevreden geweest met een koude, levenloze formaliteit in zijn aanbidding van God. Hij had hiervan niet geweten tot God hem het visioen gaf. En zijn wijsheid en talenten schenen zo klein, toen hij opzag naar de heiligheid en de majesteit van de Allerheiligste. Wat was hij onwaardig! Zo ongeschikt voor een heilige dienst! Zijn kijk op zichzelf zou je kunnen uitdrukken in de woorden van de apostel Paulus: “O, ellendige man die ik ben! Wie zal mij bevrijden van het lichaam van deze dood?” [4BC 1139.1]

Is het u ooit opgevallen dat altijd die andere mensen worden voorgesteld als Laodicea? Iedereen beschuldigt alle anderen van onverschilligheid. Als de boodschap van de derde engel in waarheid is ontvangen, het geloof van Jezus, zullen we ophouden om naar anderen te wijzen en oprecht de staat van ons eigen hart beseffen. Ik ben degene die “ellendig… slecht… naakt… blind” is. De “eerlijke getuigenis” wordt van toepassing op mij.

Wanneer mensen hun eigen nietigheid inzien, zijn ze gereed om bekleed te worden met de gerechtigheid van Christus. [FLB 111.2].

Het is deze nietigheid waarop we de eenheid moeten bouwen. We moeten ons verenigen in het feit dat we allemaal “slecht en ellendig en arm en blind en naakt” zijn. Onze roem, ons verlangen om de beste te zijn (zelfs in rechtvaardige dingen) moeten in het zand gelegd worden en we moeten accepteren dat we alleen gerechtvaardigd kunnen worden als we (1) onze nietigheid en (2) Christus, onze gerechtigheid realiseren. Dan zullen we onszelf niet langer met onszelf vergelijken, omdat we ons realiseren dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten, ellendig en met een grote behoefte aan de Heilige Geest. Dit is de verenigende factor, onze nietigheid en Christus’ gerechtigheid.

Het is de menselijke natuur om anderen de schuld te geven om zelf te rechtvaardigen. Er zijn veel discussies over het karakter van Christus. Iemand kan het antwoord op deze vraag fout hebben en toch gered zijn. Maar er is een grotere vraag, een vraag die wij niet verkeerd kunnen beantwoorden en toch gered zijn. Die vraag is: wat voor natuur heb ik? Als het niet de natuur is die we in 2 Petrus 1:4 vinden, hebben we inderdaad een probleem, ongeacht ons begrip over de natuur van Christus.

“Hiermee zijn ons kostbare, rijkelijke beloften gedaan, opdat u zou ontkomen aan het verderf dat de wereld beheerst als gevolg van de begeerte, en opdat u deel zou krijgen aan de goddelijke natuur.” 2 Petrus 1:4.
We hebben de goddelijke natuur van Christus nodig!

Zonder deze boodschap te accepteren, de boodschap van de derde engel in waarheid, kunnen we niet verwachten dat we de regen zullen ontvangen. Dit is het enige wat ons kan verenigen. Al onze kennis van de waarheid blijkt niets waard te zijn als we de gerechtigheid van Christus niet op een praktische manier uitleven.
“De grootste misleiding in de menselijke gedachte in de dagen van Christus was dat de instemming met de waarheid gerechtigheid bracht. In alle menselijk ervaring is bewezen dat een theoretische kennis van de waarheid onvoldoende is om de ziel te redden. Het brengt geen vruchten van gerechtigheid voort. Een jaloerse reactie op wat wordt gezien als theologische waarheid gaat vaak vergezeld door een haat voor oprechte waarheid die zich in de praktijk van het leven openbaart. De donkerste hoofdstukken uit de geschiedenis zijn belast met een groot aantal misdaden die gepleegd zijn door kwezelachtige geestelijken. De Farizeeën zeiden kinderen van Abraham te zijn en schepten op over hun voorrecht de orakels van God te bezitten; maar deze voordelen beschermden hen niet tegen zelfzuchtigheid, boosaardigheid, hebzucht en vooral hypocrisie. Ze vonden zelf dat ze de grootste religieuzen van de wereld waren, maar hun zogenaamde rechtzinnigheid maakte dat ze de hoogste Heer lieten kruisigen.
Hetzelfde gevaar bestaat nog steeds. Velen nemen het voor lief dat ze christen zijn, eenvoudigweg omdat ze een zekere theologische leerstelling onderschrijven. Maar zij hebben de waarheid niet in praktijk gebracht. Ze hebben er niet in geloofd en ervan gehouden en daarom hebben ze de kracht en genade niet ontvangen die voortkomt uit heiligmaking van de waarheid. Men kan geloof in de waarheid verkondigen, maar als het hen niet oprecht, vriendelijk, geduldig, verdraagzaam en op God gericht maakt, is het een vloek voor zijn bezitters en door hun invloed is het een vloek voor de wereld. {DA 309.3} (nadruk toegevoegd)

“De eerste discipelen gingen op weg om overal het nieuws bekend te maken. Zij openbaarden Christus in hun leven. De Heer hielp hen daarbij en zette hun verkondiging kracht bij met de tekenen die ermee gepaard gingen” Markus 16:20.
Deze discipelen bereidden zich voor op hun werk. De dag voor Pinksteren ontmoetten zij elkaar en zetten zij alle verschillen opzij. Ze waren een eenheid. Zij geloofden Christus’ belofte dat de zegen gegeven zou worden en zij baden in geloof. {DA 827.1}.

Merk op dat zij niet discussieerden over alle verschillen, maar in plaats daarvan zetten ze ze aan de kant. Ze wisten dat als ze vol waren van de Geest, alle verschillen zouden worden opgelost, want zij waren nederig genoeg om een berisping aan te nemen, te leren en toe te geven waar fouten gemaakt waren. (Denk aan Paulus’ berisping van Petrus en Gods openbaring aan Petrus over zijn gebrekkige begrip tegenover niet-joden in Handelingen 7).

Maar er is meer aan deze boodschap van rechtvaardiging, die geaccepteerd moet worden om voorbereid te zijn voor de late regen. “Rechtvaardiging” betekent dat er een verklaarbare reden is voor ons handelen. Een begrip van rechtvaardiging die gerelateerd is aan zonde, is de overwinning over zonde. Rechtvaardiging is de toestand van goed zijn.

En weer schrijft Ellen White: “De gedachte dat de gerechtigheid van Christus aan ons is toegeschreven, niet vanwege ons eigen verdienste, maar als een gave van God, is een kostbare gedachte. De vijand van God en mensen wil niet dat deze waarheid duidelijk wordt gepresenteerd, omdat hij weet dat als de mensen het volledig ontvangen, zijn macht gebroken zal zijn. {GW92 103.2}

Rechtvaardiging door geloof is zo’n krachtig begrip dat, om het volledig te ervaren en te begrijpen, de macht van de duivel in ons leven gebroken moet zijn. Hoe kan dat?

We verkrijgen hierover een ongelooflijk inzicht uit het boek: De Grote Strijd: “Het is onmogelijk de herkomst van zonde uit te leggen evenals een reden te geven voor zijn bestaan. Maar zowel de oorsprong en de laatste uitwerking van de zonde kan alleen volledig begrepen worden door de rechtvaardigheid en liefdadigheid van God en zijn omgang met het kwaad volledig duidelijk te maken… Zonde is een indringer, omdat er geen enkele reden gegeven kan worden voor zijn aanwezigheid. Het is mysterieus en onverklaarbaar; als je het verontschuldigt, verdedig je het. Als er een excuus voor gevonden kan worden of een reden getoond zou worden voor zijn bestaan, zou het geen zonde meer zijn.” {GC88 492.2}

In andere woorden: er is geen reden om te zondigen. Denk daar even over na. Rechtvaardiging door geloof haalt de bedekking weg van elke andere vorm van rechtvaardiging. Het leert ons dat men op geen andere manier gerechtvaardigd kan worden. Maar het laat ons ook zien dat het enige wat te rechtvaardigen is, dat wat door het geloof is. Met andere woorden, wanneer we ons realiseren dat er geen reden is om te zondigen en we in overeenstemming met dat principe leven, zullen we ophouden om dingen te doen en te verdedigen waar geen logische reden voor is. In duidelijke taal: zonde is onlogisch en dom. Het is als tegen een muur aanlopen, omdat iemand hallo zegt.

Satan probeerde op vele manieren om Christus de zonde te laten verontschuldigen. “Zoon van God, dit is een sterke reden om het de mensheid betaald te zetten, kijk hoe ze je gebruiken! Dit is een goede reden om stenen in brood te veranderen, omdat je honger hebt. God heeft je in de steek gelaten, dit is een goede reden om van het kruis te komen.”

Maar geen van deze redenen schenen logisch voor Jezus. Ze waren totaal onlogisch voor hem. Zonde moet voor ons onlogisch worden, voordat we kunnen beginnen met ons te gedragen als Jezus deed.

Hoe het er nu voorstaat, verdedigen we ons waarom we boos zijn op een ander met daarom. Er is een reden waarom ik steel, voor mijn begeerte, mijn ongelukkigheid, mijn hebzucht, mijn wraakzuchtige woorden. Ik keek, omdat het verleidelijk was. Ik viel in zonde, omdat het op mijn pad kwam. Zolang we investeren in de leugen heeft de zonde een reden, we zullen worden geleefd door de leugen. Velen van ons gebruiken het feit dat we mensen zijn als excuus voor de zonde. Zullen we op de dag van God in staat zijn om het feit dat we mensen zijn gebruiken als rechtvaardiging voor onze zonden? Nee, elke mond zal verstommen en elke reden zal verdwijnen als onlogisch, wanneer heel de schuldige wereld voor God zal staan zonder reden, zonder uitleg voor hun daden. Dan zullen ze inzien hoe onlogisch zonde was.

Waar geen reden is, kan er geen resultaat zijn. Jezus leefde vanuit dit “zonder reden” principe. Dat betekent: Hij deed dat wat alleen gerechtvaardigd kon worden door geloof. En geloof komt voort uit het horen en luisteren naar het woord van God.

Door de boodschap van de derde engel aan te nemen, bevrijden we ons van alle zelfrechtvaardiging, waarom we zondigen. Door zo te doen maken we ons op een effectieve manier leeg en verleggen we ideologische voorbeelden en we ontvangen de “gezindheid van Christus” die zonde ziet als onlogisch en we houden op om dat te doen wat voor ons onlogisch is geworden. Deze rechtvaardiging begint gestalte te krijgen in ons dagelijks leven. Dit heet heiligmaking. Heiligmaking is het geopenbaarde resultaat van rechtvaardiging.

Als we deze boodschap begrijpen en het ervaren, hebben we het eeuwigdurende evangelie om aan de wereld te brengen en deze in verband te brengen met de wet van God. Ellen White zegt: “Als we de opgewektheid en de kracht zouden hebben van de boodschap van de derde engel, zouden we de wet samen met het evangelie aan de mensen brengen, omdat dezen hand in hand gaan. {14MR 129.1}

Wanneer we de wereld ingaan met de luide roep en de mensen wijzen op de gebroken wet van God, zullen de oprechten zeggen: “Hoe kan een mens dan gerechtvaardigd worden?”
We kunnen hen niet wijzen op de wet, omdat we die al gebruikt hebben om hen bewust te maken van hun schuld tegenover God. We moeten hen wijzen op de oplossing voor hun schuld, het Lam van God. Niemand zal gerechtvaardigd (als goed verklaard) worden door de werken van de wet. Onze missie zal zijn om de ware betekenis van rechtvaardiging te tonen.
Hoe zullen zij gerechtvaardigd worden?
Als eerste, door te stoppen met het rechtvaardigen van zelf in het breken van Gods wet. Ze zullen inzien dat ze geen “logische reden”, geen rechtvaardiging hebben om dit te doen.
Vervolgens, zullen ze inzien dat de enige ware rechtvaardiging, die uit het geloof is, dat komt door te luisteren en door het woord van God. Ze kunnen alleen gerechtvaardigd worden door de dingen die in het Woord geschreven staan te accepteren en uit te leven door het geloof dat Christus had in God, om in ons en door ons te werken en van ons nieuwe schepselen te maken. Dan zullen ook zij ophouden met de zonde te verdedigen en de gezindheid van Christus ontvangen en zonde als onlogisch zien en zij zullen leven door zijn goddelijke natuur in hen. En dit is de boodschap om de aarde te verlichten met Zijn heerlijkheid!

Het dispuut van volmaaktheid in de Adventkerk is een oud geschilpunt. Mensen kunnen niet volmaakt zijn. Dat is waarom Christus ons vraagt om minder te worden, zodat Hij meer kan worden. Wanneer wij minder worden en onze glorie (trots) in het zand leggen, wordt Christus onze glorie en leeft Hij, de enige volmaakte, zijn volmaaktheid uit in ons. De volmaaktheid is de Zijne en niet die van mij. Wij zijn volmaakt als we ophouden te zijn en Christus alles in alles is. Wij zijn volmaakt als we ons onze eigen nietigheid realiseren, een stap opzij doen, ophouden om rechtvaardigheid te leven in onszelf, door onszelf en beginnen de rechtvaardigheid van Christus, in Christus te ervaren. Dat is volmaaktheid. Wij zijn er niet toe in staat, maar Christus in ons is dat wel. Onze taak is niet om volmaaktheid te zoeken, maar om onze glorie in het zand te leggen, zodat de volmaakte Christus in ons en door ons kan leven. Hij wordt dan de volmaakte en doet het volmaakte werk in ons. Christus in u en in mij verenigt ons. Wij zijn volmaakt wanneer onze glorie in het zand is gelegd en Christus onze gerechtigheid wordt. Gerechtigheid hangt niet langer af van wat ik doe, maar wat Hij doet in mij en door mij. Het hangt af van onze nietigheid. Hoe meer wij minder worden, hoe meer Hij meer wordt in ons. Wanneer we deze nietigheid ervaren, zullen we onszelf niet boven de ander plaatsen, omdat we realiseren dat we niets zijn.

De boodschap van rechtvaardiging door geloof is erop berekend om ons te doen stoppen met het zoeken naar zelfrechtvaardiging in onze houding van verdeeldheid en vijandigheid naar elkaar. Het is erop berekend om een eind te maken aan de houding van: “wie is de grootste” en onszelf te rechtvaardigen waarom we zondigen.

Zullen we deze boodschap accepteren? Zullen we onze glorie in het zand leggen en Christus opzoeken als gelijken van elkaar aan de voet van het kruis? Wanneer we ons op dit punt verenigen, zal de Geest uitgestort worden en dat wat we daarvoor nog niet gezien hadden, zal duidelijk gemaakt worden en omdat ons hart verzacht zal zijn, zullen we klaar zijn en gewillig om vermaning te ontvangen. Als we onze nietigheid accepteren en ons daarin verenigen en tot God smeken in onze hulpeloosheid, zal Hij luisteren. We zullen een eenheid zijn, al zijn we ver van elkaar verwijderd. Als we wachten op de dag dat we door onze eigen inspanningen anderen de dingen te laten inzien zoals wij ze zien voordat wij bij elkaar komen om te bidden, dan zullen we lang wachten, want die dag zal nooit komen.

Moge God de liberalen, de conservatieven, zwart en blank, Aziaten en Latino’s, geestelijken en leken zich laten verenigen op grond van hun nietigheid en de gerechtigheid van Christus.

In 1888 was er veel discussie, bitterheid en verdeeldheid over de boodschap van rechtvaardiging door geloof en Christus onze gerechtigheid. Nu hebben we weer een kans om tot elkaar te komen, onszelf nederig op te stellen en een eenheid te vormen op de gerechtigheid van Christus en onze eigen nietigheid.

We staan op een kruispunt. Alweer. De beslissing is aan ons. Zullen we slagen voor de test?