21-01: Storm!
Net als veel anderen mensen had ook ik last van... de storm.
Ik was die bewuste donderdagmiddag 18 januari druk in overleg.. ik had geen echte lunch gehad dus had geen enkel besef, dat Nederland, apocalyptische momenten meemaakte.
Totdat de vergadering werd verstoord door een collega die zei dat de NS geen treinen meer laat rijden.
Ik dacht bij mezelf "Heer, ik blijf echt niet op kantoor slapen”. Ik wilde het pand uit.. en kijken hoe ik naar huis kan komen.. maar ik moest eerst een aantal essentiële zaken afhandelen op mijn werk, voordat ik weg kan.
Op het moment dat ik mijn jas aan had en weg wilde gaan kreeg ik berichten..
"Riley het heeft geen zin.. ik heb één uur in de kou gestaan
"Riley, je zult stranden net als een collega van jou.. hij staat op een klein station in een weiland.. hij kan niet voor uit of achterduit"
"Riley, geeft het op.. het is zinloos.. het is chaos"
Wat doe je.. luister je naar de woorden van je collega's of denk je bij zelf.. ik doe het toch...
Toen ik de deur uitliep... bad ik "Heer laat mij thuis komen..." en ik voelde mij een stuk rustiger… in plaats van rondrennen, kocht ik eerst een broodje en liep op mijn gemak naar het busplatform... Er reden wel bussen.. ik zou er misschien uren over doen.. maar ik vertrouw op het gebed.. De Heer laat mij veilig thuiskomen."
Na een busrit van 15 minuten werd ik afgezet in een weiland met 50 anderen passagiers. Het waaide er was geen tram, geen bus en zelfs geen koeien...
Ik ging aan mezelf twijfelen.. "Heer.., had ik moeten luisteren naar mijn collega's of was mijn gebed voldoende.. het is koud, het waait, en ik weet dat de storm alleen maar erger wordt!"
Na drie kwartier kwam er een tram aan en ik kwam veilig thuis, na een reis van anderhalf uur.
In dit leven hebben we te maken met stormen, niet alleen echte.. maar ook geestelijke. De vraag is of je luistert naar de geluiden van mensen om je heen of dat je vertrouwd op het zeker woord van God. Gods Woord belooft een behouden thuiskomst. De reis is niet altijd een rustige en op sommige momenten kan je denken... "komt het ooit wel goed."
Maar een ding is zeker.. de Heer begeleidt je door de storm.. hij geeft je een behouden thuiskomst.
De geestelijke stormen die deze wereld te wacht staat.. kan je alleen overleven als je je laat leiden door Gods Geest en het vaste woord van God. Er zullen 'ervaringsdeskundigen' zijn die zeggen, dat vertrouwen op de vaste woord geen zin heeft, dan je er mee vast komt te zitten, dat de koers die je zal volgen je alleen stress en verdriet meegeeft.
Maar een ding is zeker.. als je kiest voor het Woord van God.. dan ga je kalm op reis. Ook al stort alles om je heen in...
Storm... laat het maar waaien..! want Christus is mijn vaste grond, "On Christ the solid rock I stand, all other ground is sicking sand!"