11-06-2004 "Waarom zijn er zovelen moe"

Moe

Vandaag een dag vrij genomen van werk, weer naar het ziekenhuis, ditmaal een gesprek met mijn Internist. Voor iemand die chronisch ziek is, net als ik, heb je vaak het gevoel van; "en nu even niet, eventjes niet aan je ziekte denken, eventjes niet aan al die medicijnen, voorschriften enzo." Je zou zelfs kunnen zeggen " soms ben ik gewoon moe, moet dit nou wel."

Nadat die gedachte door mijn hoofd suist, vraag ik aan God de kracht om door te gaan. Je weet wat God ons belooft heeft, dat Zijn Zoon spoedig zal wederkeren.., alles zal goed komen." Vaak word ik op 's avonds gebeld door vrienden en kennissen voor een goed geloofsgesprek en een ding komt steeds weer terug, 'waarom zijn er zovelen moe, in het geloof'.

11 juni 2004

Adventisten, zoals de naam zegt, verwachten de spoedige wederkomst van Christus. Aangezien ik dat ook geloof (en in de 10 geboden waaronder het vierde Sabbatsgebod) ben ik Zevende-dags Adventist geworden. In de bijbel zegt Jezus tegen zijn discipelen dat wij waakzaam moeten blijven, want aan de tekenen zullen wij kunnen herkennen wanneer de tijd van Jezus wederkomst nabij is.

En net als mij bij mijn langdurige gesprekken bij het ziekenhuis mij weleens moe maken. Heb ik het gevoel - en ik hoop echt dat ik dit mis heb - dat er diverse Christenen zijn die moe zijn van het wachten op Jezus. Niet dat men wil dat Jezus nooit meer terug komt, dat zeker niet. Maar het gevoel van noodzaak is er deels niet meer. Vroeger en dat was niet lang geleden, studeerde ik samen met mijn vrienden tot laat in de avond de profetie uit Daniel en Openbaring. We keken naar het nieuws we lazen de krant, bezochten seminars en deelden alles, maar ook alles om geinformeerd te blijven. We waren niet fanatiek, maar wel geinformeerd.., die tijd, toen ik nog jeugdlid was gaf duidelijk weer waarom ik Adventist ben. Ik verwacht Jezus spoedige wederkomst en besef dat ik vandaag en niet morgen voor Hem moet kiezen.

Als ik praat met sommige Christenen vandaag de dag hoor ik een ander geluid. Veel Christenen in mijn naaste omgeving missen het vuur in hun leven. Het lijkt wel of iedere Sabbat naar de kerk een verplichte kost is, inplaats van een feest. En dan heb ik het niet eens over de 'vorm' van de dienst (of dat nu met orgel of band is). Maar eerder over de 'inhoud'. Er zijn geen gesprekken en discussies in de sabbatschool, mensen praten na de dienst niet meer over de overdenking, weinig geestelijke gesprekken, dat mis ik wel eens.

Het is net als dat gevoel dat ik heb als ik naar het ziekenhuis ga en denk "weer dat gesprek met die dokter, weer wachten in de wachtkamer, weer bloedprikken." Voordat ik het ziekenhuis binnenloopt denk ik alweer wat ik ga doen als ik uit dat gebouw ben.

Het is jammer dat het schijnbaar lijkt dat velen moe zijn geworden in het geloof. Dat men met hart en ziel de banken warm houdt (en daar is men dan ook goed in). Soms praat ik met Christenen die, voordat ze de kerk in lopen en luisteren naar verhalen van en over de Grote Heelmeester (Jezus Christus), al denken wat ze 2 uur later gaan doen. Denken over de Pot-luck, praten over dingen die de afgelopen week zijn gebeurd op het werk en noem maar op.

Ik hoop niet dat wij zo moe zijn geworden van de woorden van Jezus dat Hij spoedig terugkomt, en dat wij ons moeten voorbereiden en vragen voor vergeving van onze zonden (onze fouten en tekortkomingen). Dat blijkbaar wij de woorden van troost en bemoediging missen, net zoals een aardse arts ons wil bemoedigen en zoekt naar een oplossing van onze lichamelijke kwalen.

Als je chronisch ziek ben, besef je dat je vast zit aan medicijnen en zelfs een dieet. Je kunt iedere dag besluiten om er mee te stoppen, je merkt gelijk de gevolgen als je vergeet te houden aan de regels van de aardse arts. Je kunt moe raken van het gepraat, het onderzoek en noem maar op. Maar je weet dat je kwaliteit van leven hier op aarde verbeterd en zelfs kan verlengen, als je de goede raad volgt.

Als je Christen bent, besef je dat je een zondaar bent en je weet dat je niet 'eeuwig' kan leven als je Jezus niet aanneemt en als je niet vraagt om vergeving van zonden. Je kunt moe worden van die 'saaie' preek, je kunt besluiten om die bijbel dicht te slaan en niet te luisteren naar de woorden van het evangelie of de woorden uit de profetie van bijvoorbeeld Daniel en Openbaring.

Je kunt moe worden van preken die gaan over "Jezus zijn spoedige wederkeer, je kunt moe worden van de sabbatschool, de bijbelstudie, van je mede broeders en zusters, je kunt moe worden over organisaties en hun goede en slechte eigenschappen. Moe worden kunnen wij allemaal, en dat gaat vrij gemakkelijk.

Maar Jezus maakt ons duidelijk dat alleen zij die wakker en waakzaam blijven niet overvallen worden door de werderkomst van Hem die ons komt redden. Wordt wakker neem je geesteljk medicijn van liefde, neem een dagelijkse dosis van vergeving, laat je inenten tegen de zonde, stimuleer je hersenen met studie, je moteriek en je handen door dienstbetoon aan God en de mensen om je heen. Wees communicatief met je Grote Heelmeester en weet dat jij en ik niet diegenen hoeven te zijn die moe zullen worden.