De brief aan de gemeente Smyrna

De brief aan de gemeente Smyrna
oktober 20, 2012 Door bijbelenzo
Smyrna is de tweede gemeente uit Openbaringen waar naar geschreven moest worden en lag 60 kilometer ten noorden van Efeze aan de huidige havenstad Izmer. De tweede grootste stad van Turkije vandaag, en de belangrijkste haven in de regio. Smyrna was de stad waar de Griekse Godin Nemesis werd vereerd, en een van de laatste steden die in de handen van de Islam viel.

Smyrna betekend in het Grieks “Myrre” en kan je ook vertalen als een lekkere geur. Deze brief komt samen met de tweede zegel, en de tweede trompet. Er staan geen vermaningen in de brief, En de gemeente werd vooral opgeroepen om Christus te dienen. 2 Kor: 2:14,15 spreekt ook over de geur en Christus.

De brief begint zoals ook de brief aan Efeze met een verwijzing naar Christus. In de eerste brief stond Christus in het midden van de kandelaren. Hier benadrukt Christus nog maar eens dat hij de eerste en de laatste is.

“En schrijf aan de engel van de gemeente in Smyrna: Dit zegt de eerste en laatste, die dood is geweest en weer levend is geworden”. (Op 2:8)

Deze brief is eigenlijk meer een waarschuwing voor de kerk als een opsomming van fouten. Zoals in de eerste brief de fouten van de kerk worden benadrukt heb je dat niet in deze brief. Hoewel de eerste kleerscheuren in deze periode zijn ontstaan. Deze brief stelt duidelijk dat er een verdrukking komt en dat vele in de gevangenis gegooid zullen worden door de duivel.

“Wees niet bevreesd voor wat u lijden zult. Zie, de duivel zal sommigen van u in de gevangenis werpen, opdat u verzocht wordt. En u zult een verdrukking hebben van tien dagen. Wees trouw tot in de dood, en Ik zal u de kroon van het leven geven”. (Op 2:10)

Verder benadrukt de brief dat ze rijk zijn aan geloof en goede werken doen. Ook dat er vele lasteraars onder hun zijn. (Op:2:9)

De profetische toepassing.

Deze woorden zijn in vervulling gegaan in de eerste eeuw na Christus. Deze periode duurde ongeveer vanaf 100 tot ongeveer 350 na Christus. In deze periode werden de meest wrede onderdrukkingen en vervolgingen gepleegd tegen de Christelijke gemeentes. Ook is in deze periode de zonde in de kerk gekomen, en is de doctrine langzaamaan vervuilt geraakt. Zo werd Ignatius de bisschop van Antiochie bv voor de leeuwen gegooid. In 155 na Christus, werd Polycarpus, Bisschop van Smyrna, en een vriend van Ignatius gedood en zijn lichaam werd verbrand op een brandstapel. Ook werden er vele opgesloten en uiteindelijk vonden daarvan vele de dood omdat ze als vermaak diende voor de Romeinen in amfitheaters.





Door getuigenissen van Christelijke martelaren bekeerde Tertullianus van Carthago tot het Christendom en werd hij een verdediger van het Christelijke geloof. In deze periode was de vervolging tegen de kerk ook op zijn hoogtepunt. Diocletianus lanceerde in 303 na Christus een wreed plan om het volledige Christendom te vernietigen. Hoewel hij in 305 zijn rang als Keizer kwijt raakte werd deze vervolging voortgezet en beeindigd in 313 na Christus, door een decreet van tolerantie door Keizer Constantijn.

Deze vervolging duurde 10 jaar. De tien daagse verdrukking waar de brief over schreef valt samen met deze periode van 10 letterlijke jaren. Deze periode heeft ook de kerk geforceerd om Christenen te overwegen daadwerkelijk Christus te dienen of een andere God, en of ze nog wel bereid waren om nog in Christus te geloven onder deze omstandigheden. Het waren ook deze omstandigheden die de zonde door compromissen te sluiten met de staat in de kerk heeft gebracht. En de eerste heidense gewoontes begonnen zich langzaam in de Christelijke gemeentes te wringen.

Daarom staat in het einde van de brief ook de belofte als je trouw bent tot in de dood, de beloning groot zou zijn, en geen schade zal je worden toegebracht door de tweede dood. (Op 2:11).