Wat er door mijn hoofd ging toen ik flauwviel
U kent wel die slow-motion beelden op tv. De herhalingsbeelden van een prachtig doelpunt, een een levensgevaarlijke stunt die met militaire precisie werd uitgevoerd.
Maar wat gaat er door je heen als je 't zelf meemaakt. Ik ben weer eens ziek.. en vroeger lag ik 3 minuten nadat ik de Internist of Huisarts belde op de spoedeisende hulp van het ziekenhuis. Maar aangezien 'het wonder' zijn min of meer 'gewoon' is geworden. Moet ik maar eerst in leven zien te blijven in mijn eigen omgeving dan met behulp van 'dure' geneesmiddelen in het ziekenhuis.
U hoort me niet klagen hoor... ben liever ziek thuis dan in het ziekenhuis. Maar het geeft je wel een eng gevoel.. 'doe ik alles goed' kan ik wel een infuuslijntje vervangen door maar heel, heel, heel, heel veel te dringen zoals de arts mij vertelde.
Ik drink normaal al meer dan 2 liter per dag, maar nu dronk ik praktisch elk uur een halve liter de hele dag door. Nadat ik na 2 dagen plat op bed te hebben gelegen besloot ik toch, maar met behoorlijke druk op blaas, te gaan plassen.
Zittend ging me goed af, dus laat ik ook eens doen zoals de Here mij geschapen heeft... staand dus.
En dat ging fantastisch... totdat ik me licht in mijn hoofd voelde, ik besefte dat ik me niet meer kon houden.. maar wat doe je als het licht in je hoofd uitgaat.
Is er tijd voor een gesprek met de Here, het enige wat bij mij opkwam was, "Nee Here.. niet hier flauwvallen." Ik had geen kracht meer in mijn handen om mezelf aan iets vast te klampen. Ik zag mijn hang langzamerhand de muren loslaten.
Ik wist niet wat ik moest doen.. lang uit achterover.. of mijn kleinmaken. Moest ik mijn hoofd beschermen.. of mijn 'torso'. Zou ik zo sterven... of zwaargewond raken.
Na al die overwegingen die ik moest maken - in 2 en een halve milliseconde - viel ik.
Ik voelde mij zweven door de grond. Het was een eng gevoel en het enige wat mij doordring was 'POEF'.
Blijkbaar besloot ik tijdens de val, mijn hoofd klein te houden en miste ik de verwarmingsbuis met 2 centimeter... "dank U Heer" Riley kan in ieder geval zijn hoofd nog gebruiken.
Ik kroop langzamer hand uit de badkamer terug naar mijn bed.
Het is een aparte les.. maar ik leer dat ik de Here moet loven en prijzen wanneer ik bij mijn positieven ben... want als je flauwvalt en je de keuze hebt gemaakt.. kan je alleen maar na vertellen als je bij je positieven kan en mag blijven.
Ik mag die verhaal na vertellen.. hoeveel keer mag ik dit nog. nog 3 maal?
Ik hoop en bidt dat wanneer jij in levensbedreigende situaties komt... waar je slechts seconden hebt om te beslissingen.. dat je geleid door Gods Geest óók het juiste mag doen.
