You are: Home > www.agp-internet.com/react > Sermonroom > Historisch Index

JEZUS WIJST DE WEG
Opmerking: Deze Bijbelstudie is de derde in de serie over de waarheid aangaande de Sabbat. Stel vast, of zij, die onderricht worden, de andere twee bezielende onderwerpen volkomen verstaan, voordat u met deze les begint. Breng dit onderwerp niet op een gevoelloze of veroordelende manier. Breng de waarheid in liefde.
In onze voorafgaande studies hebben we de oorsprong van Gods heilige Sabbatdag ontdekt. We hebben gezien, dat de Schriften met zekerheid leren, dat de dag die wij zaterdag noemen, de zevende dag der week, de Sabbat des Heren is. Jezus liet ons het voorbeeld van getrouwheid na in het houden van deze dag, en zinspeelde door woord noch daad op een verandering in de toekomst. Nu Jezus ons de weg wil wijzen door middel van deze studie, behoren we ons biddend af te vragen: „Wat zou Jezus willen dat ik deed?" In het naspeuren van de oorzaak van deze ogenschijnlijke „verandering" van de Sabbatdag naar de eerste der week, zullen we de Bijbel enkele vragen stellen.

1. Hoe wordt in de Bijbel voor de eerste maal melding gemaakt van de Sabbat? Gen. 2 : 1-3.

2. Wanneer herinnerde God Zijn volk aan deze belangrijke bepaling? Exodus 20 : 8-11.

3. Wiens vinger schreef deze woorden op de stenen tafelen? Exodus 31 : 18.

4. Wat is Gods houding ten opzichte van al deze geboden? Psalm 89 : 35; Pred. 3 : 14.
Aant.: Het is dus duidelijk, dat God onveranderlijk en niet onstandvastig is. Hij stelde de Sabbat in; Hij maakte die tot een deel van Zijn onveranderlijke Wet en nergens zinspeelde Hij op een verandering in dit Goddelijke plan. Maar velen die deze verandering aannemen, denken dat Jezus Christus toch op een of andere manier een verandering heeft aangebracht. We zullen nu nader op deze gedachten ingaan.


5. Hoe duidelijk drukte Jezus Zich uit niet betrekking tot Gods geboden? Matth. 5 : 17, 18; 19 : 16, 17. Aant.: Het verkeerde begrip aangaande dit punt ont
staat doorgaans uit het niet erkennen van de verhouding tussen zaligheid. genade en wet. In een voorafgaande Bijbelstudie (De Bijbel - richtlijn voor het leven van de Christen) is getracht dit duidelijk te maken. Herhaal hier de heerlijke waarheid dat Jezus en Jezus alleen niij kan redden. Hij alleen kan mijn zondeschuld uitwissen; ik kan dat nooit doen door de Wet te onderhouden. Maar dit werk van Christus te mijnen gunste, geeft mij niet de vrijheid te stelen, te moorden of Zijn Sabbatdag te veranderen.

6. Wat was de gewoonte van de apostelen van Christus aangaande liet vieren van de Sabbat na de opstanding? ]land. 18 : 4; 17 : 1, 2.
Aant.: De Heilige Schrift openbaart geen verandering in de dag der aanbiwling na de opstanding. Terwijl er vete verwijzingen zijn naai Sabbatviering zoals het gebod beveelt, wordt er op de heiligheid van de zondag zelfs niet gezinspeeld. Maar wel vinden we enkele veelzeggende verklaringen uit de mond van Paulus toen hij afscheid namen van de ouderlingen te Efeze.


7. Welke waarschuwing aangaande de toekomst gaf Paulus? I land. 20 : 28-30.
Aant.: Dit is precies wat gebeurde: Na de dood van tic apostelen geraakte de kerk langzamerhand op dwaalwegen. Riten, ceremoniën en door mensen gemaakte leerstellingen, waarvan Paulus en Petrus nooit hadden gehoord, begonnen de Gemeente Gods binnen te sluipen. Een kerkhistoricus merkte dienaangaande op: ,De viering van de zondag was, evenals andere feestdagen, cen menselijke inzetting, en het lag helemaal niet in de bedoelingen van de apostelen en van de eerste Christengemeente om de wetten van de Sabbat toe te passen op de zondag." - Augustus Neander, General History of the Christian Religion and Church, ;deel 1, blz. 186.
8. Hoe werd deze poging om, de Sabbat te veranderen, voorzegd? Daniël 7 : 25, te ràte gedeelte.
Aant.: Deze voorgenomen verandering voltrok zich geleidelijk. In dit geleidelijke proces speelde Rome een voorname rol. Door het edict van Constantijn, van 7 maart 321 na Chr., toen de eerste zondagswet werd afgekondigd, en door de beslissing van de Kerkvergadering van Laodicea in 364 na Chr., waarin bevolen werd, dat Christenen de zevendedags Sabbat niet moesten vieren, werd deze verandering verhaast. Toen het Pauselijke Rome in 538 na Chr. oppermachtig werd, gaf het aan al die verordeningen zijn zegen en zijn goedkeuring. Het Pausdom aanvaardt hiervoor de volle verantwoordelijkheid.
„Door welke autoriteit veranderde de Kerk de Sabbatviering? De Kerk verplaatste de viering van de Sabbat naar de zondag rechtens de goddelijke, onfeilbare autoriteit, haar verleend door haar stichter Jezus Christus. De Protestant, die de Bijbel aanneemt als de enige gids des geloofs, heeft voor de zondagviering geen enkele grond." - Katholiek Universeel Bulletin van 14 augustus
1942.
9. Waar gaat het in deze strijd in feite om? Rom. 6 : 16; Joh. 14 : 15.
Aant.: Onze verhouding tot de Bijbelse Sabbat is meer dan alleen een kwestie van dagen. Waar het in feite om gaat is, of we al dan niet de weg zullen gaan die Jezus ons wijst. „O God, help ons dat we gewillig zijn te kiezen voor Uw Zoon, Jezus Christus, en als dat gebeurd is, dat wij die keuze niet loslaten, wat ook moge gebeuren."