Over compromis, poldermodel en de waarheid

Ik heb in mijn jonge leven in vele bestuurlijke organisaties gezetten, van een vereniging van Rotterdamse Christelijke radiomakers tot een beheersstichting van een scoutinggroep.

Zowel in mijn werk voor de Here der Heerscharen als mijn werk in de maatschappij. Komen diverse onderwerpen ter sprake. Er ontstaat discussie en meningsverschillen, want er zitten immers diverse mensen met verschillende inzichten aan een tafel.

Vooral in Christelijke organisaties merk je dit heel sterk. En dat heeft mij van jongsaf aan heel wat moeite gekost. Zo naïef als ik 10 jaar was, snapte ik niet dat de 'waarheid' zo kon verschillen als je in de zelfde kerk zat, met dezelfde bijbel en dezelfde 'geest der profetie'. Soms lijkt het als ik met mijn scoutinggroep naar andere landen ging.. dat Christenen veel meer ééns waren over de waarheid dan de mensen, in Nederland, waarmee ik in vergadering, mee vergadert was.

Tegenwoordig heb ik veel moeite met woorden die ik heb geleerd uit het zakelijke en die nu ook worden toegepast worden in het Christelijke. Zodra iemand één van deze woorden noemt, dan zien de bezoekers (bijvoorbeeld tijdens een kerkdienst), mij bijna uit mijn kerkbank vallen.

Zo is er een woord, 'dialoog'. Wat niets anders is dan een gesprek. Maar soms heb ik het heel moeilijk mee, als ik maar constant in dialoog moet blijven. Eeuwigdurend maar blijven praten zonder conclusie, Immers ik moet spreken alsof alle 'waarheid' een waarheid kan zijn en waar dé waarheid niet bestaat.

Bedoel.. als ik niet met die persoon spreek.. dan betekent het niet dat ik degene haat of niet mag. Maar de bijbel leert mij (uitzending van de 12 en de 70 andere discipelen) dat als iemand mij niet het 'Woord' wil aannemen dat ik dan zeg, "jouw lot is nog erger dan die van de inwoners van Sodom". En geloof me, als je dat zegt is er weinig ruimte voor dialoog!

Een andere woord wat ik vaak hoor vanuit mijn werk is 'poldermodel'. Ik ben 5 jaar lid geweest van een Christelijke radiovereniging van Rotterdam. Daarin moesten de belangen worden behartigt van alle christelijke radio-omroepen op de Rotterdamse kabel. Men wilde op een bepaald moment uniformiteit over alle programma's, met andere woorden, Riley zou praten over Gereformeerde geloofspunten, de ander over mijn punten, etc, etc. Voor een liefhebber van het poldermodel was dit ideaal.

Maar uit geestelijk oogpunt was dit funest. Ik kan mij nog goed herinneren dat ik programatische controle wilde hebben over de programma's die AGP maakte. Ik ga geen andere mensen zwart maken. Maar in het programma wat AGP maakte, was de Sabbath, toch echt de Zevende dag. Was de bijbel toch gezaghebbend, Was doop echt wanneer je kopje onder water gaat. De mensen in de vergadering waren niet blij met mijn houding, maar ze respecteerden mij daarna des te meer. Ze wisten wat ze aan mij hadden. En dat is mij veel meer waard dan vastzitten in de polder!

Een woord waarmee een bezoeker in de kerk, Riley echt zien vallen van zijn stoel, is het woordje 'compromis'. En zanger Micah Stampley verwoorde zeer goed.. wat je moet doen als je zit met woorden als compromis en de waarheid.

You're gonna live this life surrendered or you're not.
You gotta make a choice who you'll serve, are you hot or cold.
You don't have a witness living any kind of way.
You need to choose right now while you've still got the light of day.
Make up you mind if you're gonna run or stand

You can't compromise just to fit in
You can't compromise your beliefs
And you can't compromise, don't you give in.
To the system of this world.

What happened to our conviction of sin
Cause the world don't know if you're out or if you're in.
You gotta shine as a light to the world.
Your salt has lost its savor, it went stale.
So make up your mind if you're gonna run or stand.

Can't be no compromise.

Op mijn werk... daar doe ik aan compromissen, dialogen en poldermodelen.. daar heb ik absoluut geen probleem mee.

De vraag die je als gelovige moet stellen, is net zoals Micah Stampley dat verwoord.

Je kunt geen compromissen stellen, om er gewoon bij te horen.
Je mag geen compormissen maken, die je geloof ondermijnen.
Je moet er niet aan denken om te begraven waar je in gelooft.
Geeft niet in...

Je kiest immers voor de waarheid verkondigen met liefde en respect of voor dialoog, compromis en poldermodel.