04-03: Je mag best huilen hoor

Ik bezocht afgelopen vrijdag een van de kleinere steden in het midden van het Nederland. Ik neem altijd de tijd om te wandelen en te zien wat God heeft geschapen (en wat de mens van die schepping heeft gemaakt).

Ik liep door het winkelcentrum van deze kleine gemeente... ik was op zoek naar wat postzegels voor een brief die ik ga opsturen naar een goede vriendin van mij die nu in Amerika voor Evangelisatietraining is. En een gevoel van verdriet kwam over mij heen.. niet zozeer dat ik die goede vriendin van mij mis.

Maar mijn hart ging uit naar de mensen in het winkelcentrum, Geen vrolijke gezichten, maar gepaste zakelijkheid. Ik kon voelen dat men wat miste... Het goede nieuws misschien..? Ik ben vrijmoedig en kan makkelijk over mijn geloof praten, maar om nu in het winkelcentrum te staan gillen en roepen. "Er is een Heer die van jullie houdt... Hij komt binnenkort terug.... om je thuis te brengen... open je hart voor de Zoon die voor u en mij stierf aan het kruis en op de derde dag weer opstond." Blijkbaar is dat voor mij nog een stap te ver en misschien ook niet wat de Heer van mij vraagt.

Nee, Ik moest wat anders doen. Ik kocht wat postzegels en een 3/4 liter fles spa (ik probeer meer water te drinken, bijbelse gezondheidstips echt ter harte nemen de laatste tijd) en ik liep snel het winkelcentrum uit.

IK kon mijn emoties niet bedwingen..., het is niet dat ik ging huilen.. maar een ongemakkelijk gevoel kwam over mij heen.. deze mensen ontberen iets fundamenteels in het leven. Ik heb een blokje om gelopen en heb gebeden tot de Vader "Heer geef mij toch de moed om te getuigen van U."

Ik weet dat heel veel mensen onder de indruk zijn dat ik makkelijk praat over mijn geloof, getuige deze weblog... maar voor mij telt een ding meer. Doe ik, onder leiding van Gods Geest, wel alles aan om de verlorene te bereiken. Ben ik wel aan het wandelen op Zijn weg en blijf ik daarop. Dit leven is geen computergame.. "Game Over... en we gaan het nog een keer proberen om de Hemel te bereiken. " NEEN, dit leven is de enige en laatste kans om je gereed te maken voor het vaderhuis. Het lied zegt toch, Ga en Strijd en Werk tot de morge aan.. Christus maakt u sterk, straks is werk gedaan.. Spoedig, Spoedig gaan we in de rust van de eeuwigheid....

Maar ik wil niet alleen in die rust.... Ik wil zoveel mogelijk mensen op sleeptouw meenemen, als het ware. De Hemel en de nieuwe aarde zijn groot genoeg voor een ieder.... Waarom zou ik genoegen nemen met het handje vol mensen die nu de Here dienen. Ik kan niet rustig zitten en mijn vrolijk gezicht op doen. En zeggen, "Iké, IKé ga naar Sion en de rest.., de rest kan....."

Dat kan ik niet.. na afloop van een dagje reizen ging in naar de Christelijke boekhandel in Rotterdam, de mensen kennen me daar... ik kom geregeld in boeken en tijdschriften snuffelen en hou mij op de hoogte van trends en ontwikkelingen onder actieve Rotterdamse Christenen. Ik luister naar de verhalen van mensen die in hun eigen kring, huisgroep getuigen van hun geloof en het is altijd bemoedigend als je hoort wat er in je eigen stad afspeelt.

Tijdens het rondsnuffelen hoode ik dit lied "Spreek tot de volken" en weer kon ik mijn emoties niet op zijn plaats brengen.. De tekst gaat als volgt:

"Hoor het geluid
van volken die God aanbidden,
Hoor het geluid

de kinderen van God die zingen.
Wie al voor ons gaan
Wie roept het uit to de einden van de aard:
Jezus is Heer!"

Toen ik dit hoorde dacht ik na.., Ik ben toch Christen omdat ik Jezus wil volgen in alles en het geloof van Hem wil beoefenen in mijn dagelijks leven. Ik wil toch zijn als Jesaja die roept, "Zend mij, Zend mij, Zend mij". Maar ik werd echt emotioneel bewogen toen ik het refrein hoorde:

"Spreek tot de volken bevrijding!
Kom en aanbid hem
kniel voor Hem neer
Spreek tot de volken
Het koninkrijk komt nu heel dicht bij
Oooh
Spreek tot elk bolwerk van Satan
Duister machten
Wijk in Zijn Naam!
Spreek tot de volken
Het koninkrijk komt nu heel dicht bij

Wees Vrij!
Wees Vrij!

Hoor het geluid
van de volken in nood die roepen
Hoor het geluid van kinderen die eenzaam huilen
Wie zal voor hen gaan
Wie roept uit tot de einden van de aard:
Jezus is Heer"

Ik hoor de drie-engelenboodschap in oren klinken.. en ik begin zowat te tranen.

En ik ben echt geen emotioneel type,, maar ik moest denken aan dat winkelcentrum.. ik moest denken aan al de mensen die niet bereikt worden met de Drie-engelenboodschap., het eeuwig evangelie. Daar sta je dan met al die kennis over de profetie... En ik kan bij lange na niet iedereen in mijn eentje bereiken... "Ik hoor het geluid van volken die in nood roepen... Waarom zijn er zo weinig die voor Hem willen gaan tot de einden van de aard en zeggen Jezus is Heer!

Ik probeerde mijn tranen te bedwingen.. "Wat zullen die mensen denken... die Riley die huilt.."

Toen kwam verkoopster naar mij toegelopen, "Riley je mag huilen hoor... God weet wat er scheelt, je mag best een traan laten bij deze woorden, wees een vent"

Ik werd gelijk een stuk vrolijker... Ik denk aan al die mensen die willen strijden voor Gods Waarheid en Woord, jonge en oude gelovigen die met de Here der Heerscharen willen staan. Riley is niet de enige die getuigt... er zijn er meer veel.

Met die hoop.. met die zekerheid... weet ik dat ik een Almachtige God dien, die roept, allen die gewillig willen werken in Zijn wijngaard.