Dankbaar zijn, ook al gebeurd er niets

Lucas 17:11-19

Vandaag staan we stil bij een belangrijke vraag.. hoe dankbaar zijn wij met, hetgeen wij krijgen van de Heer. Het ligt voor de hand dat wij blij zijn als wij een nieuw huis mogen kopen, of dat wij een nieuwe baan hebben gekregen. We zijn dankbaar als wij genezen zijn van ziekte of dat we een lekkere maaltijd mogen nuttigen.

Vandaag staan we stil of wij wel dankbaar kunnen zijn, als er schijnbaar niets gebeurd. Kunnen wij wel dankbaar zijn in ons leven als het lijkt dat wij geen zegeningen in ons leven ervaren. Kunnen wij wel bidden, dat wij gelukkig zijn alles wat God voor ons doet, ook al merken wij daar in het dagelijks leven niets van. In de ‘Strong’s’ Engelstalige concordantie, staat een prachtige definitie voor ‘thankfulness’ oftewel dankbaarheid. Daar wordt dankbaarheid uitgelegd, blij zijn, verheugd zijn voor zegeningen.

We hebben gezongen, tel uw zegeningen één voor één, zijn wij bewust met die zaken waarvoor God ons wilt zegen. Zijn we echt blij met wat God ons bied. Paulus vertelt ons in 1 tess 5 vanaf vers 16 welke geloofshouding wij in het leven dienen te bezitten… Daar staat:het volgende Verblijdt u te allen tijde, 17 bidt zonder ophouden, 18 dankt onder alles, want dat is de wil Gods in Christus Jezus ten opzichte van u.

Wees blij, blijf in contact met God en blijf danken. Lukt het wel of Thankfulness te zijn in uw en mijn leven, waar we niet zeker weten of wij morgen een baan hebben. Zijn wij wel blij met hetgeen ons overkomt in het leven… lukt het ons om te bidden – to pray without seasing – te bidden zonder ophouden?

In Lucas 17 lezen wij een bekend wonder, welk Jezus verrichte. We lezen in hoofdstuk 17 vanaf vers 11 dat Jezus op doorreis was en hij ging door het gebied van Samaria en Galilea en tijdens zijn tocht komt hij tien melaatse mannen tegemoet en deze tien mensen beleven op een afstand staan. Melaatsheid was een verschrikkelijk besmettelijke ziekte. Als je melaats was, mocht je niet verblijven onder het volk, maar werd je geplaatst buiten de muren van stad. Deze 10 mannen hadden geen enkele reden om blij te zijn… weg van familie en vrienden, geen inkomen, geen status, geen huis, niets waar deze mannen van zouden kunnen zeggen. Here God, ik ben blij met mijn leven. Ze voelden zich beschaamd en bezwaard om voor vol te worden aangezien.

Ook wij hebben soms in dit leven, het gevoel, beschaamd en bezwaard te zijn en wellicht denken wij “alle zegeningen gaan aan mij voorbij?” Maar is dat wel zo? Terwijl deze mannen in de put waren van hun persoonlijk leven.. hoorde ze ongetwijfeld van een Rabbi genaamd Jezus, die goede boodschap van genezing en vergeving bracht en mensen vertelde van een prachtige Koninkrijk die komen zal. Zo lezen wij in Matteus, dat deze Rabbi, deze leraar begaan was met het volk en rondging en mensen genas van hun kwalen.

Hoe dankbaar zijn wij voor het feit dat God zijn eniggeboren zoon heeft gestuurd zodat iedereen die in Hem - Jezus Christus - gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven hebben. Hoe staat het met ons op deze ochtend, kunnen wij dankbaar zijn voor het feit dat God, ons Jezus heeft gezonden? Of zoeken wij naar meer, is er meer zegen denkbaar dan het sturen van Jezus. Is er meer zegen denkbaar dat Jezus voor onze zonden stierf aan het kruis? Dat Hij opstond uit de dood? Of dat hij nu werkt het Hemels Heiligdom?

De psalmen zijn ideale liederen van dank en verootmoediging aan God. In Psalm 136 lezen wij waar wij dankbaar voor mogen zijn…. Elke vers eindigt met ‘want zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid’ wat betekend dat voor u en mij deze ochtend. Gods Goedertierenheid, of in de moderne vertaling Gods Trouw.. is tot in eeuwigheid.. Wat God ons wil schenken is niet voor het moment, Let op Gods Zijn goedheid, Zijn liefde, is voor immer en altoos.

U zult dan zeggen, maar Riley.. waarom merk ik dan niet op alle momenten in mijn leven Gods goedertierenheid? Ik heb niet altijd het gevoel om elk moment van de dag dankbaar te zijn. Soms voelen wij ons als de melaatsen die buiten de poort staan. Niet gezien door onze vrienden of familie. Of dat wij zijn niet aanvaard. Of wellicht het gevoel dat niet iedereen bekommert om ons lot. Misschien bent u lid van een gezin, waar niet iedereen gelooft en moet u uw geloof in het geheim belijden. Maar toch zegt de psalm in vers 1 ‘Looft de Here wat Hij is goed. En in vers 4 Hem die grote wonderen doet, Hij alleen, in vers 5 die met verstand de hemel schiep in vers 24 wen ons aan onze tegenstanders ontrukte, in vers 25 die spijze geeft aan al wat leeft.

Beste broeders en zusters. Soms kijken we niet verder dan onze neus lang is. Soms bevinden wij in de ellende van ons leven (net als de melaatsen daar aan de rand van de stad) en we zien niet dat het God diegene is de goed voor ons is. Zelfs in een toestand de hulpeloos en reddeloos lijkt is het juist, toch God die grote wonderen kan doen, die hemel en aarde schiep, die ons beschermt tegen iedereen die ons kwaad doet en die ons te eten en te drinken geeft. Hij geeft om ons, en dat is al een reden om dankbaar te mogen zijn.

Daar staan die Melaatsen, ze staan op een afstand… ze hebben gehoord van de Rabbi, degene die door omstanders ook wel de Zoon van God wordt genoemd. Wat doe je als je kans hebt op genezing van je zweren en bulten die je steken, die je pijn doet. Wat doe je in je leven als er iemand in je leven komt die je kan redden uit de ellende.. je roept de naam van je helper aan.
En dat deden deze melaatsen, ze schreeuwden het uit, in vers 13 staat: En zij verhieven hun stem en zeiden: Jezus, Meester, heb medelijden met ons!

We lezen in de Hebreeën brief dat Jezus voor ons, nu op dit moment staat aan de rechter hand van God. En wat lezen wij daarover in Hebr 4. Want wij hebben geen hogepriester, die niet kan meevoelen met onze zwakheden, maar een, die in alle dingen op gelijke wijze (als wij) is verzocht geweest, doch zonder te zondigen. 16 Laten wij daarom met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade, opdat wij barmhartigheid ontvangen en genade vinden om hulp te verkrijgen te gelegener tijd.
Net zoals de 10 melaatsen in hun hulpeloze ellendige situatie niets anders konden doen, dan schreeuwen.. het is die meester, die rabbi die ons kan redden, wat doen die Melaatsen Ze schreuwen het uit, “heb medelijden met ons.” Jezus weet wat het betekent om verzocht te worden door de duivel, Jezus weet wat het betekent om te missen wat je graag zou willen hebben, hij had honger in de woestijn. Jezus weet wat het is als wij ten ondergaan aan de ellende en zorgen van dit leven. Jezus wist het Bijbelse principe welke Paulus uitsprak, Verblijdt u te allen tijde en daarom spoort Jezus ons aan, ik weet wat je meemaakt in je leven, kom naar mij toe, wees vrijmoedig en krijg hulp te gelegener tijd.

God wil ons blij zien. Hij wil kinderen, die hem dienen met een verheugd hart en niet omvat door de zorgen en strijd van dit leven. En Jezus die op aarde liet zien wat de wil van de Vader was en is… Jezus ziet de nood en is bereid die nood te ledigen. We lezen in het tiende hoofdstuk van de brief aan de Romeinen brief dat iedereen die op Jezus zijn geloof bouwt NIET beschamend uitkomt. Als er een nood is.. hoe groot hoe klein dan ook.. doe dan het zelfde als die 10 melaatsen, bidt, schreeuw het uit: Heer help mij.

Deze 10 melaatsen geloofden in Jezus… en wat zei Jezus… Hij zag hen aan en zeide tot hen: Gaat heen, toont u aan de priesters. Melaatsheid werd in die tijd gezien als een teken van zonde. Immers net zoals melaatsheid een langzame slopende ziekte is, die je doet uitsluiten buiten de poorten van de stad. Zo is zonde ook een langzame slopende ziekte.. die er uit eindelijk voor zorgt dat je beland buiten de poorten van het nieuwe Jeruzalem en je niet kan ontsnappen aan het loon van de zonde, met andere woorden de eeuwige dood.

Als je was genezen van melaatsheid mocht je niet zomaar terug naar de maatschappij, je moest eerst gereinigd worden. Dat lezen wij in Leviticus 14. Daar staat precies beschreven welke handelingen de priesters moesten uitvoren, zodat je volledig rein werd beschouwd en mocht terugkeren in de gemeenschap van het Israelitische volk.

Als wij worden gezegend doordat God ons uit de problemen haalt.. hoe blij en dankbaar zijn we… gaan we erop uit om te vertellen wat God voor ons betekent. De 10 melaatsen kregen de opdracht om naar de priesters te gaan om het reinigingsritueel te volgen, of te wel te getuigen dat God hun had genezen van hun kwalen. Toen Jezus hun de opdracht gaf om te gaan, gingen ze ook.

Als God ons helpt in ons leven, in hoeverre gaan wij de wijde wereld in om te vertellen wat God voor ons betekent. Bij vele wonderen die Jezus deed, waren de mensen die genezen waren, blij en dankbaar en ze konden niet stoppen met praten over hoe Jezus hun leven had veranderd van een uitzichtloze, hopeloze situatie, naar ware rust, ware vrede en bovenal ware vergeving die alleen Jezus kan bieden. Ze konden het niet onder stoelen en banken schuiven. Ze werden levende getuigen van Psalm 136, “want zijn Gods Goedertierenheid is tot in eeuwigheid”.

Kunt u vandaag getuigen, het is Gods goedertierenheid tot in eeuwigheid. Toen u weer een baan kreeg, toen u toch de huur kon betalen, loopt u de stad of dorp in te juichen van blijdschap dat de grote rabbi, de meester u geholpen van welke nood, dank danook.

Daniël was en dankbaar toen hij vroeg of God hem het Visioen van het grote beeld aan Nebukandessar kon uitleggen. Hoe dankte Daniel God, van Daniel 2 vers 20 Daniël hief aan en zeide: Geprezen zij de naam Gods van eeuwigheid tot eeuwigheid, want Hem behoort de wijsheid en de kracht! 21 Hij toch verandert tijden en stonden, Hij zet koningen af en stelt koningen aan, Hij verleent wijsheid aan wijzen en kennis aan hen die inzicht hebben. 22 Hij openbaart ondoorgrondelijke en verborgen dingen, Hij weet wat in het duister is, en het licht woont bij Hem. 23 U, o God mijner vaderen, loof en roem ik, omdat Gij mij wijsheid en kracht verleend hebt, en mij thans hebt bekendgemaakt wat wij van U gesmeekt hebben, daar Gij ons immers de zaak des Konings hebt bekendgemaakt.

Daniel kon het niet inhouden… hij roemde Gods grootheid. Toen Jezus bad voor zijn goede vriend Lazurus, en Lazarus tevoorschijn kwam toen zei Jezus , Ik dank U, dat Gij Mij verhoord hebt. 42 Zelf wist Ik, dat Gij Mij altijd verhoort, maar ter wille van de schare, die rondom Mij staat, heb Ik gesproken, opdat zij geloven, dat Gij Mij gezonden hebt

God danken is een levensstijl.. en wij, ook ik, doe het veels te weinig… het advies van Paulus is een juiste.. wees bij, bidt altijd én wees dankbaar in alle omstandigheden…

De Israëlieten toen zijn uit Egypte trokken door de woestijn, deden op een bepaald moment niets anders dan mopperen en klagen… ze zagen de wonderen de grote daden van God dichtbij en toch riepen ze, waarom zijn we uit Egypte vertrokken. Hoe blij zijn wij wat God voor ons doet. Hoe blij zijn wij dat hij een direct invloed heeft in onze levens en Hij de donkere wolken in onze levens doet verdwijnen voor een stralende zon.

Dankt onder alles, zelfs al lijkt het alsof er niet gebeurd. Maar deze 10 melaatsen werden WEL genezen… ze waren brandschoon. Ze deden hun kerkelijke plicht en lieten zichzelf reinigen. Maar slechts één zag iets, zo lezen wij in luc 17: 15 En één van hen keerde terug, toen hij zag, dat hij genezen was,

Ze waren alle 10 genezen, alle tien waren ze rein.. toch zag één dag hij genezen was. Een opmerkelijke gebeurtenis.. Jezus geneest 10 mensen, maar één ziet dat Hij genezen is en keert terug. God zegent ons op diverse manieren.. maar de vraag is ziet u het? Zien wij dat God ons helpt in de moeilijke situaties van ons leven. Zien wij dat God het verschil maakt in het leven. Maar nog belangrijk ziet u het grootste wonder die God doet in ons leven. Iets waar we echt dankbaar voor mogen zijn… Die ene man zag dat hij niet alleen was genezen van de melaatsheid, Hij keerde terug naar Jezus.. omdat hij zag dat het niet het ritueel was van de priester, hij vroeg niet bij zichzelf af; waarom was Jezus niet eerder gekomen om deze mensen te genezen! hij vroeg zich niet af waarom al zijn familie in de steek had gelaten! Deze beste man keerde terug omdat Jezus het verschil uitmaakte.. hij reinigende hem van zonde en schuld (het symbool van melaatsheid).

Zien wij dat Jezus onze zonden vergeeft. Veel mensen bidden om vergeving.. maar ‘weten’ zich niet vergeven. Het is alsof je smeekt om brood, brood krijgt om te eten en achteraf nog niet eens door had dat je gevoed werd. Eerder in deze dienst stonden wij stil bij het feit dat dankbaarheid betekent.. Dankbaarheid voor zegen… Met andere woorden, je zult zelf dienen te ontdekken dat je gezegend bent.

In hoeverre heeft u ontdekt dat u gezegend bent… ook al lijkt het op eerste gezicht niet zo. Zelfs de Israëlieten die onder het juk van de Farao, door God op wonderbaarlijke wijze geleid uit Egypte.. zelfs zij klaagde en morde over het voedsel…. Ondanks dat ze hemels manna van God ontvingen om gevoed te worden. We dienen vaak in de spiegel te kijken van Gods Woord en aan grondig zelfonderzoek te doen Als we tot besef en erkenning komen, dat er geen andere manier is dan gered te worden voor de eeuwigheid, dan door aan God te vragen naar vergeving van zonden, door erkenning te komen dat Jezus voor onze zonden gestorven is aan het kruis… als we beseffen…. Dat wij gered zijn van de doodstraf, dat wij op weg zijn naar het nieuwe Jeruzalem.. dan kun je leven zoals Paulus dat zegt… Verheug je te allen tijde.. Dan bidt je zonder ophouden, wat dat is Gods wil ten opzichte van U en mij. Prachtig toch.

Die man die terug ging naar Jezus had het door.. Hij wist het principe van dankbaarheid… Dat het je opdracht is om dankbaar te zijn voor alles wat God doet.. ongeacht het tijdstip, ongeacht hoe lang je moest wachten. Immers, dankbaarheid is een levenshouding van elke gelovige zo staat er in 2 Tessalonicenzen… Daar staat in vers 13 Maar wij behoren God te allen tijde om u te danken, door de Here geliefde broeders, dat God u als eerstelingen Zich verkoren heeft tot behoudenis, in heiliging door de Geest en geloof in de waarheid. 14 Daartoe heeft Hij u ook door ons evangelie geroepen tot het verkrijgen van de heerlijkheid van onze Here Jezus Christus.

Als Gods Heilige Geest u overtuigd heeft om de zondige weg te verlaten en te kiezen voor een leven met Christus… dan is dankbaarheid een gewoonte, een gewone levenshouding. Ongeacht waar Christus ons heeft geholpen… of we genezen zijn van zieke of dat wij een nieuw baan hebben gekregen.. Broeders en Zusters u zit hier omdat u de stem van Christus in uw leven heeft gehoord en heeft gezegd JA en vroeg om vergeving van uw zonden en te leven in overeenstemming met Gods wil.

En als wij leven in overeenstemming met Gods wil, door het houden van Zijn geboden uit liefde. Dan zijn wij gered van de eeuwige dood, wat het is Jezus die ons heeft vrijgekocht. Daarom schrijft Paulus in de welbekende tekst in 1 Kor 15 over de wederkomst… 54 En zodra dit vergankelijke onvergankelijkheid aangedaan heeft, en dit sterfelijke onsterfelijkheid aangedaan heeft, zal het woord werkelijkheid worden, dat geschreven is: De dood is verzwolgen in de overwinning. 55 Dood, waar is uw overwinning? Dood, waar is uw prikkel? 56 De prikkel des doods is de zonde en de kracht der zonde is de wet. 57 Maar Gode zij dank, die ons de overwinning geeft door onze Here Jezus Christus. 58 Daarom, mijn geliefde broeders, weest standvastig, onwankelbaar, te allen tijde overvloedig in het werk des Heren, wetende, dat uw arbeid niet vergeefs is in de Here.
Ziet u.. in uw dagelijks leven dat Christus u gered heeft van de dood….Afgezien van alle andere ontelbare zegeningen die God ons kan schenken of het nu tijdelijke zegeningen zijn hier op aarde, of geestelijke zegeningen die voortduren tot in eeuwigheid.. We mogen dankbaar zijn omdat de dood geen prikkel meer heeft.. de Jezus de dood heeft overwonnen en wij daardoor eeuwige leven mogen beërven… Raak dan niet in de put als u op dit moment het gevoel dat u nergens iets heeft om dankbaar te zijn in uw leven.. We hebben dus altijd reden om te twijfelen, om terug te zijn… nee.. we mogen standvastig en onwankelbaar wandelen.. we mogen strijden met Christus die ons voorgaat.. voor het simpele feit wat Hij heeft gedaan aan het kruis.

De genezen melaatse man.. was net zo genezen als de negen anderen die ook door Jezus werd bevrijd van zijn melaatsheid.. Maar de tiende zag het.. wist het en ervaart het. De negen melaatsen hadden hun plicht gedaan.. ze werden genezen.. gingen naar de synagoge voor het ritueel.. En na hun genezing vervielen ze wellicht in uw oude gedrag voordat ze genezen werden. Ze maakte zich wellicht druk over familie die ze in steek lieten, misschien waren ze verbitterd over al de mensen met wie ze zo’n goede relatie hadden en tijdens hun melaatsheid de rug hadden gekeerd. Ze zagen niet dat ze ‘echt’ genezen van hun melaatsheid.. ze keken naar al die zaken waar ze ook ‘genezing van verwachten.

Ze gingen door in de beslommering van hun leven. Daarom Wij lezen weer in Lucas 17 vanaf vers 16 en hij (de Samaritaan)s wierp zich op zijn aangezicht voor zijn voeten om Hem te danken. En dit was een Samaritaan. 17 En Jezus antwoordde en zeide: Zijn niet alle tien rein geworden? Waar zijn de negen anderen? 18 Waren er dan geen anderen om terug te keren en God eer te geven, dan deze vreemdeling?

Eén van de tien melaatsen was een Samaritaan.. iemand die door Joden niet als vol werd aangezien.. iemand die niet de essentie zou begrijpen van alle handelingen in de tempel… toch was het de Samaritaan die Jezus kwam bedanken. Broeders en Zusters, dankzegging is blij zijn met wat God doet, ondanks je niet altijd de diepere betekenis begrijpt waarom God je zegent. Erken het feit dat wat God heeft gedaan voor ons.. door Jezus te zenden, voldoende is…. Accepteer het levende woord en wees blij. Veel mensen gaan naar de kerk omdat het een ‘verplichting’ is. Er zijn zelfs kerken die claimen dat zij vergeving kunnen bieden voor zonden, fouten en tekortkomingen. Wellicht dachten die 9 melaatsen dat ze bij de priester pas echt genezen waren van hun melaatsheid. Dat de bron van de genezing lag in de rituelen die de priesters deden in het Heiligdom.

Maar wat men vergeet is dat het de vergeving niet plaatsvindt door de handelingen van ‘aardse’ priesters in het Heiligdom, maar de God, de schepper van Hemel en aarde die in het Heiligdom wordt aanbeden. Terwijl de 9 genezen Joden. Dachten dat de reiniging van de melaatsheid in de tempel klaar was en men weer overging naar de orde van de dag. Was het juiste de vreemdeling, juist degene die wellciht niet de diepere essentie van het heiligdom begreep.. namelijk de aanbidding van de schepper en gehoorzaamheid aan Zijn wil en zijn liefde.. dat hij juist ging naar degene die het waardig is om aanbeden te worden. Namelijk Jezus christus.

Hij wist dat de genezer.. aanbeden dient te worden… gaan wij naar de schepper om te danken dat onze zonden zijn vergeven en weggewist. Daar leren de Psalmen ons op welke wijze wij dankbaar kunnen zijn wat God doet… wellicht heeft de genezen Samaritaan iets dergelijks gezegd zoals in Psalm 105 werd bezongen. 1 Looft de HERE, roept zijn naam aan, maakt onder de volken zijn daden bekend; 2 zingt Hem, psalmzingt Hem, gewaagt van al zijn wonderen. 3 Beroemt u in zijn heilige naam; het hart van wie de HERE zoeken, verheuge zich. 4 Vraagt naar de HERE en zijn sterkte, zoekt zijn aangezicht bestendig. 5 Gedenkt aan de wonderen, die Hij heeft gedaan, zijn tekenen en de oordelen van zijn mond, 6 gij nakroost van Abraham, zijn knecht, gij kinderen van Jakob, zijn uitverkorenen.

Maken wij de grote daden van God bekend.. zijn wij net als de 10 melaatsen die genezen zijn van onze kwaal en een getuigenis geven aan de wereld? Zoeken wij met geheel ons hart en ziel naar Gods liefde. Zoeken wij de Here op als wij zwak zijn… denken wij na over het grootste wonder wat er is namelijk dat God zijn zoon stuurden en dat Jezus voor ons stierf aan het kruis.

We mogen dankbaar zijn… nu dienen wij te leven zoals de Samaritaan die terugkeerde naar Jezus. Immers Jezus en hij alleen is het waardig om aanbeden te worden. Ook al doet God niets meer in ons leven.. Ook al zouden wij – bij wijze van spreken – nooit meer een andere zegening ontvangen om dankbaar voor te zijn. Wij mogen dankbaar zijn omdat u en ik zijn gered… van de tweede dood omdat wij hebben besloten ons hart over te dragen aan de Heer.

En daarom zegt Jezus tegen de Samaritaan.. En Jezus antwoordde en zeide: Zijn niet alle tien rein geworden? Waar zijn de negen anderen? 18 Waren er dan geen anderen om terug te keren en God eer te geven, dan deze vreemdeling? 19 En Hij zeide tot hem: Sta op, ga heen, uw geloof heeft u behouden.

Iedereen die gelooft zal niet beschaamd uitkomen… Heeft uw geloof in Christus bijgedragen aan het feit dat u behouden bent. Als u deze dag nog niet de keuze heeft gemaakt om dank te tonen voor Gods Heilige daden voor u en voor mij. Laten we dan leren te leven om dankbaar te zijn. Voor de kleine wonderen en de grote daden van God. Maar bovenal, dat God ons heeft gered van het loon van de zonde.

Laten we leren te leven zoals Paulus ons dat leert in 1 tessalonicenzen.. 16 Verblijdt u te allen tijde, 17 bidt zonder ophouden, 18 dankt onder alles, want dat is de wil Gods in Christus Jezus ten opzichte van u. 19 Dooft de Geest niet uit, 20 veracht de profetieën niet, 21 maar toetst alles en behoudt het goede. 22 Onthoudt u van alle soort van kwaad. 23 En Hij, de God des vredes, heilige u geheel en al, en geheel uw geest, ziel en lichaam moge bij de komst van onze Here Jezus Christus blijken in allen dele onberispelijk bewaard te zijn. 24 Die u roept, is getrouw; Hij zal het ook doen.
Het is Jezus.. de ons roept… Het is Gods woord want ons aanspoort het is de Heilige geest die onze drijfveer is… Christus die U en mij roept is getrouw.. en weest er zeker van alles wat hij doet, of wij het nu zien of niet.. Hij is getrouw.. en wat hij belooft – en waar wij nu al dankbaar voor mogen zijn – zal hij ook doen.

AMEN