Wat gebeurt er met je ziel wanneer je dood gaat?
We zullen verder gaan met wat de bijbel leert over het onderwerp dood. We eindigden net met de woorden van Jezus dat wanneer we komen aan het eind van dit leven we in slaap vallen, en in het graf blijven totdat Jezus ons opwekt bij Zijn wederkomst. Wanneer die trompet schalt, zullen al degenen die in Jezus slapen, die hun geloof en vertrouwen op Hem hebben gericht, tot leven komen.
Maar hoe zit het dan met je ziel en je geest? Wat gebeurt daarmee wanneer je dood gaat? Waar gaan die naar toe? De meeste Christenen hebben geleerd, dat hoewel het lichaam dood gaat, de ziel verder leeft, omdat die onsterfelijk is. In het komende halfuur zullen we ontdekken wat de bijbel daarover zegt.
De eerste tekst is Ezechiel 18:4, dus UO-713. Daar staat: "Zie, alle zielen zijn van Mij, zowel de ziel van de vader als die van de zoon zijn van Mij; de ziel die zondigt, die zal sterven." Onderstreep: de ziel die zondigt, die zal sterven. Aangezien iedereen die geleefd heeft, gezondigd heeft, betekent dit dat elk persoon dood zal gaan. Er staat specifiek: de ziel zal sterven. We zouden geen duidelijker verklaring kunnen vragen van de bijbel, wel?
Misschien zegt u: "Ik dacht dat de ziel onsterfelijk was en niet kon sterven." Schrijf bij Ezechiel 18:4, UN-187. 1 Timoteus 6:15,16. Trek een lijn langs deze twee verzen. Er staat: "welke te zijner tijd de zalige en enige Heerser zal doen aanschouwen, de Koning der koningen en de Here der Heren, die alleen onsterfelijkheid heeft". Onderstreep: Here der lieren. die alleen onsterfelijkheid heeft. Omcirkel het woord: alleen. De bijbel zegt duidelijk dat alleen God onsterfelijk is.
Ik heb de bijbel verschillende keren doorgelezen. Ik heb elk woord gelezen en ik heb nog nooit een vers gevonden waarin het woord ziel wordt gekoppeld aan het woord onsterfelijk. Zo'n vers bestaat niet. De bijbel spreekt nooit over een onsterfelijke ziel of suggereert zoiets. We hebben net in Timotheus gelezen dat de enige die onsterfelijk is de Koning der koningen en de Here der Heren is.
Misschien denkt u: "Iedereen weet dat de ziel onsterfelijk is!" Dat idee komt niet uit de bijbel. Waar komt het dan vandaan? Dat is een ander erg vreemd verhaal. Ik kan u nu niet alles vertellen, maar ik wil toch een paar punten noemen. Eeuwen voor Christus filosofeerden de Griekse filosofen, zoals Plato en Aristoteles, over leven en dood. Een van de bekendste ideeën die ze ontwikkelden gaat over wat er met iemand gebeurt wanneer hij dood gaat. Zij vermoedden dat er iets was in de mens dat door zou gaan met leven na de dood. Tenminste dat wilden ze graag denken.
Gedurende de Middeleeuwen, toen Pausdom en Christendom trouwden, vond deze filosofie zijn weg in de kerk, net zoals de zondag-aanbidding. Het gebeurde niet met de zegen van de Heilige Geest. Het was niet gebaseerd op de woorden uit de bijbel, want je kan de bijbel lezen van begin tot eind en nooit iets dergelijks vinden. De bijbel zegt duidelijk,zoals we net hebben gelezen, God alleen is onsterfelijk.
Misschien vraagt u zich af: "Als we het nu niet zijn, zullen we dan ooit onsterfelijk zijn? Zo ja, wanneer?" Schrijf naast 1 Timoteus 6:15, UN-158. 1 Kor.15:51-53. Trek een lijn langs deze vier verzen. Daar staat: "Zie, ik deel u een geheimenis mede. Allen zullen wij niet ontslapen," (merk op dat degenen die wachten in het graf tot de Heer terugkomt, gewoon slapen) lees de
verzen verder.. Wanneer
we nu onsterfelijk zijn, hebben we de gift van onsterfelijkheid niet meer nodig. Maar als we nia onsterfelijk zijn, moeten we het ergens in de toekomst krijgen.
Het woord vergankelijk (bedorven) in vers 53 associëren we meestal met voedsel. Wanneer je fruit te lang bewaard, begint het meestal te rotten. Ons lichaam is ook onderhevig aan bederf en eindigt tenslotte als stof waar het ook mee begonnen is. Het woord sterfelijk betekent onderworpen aan de dood. Dat is hoe het nu is. Maar Paulus zegt dat we veranderd worden in een conditie waar we nooit vergankelijk zijn of sterven. Dat gebeurt allemaal bij de wederkomst van de Here Jezus Christus.
Ik denk dat we nu terug moeten gaan naar de beschrijving in de bijbel van de schepping van de mens, en het eerste gebruik van het woord "ziel" in de bijbel. Schrijf bij 1 Korintiërs 15:51, UO-10. Genenis 2:7. Daar staat: "toen formeerde de Here God de mens van stof uit de aardbodem en blies de levensadem in zijn neus; alzo werd de mens tot een levend wezen."
Kunt u zich Adam voorstellen die op de grond ligt, gevormd en gemaakt door de Meester Beeldhouwer? Hij is klaar om tot leven te komen, maar hij leeft nog niet. Dan ademt God in zijn neusgaten de levensadem en Adam wordt een levend wezen (een levende ziel). Blijkbaar is de levende ziel het produkt van twee ingrediënten: het stof van de grond en de levensadem van God. Wanneer ze door Hem worden verenigd, ontstaat er een levende ziel.
Dus, een ziel is niet iets dat God in een persoon stopt, de ziel is het produkt van de eenwording van stof en adem. U moet begrijpen waar de ziel vandaan komt voordat u kan begrijpen wat er met die ziel bij de dood gebeurt.
Onderstreep het hele vers, Gen.2:7.
Misschien denkt u: "Dat kan wel, maar hoe zit het met de geest?" Ik hoopte dat u dat zou vragen. Schrijf bij Gen.2:7, UO-435. Job 27:3. Daar staat: "zolang mijn adem nog ten volle in mij is, en de geest Gods in mijn neusgaten." Onderstreep: ademen gL. In de bijbel worden de woorden levensadem en geest vaak verwisselbaar gebruikt, want zij zijn hetzelfde. Daarmee willen we niet suggereren dat het woord geest geen andere betekenissen heeft, maar de basis-betekenis is eenvoudig de levensadem, levensvonk, de mogelijkheid om te leven, om te bestaan. Dat is iets dat alleen God kan schenken.
Deze geest, of levensadem, of levensvonk, komt van God. Het stof komt van de grond. Wanneer deze twee worden samengevoegd, vormen zij een levende ziel. Als dat waar is, en de bijbel laat daar geen twijfel over bestaan, wat gebeurt er dan op het moment van de dood?
Schrijf naast Job 27:3, UO-594. Prediker 12:1-7. Trek een lijn langs deze verzen. Het hoofdstuk begint met : "Gedenk dan uw Schepper in uw jongelingsjaren." God herinnert ons eraan dat het leven te snel voorbijgaat. Dus, wanneer u God beter wil leren kennen, doe het dan meteen.
Lees dit hoofdstuk wanneer u thuiskomt. Het beschrijft het hele proces van het ouder worden, waar iemand zich zelf tenslotte ziet met grijs haar (een pruik), een kunstgebit, een bril enz., totdat uiteindelijk de dood hem overvalt. Het is een heel poëtisch en fascinerend hoofdstuk. Maar wat dan? Wat gebeurt er op het moment van de dood? Prediker 12:7 zegt: "en het stof wederkeert tot de aarde, zoals het geweest is, en de geest wederkeert tot God, die hem geschonken heeft." Onderstreep het hele vers. Is dat niet eenvoudig? God zegt dat wanneer de geest, of de levensadem, of de kracht om te leven het lichaam verlaat, alles wat dan over is, stof is. Dat is het deel dat gaat slapen. Dan op de dag van de opstanding, worden we wakker als een onsterfelijke ziel en ontmoeten Jezus van aangezicht tot aangezicht.
De geest is dus niets van zichzelf. Het is geen denkend, pratend, levend wezen. Het is eenvoudig de levensvonk of de levensadem die van God komt. Diezelfde macht om te leven gaat terug naar God en laat slapend stof achter.
Wat gebeurt er dan met je ziel? Laat ik dat illustreren. Wanneer ik een paar planken en een paar spijkers heb, en ik voeg die bij elkaar, heb ik een kist. Een paar weken later bedenk ik dat een beter gebruik voor de planken heb, ik trek de spijkers eruit, en heb een handvol spijkers en een paar losse planken. Waar is de kist gebleven? Die is nergens gebleven. Het hield gewoon op te bestaan op het moment dat de twee componenten uit elkaar gehaald werden.
75
Wat gebeurt er dan met je ziel? Er gebeurt niets met je ziel, het houdt gewoon op te bestaan. De levensvonk gaat terug naar God en de stof gaat terug naar de aarde zoals het was en de ziel, de levende persoon, houdt op te leven tot de opstandingsmorgen. Dit is een van de meest troostende onderwijzingen van de bijbel.
Het idee dat sommige mensen naar een plaats van martelingen gaan en anderen naar een plaats van geluk, waar we eerder deze avond over gesproken hebben, heeft geen basis in de bijbel.
Een laatste tekst. Schrijf bij Prediker 12:7, UN-89. Johannes 6:39. De absolute zekerheid dat God de rustplaats van elk van Zijn kinderen markeert, wordt gevonden in dit vers. Niemand zal worden vergeten of overgeslagen. Iedereen valt onder de kostbare zorg van een liefhebbende verlosser.
Lees Johannes 6:39. Onderstreep: niets verloren late gaan. maar het opwekke ten jongste dage_.
Wees niet bang dat God iemand over het hoofd ziet. Wees niet bang dat jij of een van je geliefden die Christus vertrouwden, vergeten zal worden. Er staat dat God niets zal verliezen. Hij heeft de rustplaats van elk van Zijn kinderen gemarkeerd. Hij weet precies waar en wie ze zijn. Op het moment van de opstanding, zal Hij een ontelbare menigte van de verlosten tot leven brengen en elk zal uit het graf komen onsterfelijk en onbedorven. De Heer zelf zal gebroken families bij elkaar brengen zodat zij kunnen genieten van het geluk en de blijheid van eeuwig leven op Zijn herschapen aarde. Dit is de eenvoudige, troostrijke onderwijzing van de bijbel over wat er gebeurt met iemand als hij dood gaat.
Laten we naar de illustratie gaan. Nummer 1: stof; nummer 2: aám; nummer 3: gerst (ze betekenen hetzelfde); nummer 4: levende ziel; nummer 5: levende ziel; nummer 6: som; nummer 7: gQst; nummer 8: stof. Stof plus adem maken een levende ziel. Een levende ziel min de levensadem of de geest betekent eenvoudig slapend stof, wachtend in het graf tot de opstandingsmorgen.
Voordat we eindigen, zullen we nog even de tijd nemen voor de quiz. Laten we eens kijken hoeveel u heeft opgestoken over het onderwerp: Wat gebeurt er met je ziel als je dood gaat? (Neem alle vragen en antwoorden door. Stel de vragen nog een keer en laat de deelnemers antwoorden).