18-03: Mijn Vaders wil

Afgelopen woensdag had ik een dagje vrij genomen... niet zo zeer om te evangeliseren, maar om een dagje met mijn vader op stap te gaan. Ik geloof er heilig in dat je tijd moet doorbrengen met de mensen (en vooral je ouders) die je lief zijn.. zolang ze leven. Ik ken heel veel mensen die bij het verlies van ouders of andere dierbaren huilen dat ze 'veels' te weinig tijd door hadden gebracht met hun ouders en dat ze het graag anders gezien hadden in hun leven. Dat wil ik mezelf zeker besparen

Zo gezegd, zo gedaan.. ik belde mijn vader op dinsdagavond op en nam met hem de dag door. "Pa, morgen gaan we naar Hilversum, we gaan een eindje wandelen.. bezoeken een museum en gaan ergens lekker wat weten."

Met andere woorden, Riley dicteerde 'zijn' wil aan 'zijn' vader. Ik ging er vanuit dat mijn vader het wel leuk zo vinden, dus vroeg ik het nog expliciet na. "Pa, je vindt het toch leuk." Mijn vader reageert altijd op een fantastische manier en zegt, "Jongen, ik ben graag overal waar jij ook bent.. ik wil gewoon tijd met je doorbrengen."

Zo gezegd, zo gedaan.

Op woensdagochtend kwam mijn vader zelfs eerder bij mij langs dan, dat we afgesproken hadden. Ik was dolenthousiast.. mijn vader wil met mij op stap - hij heeft er zin in - Wat ik wilde.. dat wilde hij ook.

We reisden af naar Hilversum en daar aangekomen wandelden wij door het winkelcentrum en ik zei tegen hem, "Ik wil nu wat gaan eten.. wilt u dat ook." "Nee jongen.. laten we eerst gaan doen wat jij wilde.. laten we naar die 'plek' gaan."

We gingen lopen en we kwamen langs de oude AVRO studio, langs het hoofdkwartier van de KRO, de NCRV, we liepen langs de studio's van de publieke omroep en RTL. We wandelden aan een stuk door.

Opeens vroeg mij vader aan mij, "Jongen, weet je wel waar we naar toe gaan.."
"Ja.!", zei ik prompt , "Ik weet welke richting we uitgaan. "
Mijn vader mompelde wat en zei, "Ik wil dat we recht op ons doel afgaan geen omwegen meer. "

Zo gezegd, zo gedaan... we liepen op het kleurige gebouw af van het museum van beeld en geluid.

Toen zei mijn vader... "Gaan we hier naar toe..?!," "ja.. dat had ik toch gezegd over de telefoon"
Mijn vader antwoordde, "Moet je hier voor betalen.., " "ja... de meeste musea moet je voor betalen!"
"Zoon, dit WIL ik niet... laten we terug naar de stad gaan en wat eten."

Ik was een beetje verbaasd, "Maar vader, dat meent u toch niet..." "Ik zei toch over de telefoon dat we naar Hilversum gingen, dat we naar het museum gingen, dat het een eindje lopen zou zijn? "

En mijn vader zei iets tegen mij wat ik ook in mijn geestelijk leven, beter moet leren toepassen, "Zoon, ik ga graag overal heen waar jij heen gaat.. maar het is niet MIJN wil om naar het museum te gaan. Mijn plannen wijzigen van moment tot moment, zoon zolang jouw wil in overeenstemming is met die van mij.. dan wandel ik gerust me je mee.. Maar naar dat museum gaan en je ervoor laten betalen.. Nee zoon dat is niet mijn wil.”

Daarna liepen we terug naar het centrum en genoten we van de rest van de dag.

In hoeverre is mijn wil in overeenstemming met de wil van mijn Hemelse Vader. Ik vraag mij - en vooral na mijn ervaring van afgelopen woensdag – dat af.

De Heer wandelt met mij mee.. omdat Hij van mij houdt. Maar dat betekent niet dat wat ik uiteindelijk doe ook ZIJN wil is. Toen mijn vader niet naar het museum wilde gaan.. ging ik niet morren of klagen.. ik begon niet een lange verhandeling waarom hij niet deed wat ik wilde. Na een goed uurtje wandelen.. waarom had hij dat niet gezegd over de telefoon, of toen ik in de trein zat, of toen ik wandelde op weg naar het musea...

Ik begon te lachen, en zei "Ok, pa.. als je niet daar naar toe wil.. dan gaan we lekker ergens wat eten, wil je dat..' En mijn vader zei, Tuurlijk zoon, ik ga overal naar toe, waar jij wilt, omdat ik bij je wil zijn.. maar ik ga niet naar plaatsen wat niet mijn wil is. "

In het vervolg zal ik niet zomaar, mijn vader uitnodigen om naar het museum te gaan.. immers ik weet nu zijn wil.

Is het ook niet zo in ons geestelijk leven. “Gods Geest zegt tegen mij, Riley.. Ik ga overal naar toe, waar jij wilt gaan… omdat God van je houdt.. zal ik je ondersteunen overal waar je gaat.. maar ik ga niet naar plaatsen waar het niet de wil is van de Almachtige dat je daar vertoeft!”

Als ik zie dat God in mijn leven deuren opent en anderen deuren weer sluit.. dan ga ik niet morren en afvragen.. waarom Zijn wil anders is dan wat ik in eerste instantie dacht.. ik begin te glimlachen en zeg tegen mijn Hemelse Vader.. "Heer, mijn wil is.. U volgen.. gaat u links, da ga ik mee.. Gaat U rechts.. dan ga ik mee.. gaat U recht door zee.. dan volg ik U.. Immers Mijn wil.. is Uw wil volgen... vol blijdschap, vreugde en onder genade.. op weg naar Sion.. daar waar ik mag eten van de Levensboom.

Immers het is Mijn Vaders Wil.. dat ik mag vertrouwen in de nabijheid van Zijn Zoon.