Verdwaald

Ik hou ervan op goed voorbereid ergens naar toe te gaan. Of het nu op bezoek is bij vrienden of kennissen, het geven van een preek, of het doen van boodschappen. Ik weet namelijk iets over mezelf.. Als ik iets doe op impuls - op goed gevoel - dan gebeuren, bij mij meestal de vreemdste dingen.

Afgelopen zaterdagavond was er een lezing van een patholoog in de Adventkerk van Dordrecht over gezond leven en voeding. De organisator van die avond had mij gevraagd om deze lezing uit te zenden via AGP TV. Maar een zaterdag is voor mij ook een rustdag & actief bezig zijn in de kerk een drukke dag. Ik moet aan veel dingen regelen en aangezien ik graag voorbereid ben; zat mijn tas vol met brood voor onderweg, een Bijbel voor in de kerk, mijn camera en een statief voor de avond. Ik had alles bij me behalve de plattegrond waar ik naar toe moest gaan (die lag nog thuis in de printer)

Zonder aarzelen dacht ik... “weet je ik ben 'slim' (vind ik zelf) en ik kan best wel mijn plaats van bestemming vinden zonder plattegrond. Immers ik ken de locatie een beetje, waar ik moest zijn en ik heb de plattegrond, tijdens het printen goed bestudeerd.”

Ik moest in Dordrecht, aan de achterzijde van eht NS-Station lopen, een parkje door en vervolgens een rontonde passeren, dan alsmaar rechtdoor en dan kom ik vanzelf bij een t-splitsing uit en dan naar rechts en dan zou ik er zijn, hooguit 8 minuten lopen.

Dat kan nooit mis gaan, voor de zekerheid keek ik nog op een plattegrond in een bushokje, ik memoreerde de route in mijn hoofd en ging ik lopen.

... en lopen... en lopen... en na een goede 20 minuten lopen kwam er nog steeds geen rotonde in zicht. Onderweg kwam ik enkele bushaltes tegen en ik dacht echt dat ik op de goede weg zat. Ik maakte mezelf wijs dat ik goed liep, "ach," zo dacht ik; "wordt wat ouder, blijkbaar is 8 minuten lopen voor de jonge honden en doe ik er met mijn onsportieve benen er veel langer over."

Na een goed half uur lopen kreeg ik het stilaan koud... heel koud het begon te vriezen. Maar ja Riley is goed voorbereid en een muts en handschoenen zaten ook in mijn tas (ik had echt alles bij me.. behalve een plattegrond).

Na een half uur lopen dus, kwam ik weer een treinstation tegen.. station Dordrecht Zuid. Niet alleen was ik goed verkeerd gelopen ik was bijna 8 kilometer verwijderd van de plek waar ik moest zijn. In plaats van lopen naar het westen, liep ik naar het zuidoosten.

Oh jee, zo dacht ik.. 'ik ben verdwaald' Blijkbaar hebben mannen (net als ik) meer tijd nodig om toe te geven dat ze fout lopen, maar het was te koud en ik had geen zin om nog langer verkeerd te lopen... wetende dat ik met mijn opname apparatuur een lezing zou gaan filmen, "die mensen zitten vast op mij te wachten."

Gelukkig was mijn telefoon opgeladen (ga immers goed voorbereid op pad) en kon ik de organisator bellen en ik kwam gelukkig net op tijd aan en kon de avond filmen voor het internet tv-station van AGP waar ik werkzaam voor ben.

In het leven denken we vaak dat we alles bij ons hebben wat we nodig hebben. We vinden ons immers zelf kundig en verstandig genoeg. Totdat we erkennen dat we het niet zelf kunnen oplossen en jammer genoeg komt zo'n ervaring alsof je met je volle verstand tegen een muur aanloopt.

Bij mij was een vrieskoud weer en een treinstation voldoende om mij, bij mijn positieven te krijgen. Ik pakte mijn telefoon en ik belde om redding, en na klein kwartier wachten werd ik 'gered' en werd ik gebracht naar mijn plek van bestemming, voor mij was het een kerkgebouw vol met warmte en oude bekenden die mij verwelkomen in hun midden.

Veel mensen lopen in het leven 'zonder plattegrond'. Veel mensen in dit leven hebben alles bij zich om in het leven staande te houden, maar ze komen niet op de plaats van bestemming uit.

Ik hoop dat anderen wanneer zij zich verdwaald weten, de telefoon pakken en bellen naar 'de Zoon' zodat ze gered worden uit de ellende van deze maatschappij en veilig thuisgebracht kunnen worden, naar een plek van rust, vrede, warmte en veiligheid.”

En wat doe ik voortaan... ik stop mijn plattegrond als ik het uitprint meteen in mijn tas.