|
||
You are - home - My.agp - - Sermonroom | ||
Zijn Adventisten de enige ware Christenen
(door Richard W.O'Ffil, Adventist
Review)
Soms preek in een dienst waar ik aan het begin
vraag aan de luisteraars om een bijbel te openen bij Hezekiah 1:18. In eens is
er een druk geblader in de bijbels, gevolgd door een blik dat vraagt. Waar
is die tekst?. Sommige in de congregatieroepen zelfs, "Bedoelt
u niet Ezechiel?"
Rond die tijd dat ik bijna begin te glimlachen zeg
ik, "Nee ik bedoel niet Ezechiel, ik bedoel Hezekiah." Natuurlijk
vertel ik aan hun dat er helemaal geen tekst is als Hezekiah 1.18, het is
gewoon eentje die ik verzonen heb. Maar vindt u het erg als ik toch gewoon
lees. "Voorwaar, voorwaar ik zeg tegen u, zolang u leden bent van andere
geloofsgemeenschappenen u zich niet bekeert en lid word van de Zevende
Dags Adventisten, dan kan u geen redding ontvangen."
Voordat iedereen de kerk uitrent dan vervolg ik
uiteindelijk door het stellen van enkele vragen.
1. Is het waar dat je Zevende dags Adventist moet
zijn om redding te ontvangen om een kind van God te zijn?
(De kerkgemeenschap zegt natuurlijk: NEE)
2. Zijn alleen Zevende dags Adventisten waarvan
hun namen zijn geschreven in het boek des levens (En, weer is een negatieve
antwoord uit de kerkzaal)
3. Zijn er ware wedergeboren kinderen van God in
anderen kerken (En het antwoord is altijd ja.
Dan vervolg ik door een dilemma
voor te stellen
die de basis vormen voor een overdenking. Als het waar is dat je geen
Zevende-dags Adventist hoeft te zijn om gered te worden. Als het ook waar is
dat Adventisten ook niet de enige zijn waarvan hun naam is geschreven in het
Book des levens en dat er dus ook niet Adventisten in andere kerken gered
worden. Waarom zijn wij dan nog Adventist! Wat is dan het belang van een
Zevende-Dags Adventistische kerk?
Een generatie terug durfde niemand dit soort
vragen af te vragen, althans niet hard genoeg. Ook al was die nooit een
"Statement" van de kerk, veel van ons hebben op een of andere manier
geloofd dat als je geen lid was van ons geloof dat was er geen redding
mogelijk en je kon jezelf niet eens een kind van God laten noemen. Dat was
slecht genoeg. vooral wanneer zelfs Adventisten zich afvroegen of dat we zelfs
gered waren.
Vandaag de dag, gelukkig, is ons denken veranderd.
Vooral in het proces van sommigen die gegaan zijnn van de ene conclusie naar
de ander, annamen dat allen die de naam van Jezus aannemen door het gewoon te
zeggen. Als een gevolg daarvan is het nu duidelijk dat vele Adventisten
ontwaken te midden van een identiteitscrisis.
Het is belangrijk dat wij als individuen als leden
van een gemeenschap van gelovigen, dat wij nadenken waarom wij Zevende Dags
Adventisten zijn. Waarom ben Ik een Zevende Dags Adventist? Is de Adventkerk
simpelweg een leuke instelling geworden? Is het gewoon een andere Christelijke
optie voor het derde millennium.
Als ik terug kijk in de tijd wanneer velen
Adventisten dachten dat alleen mede Adventisten gered zouden worden. Kwamen
wij tot conclusie dat deze onuitgesprolen gedacht was gedreven door de
overtuigen dat onze kekr een leven-en-dood boodschap had voor de wereld, een
boodschap zo belangrijk dat als een persoon het niet zou aanvaarden. Deze
gewoon verloeren zou zijn. Wij spraken zo vaak over verbondenheid met de
'waarheid' of 'de boodschap' Maar in het algemeen, desondanks, horen wij niet
zovaak referenties naar die twee termen vandaag de dag. Nu is het meer
gebruikelijk om het Adventisme als context te gebruiken.
Iemand zou zich kunnen afvragen, "Wat is het
verschil? Wat is er mis met het woord Adventisme? En Ik zal haasten dat er
niets mis is met het woord 'Adventisme' Maar er is duidelijk een verschil
tussen een verbond met de 'waarheid' en de 'boodschap' en het omarmen van
Zevende-Dags Adventisme. De 'waarheid' en de 'boodschap'
vertegenwoordigen is wat belangrijk is voor iedereen, terwijl "Adventisme'
voornamelijk refereert, althans deze dagen, de gezamenlijke ervaring van
Zevende-Dags Advenstisten. "Adventisme', zoals wij het populair benoemen,
is in eerste instantie verbonden aan de institutie tijd van de kerk.
Een belangrijk vraag komt hier naar boven. Heeft
God zijn kerk als instituut in leven gebracht met een doel op zichzelf
of met een eind in zichzelf? Dit is de vraag die erg belangrijk is, omdat de
geschiedenis ons leert dat, als wij niet voorzichtig zijn, wat God bedoeld
heeft dat zich gemakkelijk heeft aangepast in een organisatie die in eerste
bezig is in zijn eigen overleveningsdragn. De geschiedenis van de Joodse natie
is opgeschreven in de Bijbelis een geval op zich. God riep de Joodse
natie in wording als een doel om de wereld voor te bereiden om de komst van de
Messias. Maar over de eeuwen heen is de ontwikkeling van het
"Jodendom" niet alleen voor gezorgd dat de boodschap is verward,
maar ook maakte het mogelijk om dat je alleen Jood moest zijn om het kunnen
ontvangen!
Elke step weg van 'de boodschap' en de 'waarheid'
en een focus op het 'adventisme' in onze dagen kan best een stap terug zijn in
de relatie met God in de taak waarom de Heer ons toe geroepen heeft.
Betekent dit dat wij niet georganiseerd moeten
zijn of dat wij instituten behoren te hebben> Natuurlijk niet. 250 jaar
terug. God had een 'mand' nodig die de boodschap kon dragen dat de wereld zou
voorbereiden voor de komst van de Messias and de Joodsse nadite was geroepen
om die mand te zijn. Zo heeft God ook in de laatste dagen een 'mand' nodig die
de boodschap kan dragen dat Zijn volk zou voorbereiden, al waren zijn
Methodisten, Bapstisten, Pinkstergemeenten of Katholieken, en zelfs degene die
nog niet gered worden, voor te bereiden voor de tweede komst van Christus. De
Adventkerk was geroepen om ook die 'mand' te zijn. Het hoeft nit gezegd te
worden dat de nadruk niet om de mand gelegd moet worden maar op de boodschap.
Als de nadruk, per ongeluk op het mandje wordt gelegd', de standaard voor het
meten van het succes compleet zou verandern. De booschap kan eenvoudig
verwateren of misleidend worden gaande de weg.
Bij de komst van onze Heer en Heiland komt iedere
dag dichterbij en de Zevende-Dags Adventisten moeten niet zo maar een -isme
zijn of een ander opinie. "Wij behoren een stem te zijn te midden van de
hedendaagse wildernis," Maak je klaar voor de komst van de Heer"
Onze mandaat gaat verder dan het werk wat is gedaan door onze broeders en
zusters in Christus die lid zijn van andere tradities. Billy Graham is
verantwoordlijk geweest om tienduizenden tot de reddende wetenschap van de
Heer te brengen. Maar de Missie die God onze pioniers gaf - te weten
Methodisten, Baptisten, Christelijke Connections en de rest - was niet simpel
weg om zondaren tot bekering te roepen, maar om hun degenen die redding hadden
gevonden, klaar te maken voor de grote misleiding die de wereld te wachten
staat vlak voor het sluiten van de genade tijd.
De schrift is duidelijk dat vlak voor het sluiten
van de Genadetijd er grote tekenen zullen zijn en bedriegelijke wonderen. Deze
verleidignen zullen zo goed in elkaar gezet zijn dat ze, al ware het mogelijk,
zelfs de uitverkoeren zouden kunnen verleiden( Kijk 2 Kor 11.14, Mat 23:24, 2
Tess 2:8-12) Deze teksten maken het heelduidelijk dat je als niet geworteld en
gevestigd bent in de waarheid je hoogstwaarschijnlijk zelf verleid kan worden
en daardoor de redding kan verliezen. Voor deze reden heeft God ons deze
boodschap gegeven aan deze kerk, om niet allen de verlorenen te bereiken, maar
de gereden ervan te weerhouden om niet verloren te gaan voor de sluiting van
de genade tijd.
Er zijn heel wat goed bedoelende Christen die
geloven dat het geen verschil uit maakt wat je gelooft, zolang je maar eerlijk
bent. Maar de geschiedeis leert ons dat het mogelijk om eerlijk verkeerd te
zijn. Voor honderen jaren geloofden vel Joden dat de Messias zou komen, ook al
was het niet duidelijk hoe die Messias zou komen en wat zijn pastoraat zou
zijn. Maar deoor de eeuwen heen was juist dit gebrek aan begrip niet een
leven-of-door zaak, het belangrijk was dat de mensen hun geloof moesten hebben
in de komende Redder. Maar die ene dag in het jaar AD 31 was het niet alleen
een zaak van geloof, maar een feit. Op dat cruciale moment de meerdeheid van
hun die het geloof hadden in de persoon en het werk van de Messias, verworpen
Jezus van Nazareth en kruisigden de Heer van Glorie.
Veel van onze broeders en zusters in andere kerken
houden van de Heer Jezus met geheel hun hart, hun namen zijn ook geschreven in
de hemel. Vele van hun zijn ook overbelast door de tradities die niet
gefundeerd zijn in het Woord van God. In Zijn liefde heeft God het op zicht
genomen om de mensen de juiste boodschap tegeen op de juiste tijd. Zijn
boodschap zal de fouten en het onbegrip dat zich heeft opgehoopt gedurende de
eeuwen en zal zijn volk voorbereiden omstaande te blijven in de laatste der
dagen.
Sommige zeggen dat de Adventkerken niet meer moet
preken over doctrines, en slechts alleen het evangelie moet prediken, wat wij
vergeten is dat het woord 'Gospel', simpelweg goed nieuws betekent en dat
doctrine 'les, lesgeving' betekent (de waarheid over het kruis is opzichzelf
een doctrine). De unieke lessen van het kerkgenootschap der Zevende-Dags
Advensten is gewoon bedoeld voor deze tijd, vroeger was dit nog niet een leven
of dood zaak omdat in voorbij gegane generaties de test nog niet was gekomen.
Onze grootouders zijn gestorven dat zij de hemel meteen ingegaan zouden zijn.
Voor hun maakt het niet uit wat er fout was in hun besef over de staat van de
doden. Het was het geloof wat er toe deed. Maar nu in een generatie zo
verbaasd door verschijningen van de maagd Maria over de gehele wereld, degene
die twijfelen over wat de Bijbel zegt over de staat van de doden kunnen zelfs
hierdoor misleidt worden.
Houdt God meer van Adventisten dan Hij hij houdt
van Charismatische of Katholieken? Natuurlijk niet. Maar Hij heeft een
waardevolle boodschap achtergelaten voor zijn kerk, en dat is voor Zijn volk
in alle kerken, en wij moeten staan achter deze boodschap. Om terug te gaan
naar andere kerken of denominaties is simpelweg evangelisch zijn is geen
optie!
Als de duisternis zich langzaam
over de aarde en
de mensen bedenkt, moeten wij nu God volgen. Hij heeft een beweging in het
leven geroepen juist in deze tijd - niet omdat God ons meer lief heeft, maar
omdat hij Iedereen liefst heeft waarvoor Christus is gestorven. Het is geen
tijd om gewoon Christen te blijven. God heeft ons een taak gegeven om met Hem
samen te werken en Hij heeft ons verzekerd dat Hij die het werk gestart is ook
zal afmaken. Wanneer Jezus komt zal het Evangelie aan iedere natie en taal
zijn verkondigd door degene die zijn Waarheid en begrijpen en leren in deze
laatste dagen.
_________________________
|
||