Speel niet met: Heilige Zaken

Helaas zien veel mensen geloven als een ‘spel’ Naar de kerk gaan is voor vele ‘slechts’ een fijn samenzijn met oude bekende en familie.Maar God vraagt zoveel meer van ons. Hij wil onder ons wonen, en omdat een Heilige God geen zondige en onwettige zaken kan permitteren in Zijn midden. God vraagt van ons dat wij hem aanbidden en geen afgoden najage In Exodus 34 vers 14 staat het volgende Want gij zult u niet nederbuigen voor een andere god, immers de HERE, wiens naam Naijverige is, is een naijverig God.. Jezus zegt duidelijk dat wij geen twee meesters kunnen dienen, het is.. de een of de ander.. maar je kunt niet van twee walletjes eten. God vraagt van ons trouw. Als je dat niet wilt opbrengen dan zijn de consequenties daar voor degene kiest om die weg te bewandelen.

Paulus geeft de jonge timoteus een duidelijke instructie om op te passen voor ‘gelovigen’ die het geloof zien als een spel, die handelen met een schijn van Godsvrucht, maar de kracht ervan verloonchend hebben. Laten we lezen in de 2de brief aan Timoteus hoofdstuk 3, vanaf vers 1 Weet wel, dat er in de laatste dagen zware tijden zullen komen: want de mensen zullen zelfzuchtig zijn, geldgierig, pochers, vermetel, kwaadsprekers, aan hun ouders ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig, liefdeloos, trouweloos, lasteraars, onmatig, onhandelbaar, afkerig van het goede, verraderlijk, roekeloos, opgeblazen, met meer liefde voor genot dan voor God, die met een schijn van godsvrucht de kracht daarvan verloochend hebben; houd ook dezen op een afstand. Want tot hen behoren zij, (…) die zich te allen tijde laten leren, zonder ooit tot erkentenis der waarheid te kunnen komen. (...) het zijn mensen, wier denken bedorven is, en wier geloof de toets niet kan doorstaan.

Niet alleen in de tijd van Paulus, maar ook nu zijn er mensen, die zeggen dat ze Christen zijn maar niet de vrucht van de Geest laten zien in hun dagelijkse handelingen, want tegenover de lijst die Paulus noemt, roept hij ons op om te handelen naar Galaten 5, lees met mij mee vanaf vers 22 Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. 23 Tegen zodanige mensen is de wet niet. 24 Want wie Christus Jezus toebehoren, hebben het vlees met zijn hartstochten en begeerten gekruisigd. 25 Indien wij door de Geest leven, laten wij ook door de Geest het spoor houden. 26 Wij moeten niet praalziek zijn, elkander tartend, elkander benijdend.

Petrus is duidelijk over het leven van een christen. Ons oude leven hebben wij achter gelaten en wij mogen ons nu richten op een leven met Christus. Hij schrijft zelfs.. Gij echter zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk (Gode) ten eigendom, om de grote daden te verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht: 10 u, eens niet zijn volk, nu echter Gods volk, eens zonder ontferming, nu in zijn ontferming aangenomen. Gods woord maakt op diverse plekke duidelijk, dat kiezen voor Hem en zijn Koninkrijk geen grapje is.. geen spelletje, waar je zelf de uitkomst mag bepalen.

Jezus zegt zelfs in Lucas 9 dat mensen die zich schamen voor het evangelie.. voor de ware, zuiver boodschap door Christus bij Zijn wederkomst aan de kant worden gelaten, 25 Want wat baat het een mens, als hij de gehele wereld wint, maar zichzelf verliest of zelf schade lijdt? 26 Want ieder, die zich voor Mij en voor mijn woorden zal schamen, voor hem zal de Zoon des mensen Zich schamen, wanneer Hij komt in zijn heerlijkheid en die van de Vader en de heilige engelen. Wij moeten, onder leiding van Gods Heilige Geest, durven te getuigen.. van Jezus liefde, Gods Karakter en niet alleen spreken, maar ook in elk onderdeel, facet van ons leven ook daadwerkelijk uitleven, uiteraard geleid door Gods Geest en Zijn geest alleen.

In de Bijbel kunnen wij op diverse plekken lezen hoe God omgaat met mensen die Zijn gebod niet op waarde schatten zoals ze zouden moeten doen. En wij hebben hier, beste broeders en zusters dus niet over mensen die Gods wetten niet kennen, wij hebben het hier over mensen die met hun mond belijden dat ze volgelingen zijn van de Heer, maar in de praktijk wat anders doen. Dat is ook de voornaamste reden dat God zegt, tegen de mensen die spelen met hun geloofsleven, “Niet iedereen die roep Here, Here zal Gods Koninkrijk daadwerkelijk binnentreden.”

Je zou simpelweg kunnen zeggen, als je het bestudeert uit de Bijbel, als de geest der profetie al je twijfels weg neemt en argumenten meegeeft om het ook daadwerkelijk na te leven. Handel er na… niet uit traditie, niet als een spelletje.. maar als een heilige zaak omdat God het van een ieder van ons verlangt. Een ieder van ons moet blindelings vertrouwen dat alles wat de Heer ons leert en gebiedt, geen grapje is. Geen spelletje is, maar iets van onschatbare waarde. Wellicht zien wij op sommige momenten niet in, waarom de Heer het ons heeft geleerd, maar dat mag nooit een reden zijn om ooit van Zijn heilige wil af te keren.

In Leviticus 10 lezen wij over twee zonen van Aaron. Laten we gezamenlijk lezen vanaf vers 1, En de zonen van Aäron, Nadab en Abihu, namen ieder zijn vuurpan, deden daar vuur in en legden daar reukwerk op; zo brachten zij vreemd vuur voor het aangezicht des HEREN, hetgeen Hij hun niet geboden had. Toen ging er vuur uit van de HERE en dit verteerde hen, zodat zij stierven voor het aangezicht des HEREN.”

God had aan Mozes laten zien, hoe die diensten voltrekt moesten worden in de tabernakel. De tabernakel, diende als les voor het volk hoe God hun zou verlossen door middel van het verzoenend werk van Jezus en moest laten zien dat God wil wonen onder zijn volk.. een volk die Hij had aangewezen als een Heilig volk.

Nadab en Abihu, waren priesters en brachten een ‘vreemd vuur” voor de Here. Maar de Here had geboden om alleen het vuur te gebruiken die Hij zelf had aangestoken.. niet wat de mensen zelf zou ontbranden. God handelde direct en verteerde de twee zonen van Äaron met vuur uit de hemel. Sommige zouden zeggen, waarom is de Heer zo hard met deze twee mannen die groots werk mochten doen in de tempel van de Heer.

Deze twee mannen waren onder de 70 die God mochten toenaderen toen Mozes aangaf het werk onder het volk van Isreal, niet meer alleen aan te kunnen. Er waren 70 oudsten die samen met Mozes recht zouden spreken over het volk. Ze mochten toenaderen dat lezen wij in Exodus 24:9  En Mozes klom op met Aäron, Nadab en Abihu en zeventig van de oudsten van Israël. 10 En zij zagen de God van Israël en het was alsof onder zijn voeten een plaveisel lag van lazuur, als de hemel zelf in klaarheid. 11 Maar tot de vooraanstaanden der Israëlieten strekte Hij zijn hand niet uit; zij aanschouwden God en zij aten en dronken”

Die twee zonen van Äaron waren in de nabijheid van de Heer, zo dicht bij was geen mens geweest, op Mozes na. En toch handelen ze niet in overeenstemming met Gods Heilige wil. In Patriarchen en Profeten in hoofdstuk 31 lezen wij het volgende: “God wilde het volk de les leren dat ze Hem eerbiedig en vol ontzag moesten naderen, op de wijze die Hij had voorgeschreven. Hij kan geen gedeeltelijke gehoorzaamheid aannemen. Het was niet voldoende dat op dit plechtige tijdstip van aanbidding bijna alles gedaan was zoals Hij had aangegeven. God heeft een vloek uitgesproken over hen die van Zijn geboden afdwalen en geen verschil maken tussen gewone en heilige dingen. Bij monde van de profeet zegt hij: "Wee, hun die het kwade goed noemen en het goede kwaad; die duisternis voorstellen als licht en licht als duisternis; ..Wee hun die in eigen oog wijs zijn en in eigen oordeel verstandig...; die voor een geschenk de schuldige vrijspreken en de rechtvaardige zijn gerechtigheid ontnemen... omdat ze de wet van de Here der heerscharen verworpen en het woord van de Heilige Israëls hebben versmaad." Jesaja 5:20-24

Dit voorval was voornamelijk pijnlijk voor Áaron. Hij zag dat zijn zonen speelden met de heiligheid van God en zijn geboden vertrapten. Dat terwijl zijn zonen, eerder, in de nabijheid van de Almachtige mochten verkeren. Áaron mocht zelfs niet openlijk rouwen om de dood van zijn zonen. God wilde Israel en ons duidelijk maken dat de zonde en de straf die hoort bij de zonde nooit en te nimmer kan en mag goedpraten. Daarnaast was het ook een les voor de Hogepriester Áaron. Hij had zijn zonen duidelijk moeten maken dat het leven als een volgeling van de Almachtige nooit een spelletje kan en mag zijn. Daarom lezen wij in Leviticus 10 vanaf vers 8 dat God nieuwe bepalingen geeft hoe priesters zich moesten gedragen. Ze mochten geen bedwelmde drank tot zich mochten nemen zodat, zoals de Here dat zegt in vers 10: “opdat gij scheiding kunt maken tussen heilig en onheilig, tussen onrein en rein, 11 en opdat gij de Israëlieten kunt onderwijzen in al de inzettingen die de HERE door de dienst van Mozes tot hen gesproken heeft.”

Wij als volgelingen van Christus die zijn geroepen, door Gods geest tot het wonderbare licht. Wij die geroepen zijn om burgers te worden van Gods Koninkrijk van liefde, wij hebben de taak om een getuige te zijn voor onze naaste. Mensen moeten onze motieven niet in twijfel trekken. Weest Heilig, want Ik ben Heilig, zegt onze Heer en Heiland tegen ons allemaal . Speel geen spelletjes met je geloofsleven, want God speelt geen spelletjes met ons.

Vaak vergeten wij dat wij voor ongelovige mensen, de enige zichtbare ‘Bijbel’ zijn. Mensen kijken vaak eerst naar mensen om te weten of die God van de Bijbel wel te vertrouwen is. Wij beseffen ons niet altijd goed genoeg hoe groot de impact is van de gelovige in het gedachtegoed van iemand die Christus nog niet heeft geaccepteerd als Zaligmaker.

De priester Eli, wat wij kunnen lezen in 1 Samuel, had zo’n voorbeeld functie. Hij moest het volk leiden in de wegen van de Heer. Hij moest ze vertellen van de inzettingen die Mozes jaren en jaren eerder had gegeven aan het volk van Israel. Maar hoe goed ook Eli zijn taak vervuld naar het volk van Israel. Hij bestuurde zijn familie niet in de zelfde mate als wat hij blijkbaar deed aan het volk van Israel.

De Bijbel is heel duidelijk over de rol van Christen die een voorbeeldfunctie hebben in de kerk of maatschappij. Je kunt alleen een leider zijn als je goede leider bent in je eigen gezin. En een leider is niet iemand met macht en kracht, maar een goede leider is iemand die leeft naar het voorbeeld van Christus en ander hoger acht dan zichzelf. Paulus schreef over de rol van leiders in de gemeente zelfs het volgende in 1 tim 3: 1 Dit is een betrouwbaar woord: indien iemand staat naar het opzienersambt, dan begeert hij een voortreffelijke taak. Een opziener dan moet zijn onbesproken, de man van één vrouw, nuchter, bezadigd, beschaafd, gastvrij, bekwaam om te onderwijzen, niet aan de wijn verslaafd, niet opvliegend, maar vriendelijk, niet strijdlustig of geldzuchtig, een goed bestierder van zijn eigen huis, die met alle waardigheid zijn kinderen onder tucht houdt; indien echter iemand zijn eigen huis niet weet te bestieren, hoe zal hij voor de gemeente Gods zorgen? Hij mag niet een pas bekeerde zijn, opdat hij niet door opgeblazenheid in het oordeel des duivels valle. Hij moet ook gunstig bekend zijn bij de buitenstaanden, opdat hij niet in opspraak kome en in een strik des duivels valle.

Waarom maakt Paulus deze opmerkingen over leiders of mensen mijn een vooraanstaande plaats in de gemeente, omdat, zo lezen wij in vers 13 Want zij, die hun dienst goed hebben vervuld, verwerven zich een ereplaats en veel vrijmoedigheid om te spreken door het geloof in Christus Jezus.

Gelovigen, maar zeker ook ongelovigen zullen je woorden die je spreekt uit de Bijbel in twijfel trekken als je leeft als een ‘losbol’ als iemand die zijn eigen wil hoger acht dan Gods wil. Als Paulus spreekt in galaten over de vrucht van de Geest. Dan is dat juist het toonbeeld van iemand die zich laat leiden door Gods geest, met andere woorden die beseft dat geloven in God, echt, rein en puur is. Dat is iemand die blind vertrouwd op Zijn Woord en als je dat doet..dan kan je en wil je niet spelen met Heilige en reine zaken.

Eli had zijn zonen niet onderwijzen in de juiste wegen van de Heer. We lezen zelfs in 1 samuel 2 vanaf vers 12 het volgende  De zonen van Eli nu waren nietswaardige lieden; 13 zij rekenden niet met de HERE, noch met het recht der priesters tegenover het volk. Telkens wanneer iemand een slachtoffer bracht, kwam, zodra men het vlees ging koken, de knecht van de priester, met een drietandige vork in zijn hand 14 en stak die in de pot of in de pan of in de ketel of in de kookpot; al wat de vork naar boven bracht, nam de priester voor zich. Zo behandelden zij alle Israëlieten, die daar te Silo kwamen. 15 Zelfs eer zij het vet in rook deden opgaan, kwam de knecht van de priester en zeide tot de man die het slachtoffer bracht: Geef de priester vlees om te braden, want gekookt vlees wil hij van u niet aannemen, alleen rauw. 16 Als de man hem dan antwoordde: Maar men moet het vet toch eerst in rook doen opgaan, neem dan voor u zoveel als uw hart begeert, dan zeide hij tot hem: Terstond zult gij het geven, anders neem ik het met geweld. 17 Zo was de zonde van die jonge mannen zeer groot voor het aangezicht des HEREN, want de mensen gingen het offer des HEREN gering achten.

De zonen van Eli handelden in directe tegenspraak met Gods wil en inzettingen. En als mensen.. die weten wat Gods inzettingen zijn, een opmerking maakten, worden ze aan de kant geschoven, “je doet wat wij zeggen of wij doen het met geweld.” En het effect wat de zonen van Eli teweeg brachten is juist datgene wat er gebeurd als je speelt met Heilige zaken, mensen gaan de inzettingen van de Here, gering achten.

Gods reine bedoelingen en lessen die Hij wilde meegeven aan het volk, werden door de handelingen van de zonen van Eli gemaakt tot een spelletje. In 2 Kronieken 7 lezen wij over een visioen die Salamo kreeg van God, tijdens het bouwen van de tempel. Salomo moest namelijk de geboden en inzettingen opvolgen zoals zijn vader Koning David dat ook gedaan heeft. Mocht hij dat niet doen, dan geeft God een duidelijke waarschuwing aan Salamo, zo lezen wij vanaf vers 19 Maar indien gij u afkeert en mijn inzettingen en verordeningen die Ik u voorgehouden heb, verlaat, andere goden gaat dienen en u voor hen nederbuigt, 20 dan zal Ik hen uitrukken uit mijn land dat Ik hun gegeven heb; dit huis dat Ik aan mijn naam geheiligd heb, zal Ik dan van mijn aangezicht wegwerpen, en Ik zal het tot een spreekwoord en een spotrede onder alle volken maken. 21 Dit huis, dat hoog verheven was – ieder die eraan voorbijgaat, zal zich ontzetten en zeggen: Waarom heeft de HERE alzo aan dit land en aan dit huis gedaan? 22 Dan zal men zeggen: Omdat zij de HERE, de God van hun vaderen, die hen uit het land Egypte had geleid, hebben verlaten, zich aan andere goden gehecht, zich voor die nedergebogen en die gediend hebben, daarom heeft Hij al dit onheil over hen gebracht.

Als je een spelletje speelt met Gods gebod, dan zullen zelfs de ongelovigen zeggen, “Ze hebben hun geloof in God verlaten en onheilige zaken nagestreeeft”. Wij als volgelingen van Christus moeten beseffen dat wij een heilige taak hebben, om te verkondigen de groten daden Gods. Als mensen zien dat jij God serieus neemt in al je handelingen.. dan zullen anderen mensen aan je zien dat je geloof echt is. Als mensen zien dat je vertrouwd op God. Dan zullen zij ook op zoek willen gaan naar die liefde die God alleen kan bieden, door Zijn eniggeboren Zoon.

Eli als priester, had eerder moeten ingrijpen in het gedrag van zijn zonen, maar hij greep niet in. Pas op late leeftijd ging hij handelen, hij riep zijn zonen bij zich en zie, zo lezen wij in 1 sam 2: 22” Eli nu was zeer oud. Wanneer hij hoorde, wat zijn zonen geheel Israël al niet aandeden en dat zij sliepen bij de vrouwen die dienst deden bij de ingang van de tent der samenkomst, 23 zeide hij tot hen: Waarom doet gij dergelijke dingen, dat ik het gehele volk over die wandaden van u hoor spreken? 24 Dat gaat niet, mijn zonen. Het is geen goed gerucht, dat ik hoor: zij brengen het volk des HEREN tot overtreding. (…) Maar zij luisterden niet naar hun vader, want de HERE wilde hen doden. De zonen van Eli waren zover afgedwaald van de waarheid dat ze niet meer luisterden naar het advies van zijn vader. Een engel deelde mee aan Eli dat zijn zonen beide op één en dezelfde dag de dood zouden vinden, omdat ze niet leefden naar het Woord van de Heer. Dat gebeurde uiteindelijk ook, wat we kunnen lezen in hoofdstuk 4. Niet alleen stierf de twee zonen, maar ook de Ark des Verbonds werd buitgemaakt door de Filistijnen.. Toen Eli dit allemaal hoorde viel hij en stierf.

Had Eli maar eerder ingegrepen in zijn leven. Er werd gespeeld met heilige zaken in zijn gezin en hij greep veels te laat in. God stelde Eli verantwoordelijk voor de daden van zijn zonen, want Eli wist wat goed was, maar deed er niets mee. In patriarchen en profeten staat het volgende over het spelen met je geloof in hoofdstuk 56 Het voorbeeld van hen die de heilige dingen dienen, moet het volk ertoe brengen eerbied te koesteren voor God en Hem te vrezen. Als mannen die in Christus' plaats staan, tot het volk spreken over Gods barmhartigheid en over verzoening, terwijl ze hun heilig ambt gebruiken als een dekmantel voor het bevredigen van zelfzuchtige of zinnelijke bevredigingen, maken ze zich tot werktuigen van satan. Evenals Hofni en Pinehas zijn ze oorzaak dat anderen het offer des Heren minachten. Het is mogelijk dat ze gedurende een tijd hun weg in het verborgen kiezen; maar als eindelijk hun ware aard aan het licht komt, krijgt het geloof van velen een schok, met als gevolg dat ze hun vertrouwen in de godsdienst verliezen. Er blijft een wantrouwen achter in allen die zeggen dat ze Gods Woord prediken. Men twijfelt aan de boodschap van de ware boodschapper van Christus. Steeds komt de vraag op: "Zou deze persoon niet gelijk zijn aan hem van wie we dachten dat hij heilig was, terwijl hij zo verdorven was?" Op deze wijze verliest Gods Woord Zijn invloed op de mens.

Broeders en Zuster wij hebben een taak, laten wij lichtdragers zijn in deze wereld, waartoe Jezus ons oproept. Laten wij het zout zijn der wereld. Laten wij het zendingsbevel uitdragen en niet uit eigen kracht, maar geleid door Gods Geest alleen. Maar laten wij het niet zien als een spelletje. Laten wij getuigen zijn voor Christus, niet omdat het ons meer status, macht en kracht geeft. Laten wij getuigen zijn voor Christus omdat Hij alles op alles heeft gezet, zodat wij zonen en dochters van de allerhoogste genoemd mogen worden. Laten wij leven als rentmeesters van Gods schepping en dragers van Zijn Woord in onze harten. Laat ons geloof ‘”echt, puur en heilig zijn” Er is geen tijd om spelletjes te spelen. Christus komt immers spoedig terug.

Niet alleen leiders hebben een voorname taak in de gemeente. Immers iedereen is geroepen tot Gods wonderbaar licht, en een ieder die zijn Woord aanneemt als waar en getrouw, wordt gevraagd om te wandelen zoals Christus ook gewandeld heeft. In Handelingen 5 lezen wij over Ananias en Saffira. Ananias verkocht bezit wat ze beiden hadden, hielden een deel van de winst achter en brachten het overige aan de apostelen. Zijn vrouw Saffira wist van de daad van haar man.

Veel mensen doen dingen om in de gunst van anderen te komen, en ze denken, dat ze door het goed doen kunnen laten zien dat ze perfecte en heilige mensen zijn. Maar ze vergeten dat God kijkt naar ons hart. Hij kijkt naar onze motieven. Er waren veel gelovigen die hun bezit verkochten zodat de mensen die het slecht hadden, te eten, te drinken en huisvesting zouden kunnen ontvangen. Deze jonge volgelingen van Christus die dit deden, deden dit niet om in een hoger aanzien te komen, maar om te zorgen dat de jonge kerk zou groeien en bloeien, ter ere van God. Ze deden het niet zodat ze een vooraanstaande plaats zouden vergaren onder de apostelen of in een hoger aanzien zouden komen.

Net als de priesters uit oude testament, waren deze volgelingen van Christus, namelijk Ananias en Saffira, de wonderen van God gezien in hun leven. Zichtbaar, helder en duidelijk en ze hadden beloofd, tegenover de apostelen om geld beschikbaar te stellen voor het ondersteunen voor het werk, door middel van verkoop van een stuk land. Deze twee mensen kregen spijt van hun belofte en gaven slechts een beetje. Het gevolg staat beschreven in Handelingen 5. ze stierven beiden, nadat ze gelogen hadden over hun daden. Het bracht een schrik reactie teweeg in de jonge Christelijke gemeente dat er blijkbaar gelovigen mensen waren die Gods woord niet serieus namen. In het zevende hoofdstuk van Jeruzalem tot Rome staat het volgende, “ De Alwijze zag, dat deze duidelijke manifestatie van Zijn toorn nodig was om de jonge gemeente voor verdorvenheid te behoeden. De gemeente breidde zich snel uit. En ze zou in groot gevaar zijn gekomen als, door de snelle aanwas der bekeerden, mannen en vrouwen werden opgenomen die voorgaven God te dienen doch die in werkelijkheid de mammon aanbaden. Dit oordeel laat zien, dat men God niet kan bedriegen, dat Hij de verborgen zonden van het hart ontdekt, en dat Hij Zich niet laat bespotten. Het was bedoeld als een waarschuwing voor de gemeenteleden, om hen ertoe te brengen schijnvertoon en huichelarij te mijden en hen ervoor te bewaren God te beroven.”

God kon het niet toestaan, dat er mensen in de kerk komen, die spelletjes spelen. Door Heilige zaken niet serieus te nemen. Door God niet te aanbidden zoals Hij aanbeden behoort te worden. De eerste engelboodschap uit openbaring 14:6 is juistr oproep om niet te spelen met de zaken van God. Daar staat immers; “ Vreest God en geeft Hem eer, want de ure van zijn oordeel is gekomen, en aanbidt Hem, die de hemel en de aarde en de zee en de waterbronnen gemaakt heeft.”

Wij mogen niet spelen met ons geloofsleven, het is geen computerspelletje, Het is geen gezelschapspel. Het is realiteit. We spreken over bittere ernst Want wat Jezus heeft gedaan voor ons op het kruis op Golgotha, is het ultieme bewijs van liefde. Wij als Gods volk zijn toegetreden tot een Heilige natie, een volk Gode ten eigendom. Wij behoren hem toe. En waar Christus is kan geen onreinheid heersen. Of je nu een leider bent in de kerk, of een gewoon lid. Of je nu een vooraanstaand rol bekleed of een simpele taak uitvoert. Wij dienen ons vertrouwen in onze Heer en Heiland niet alleen te laten horen met onze monden, wanneer wij zingen en prediken over het woord. Maar ook te laten zien wanneer wij onze taak uitvoeren. En als wij onze taak uitvoeren, laten wij het doen met de juiste motieven. Want voor hebzucht, macht en onreinheid is geen plaats in het nieuwe Jeruzalem.

Jezus zei het zo duidelijk in Lucas 9: “23 Hij zeide tot allen: Indien iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme dagelijks zijn kruis op en volge Mij.” Als je Ja zegt tegen Jezus, dan zeg je Nee, tegen het spellen van spelletjes. Als je Ja zegt tegen Jezus, dan wil je Heilige Zaken inschatten om hun waarde. Dan speel je niet met ‘vreemd vuur” net als de zonen van Aaron. Als je Ja zegt tegen Jezus dan wil je ware boodschap uitdragen naar deze wereld en niet mensen een verkeerde indruk geven van het evangelie en het verlossende werk van Christus net als de zonen van Eli. Als je Ja zegt tegen Jezus, dan ben je vrijgevig om Zijn gemeente te ondersteunen, en wordt je niet hebzuchtig als Annians en Saffira.

Beste aanwezigen, laten wij vandaag ervoor kiezen om als een Heilig volk, Heilig te wandelen, Want wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar zichzelf verliest of zichzelf schade toebrengt?

Laten wij ons niet schamen voor de Heilige taak waarvoor Christus ons heeft geroepen. Laten wij de heiligheid van onze Heer inschatten op Zijn juiste waarde. Want alleen dan. Alleen dan zal Hij ons meenemen naar de plaats waar we thuis horen, als Jezus komt in zijn heerlijkheid en die van de Vader en de heilige engelen. Jezus is getrouw, en wat hij belooft, dat doet Hij. Amen

Overdenkingen

Seminars

Zoeken naar

Algemeen