U bevindt zich hier: Echte christelijke eenheid
Terug naar: Getuigenis
Algemeen:
Echte christelijke eenheid is gebaseerd op het woord van God. Echte eenheid in een kerkgenootschap, in een gemeente en in een gezin kan alleen maar ontstaan door intensief en gezamenlijk gebed. Want waar mensen met en voor elkaar bidden, is er geen tijd voor achterklap, haantjes gedrag en ruzie. Waar gemeenteleden samenkomen voor gebed, is onenigheid opzij gelegd en zijn fouten en zonden vergeven, want hoe kunt u God vragen om vergeving terwijl de broeder of zuster die naast u geknield is, uw vergeving nog niet ontvangen heeft?
Waar gemeenteleden hun gebeden verhoord zien, heerst in de eerste plaats de wet van gehoorzaamheid aan wat God vraagt. Dat was de geest van de gemeente die op de Pinksterdag 3.000 zielen kon toevoegen en 'de Heer voegde dagelijks toe' (Hand 2:47) en 'des te meer werden er toegevoegd' (Hand 5:14).
Ik ben ervan overtuigd dat als een gemeente bidt om inzicht, er inzicht gegeven wordt in wat God werkelijk van die gemeente en haar leden wil. En wat God wil staat boven elke culturele uiting, afkomst, publieke opinie of wat in de mode is in kerkland. In de eerste gemeente heeft eenheid en gebed in slechts 300 jaar de heersende, verdorven Griekse en Romeinse cultuur compleet veranderd. Die cultuur leek in vele opzichten op de hedendaagse westerse cultuur, met praktijken die in de Bijbel verfoeilijk worden genoemd. Onze hedendaagse culturele uitingen zijn in slechts 60 jaar gedegenereerd naar een regelloze, overwegend seculiere maatschappij, waarin Gods regels net zo veranderlijk zijn geworden als er politici komen en gaan en afhankelijk zijn gemaakt van de interpretatie van de “wijzen”.
Het evangelie van Christus heeft bewezen dat het een cultuur kan veranderen, omdat het mensen verandert in totaal andersdenkende schepsels. Dan heerst niet meer wat de gezagdragers in kerk en staat willen, maar Christus en Zijn principes heersen in het hart. En de uitleving van die principes door de individuele gelovige komt tot uiting in gemeente en in zijn woonstraat.
Ware christelijke eenheid over de grenzen van geloofsovertuigingen heen is een utopie. Want waar mensen het niet eens zijn over de bindende voorschriften van God, zal in die zogenoemde eenheidsband slechts het recht van de sterkste kunnen gelden. Want niemand kan twee heren dienen: hij zal altijd de ene liefhebben en de andere haten (veronachtzamen). Die vorm van eenheid is een eenheid in onwaarheid.
Bij christelijke eenheid gaat het om slechts één vraag: Wie hebben we waarlijk lief? Als we Christus – bij Hem komt het christelijke vandaan - echt liefhebben, dan onderhouden wij Zijn geboden en leren we elkaar en anderen dat ook te doen en dan houden we van elkaar, zoals God van ons houdt.
Zie daar de enige conditie voor bestendige, goddelijke eenheid.
Die eenheid wens ik u en mij, in onze kerk en gemeente toe.
(Ingrid Wijngaarde