U bevindt zich hier: Leer Ons Bidden
Terug naar: Artikelen
Algemeen:

Leer Ons Bidden

door Doug Bachelor

Een Wonderlijk Feit: Gedurende de slag van Valley Forge, waren revolutionaire troepen verschanst op het slagveld terwijl zij leden onder vorst en aan honger. Op een dag bracht een boer, die vlakbij woonde, zeer nodige proviand voor de troepen, en op zijn terugweg door de bossen, hoorde hij iemand spreken. Hij traceerde de stem totdat hij op een open plek in het bos kwam, waar hij een man op zijn knieën zag, die in de sneeuw aan het bidden was. De boer snelde naar huis en vertelde opgewonden aan zijn vrouw: “De Amerikanen zullen hun autonomie veilig stellen!” Zijn vrouw vroeg: “Hoe kom je daarbij?” De boer antwoordde: “Vandaag heb ik George Washington in het bos horen bidden, en de Heer zal zeker zijn gebed verhoren. Hij zal het doen! Ze mogen gerust zijn, dat Hij het zal doen.”
De rest, natuurlijk, is geschiedenis.

Amerika werd gebouwd op gebed - een sterker fundament kan er niet zijn. Commentatoren van de geschiedenis willen u doen geloven dat de ondertekenaars van de “Verklaring van Onafhankelijkheid” allen pantheïsten, deïsten of agnostici waren, die niet veel tijd voor God hadden. Als dat waar is, dan baden agnostici van die tijd zeker veel meer dan christenen van vandaag. Bijvoorbeeld: zowel ’s ochtends als ’s avonds knielde onze eerste President vóór een open bijbel om voor Gods leiding te bidden. Wellicht één reden, waarom deze natie zedelijk wankelt is, omdat Gods volk niet veel tijd doorbrengt met het bidden ervoor.

Echter, wat voor mij in het bijzonder fascinerend is, is dat ook Jezus gebed nodig had. Vanzelfsprekend nemen wij aan dat Zijn geloof sterk en Hem eigen was. Maar de bijbel vertelt ons dat Jezus vroeg in de ochtend opstond en alleen op pad ging om te bidden. Soms bad Hij de hele nacht door, zoals hij gedaan had voordat Hij Zijn discipelen uitkoos.

Na dat verhaal te hebben gelezen, realiseerde ik mij dat ik niet genoeg bid en dat ik niet goed bid. Toch is het gebed o zo belangrijk. Inderdaad, elke opwekking volgt op gebed. Bijvoorbeeld: op Pinksteren stortte God de Heilige Geest uit nadat Zijn nieuwe gemeente 10 dagen samen op haar knieën doorbracht. En later, “Toen ze hun gebed beëindigd hadden, begon de plaats waar ze bijeen waren te beven, en allen werden vervuld van de heilige Geest” (Handelingen 4:31 NBV). Het is nodig dat wij als gemeente en in ons leven meer bidden.

De Hoofdzaak
Charles Spurgeon zei: “Alle christelijke deugden zijn vergrendeld in het woord gebed.” Eén van de voornaamste taken van de christen is het gebed, om direct in gesprek met God te zijn.

William Kerry was een zendeling in Burma, India, en de Caraïben, maar hij was ook schoenmaker. Soms werd hij door mensen bekritiseerd dat hij zijn vak verwaarloosde, omdat hij zoveel tijd doorbracht met gebed, smeekbede en dankzegging. Kerry antwoordde: “Schoenen lappen is een bijbaan, het helpt mij de onkosten te betalen. Gebed is mijn echte vak.” En God gebruikte hem op machtige wijze om velen te bekeren. Martin Luther voegde eraan toe: “Terwijl het de zaak van kleermakers is om kleren te maken, zo is het de zaak van christenen om te bidden.

Maar hoe dienen wij te bidden? Aan mij wordt deze vraag veel gesteld, maar de waarheid is, dat zelfs ik de Heer moet vragen moet: “Heer, leer mij bidden.” De discipelen stelden Jezus deze vraag toen ze Hem zagen terugomen van een gebedssessie. Zijn gezicht straalde van het licht van de hemel, en Hij was bekrachtigd met de Heilige Geest. Geen wonder dat zij smeekten: “Heer, leer ons bidden.”
En toch, deze mensen waren gewend hun hele leven naar de kerk, de tempel, te gaan. Ze hadden honderden gebeden uitgesproken en hadden de priesters hardop horen bidden. Doch toen ze Christus zagen, wisten zij dat er bij hun iets ontbrak. Op de een of andere manier faalden zij, net als de meesten van ons, in hun voornaamste zaak.

Jammer, niet zeer velen weten wat het betekent om te bidden, en het is waarschijnlijk daarom de meest verwaarloosde gelegenheid en voorrecht dat wij hebben. En toch heeft iedere christen de gave van gebed nodig, omdat het de adem van de ziel is. De Heilige Geest zegt door middel van Jakobus: “Gij hebt niets, omdat gij niet bidt” (Jakobus 4:2). Hij zegt niet dat wij nooit bidden, maar dat wij armoedig vragen. Dus hoe vragen wij?

Ik denk dat de beste manier om erachter te komen, is om eerst te kijken naar het model dat onze Heer ons gegeven heeft, welk gebruikelijk het “Onze Vader” wordt genoemd. Natuurlijk is dat eigenlijk een verkeerde benaming, omdat het in werkelijkheid niet het gebed van Jezus was. Jezus zei: “Bid daarom als volgt” (Matteüs 6:9). Het is een model voor ons om te bidden, dus technisch is het in werkelijkheid het gebed van een discipel. Laten we even naar deze blauwdruk voor het gebed kijken om te leren hoe God wil dat wij naar Hem komen.

De Structuur van het Gebed
Het Onze Vader bestaat uit zeven verzoeken, die in vele opzichten onderverdeeld zijn als de Tien Geboden.
De eerste drie verzoeken zijn Godgericht, verticaal, en de laatste vier verzoeken zijn gericht op de horizontale relaties die wij met anderen hebben.
Eveneens, het eerste grote gebod is de Heer lief te hebben, en het tweede grote gebod is uw naaste lief te hebben.
God dient de eerste in onze gebeden te zijn. Zijn raadgeving en wil dienen de hoogste prioriteit in ons leven te hebben. Maar wij moeten ook onze relaties op aarde niet verwaarlozen, de reden waarom het model van Jezus de mensen om ons heen omvat.

Op dit moment, zullen wij ons concentreren op die eerste verzoeken, en later, zullen wij naar onze gebeden kijken die onze vrienden, familie en naasten aangaan, en dan bijbelse en praktische antwoorden op gebruikelijke vragen over het gebed opzoeken.

Ten eerste, laten we beschouwen dat deze eerste drie verzoeken aan God een unieke relatie tot de Godheid hebben.
Het eerste verzoek heeft met de Vader te maken: “Onze Vader, Uw Naam”.
Het tweede verzoek heeft met het “koninkrijk” te maken: dat is de Zoon. Jezus heeft vele gelijkenissen verteld over de Zoon die een koninkrijk gaat krijgen, en terug zal komen als Koning der Koningen. Buiten Hem zouden we niet eens tot de Vader kunnen komen.
En wat betreft “Uw wil”: wie is het die ons in de wil van God leidt? De Geest, die ene die de wil van God en de liefde voor Christus op ons indrukt. Het is de Geest die de kracht geeft om de wil van God te doen. Zo dus worden de Vader, de Zoon en de Geest vertegenwoordigd in de eerste drie verzoeken van het Onze Vader.

“Onze Vader” is Familie
God als een vader is een thema dat door de hele bijbel gaat. Hij is de Schepper van alle leven, en de beschermer van Zijn kinderen. In het Oude Testament omvat Zijn lijst van namen: “Wonderbare Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader” (Jesaja 9:6). Hij is machtig en almachtig, maar Hij is ook de alom bekwame voorziener. Bij elkaar genomen is Hij zeker de God van het heelal, die vanuit de hemel heerst, maar wij kunnen Hem toch persoonlijk als onze Vader benaderen.

Nog beter, “Onze Vader” vertelt ons dat wij als kinderen van God aangenomen worden. “Zie, welk een liefde ons de Vader heeft gegeven, dat wij kinderen Gods genoemd worden” (1 Johannes 3:1). God is bereid ons in Zijn gezin op te nemen. Wat een schone waarheid! “Onze Vader” zegt dat wij deel kunnen hebben in het erfdeel dat Hij door Christus gegeven heeft, dat wij deel uitmaken van het hemelse gezin. De bijbel zegt: “Indien dan gij, hoewel gij slecht zijt, goede gaven weet te geven aan uw kinderen, hoeveel te meer zal uw Vader … het goede geven aan hen, die Hem daarom bidden” (Matteüs 7:11). Wij kunnen naar onze Vader gaan, in de wetenschap dat Hij zeker de beste gaven voor ons in petto heeft.

Juist die zegswijze “Onze Vader” is gekleed in liefde. Hij is iemand die wij veilig in liefde kunnen benaderen, zelfs wanneer Hij ons straft. Spreuken 3:12 geeft aan: “want de Heer straft wie hij liefheeft, zoals een vader die houdt van zijn zoon”(NBV). Psalm 103:13 voegt er aan toe: “gelijk zich een vader ontfermt over zijn kinderen, ontfermt Zich de Here over wie Hem vrezen.” Dit betekent ook dat wij een gezin van broers en van zussen zijn, biddende tot “onze Vader”. Hij is niet maar mijn Vader. Hij is ook uw Vader.

Dit laat mij denken aan een andere reden waarom dit gebed zo een groot model is voor ons. Let op: het woord “ik” komt in het hele gebed niet voor! Wij allen bidden vaak met gebruik van “ik” of “mij”, maar in dit gebed is het een collectief gebeuren. In onze cultuur doen we de dingen vaak achterstevoren: het is u, dan uw vrienden, en dan pas God. In de bijbel is de prioriteit omgekeerd. Heb de Heer lief, dan uw naaste, en dan uzelf. (Mocht u een ezelsbruggetje nodig hebben, denk aan J-O-Y. (Dat is: Jesus, Others, en You)!

“Die in de Hemelen Zijt”
Ons gebedspatroon vertelt ons ook hoe dichtbij en hoe veraf van ons onze Heer werkelijk is. “Onze Vader” is een zeer intieme, dichtbije idee, maar “in de hemel” geeft ons een gewaarwording van Zijn afstand tot ons. Wij zijn gescheiden van God, en wij erkennen dat door te zeggen: “Er is een probleem, wij zijn hier, U bent daar.” Wat heeft deze scheiding veroorzaakt? Jesaja zegt: “Uw ongerechtigheden [zonden] hebben een scheiding tussen u en uw God teweeggebracht” (59:2).

God vroeg aan Adam in de hof: “Waar bent u?” In ons gebed belijden wij aan God dat wij ver weg van Hem zijn, op dezelfde manier dat Adam van God wegrende. Wij zijn gescheiden van het paradijs. Maar wij hebben hoop. Wist u dat de eerste drie hoofdstukken in de bijbel vertellen hoe de zonde door middel van de slang intrede deed en hoe wij van de hemel en het paradijs gescheiden zijn geworden? Echter, de laatste drie hoofdstukken van de bijbel vertellen hoe de slang vernietigd wordt, het paradijs hersteld wordt, en wij weer samen met God zijn.

Een andere reden waarom de bijbel zegt: “die in de hemel zijt” is, omdat wij onderscheid moeten maken tussen onze aardse vaders en onze hemelse Vader. Onze aardse vaders zijn broos, van vlees, en als mens, zondaars van nature. Maar de God van de hemel is volmaakt. Wij allen hebben een natuurlijke, onderbewuste neiging onze relatie met onze aardse vader op God te projecteren. Bijvoorbeeld: zij, die aardse vaders hebben die zeer toegeeflijk zijn, denken dat God, de hemelse Vader ook toegeeflijk is. Zij, die aardse vaders hebben die streng zijn, hebben doorgaans een beeld van de hemelse Vader als zijnde een veeleisende rechter.

Dat dient ons aan het denken te zetten. Het is nodig dat wij veel tijd in gebed doorbrengen, met aan God te vragen om de fouten die wij met onze kinderen gemaakt hebben te herstellen. Doch wanneer de bijbel zegt: “Onze Vader, die in de hemel zijt,” wil God ons vertellen dat wij verder dan onze gebrekkige, aardse relaties moeten kijken en weten dat Hij ons volmaakte model is en dat wij direct tot Hem mogen naderen. U hoeft God niet door de gebroken bril van uw gezinservaring te zien.

“Uw Naam worde geheiligd”
Wij zijn dus tot God genaderd, omdat Hij onze Vader in de hemel is. En ons eerste verzoek aan onze God is: “Heilig Is Uw Naam”. Nu is de naam van God een centraal strijdpunt in de grote strijd tussen goed en kwaad. Het hele doel van het reddingsplan is om de heerlijkheid van God te verdedigen.

De duivel heeft de naam van God belasterd. Kent u iemand die gezegd heeft: “Als God liefde is, waarom gaan dan onschuldige kinderen dood?” Verzekeringsmaatschappijen noemen aardbevingen, overstromingen, en andere natuurrampen “Daden van God”. Wat voor een reputatie wordt hier aan God toegeschreven? De duivel is meester in het lasteren van het karakter van onze Vader. Hij laat God, de goede, wonderbaarlijke, liefdevolle, lankmoedige, barmhartige, gezien worden als een wrede, onverschillige tiran, die naar willekeur Zijn schepselen straft. De naam van God is door de duivel bezoedeld.

Daarom, het doel van de christen, door de genade Gods, is om zoveel als wij kunnen Gods naam verdedigen, om wie Hij werkelijk is, te onthullen.
Helaas, dienen wij te bidden: “Heilig is Uw naam,” omdat wij daarin niet erg goed zijn. Zelfs in de bijbel zien wij dat Gods eigen volk meer doet om Zijn naam te onteren dan de heidenen. En sinds de oude tijd is er niet veel veranderd.

Onthoud, wij hebben gezegd dat het Onze Vader enigszins een spiegel is van de Tien Geboden. Het derde gebod gebiedt: “Gij zult de naam van de HERE, uw God, niet ijdel gebruiken, want de HERE zal niet onschuldig houden wie zijn naam ijdel gebruikt” (Exodus 20:7). Gods naam in ijdelheid gebruiken is maar een klein gedeelte van het schenden van dit gebod. Maar Gods naam aannemen is als een echtgenote die de achternaam van haar echtgenoot aanneemt. Wanneer u een gedoopt lid bent, neemt u de naam van Christus aan. Maar indien u als de duivel leeft na de naam Christus te hebben aangenomen, gebruikt u Zijn naam ijdel. Wie schaadt meer de christelijke zaak, de heidenen of de belijdende christenen, die zich als de wereld gedragen?

Christenen zouden over de goedheid van God reclame moeten maken, maar in veel gevallen veroorzaken christenen meer schade. Wij zien overal in de wereld dat belijdende christenen anderen aanvallen en doden, zoals in Ierland, Afrika en Kroatië. Wat doet dat aan Gods naam? Jezus zegt: “Heb uw vijanden lief … overwin het kwade met het goede” (Matteüs 5:44; Romeinen 12:21). Christus wordt geschaad vanwege het slechte gedrag van hen die Zijn naam ijdel gebruiken. Dus “Heilig is Uw naam” is God vragen ons te helpen in woord en daad Zijn kostbare naam te eren.

“Uw Koninkrijk Kome”
Wij staan midden in een strijd tussen twee koninkrijken. Een vijand heeft de wereld in gijzeling genomen toen Adam en Eva de heerschappij die God hen over de aarde had gegeven, afgestaan hebben. Sindsdien is de prioriteit van Gods kinderen geweest: “Zoekt eerst het koninkrijk van God” (Matteüs 6:33). Natuurlijk moeten wij twee zaken uit elkaar houden wanneer wij het hebben over het koninkrijk van God - het geestelijke en het fysieke.
Wij weten dat het geestelijke koninkrijk van God vandaag echt levend in de wereld is, want Lucas 17:21 zegt: “Het koninkrijk van God is bij u”. Toen Jezus na Zijn doop begon te preken, zei Hij: “De tijd is vervuld en het Koninkrijk van God is nabijgekomen” (Marcus 1:15). Dit aspect van het koninkrijk is nu beschikbaar. Indien u Christus in uw hart hebt aangenomen, dan regeert Hij vanaf Zijn troon in uw hart. Paulus zegt: “Laat niet de zonde … heersen in uw sterfelijk lichaam, maar laat liever Jezus uw Koning zijn en over alles wat u doet, laten heersen” (Romeinen 6:12). Dit is het eerste rijk waarnaar wij zouden moeten zoeken: het geestelijke koninkrijk van God binnenin ons hart.

Maar op een dag zullen de zachtmoedigen de aarde beërven en Gods koninkrijk zal over deze wereld heersen als een echt en fysiek koninkrijk. Denkt u dat wij dan behoefte zullen hebben om te bidden, “Uw Koninkrijk kome”, als Gods koninkrijk al gevestigd is? Toen Jezus op het punt stond om naar de hemel op te varen, zoals in Handelingen 1 beschreven staat, vroegen de discipelen: “herstelt Gij in deze tijd het koningschap?” Jezus antwoordde: “Het is niet uw zaak de tijden of gelegenheden te weten” (Handelingen 1:6,7).

De kern van de boodschap in het boek Daniël is, dat alle koninkrijken en afgoden van de wereld, of ze nu van goud, zilver, brons, of klei gemaakt zijn, door de Rots der Eeuwen zullen worden verpletterd als het koninkrijk van God wordt opgericht. “De God van de hemel zal een koninkrijk oprichten dat in eeuwigheid niet te gronde zal gaan, en waarvan de heerschappij op geen ander volk meer zal overgaan; het zal al die koninkrijken verbrijzelen en daaraan een einde maken, maar zelf zal het bestaan in eeuwigheid” (Daniël 2:44).

Intussen zijn wij de ambassadeurs van een ander rijk en geven bekendheid aan een koninkrijk dat eens de aarde zal vullen. Christus zei: “Ik beschik u het Koninkrijk, gelijk mijn Vader het Mij beschikt heeft” (Lucas 22:29). Toen de dief aan het kruis zich tot Christus wendde en zei: “Jezus, gedenk mij, wanneer Gij in uw Koninkrijk komt,” heeft hij Christus als zijn Koning aanvaard (Lucas 23:42). Daarom zal hij in het koninkrijk zijn, want hij bezat het geestelijke koninkrijk dat in ons hart begint.

De zegswijze “het koninkrijk van God” wordt 70 maal gevonden in het Nieuwe Testament. Waarom? Omdat er twee koningen oorlog voeren, Jezus en de duivel, die zegt dat hij de prins van deze wereld is. Daarom is het nodig dat wij toch bidden dat Zijn koninkrijk zal komen: eerst binnenin ons, dan eens, op een dag om ons heen.

“Uw wil geschiede in de hemel alzo ook op de aarde”
Tegen alle populaire opvattingen in, wordt de wil van God in deze wereld niet altijd gedaan. Ik ben het pertinent oneens met de gedachte dat alles wat gebeurt in overeenstemming is met de wil van de Schepper. Wanneer iets ergs gebeurt, zoals een tornado, dan hoor je vaak iemand zeggen: “Het moet de wil van God zijn geweest”. Ik geloof niet dat de bijbel dit leert, en als dit echt zo is, waarom laat God ons bidden dat Zijn wil geschiedde?

Integendeel, ook niet alles dat goed schijnt te zijn, komt uit Gods magazijn. Soms kan de duivel voorspoed op iemands pad leggen om zijn verlangen naar God vast te doen lopen of te doen ontsporen. U en ik hebben geen idee wat achter de geestelijke sluier gaande is, de reden waarom wij dienen te bidden: “Uw wil geschiede in de hemel alzo ook op de aarde.”

Van nature zijn de wil van u en mij verdraaid en verward door onze vleselijke begeerten. Het is nodig dat wij bidden dat Gods genade en Zijn Geest onze wil in overeenstemming met de Zijne zullen leiden. Het is ook nodig dat wij leren wat Zijn wil is voor ons, en daarvoor vinden wij in het Woord de beste uitdrukking. Voor beginners is de eenvoudigste uitdrukking van Gods wil neergelegd in de Tien Geboden. “Ik heb lust om Uw wil te doen, mijn God, Uw wet is in mijn binnenste” (Psalm 40:9). Dus wanneer wij bidden “Uw wil geschiede”, bidden wij in werkelijkheid dat Zijn wil in ons door onderwerping en gehoorzaamheid geschiedt.

Uiteraard is Jezus het volmaakte voorbeeld van het doen van Gods wil hier op aarde. In Johannes 6:38 verkondigt Hij: “Want Ik ben van de hemel nedergedaald, niet om mijn wil te doen, maar de wil van Hem, die Mij gezonden heeft”. In de Hof van Gethsemané, waar Hij een scheiding van de Vader ervoer, smeekte Christus God drie keer met: “Niet Mijn wil, maar de Uwe geschiede (Lucas 22:42). Is het altijd gemakkelijk om Gods wil te doen? Nee. Als het voor Jezus al een enorme worsteling was, is het voor ons ook nodig om te bidden “Uw wil geschiede”.

Een Grotere Wil
Voor de schepping van de meeste dingen heeft God slechts gesproken en ze bestonden. Maar toen Hij Adam schiep, nam Hij stof van de aarde, vormde het met Zijn handen, en ademde er Zijn leven in. Hij schiep de mensheid uit de aarde. Dus wanneer wij bidden: “Uw wil geschiede in de hemel alzo ook op de aarde”, erkennen wij hiermee dat wij slechts klei zijn. “Op de aarde” slaat ook op ons. Wij verootmoedigen ons voor God, erkennen dat in onze opstand onze wil ontaard is. Wanneer wij bidden “Uw wil geschiede”, geven wij Hem toestemming om ons volgens Zijn wil te gebruiken.

De Heer zal nooit Zijn wil aan u opdringen, vanwege de kostbare gave van vrijheid. Hij gaat u niet dwingen om te bidden “Uw wil geschiede”. U moet kiezen om het te doen, om uw wil over te geven, Zijn dienaar te zijn, en Hem de toestemming te geven Zijn kracht en plan voor uw leven te activeren. Wanneer u dat geheim begrijpt, zal u de magazijnen van de hemelse macht ontsluiten.

Maar denk erom, het werkt ook andersom. Velen van ons worden door de duivel geteisterd, omdat wij onze wil aan de duivel afstaan. U mag kiezen wie uw meester wordt. En wanneer wij onszelf constant overgeven aan de verleiding, die de duivel op ons pad legt, geven we hem steeds meer macht om zijn wensen in onze levens ten uitvoer te brengen. Ironisch genoeg, verliezen we onze vrijheid om te handelen beetje bij beetje wanneer wij uit vrij wil toegeven aan de duivel! De duivel neemt bezit van onze aard, en wij worden zijn slaaf.

En toch, het is mogelijk om met Gods Geest vervuld te zijn. Zou u die ervaring willen? De meesten van ons voeren een strijd tussen de gewillige geest en het zwakke vlees. Maar wanneer wij begrijpen dat door te kiezen en te zeggen: “Heer, Ik wil dat U mijn God bent; ik wil dat u de controle overneemt; ik geef mijn wil over; ik geef mij aan u; ik ben op mijzelf krachteloos”, geef ik Hem de macht om Zijn wil in mijn leven uit te storten. Hij wacht, maar Hij kan het u niet opdringen. Onthoud dus dat wanneer u bidt, u niet vergeet te vragen: “Uw wil geschiede in de hemel alzo ook op de aarde.”

Het Onze Vader en Wij
Tijdens de 2e WO, zag men een Britse soldaat van de frontlinie terugkruipen. Hij werd door zijn leger gepakt en beschuldigd van samenzwering met de vijand, want hij had geen toestemming gekregen om zijn post te verlaten. Hij zei: “Ik was in het bos gaan bidden.” Zijn medesoldaten bespotten hem en vroegen gelijk om bewijs. Hij vertelde hen simpelweg dat hij daar alleen was en dat hij alleen de behoefte had gevoeld om te bidden. Zij die hem gevangen hielden, dreigden hem als verrader aan te geven door te zeggen: “Je zult geëxecuteerd worden tenzij je ogenblikkelijk begint te bidden en ons overtuigt van het feit dat je echt aan het bidden was.”

De soldaat viel op zijn knieën en begon een welbespraakt, ontroerend gebed op te zeggen, als van iemand die op het punt staat zijn Schepper te ontmoeten. Aan het eind van het gebed zei de hoofdcommandeur dat hij vrij was om te gaan. “Ik geloof jouw verhaal,” zei hij, “als je hard geoefend had, had je bij de generale repetitie het niet zo goed gedaan.” En toen voegde hij eraan toe: “Ik weet door de manier waarop jij gebeden hebt, dat jij regelmatig gesprekken met God voert.”

De tijden van onze gebeden dienen frequent en regelmatig te zijn, maar belangrijker is dat de inhoud naar buiten gericht moet zijn. Vaak betrap ik mijzelf op dat ik “geef-me gebeden” bid: “Lieve Heer, geef mij dit en geef mij dat” en vlak vóór het einde voeg Ik er bij: “God, ik loof Uw naam”. Volgens het model dat Christus ons gegeven heeft, is dat achterste voren. Ik weet dat ik dit punt al heb onderstreept, maar het is het herhalen waard. God heeft mij ervan overtuigd dat mijn gebeden te zelfzuchtig zijn, en ik dien Hem en anderen in gedachten te hebben wanneer ik tot de Vader in gebed ga.

Hoewel wij ons nu op het gebed voor onszelf gaan richten, vind ik dat het goed is dat we, voordat we in deze noodzakelijke facetten van gebed duiken, er zeker van zijn dat we ons de juiste volgorde van bidden voor ogen houden.
Vanzelfsprekend moeten wij voor onze eigen noden bidden, maar zoals Jezus aangaf, moeten we eerst bidden voor de heilige naam van God Zijn doeleinden, en Zijn koninkrijk vóór alle overige zaken. En al onze behoeften dienen gezien te worden in de context van Zijn wil. Met deze voorzichtige herinnering, kunnen wij onze studie voortzetten en ontdekken wat er gebeurt wanneer wij de Heer vragen “Leer Ons Bidden!”

“Geef Ons Heden …”
Brood vertegenwoordigt veel dingen in de bijbel. Ten eerste: “dagelijks brood” betekent de voorzieningen die nodig zijn om het leven van dag tot dag te onderhouden. Natuurlijk is dit een patroon van gebed, dus het betekent niet dat je ook niet kunt bidden voor water, kleding en andere behoeften. Wanneer wij voor ons dagelijks brood bidden, vragen wij God in realiteit om in de basale behoeften van onze dagelijkse levens te voorzien.

(Moet een rijk persoon met een volle proviandkast nog te bidden “Geef ons heden ons dagelijks brood?” Ja, absoluut. Neem nooit de zegen van de basale behoeften voor lief. Vergeet niet dat de volle schuren van Job in één dag zijn vergaan.)

God vertelt ons dat wij ons vertrouwd moeten voelen om vóór de Heer te komen en Hem te vragen in onze behoeften te voorzien.
Natuurlijk is Hij zich zeker al bewust van deze behoeften, maar Hij wil dat wij weten dat Hij het is die voorziet in alle goede dingen voor Zijn kinderen. Bijvoorbeeld, toen de joden door de woestijn trokken, baden zij voor eten, en God regende manna uit de hemel, en liet zo Zijn voortdurende, liefhebbende voorziening zien. Wees niet bevreesd en schaam u niet om te vragen – Hij wil dat u dat doet!

Onthoud wel, dat wanneer wij bidden “Geef ons heden ons dagelijks brood” dat dit niet betekent dat God verwacht dat wij niet erop uitgaan om ervoor te werken. Sommige mensen denken dat zij het Onze Vader kunnen bidden en dan achterover leunen en niets doen, in verwachting dat Hij verhoort. Toen de Heer manna neer liet dalen, gingen de Joden naar buiten om het op te rapen. Zij gingen niet geriefelijk met open mond erbij liggen, dat het direct in hun mond viel. En let op het feit dat de manna buiten hun legerplaats viel; het regende niet op hun tenten. Een onderdeel van brood krijgen is erop uitgaan en het binnen te halen in wat wij als werk doen. Nadien moesten de Joden het manna kneden en bakken; enkel na arbeid, konden zij hun dagelijks brood eten.
Op dezelfde manier moeten we ons deel doen en niet lui worden met de zegeningen van de Heer. Vergeet niet dat “geef ons heden ons dagelijks brood” ook betekent: “zes dagen zult gij arbeiden.”

"...Ons Dagelijks Brood"
Is het voedsel alleen dat inbegrepen is in "dagelijks brood"? Zoals met de meeste lessen in de bijbel, heeft "ons dagelijks brood" een zeer belangrijke geestelijke toepassing. In Matteüs 4:4 leert Jezus: "Niet alleen van brood zal de mens leven, maar van alle woord, dat uit de mond Gods uitgaat". Hier gebruikt Hij het woord "brood" om alle tijdelijke behoeften van de mensheid te beschrijven.

Nog belangrijker, Hij zou later zeggen: “Ik ben het brood des levens" (Johannes 6:35). Christus sprak niet enkel over onze fysieke behoeften, maar gaf ons aanwijzingen om God elke dag in ons hart uit te nodigen. Het brood vertegenwoordigt Jezus, ons geestelijk voedsel, welke veel groter en meer bevredigend is dan welk fysiek brood op aarde dan ook.

Hoe vaak dienen wij geestelijk gevoed te worden? Door zijn heilige bladzijden heen heeft de bijbel het over dagelijks bidden. "Des avonds, des morgens en des middags klaag en kreun ik" (Psalm 55:18). Dagelijks brood, dagelijks in gesprek met de Heer, dient onze topprioriteit te zijn. Waarom zeggen wij niet: "Heer, geef mij een maand proviand"? Velen van ons zeuren niet van dag tot dag dat de koelkast leeg wordt, dus heel vaak waarderen wij de betekenis van het bidden voor dagelijks brood niet. Hoewel zij die tijdens de Grote Depressie geleefd hebben een dergelijk begrip kunnen vatten, zijn er vandaag weinig Amerikanen, die in een gemeenschap met zoveel weldadige overvloed leven, die ooit echt van dag tot dag hebben gestreden op zoek naar iets om te eten. In feite, hebben sommigen van ons voor maanden voedsel in de bijkeuken.

Maar velen van ons hebben nog niet eens een paar minuten geestelijk voedsel in ons hart en verstand opgeborgen. Welk brood is het belangrijkste, het fysieke of het geestelijke? Hoeveel van ons hebben voor een maand een voorraad geestelijk brood? Het is nodig dat wij elke dag wat vergaren. Je kunt morgen niet leven op wat je vandaag hebt vergaard. Sommigen hebben een paar calorieën in voorraad door tekstgedeelten die zij uit het hoofd hebben geleerd, dat zal hen eens goed van pas komen. Maar als u wilt dat uw christelijke ervaring vitaal en vol van leven is, dan moet u dagelijkse wijdingen hebben. U moet naar buiten gaan en dat geestelijke manna vergaren.

Een eindgedachte, de bijbel zegt niet: “Geef mij heden mijn dagelijks brood”. Neen, Jezus leert ons bidden: “Geef ons heden ons dagelijks brood”. Het is ons brood, vriend. Het is niet mijn brood. Wij dienen om de behoeften van anderen net zo veel bezorgd te zijn, of zelfs meer, dan de onze.
De schrift leert: “Verdraagt elkanders moeilijkheden” (Galaten 6:2). Dat dienen wij fysiek te doen, de zwakken bijstaan door aan hen onze hulp en krachten aan te bieden. Ook dienen wij dat in geestelijke zin aan te reiken door elkaar in gebed te verheffen, elkanders verzoeken op onze knieën brengen. En dagelijks dienen wij dit te doen, aanhoudend. “Zal God dan zijn uitverkorenen geen recht verschaffen, die dag en nacht tot Hem roepen, en laat Hij hen wachten?” (Lukas 18:7).

“En Vergeef Ons Onze Schulden, Zoals Wij Vergeven Onze Schuldenaren”
Wist u dat Jezus slechts één direct commentaar over Het Onze Vader maakt? In Matteüs, toen Hij klaar was met het gebed te onderrichten, voegt Hij eraan toe: “Want indien gij de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader ook u vergeven; maar indien gij de mensen niet vergeeft, zal ook uw Vader uw overtredingen niet vergeven” (6:14,15). Christus laat een verband zien tussen de verticale en de horizontale relatie - precies in het midden van Het Onze Vader. Misschien moeten wij er maar gehoor aan geven.

Zegt deze God: “Ik spreek met je af: Vergeef jullie allen elkaar – geen bitterheid, geen hekel hebben, het niet meer hebben over de verkeerde dingen die u elkaar hebt aangedaan - en ik zal u vergeven”? Zegt God dit? Is dit het evangelie? Nee, dit is niet wat leidt tot onze vergiffenis. Wij zijn niet gered op basis van onze werken. In plaats daarvan zegt het evangelie dat wij zoals wij zijn tot God mogen komen, en Hij zal ons vergeven. Maar dan zegt God: “Nu dat u vergeven bent, verwacht ik dat u ook de ander vergeeft.”

Maar hoewel u niet door uw werken gered bent, zult u verloren gaan als u doorgaat met in vijandschap te leven met uw naaste, omdat het bewijst dat u niet serieus bent om Jezus te volgen. De barmhartigheid en genade van God kan niet in een hart met een bittere en onvergevingsgezinde geest gekweekt worden. Bent u ooit door een vriend verraden? Heeft iemand ooit slecht over u gesproken? Wij zijn allen eens gekwetst. Wij vallen vaak in de verdediging en beginnen die persoon te bekijken vanuit een kortzichtig standpunt. Wij willen weten of wij niet iets smerigs te weten kunnen komen om ons gelijk te verkrijgen. Is dat de geest van Christus, “Die toen Hij bespot werd, niet terugspotte”?

De bijbel zegt dat wanneer wij de hoge prijs beseffen die Christus voor onze vergiffenis betaald heeft, het makkelijker voor ons wordt om elkaar te vergeven. “Alzo zal ook mijn hemelse Vader u doen, indien gij niet, een ieder zijn broeder, van harte vergeeft” (Matteüs 18:35). Het is nodig dat wij gewillig elkaar willen vergeven, en wijst God ons dit herhaaldelijk in de schrift aan. “En wanneer gij staat te bidden, vergeeft wat gij tegen iemand mocht hebben, opdat ook uw Vader in de hemelen uw overtredingen vergeve. Indien gij echter niet vergeeft, zal ook uw Vader, die in de hemelen is, uw overtredingen niet vergeven” (Marcus 11:25,26).

Kunt u met uw verstand iemand vergeven al voelt u er niets voor? Ja, evengoed als wanneer u vergiffenis aanvaardt al voelt u zich niet vergeven. Het wordt door geloof gedaan. U kunt ervoor kiezen anderen, die u gekwetst hebben, te vergeven. Al zou u nooit in staat zijn om te vergeten wat gebeurd is, kunt u zeggen: “Here, door u genade zal ik hen vergeven.” U maakt die bewuste keus, dan volgt de genade van God.

Wanneer u de vergiffenis van God aanvaardt, volgt van nature Zijn genade. U dient eerst geloof te hebben dat God u zal helpen vergeven. Zalig de barmhartigen, want hun zal barmhartigheid geschieden” (Matteüs 5:7). Indien wij elkaar niet kunnen vergeven, kan God ons niet vergeven. Omdat ons hart ook niet open staat om te geven of te ontvangen. Dat is ernstig, niet waar? Het vergt daarom een daad van genade, een wonder, om ons in staat te stellen dat te doen.

“En leidt Ons Niet In Verzoeking”
Dit bijzondere verzoek wordt het meest verkeerd begrepen. Zo op het oog lijkt het alsof wij God smeken om ons niet te verzoeken. “Alstublieft Heer, wij weten dat u ons niet wil verzoeken. Doch, als ik U niet vraag om mij niet in verzoeking te leiden, zal U mij verzoeken.” Dat is werkelijk een armzalige vertaling van wat er werkelijk staat.
In feite zegt Jacobus 1:13: “Laat niemand, als hij verzocht wordt, zeggen: Ik word van Godswege verzocht. Want God kan door het kwade niet verzocht worden en Hijzelf brengt ook niemand in verzoeking.”

Wij smeken niet: “Heer, verzoek mij alstublieft niet.” Dus wat zegt deze tekst in werkelijkheid? Nou, omdat wij van nature geneigd zijn de verzoeking op te zoeken, vragen wij God om ons ervan af te leiden. Juister vertaald, zegt het gebed dit: “Leid ons weg van onze natuurlijke neiging naar de verzoeking.”

Is het nodig dat wij dit bidden? Nou en of! Wij zijn geneigd te dicht bij de rand te spelen. Een predikant zegt dat als de Heer zegt de verleiding te ontvluchten, wij vaak wegkruipen in de hoop dat het ons zal inhalen. Het is alsof de aantrekkingkracht binnen in ons hart ons naar de zonde toetrekt. Dus moeten wij bij God smeken dat Hij ons help die kracht te weerstaan.

De duivel vindt het prachtig wanneer wij kruipen, want het is makkelijker ons te vangen met die kleine compromissen. De veroordeelde spion Aldrich Ames zei dat hij niet wakker werd op een dag en zei: “Ik denk spion te zullen worden. Ik denk dat ik alles voor geld aan de Russen zal overgeven.” Eens, zeer onopvallend, kwam hij een Rus tegen, die vroeg: “Zou u mij een telefoongids kunnen geven? Ik geef jou veel geld.” Het was maar een telefoongids, maar dan beetje bij beetje, gaf hij hun meer en meer, tot op een dag hij hen nucleaire geheimen verkocht. Zo gaat de duivel met de verleiding te werk –kleine compromissen. Koning David pleegde overspel met Batseba, vermoordde Uria, en loog tegen zijn volk. En het begon met een kort moment van treuzelend, wellustig toekijken. Wij moeten bidden: “Heer, leidt mij weg van zelfs de kleine dingen, want dat is de wijze waarop de grote dingen beginnen.”

“Maar Verlos Ons Van De Boze”
Ik houd van dit zevende verzoek: “maar verlos ons van den boze.” Wij leven in een wereld waar wij verdrinken in de dichte duisternis van zonde. Het enige waar christenen werkelijk lange termijn hoop uit kunnen putten is de belofte dat God zei dat het leven niet altijd op deze manier zal zijn. Wij zoeken de ultieme verlossing, en wanneer wij uitroepen “verlos ons”, hebben wij het over Christus die op een wit paard komt als Koning der Koningen en Heer der Heren, en Zijn koninkrijk komt vestigen en ieder laatste spoor van het kwaad, dat in de wereld van vandaag heerst, uitdelgt.

“Verlos ons” haalt ons bij het kwaad weg en scheidt ons er eeuwig van. Een andere manier om het uit te drukken is: “verlos ons van de kwade”. En wij dienen te bidden dat God ons niet enkel van verzoekingen weerhoudt, maar dat Hij ook onze broeders en zusters verlost, want de duivel is machtig en sluw, veel sterker dan wij als wij alleen zijn. Daarom is het voor ons een kritieke zaak dat God ons leidt.

Aangaande de wederkomst zei Christus: “Bid onophoudelijk” (Lucas 21:36). Ik weet niet zeker hoe vaak dat in werkelijkheid is, maar kijk naar uw eigen gebedsleven en zie of u in de buurt komt. De volledige tekst zegt: “Wees waakzaam en bid onophoudelijk om te ontkomen aan de dingen die gebeuren gaan en om voor de Mensenzoon te kunnen verschijnen.”
Bidt u onophoudelijk? Jezus heeft ook gezegd dat wij moeten bidden zodat onze vlucht niet in de winter zal zijn, ook niet op de sabbat (Matteüs 24:20). Hebt u dat gebed gebeden? Iedere dag, ieder uur, dienen wij te bidden om verlost te worden van het kwaad, zodat wij mogen ontkomen aan wat in deze wereld op het punt staat te gebeuren. Bid dat wij uiteindelijk worden verlost en gered van het kwaad in en om ons heen. U kunt niet gered worden van een kwade wereld, totdat u eerst gered bent van een kwaad hart.

“Want Van U Is het Koninkrijk, en de Kracht, en de Heerlijkheid in der Eeuwigheid”
Deze machtige voleinding wordt alleen in Matteüs gevonden, en waar het om gaat is boeiend. De duivel zegt dat hij de rechtmatige koning is en dat hij de macht heeft. Toch heeft Christus voordat Hij opvaarde naar de hemel, Zijn oppermacht gevestigd: “Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde” (Matteüs 28:18). Dit gebed geeft kracht aan het feit dat wij nooit mogen vergeten wie over dit universum heerst. Het gebed zegt niet: “Van U zal het koninkrijk zijn”, maar “Van U is het koninkrijk”. Inderdaad, alle verzoeken in het Onze Vader zijn enkel mogelijk omdat Christus de kracht is. Hij heeft over alles de heerschappij.

De duivel leeft om eerzucht, om zichzelf eer toe te kennen. Het motief van de christen is om eer aan God te brengen, Hem de heerlijkheid te geven. Daarom hunkert de satan ernaar om een god te zijn, want hij wil de eer die hij niet verdient. Het slot van dit gebed onthult in ons verstand en hart de ware toedracht, terwijl wij vóór God belijden dat wij weten dat Zijn karakter en goedheid spoedig zal worden bevestigd.

“Amen”
Jezus zei: “Bidt daarom als volgt.” Het is niet zozeer Zijn gebed, maar ons gebed. Het is het gebed van diegenen die Hem willen volgen. Om die reden ook dient dit gebed uit een waar bekeerd hart te vloeien. Het dient een definitie van uw geest en houding te zijn. Eén schrijver heeft het eens op deze manier gezegd:

“Ik kan niet ‘ons’ zeggen, als ik alleen voor mijzelf leef. Ik kan niet ‘Vader’ zeggen, als ik iedere dag niet tracht als Zijn kind te leven. Ik kan niet zeggen ‘die in de hemel woont’ als ik geen rijkdommen daar in bewaring geef. Ik kan niet zeggen ‘Uw naam worde geheiligd’ als ik niet strijd om heiligheid. Ik kan niet zeggen ‘Uw koninkrijk kome’ als ik er niet aan bijdraag om die hoop te bespoedigen. Ik kan niet zeggen ‘Uw wil geschiede’ als ik ongehoorzaam ben aan Zijn woord. Ik kan niet zeggen ‘gelijk in de hemel alzo ook op aarde’ als ik Hem hier en nu niet dien. Ik kan niet zeggen ‘geef ons heden ons dagelijks brood’ als ik zelfzuchtig voor de toekomst grote hoeveelheden voorraad insla. Ik kan niet zeggen ‘vergeef ons onze schulden’ als ik tegen een ander wrok koester. Ik kan niet zeggen ‘leidt ons niet in de verzoeking’ indien ik opzettelijk mij op zijn pad plaats. Ik kan niet zeggen ‘verlos ons van den boze’ als ik niet naar heiligheid verlang. Ik kan niet zeggen ‘van U is het koninkrijk’ als ik Jezus de troon van mijn hart niet geef. Ik kan aan Hem ‘de kracht’ niet toekennen, als ik bang ben voor wat de mens kan doen. Ik kan aan Hem ‘de heerlijkheid’ niet toekennen, als ik naar mijn eigen eer zoek. Ik kan niet ‘tot in de eeuwigheid’ zeggen, als ik alleen voor tijdelijke aardse beloning leef”.

Wanneer wij het Onze Vader bidden, dient dat in een geest van algehele overgave te zijn. En als wij gereed willen zijn wanneer Jezus komt, is het nodig dat wij leren bidden op de wijze die Jezus het ons geleerd heeft. Het belang van gebed is verbonden met liefde voor God met geheel ons hart, want wij kunnen Hem niet waarlijk lief hebben als wij hem niet leren kennen. Indien wij ons verdriet, onze vreugde, zelfs onze intiemste geheimen niet aan Hem kunnen toevertrouwen, hoe kunnen wij Hem lief hebben?

Ik dring er bij u op aan dat u meer tijd besteed op uw knieën, maar als u niet op uw knieën kunt zijn, dring ik erop aan dat u gewoon bidt. Erken dat het van belang is dat u kwaliteittijd met Christus doorbrengt in uw persoonlijke en gezamenlijke gebeden en wijdingen, opdat wij die veranderingen in ons leven kunnen doorvoeren, die God verheerlijken. Trek voordeel uit het “dagelijks brood” van Gods woord, en communiceer naar God toe van uw wens veranderd te willen worden van zelfzuchtigheid naar zelfverloochening. Laten we voor alles voor elkaar bidden. Laten wij samen staan en onze stemmen naar de hemel verheffen, zodat wij meer verenigd zijn in het broeder- en zusterschap van Jezus.

Eén van mijn favoriete studies uit de bijbel is het lezen van de grote gebeden in het Oude Testament. Ik hoop dat u ze ook zal lezen. Lees het gebed van Hanna, gevonden in Samuël 2. Het gebed van Daniël in Daniël 9 is ook heel bijzonder. U kunt ook het ontroerende inwijdingsgebed van Salomo in 2 Kronieken 6 vinden. U zult merken dat veel van deze gebeden elementen van het Onze Vader bevatten. Zij hebben het over Gods heerlijkheid, Gods voorziening, en Gods bevrijding, en zij hebben het over hoe wij allen als christenen samen hieraan deel hebben, het bidden voor elkaar.

Zoals de Britse soldaat wiens gebed hem bevrijd heeft, zullen wij spoedig door onze bevelhebber in de hemel verhoord worden. Wij moeten tijd besteden aan trainingsoefeningen, ons voorbereiden op de hoofdgebeurtenis. Wij moeten zeggen: “Heer, leer ons bidden.”
Hij heeft ons het model in Zijn Woord gegeven, laten wij dus er zeker van zijn ons eraan te houden.
Mijn hoop is dat u dit gebed vanaf nu met andere ogen zal bekijken.