09 - EEN VOLKOMEN VERZOENING

EEN VOLKOMEN VERZOENING

"En dat niet alleen, maar wij roemen zelfs in God door onze Here Jezus Christus, door wie wij nu de verzoening ontvangen hebben." Romeinen 5:11

De oneindige genade van Christus wordt ons duidelijk getoond in het dragen van de zonden van de hele wereld. Hij neemt de dubbele plaats in van degene, die het offer brengt en van de offerande zelf, van priester en slachtoffer.

In Zijn verzoening, die voor hem gedaan wordt, ziet de gelovige zulk een genoegdoening, zo'n volkomen verlossing, gekocht tegen zulk een oneindige prijs, die alle breedte, lengte, hoogte en diepte omvat, dat zijn hart wordt gevuld met lof en dankzegging. Hij ziet als in een spiegel de heerlijkheid des Heren en hij wordt veranderd in ditzelfde beeld door de Geest des Heren.

De grote Hogepriester heeft het enige Offer gebracht, dat van waarde zal zijn. De wierook, die nu door mensen geofferd wordt, de missen, die worden gelezen voor de verlossing van zielen uit het vagevuur, hebben totaal geen waarde voor God. Alle altaren en alle offers, de overleveringen en verzinsels waardoor mensen hopen de verlossing te verwerven, zijn dwaalbegrippen. Christus is de enige Zondendrager, het enige Zondoffer.

Priesters en heersers hebben niet het recht zich te stellen tussen Christus en de mensen voor wie Hij stierf, alsof zij, bekleed met de eigenschappen van de Verlosser, bekwaam zouden zijn om overtreding en zonde te vergeven. Zijzelf zijn zondaren. Zij zijn immers mensen.

Gebed en belijdenis kunnen alleen worden geofferd aan Hem, Die eens en voor altijd voor allen het Heiligdom is binnengegaan. Christus heeft verklaard: "Indien iemand gezondigd heeft, wij hebben een Voorspraak bij de Vader, Jezus Christus de Rechtvaardige" (1 Johannes 2:1). Hij zal volkomen zaligmaken wie in het geloof tot Hem komen.

De Oudste Broer van ons mensengeslacht staat bij de eeuwige troon. Hij ziet op ieder mens, die naar Hem opkijkt als de Verlosser.

De zwaarste last, die wij dragen is de last van de zonde. Hij wil het gewicht van onze vermoeide schouders nemen. Hij wil ons rust geven. Hij zal ook de last dragen van zorg en verdriet. Hij nodigt ons uit om alle zorgen op Hem te werpen; want Hij draagt ons op Zijn hart.