De Handelingen van de Heilige Geest

De Handelingen van de Heilige Geest
november 18, 2012 Door bijbelenzo
Het vijfde boek uit het Nieuwe Testament heet sinds eeuwen “De Handelingen van de Heilige Apostelen”. Maar die titel is niet helemaal correct. In de vroegere geschriften wordt het boek niet zo genoemd maar gewoon “Handelingen”. De toevoeging Heilige Apostelen is er pas later bij gegeven. en daar is een goede rede voor. Het boek Handelingen is niet direct bedoelt als alleen maar een historisch manuscript van de apostelen, Maar is ook bedoelt voor de apostelen van Christus door alle eeuwen heen, en dus ook op ons van toepassing.

Het boek Handelingen is geschreven door de bekeerde heiden Lukas, en is het tweede boek van zijn hand. Eigenlijk is het boek een vervolg op het evangelie die zijn naam draagt, er is een duidelijke chronologie te vinden in beide boeken. Het boek Handelingen beschrijft vier directe hoofdrolspelers. Petrus, Johannes, Jakobus en tenslotte Paulus.

Lukas was een arts en de metgezel van Paulus. De naam Lukas wordt buiten zijn vermelding in het evangelie die zijn naam draagt en de Handelingen om, maar drie keer vermeld. alle drie in de brieven van Paulus. In Kolossenzen 4:14, Filemon 1:24, en tenslotte in 2 Timotheüs 4:11. Daarin schrijft Paulus dat Lukas bij hem aanwezig is.

“Alleen Lukas is bij mij. Haal Markus op en breng hem met u mee, want hij is voor mij van veel nut voor de ambtelijke bediening.”

Dit geeft ons niet alleen veel informatie over de authenticiteit van het boek, maar ook over de datering van het boek. Zoals de dood van Paulus nergens vermeld wordt, En het gegeven dat Lukas bij hem aanwezig was lijkt het erop dat Lukas het boek uit eerste hand heeft geschreven, als een ooggetuige. er zijn meerdere aanwijzingen dat het boek Handelingen een vroege datering kent. Zo is niet alleen de dood van Paulus niet vermeld, Ook staat er niets in over de dood van Jakobus de halfbroer van Christus. er staat niets in over de vervolging van Nero, en ook de verwoesting van Jeruzalem is niet opgenomen in de Bijbel. Het laatste hoofdstuk van Handelingen beschrijft de komst van Paulus in Rome en dat hij daar twee jaar in zijn eigen woning verbleef, en onderwijs gaf zonder enige verhindering. Paulus is omstreeks het jaar 60 aangekomen in Rome, Het boek Handelingen moet dan omstreeks dat jaartal voltooid zijn.

Het boek begint met de vermelding van Theofilus die ook in zijn evangelie vermeld wordt. Wie deze Theofilus precies was is niet geheel duidelijk. er zijn mensen die beweren dat hij eigenlijk een bekeerde Romein was omdat Lukas hem aanspreekt met Hooggeachte en zodoende moet hij iemand zijn geweest met een behoorlijke status. De naam Theofilus zou dan een pseudoniem zijn geweest van een hoog geplaatste Romein die anoniem wou blijven omdat hij niet in de problemen wou komen. Nu kan de toevoeging Hooggeachte ook duiden op respect voor de persoon zelf, en dat Lukas hem zo aanspreekt omdat hij respectvol was tegen deze man. Als wij een brief moeten schrijven naar iemand spreek je die persoon ook respectvol aan.

In vroegere tijden was het in ieder geval een gewoonte om biografieen of geschiedenis werken te laten testen en onderzoeken op betrouwbaarheid. Geschiedenis schrijven was een zeer serieuze taak die overeen moest stemmen met de feiten. Het kan zijn dat Lukas deze Theofilus heeft uitgekozen omdat hij vertrouwen had in deze man om deze taak op zich te nemen. Ook is een veelgehoorde theorie dat Theofilus een collega arts was, of een leerling arts van Lukas zelf.

Het boek bestrijkt een periode van ongeveer 30 jaar maar is ook belangrijk voor alle generaties Christenen die na de tijd van de apostelen kwamen, en dus ook voor onze tijd van belang. Het schrift verteld ons nadrukkelijk dat wij in de eindtijd een zelfde soort ervaring zullen hebben met het uitstorten van de Heilige Geest zoals dat gebeurde tijdens de pinksterdag vlak na de hemelvaart die het verspreiden van het evangelie op gang zette.

Het abrupte einde van het boek is niet per toeval of zomaar, Maar heeft een goede rede. Het verhaal van Handelingen is eigenlijk niet af en in alle generaties zouden er hoofdstukken aan toegevoegd kunnen worden. Het boek Handelingen beschrijft dan wel het zendingswerk van de apostelen, maar het hoofdthema van het boek zijn de Handelingen van God zelf door zijn uitstorting van de Heilige Geest. Het was de Heilige Geest die sprak toen Johannes en Petrus voor het Sanhedrin moesten verschijnen (Hand 4:8) Het was de Heilige Geest die de zeven diakenen uitkozen. (Hand 6:3) Het was de Heilige Geest die sprak tijdens de toespraak van Stefanus. (Hand 7:55). Het was de Heilige Geest die Paulus liet bekeren. (Hand 9:17) Het was de Heilige Geest die ertoe leidde dat de heidenen geaccepteerd werden als medebroeders in de gemeenschap. (Hand 10:44,45) De Heilige Geest liet Paulus en Barnabas scheiden voor zendingswerk. (Hand 13:2,4) Tijdens de vergadering in Jeruzalem (Hand 15:28) en het waren de handelingen van de Heilige Geest die Paulus bijstond tijdens zijn reizen (Hand 16:6,7). De term de Heilige Geest komt dan ook maar liefst 42 keer voor in het Boek handelingen. Een betere titel van het boek zou dan eigenlijk moeten zijn “De Handelingen van de Heilige Geest”

We kunnen uit dit boek leren hoe de apostelen het woord van God verspreidde onder de Joden, welke moeilijkheden ze hadden bij het verspreiden van het woord. Hoe ze werden tegen gewerkt maar toch wisten te overwinnen door toedoen van de Heilige Geest.

Het boek geeft dus duidelijk weer wat de bedoeling van God is met zijn kerk, maar ook dat de Heilige Geest altijd aanwezig is bij zijn volgers die deze taak op zich willen nemen. De Heilige Geest doet het werk en zijn volgelingen volgen alleen maar zijn bevelen op. Je hoeft dan ook eigenlijk nergens bang voor te zijn. Het boek is onder te verdelen in vier hoofdthema’s.

- Hoofdstuk 1 t/m 6 gaat over het verspreiden van het evangelie onder de Joden.
– Hoofdstuk 7 en 8 gaat over de steniging van Stefanus en de verwerping van het evangelie.
– Hoofdstuk 9 en 10 gaat over de bekering van Paulus
– Hoofdstuk 11 t/m 28 gaat over de verspreiding van het evangelie onder de heidenen.

Hoofdstuk 7 tot en met 10 kan je dan met gemak het middenstuk noemen van het boek.

God heeft de kerk aangesteld voor de verlossing uit de zonde met de taak om het evangelie te verspreiden onder de volkeren, en te getuigen van zijn woorden en daden. Het was de taak van de apostelen in de tijd van Paulus, maar ook in de tijd na Paulus, en ook zou het de taak moeten zijn van alle huidige Christenen. Het vroegere Israel had de taak om God te openbaren aan de volkeren, maar ze verzuimde aan die taak te voldoen. Israel had de gezegende taak om God te openbaren aan de wereld en zijn bestaan te bevestigen aan de heiden volkeren.

“Nu dan, als u nauwgezet Mijn stem gehoorzaamt en Mijn verbond in acht neemt, dan zult u uit alle volken Mijn persoonlijk eigendom zijn, want heel de aarde is van Mij. U dan, u zult voor Mij een koninkrijk van priesters en een heilig volk zijn. Dit zijn de woorden die u tot de Israëlieten moet spreken.” (Ex 19:5,6)

“Want u bent een heilig volk voor de HEERE, uw God. De HEERE, uw God, heeft ú uitgekozen uit alle volken op de aardbodem om voor Hem tot een volk te zijn dat Zijn persoonlijk eigendom is. Niet omdat u groter was dan al de andere volken heeft de HEERE liefde voor u opgevat en u uitgekozen, want u was het kleinste van al de volken.” (Deut 7:6,7)

“De HEERE zal u voor Zichzelf bevestigen tot een heilig volk, zoals Hij u gezworen heeft, als u de geboden van de HEERE, uw God, in acht neemt en in Zijn wegen gaat. En alle volken van de aarde zullen zien dat de Naam van de HEERE over u uitgeroepen is, en zij zullen voor u bevreesd zijn. (Deut 28:9,10)

De vroegere Israelieten hadden de gezegende taak om de getuigen van God te zijn aan de wereld. Na hun afwijzing van het evangelie is die taak overgegaan naar de heidenen. Elke Christen zou als taak moeten hebben om te getuigen voor God en die taak over te nemen. Christus gaf die opdracht ook mee aan de apostelen vlak voor zijn hemelvaart.

“En Hij zei tegen hen: Het komt u niet toe de tijden of gelegenheden te weten die de Vader in Zijn eigen macht gesteld heeft, maar u zult de kracht van de Heilige Geest ontvangen, Die over u komen zal; en u zult Mijn getuigen zijn, zowel in Jeruzalem als in heel Judea en Samaria en tot aan het uiterste van de aarde.” (Hand 1:7,8)

De Priesters en de oversten werden meegesleurd door ceremonies, afgoderij, rituelen en mens gemaakte wetten. Daardoor werd het onmogelijk om de Goddelijke waarheid te verkondigen aan de volkeren rondom hen heen. Ze dachten dat hun eigen gerechtigheid volkomend toereikend was en dat ze allerlei elementen aan de religie konden toevoegen.





De kerk van God is door de eeuwen heen altijd een licht geweest op donkere plaatsten, Van eeuw tot eeuw, van generatie op generatie. De vroegere Israelieten bouwden dan ook een muur rondom de heiden volkeren. Maar dat was niet de bedoeling van God. Het was zijn bedoeling om zijn karakter in zijn volle glorie te openbaren aan de mens om zodanig onze harten te openen voor de ware God. Dat was al in tijd van Abraham zo, in de tijd Mozes, in de tijd van Koning David, in de tijd van Christus, in de tijd van de Apostelen en ook in onze tijd is dat zo.

Door het bestuderen van de Handelingen kunnen we veel informatie krijgen over hoe de apostelen te werk gingen, en hoe wij te werk zouden moeten gaan. Het zou de meest belangrijke taak moeten zijn voor alle oprechte Christenen, en het meest zalige werk wat er is. Het zou een groot voorrecht moeten zijn voor alle Christenen op aarde. Jezus heeft ook niet voor niets verteld dat het einde niet komt alvorens het evangelie tegen alle volkeren op de aarde verkondigd is.

“En dit Evangelie van het Koninkrijk zal in heel de wereld gepredikt worden tot een getuigenis voor alle volken; en dan zal het einde komen.” (Mat 24:14)

Dit zou eigenlijk de taak moeten zijn van elk oprecht Christen. En het boek Handelingen verteld ons dat we er niet alleen voor staan, maar dat we hulp zullen krijgen van de Heilige Geest die over ons uitgestort zou worden om zodanig een nieuw hoofdstuk te schrijven in dit boek.