25-03: Jagen naar het doel, prijs der roeping Gods
Donderdag had ik een bedrijfsuitje en ik wat ik meemaakte, doet me denken aan deze prachtige uitspraak van Paulus, uit Filipenzen 3, namelijk "maar één ding (doe ik): vergetende wat achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen vóór mij ligt, jaag ik naar het doel, om de prijs der roeping Gods, die van boven is, in Christus Jezus."
Onze bedrijfsuitjes hebben altijd iets bijzonders.. naast lekker eten en gezellig de avond door brengen is er altijd een geheim optreden van een meer of mindere bekende Nederlander. En dit maal hadden ze Gerard Joling uitgenodigd.
Nou, u moet één ding van mij weten. Ik ben geen fan van deze rasechte Hollandse artiest, maar als je daar rondloopt en iedereen zo dol blij ziet worden van deze kerel, dan ben je benieuwd wat hem zo bijzonder maakt.
Tijdens het optreden vroeg een collega aan mij of ik een foto wilde maken van Gerard Joling en hem. Ik keek hem aan en zei: "serieus een foto met hem?"
"Ja.. ik wil de foto met hem, na het optreden wil ik samen met Gerard Joling op de foto”. Mijn collega was enthousiast en dolbij tegelijkertijd... Je zag in zijn ogen de verwachting van zijn doel voor die avond.. de foto samen met Gerard Joling. Na het optreden van Gerard Joling en een paar flauwe grappen over zijn geaardheid en Gordon. rende Gerard Joling met zijn manager achter de coulissen.
Ik vroeg aan mijn collega, "Heb je geen afspraak gemaakt om met hem op de foto te gaan?"
"nee, maar ik wil de foto met hem.. ik moet op de foto met hem!"
Hij vroeg aan mij.. "Kom met mij mee.. ik wil de foto"
Dus wat deed ik ik rende achter de coulissen met mijn collega. Ik dacht "Goh deze Gerard moet wel bijzonder voor mijn collega dat ik nu zelfs achter de coulissen beland en sommige collega's weten dat ik foto's schiet voor internet (ze kennen mijn website) en dat ik ook wat doe in het personeelsblaadje. Misschien daarom mag ik mee"
Ik belandde samen met mijn collega in de keuken. Ik zag inde personeelskamer van het centrum waar we waren. Ik liep door het magazijn. "Waar is die Gerard toch," zei mijn collega bij wanhopig.
Hij legde mij uit dat hij zijn zusje had beloofd om op de foto te gaan met Gerard Joling. Het was een belofte en zoals ze zo mooi zeggen in Nederland... belofte maakt schuld
We gingen overal op zoek, op zoek naar Gerard Joling. Alles wat een deur had ging open... "hij moet toch ergens zitten".
Tijdens de zoektocht kwamen we weer de manager tegen en die vroeg, "waar zijn jullie naar op zoek?"
"Gerard Joling.. we willen graag een foto voor het personeelsblaadje en mijn zusje!, zou het kunnen"
De manager ging overleggen met Gerard Joling en na 4 minuten stond hij daar..
GERARD!
Ik dacht dat mij collega stierf.. "Goh wat was hij dolblij.. hij had zijn doel bereikt.. de prijs van zijn zoektocht werd beloond.. een echte foto met Gerard.
Ik stond gereed om de foto te maken, maar de manager pakte mijn camera en ik stond op de foto met Gerard en mijn collega. Ik mocht delen in de vreugde van mijn collega... Hij had Gerard gezien.. hij kon aan zijn zusje vertellen.. dat hij zocht, en niet opgaf, hij heeft gejaagd en gekregen wat hij wilde.
Toen ik aan mijn andere collega's vertelde dat ik op de foto stond, zei iedereen.. dat wisten we al. Blijkbaar vertelde mijn collega aan iedereen dat hij op de foto zou gaan met Gerard. Hij vertelde het met zo'n overtuiging dat iedereen er min of meer van uitging dat hij op de foto zou gaan.
Het was geen verhaal in de zin van.. "Misschien ga ik met Gerard op de foto", NEE, het was.. IK ga met Gerard op de foto. Hij bracht het goede nieuws voor hem op een dusdanige manier dat je het wel moest geloven.. er kon geen twijfel mogelijk zijn dat hij NIET op de foto zou gaan. Er is geen mindere optie er is geen tweede keus.
Ik moest er deze week wel over nadenken. Als mijn collega met zoveel overtuiging te werk gaat. Ben ik dan.. in geestelijke zin ook zo gejaagd naar MIJN doel.. mijn Verlosser... Jezus Christus.
Praat ik er over met zo'n overtuiging dat iedereen wel weet, ziet en denkt.. "Die Riley die gaat Jezus zien!", Praat ik met zo'n overtuiging dat ik naast Jezus op de foto ga in het Nieuwe Jeruzalem.
Ben ik zo aanstekelijk dat je wel met mij mee zou willen gaan.. alleen maar op Jezus te willen zien.
Ik heb nooit geweten dat ik ooit wat zou kunnen leren van Gerard Joling... het zou voor mij bijna de laatste persoon op deze aarde zijn. Maar ik leerde wel een waardevolle les die dag, dankzij Gerard Joling en mijn collega.
Ik moet jagen naar het doel.. de prijs der roeping Gods. Ik hou van Jezus, ik wil Gods wil in mijn leven volgen. Maar Jezus volgen is veel meer dan de kerk binnenstappen elke sabbat, een liedje zingen een preekje luisteren, wat dukaten in een zakje of mandje leggen en een handje schudden aan een bezoeker.
Jezus vraagt van mij... "Volg Mij"
Jezus vraagt van mij.. ren achter de coulissen (van de kerk), ga de straten op. Neem iedereen die je tegenkomt mee en vertel ze over de prachtige nieuwe wereld die in het verschiet ligt. Net als Paulus vergeet ik alles wat achter mij ligt. Mijn aardse doelen, mijn eigen wil. En ik jaag naar de liefde van Christus, de reddende kracht van zijn bloed en de rust en verademing die ik vind door te wandelen in de glorie van zijn licht.
Mijn collega kreeg zijn prijs... en ik mocht delen in zijn vreugde... ik mocht zelfs op de foto. Puur en alleen omdat ik mijn collega volgde in zijn zoektocht.
Dat is een les voor mij als (jonge) evangelist. Als ik Christus volg, vol blijdschap en enthousiame en dat door de Geest mensen bereid zijn om Christus te volgen.. dan sta ik strakjes (bij wijze van spreken) niet alleen in de Hemel, maar dan mag ik tientallen, duizendtallen, miljarden mensen om mij heen zien als ik eerst zie op Christus en naast mij en achter mij kijk!
Namelijk vele miljarden mensen die delen in de vreugde van Christus, omdat ik bereid was niet mijn eigen wil te volgen maar dat van mijn verlosser en zaligmaker.
God werkt op ondoorgrondelijke wijze.. dat een collega en Gerard Joling.. en zo mij laten zien dat ik niet alleen met mij Heer dient te wandelen. Nee, de les die ik leerde is dat ik moet jagen naar het doel.
Ik ben op weg naar het Nieuwe Jeruzalem. Daar wil ik zijn, waar mijn Verlosser is, Christus Jezus.. Messias. Ik neem geen genoegen met iets minder. Geen oppervlakkig Christelijk leven voor mij... Ik wil niet leven voor de vorm. Ik wil delen in de genade, de heiliging en de glorie die alleen Christus mij kan bieden.
Gerard kan goed zingen... maar mijn Heiland kan redden... Het is leuk om een paar minuten van de dag.. achter een bekende Nederlander aan te jagen en hem te vinden. Het is leuk en best grappig op dat moment, maar de vreugde die Gerard biedt is slechts van korte duur.
Ik jaag achter een Almachtige God, Als ik Jezus volg, (en alleen via Jezus kom ik tot God), dan is de vreugde die ik mag ervaren van eeuwigheidswaarde. Gaat u met mij mee, naar de Berg van Sion, Naar het nieuwe Jeruzalem. Daar waar er altijd blijdschap mag zijn.
