Hoofdstuk 1

Vers 1, 2. De openbaring behoort Christus toe . God heeft Hem die gegeven. Ze is bestemd voor de gelovigen (dienstknechten). De openbaring is geschreven door de apostel Johannes. Het woord «openbaring» wijst op de onthulling van een geheim. God wil ons tonen wat er werkelijk gebeurt. Hij kent de zin van de geschiedenis. De Openbaring is geen gesloten boek met een geheime boodschap.

Vers 3. God heeft ons lief. Hij wil een ieder van ons helpen. Eén van de gaven, die Hij gebruikt om de mens te zegenen, is de openbaring die Hij aan Johannes gaf. Hij zal iedereen zegenen die naar de boodschap van deze profetie luistert en er zijn leven naar richt.

Vers 4, 5. Genade en vrede hebben een drievoudige bron: God, de eeuwige Vader (vers 4. zie ook Ef. 3:14) , de Heilige Geest (of zeven geesten, vers 4; zie ook hfdst. 4:5; Jesaja 11:2), en Jezus Christus (vers 5) .

Vers 5.7. Na zijn begroeting spreekt Johannes over Jezus Christus, die~ ons liefheeft, die zijn leven heeft gegeven om ons van zonde te verlossen en die de macht heeft over alle regeringen. Hij maakt ons tot koningen en priesters, zodat wij geen menselijke middelaars nodig hebben. (1 Petr. 2:5; 2 Tim. 2:12; 1 Joh. 2:1).

Het belangrijkste onderwerp van het boek is de wederkomst van Christus. Sommigen geloven dat Jezus onzichtbaar zal komen en ongemerkt zijn gemeente van de aarde zal op nemen. Dit is niet het geval! ,.En elk oog zal Hem zien.» (Mat. 24:2931; Hand. 1 :9-11) .Zij die Hem als Heer hebben aangenomen. zien met verlangen uit naar dit gebeuren. Mensen die zijn liefde hebben verworpen zullen dan hun grote fout betreuren.

Vers 8. God, de Eeuwige (zie vers 4) , verklaart dat Hij de Alpha (de eerste letter van het Griekse alfabet) en de Omega (de laatste letter) is. of met andere woorden: de A en de Z, het begin en het einde van alle dingen. Hij is de Bron van alle openbaring. de Bron van alle leven, de Schepper en Volmaker. Volgens Openbaring 22:13. 16 is Jezus Christus ook de Alpha en de Omega.

Vers 9. Johannes kreeg zijn visioen van Christus. terwijl hij een gevangene was op Patmos. een klein. kaal, rotsachtig eilandje in de Middellandse zee. ongeveer 65 kilometer ten zuidwesten van Klein-Azië. Volgens Irenaeus, een der belangrijkste theologen der oude kerk. schreef de apostel Johannes het boek de Openbaring tegen

het einde van de regering van de Romeinse keizer Oomitianus (81-96 na Christus). een wreed tiran die de Christenen vervolgde. Irenaeus was afkomstig uit Klein-Azië en een leerling van Polycarpus van Smyrna. die op zijn beurt een leerling was van de apostel Johannes.

Vers 10. Johannes vierde de dag van zijn Heer, God heeft een speciale dag, zoals dit vers duidelijk laat zien. Bij de schepping kreeg de zevende dag van God een aparte plaats. Jezus zei: De zoon des mensen is Heer ook over de Sabbat.Hij vierde zelf de Sabbat en dit deden ook zijn apostelen. De Sabbat was gemaakt om de mens. voor zijn welzijn. Genesis 2:1-3; Exodus 20:'8. 11: Jesaja 58: 11-13; Markus 2:27-28; Lukas 4: 16; Handelingen 17:2; Handelingen 13:42-44.

Vers 11.20. Terwijl Johannes God aanbad, hoorde hij plotseling een stem achter zich. Toen hij zich omkeerde naar de spreker, zag Johannes -iemand als de Zoon des mensen(één van de namen. die Jezus graag voor zichzelf gebruikte) .die wandelde in het midden van zeven gouden kandelaren. In zijn hand hield Hij zeven sterren. Ook Daniël en Ezechiël hadden soortgelijke voorstellingen gezien van Gods zoon. In beide gevallen gaf Hij bijstand aan zijn volk in de dreiging van het oordeel. Daniël 10:5, 6; Ezechiël 8:2.

Hij bracht ook Johannes hoop terwijl Hij verscheen als priester. Jezus is werkelijk God (de alpha en de omega, het begin en het einde) en toch vernederde Hij zich en werd waarachtig mens (de Zoon des mensen), één met ons. Daar gaat het om in de Openbaring. Toen Johannes de heiligheid en de majesteit van Jezus zag, besefte hij dat hij zondig en onwaardig was. Het maakte zo'n diepe indruk op hem, dat hij voor dood neerviel. (vergelijk Daniël 10:7-10) .De genezende aanraking van Jezus gaf hem echter nieuwe kracht, en stelde hem in staat om te zien wat zou komen.

Jezus legde Johannes uit, dat de zeven lampen een voorstelling waren van zeven gemeenten in het nabije Klein-Azië, terwijl de sterren in zijn hand een voorstelling waren van de -engelen-, de door God aangewezen boodschappers, die waakten over deze gemeenten. Er zijn verschillende aanwijzingen dat Jezus zijn boodschappen bestemde voor een groter publiek dan alleen deze zeven plaatselijke gemeenten. Ten eerste: Er waren veel andere christelijke gemeenten in dat gebied, die belangrijker waren dan de genoemde zeven gemeenten. Jezus koos er blijkbaar zeven uit met een bepaalde bedoeling. Het getal zeven komt 54 maal voor in de Openbaring. Elders In het boek heeft dit getal een symbolische betekenis. Het getal zeven duidt op volmaaktheid. God voltooide de schepping van onze wereld in zeven dagen. Genesis 2:2; Jozua 6:4. De zeven gemeenten stellen de gehele kerk van Christus voor.

Ten tweede: Het boek Openbaring richt zich tot de leden van de zeven gemeenten (zie hoofdstuk 22: 16) , en toch gaat het in bepaalde gedeelten van het boek over gebeurtenissen, die op heel de wereld betrekking hebben. Dit zijn de gebeurtenissen die betrekking hebben op alle tijden. Ze reiken tot de wederkomst van Jezus naar deze aarde. De boodschappen in de Openbaring zijn van toepassing op de Christelijke kerk als geheel, zowel in de tijd van Johannes als in de lat~re geschiedenis van de kerk.

Ten derde: Aan het eind.e van elk van de zeven boodschappen wordt de aandacht gevestigd op het oordeel, een universele gebeurtenis. In feite betekent de naam van de zevende gemeente, Laodicea, letterlijk -het oordeel van het volk-. Direct na de boodschap aan de gemeente te laodicea zag Johannes het oordeel van God over de wereld. Op de landkaart van Klein-Azië vormen deze 7 gemeenten een gesloten geheel. Binnen de kring der gemeenten is het goed vertoeven, want daar is Christus. Hij is met de kerk van alle tijden. Als we dit inzien, moeten we ook beseffen dat het onmogelijk is om het juiste begin en einde van de perioden, die aangeduid worden door de zeven gemeenten, te bepalen. Ze vloeien in elkaar over en de eigenschappen van elke gemeente blijven bestaan tot de wederkomst van Jezus.

Jezus maakt zich bekend in zijn brieven aan de zeven gemeenten als de Enige die in staat is in de noden van elk mens te voorzien. De indeling van de brieven is als volgt: Een adres: Aan de gemeente te Efeze; een beschrijving van Jezus genomen uit de volledige beschrijving van hoofdstuk 1; een opsomming van de goede eigenschappen van de gemeente; een overzicht van haar tekortkomingen; raadgevingen om verkeerde gewoonten te corrigeren; een waarschuwing voor hen die op de raad geen acht slaan; een oproep voor iedereen die de boodschap van Jezus aan de gemeenten hoort, en een speciale belofte voor hen. die zijn raad willen opvolgen.

Hoofdstuk 2

Vers 1-7 : De christenen in Efeze waren rechtschapen en hardwerkende mensen. Deze eigenschappen zijn kenmerkend voor de christenen in de tijd dat Johannes het boek de Openbaring schreef. De eerste christenen hadden een afkeer van leraars die verkeerd godsdienstonderwijs gaven. Zoals de Nicolaieten een sekte die de nadruk legde op de vrijheid, zodat haar leden meenden, dat ze Gods morele wet niet behoefden te gehoorzamen. Dit leidde tot allerlei excessen. Vanaf het begin hadden de christenen grote eerbied voor Gods wet. Want iemand die God liefheeft houdt zijn geboden. Johannes 15: 14. Dit werd moeilijker toen hun liefde voor Christus verminderde, want liefde is de vervulling der wet. Romeinen 13:10.

Vers 8-11: Jezus zei tot de gemeente in Smyrna: " Ik weet! " Jezus begreep hun beproevingen en armoede, niet alleen omdat Hij God is en alle dingen weet, maar ook omdat Hijzelf mens was geweest en de menselijke ellende had meegemaakt. In zijn boodschap aan Smyrna verzekerde Jezus hen, dat Hij hun liefde zou belonen met eeuwig leven. Hun liefde hield zelfs stand in het aangezicht van de dood. De ervaring van de gemeente te Smyrna kwam overeen met die van de christelijke gemeente in de tijd na de apostelen tot het begin van de vierde eeuw, toen het Romeinse rijk ophield met de vervolging van de christenen. De zwaarste vervolging was tijdens een periode van tien jaar van 303-313 (de tien dagen, vers 10) .In de profetische taal stelt een dag vaak een jaar voor. Ezechiël 4:6.

Vers 12-17 : De stad Pérgamum was de hoofdstad van de Romeinse provincie Asia. Een rijke voorname stad, die het centrum was van de keizerverering en van verschillende heidense godsdiensten. Jezus beschreef duidelijk Pérgamum als een stad in de macht van Satan, de leider van alle boze krachten. Openbaring 12:9; 13:1, 2. Het grote gebrek van de gemeente te Pérgamum was dat ze heidense invloeden in haar midden toeliet en de leer van Bileam aannam. Hij verleidde Israël tot éénwording met de heidenen, waardoor ze toegaven aan afgoderij en onzedelijkheid. Numeri 22-25 en 31 :13-16. In 313 erkende Keizer Constantijn het christendom. Sindsdien nam de kerk meer heidense gewoonten en gedachten over en ging steeds verder op de weg van afval. Paulus had daartegen gewaarschuwd in 2 Thessalonisenzen 2:3. De ervaring van de kerk in die periode lijkt op de ervaring van de gemeente te Pérgamum. De enige hoop van de kerk lag in haar bereidwilligheid om h.aar zelfzucht en trots te laten wegsnijden door het tweesnijdend scherp zwaard van Jezus. Hebreeën 4:12.

Vers 18-29. De gemeente te Thyatira omvatte twee soorten christenen: zij, die overspel bedreef. ven met .Izébelen die dus eigenlijk geen christenen waren, en zij, die trouw bleven aan Christus.

De naam Izébel -hier figuurlijk gebruikt verwijst naar de heidense vrouw van Achab, een koning in Israël die omstreeks 900 jaar vóór Christus regeerde.

De sluwe en schrandere koningin vervolgd~ en doodde Gods profeten. Ze bevorderde het heidendom en de afgodendienst in Israël.

De kerk uit de Middeleeuwen (vanaf het begin van de zesde eeuw tot de zestiende eeuw) geleek sprekend op de kerk, die door Jezus beschreven werd in Zijn boodschap aan Thyatira. In deze periode bleven slechts weinigen trouw aan Christus. De meeste aanvaardden de -diepten van Satan en gingen een compromis aan met het kwaad. (Zie I Koningen 16:31; 19:1-3; 21 :23-25; I Koningen 9:21-37; -vergelijk Openb. 17) .

Hoofdstuk 3

Hoofdstuk 3:1-6: In de gemeente te Sardes had men Christus vol vreugde en oprechtheid aangenomen, maar ze verloren, evenals de christenen te Efeze, spoedig hun eerste liefde. De Protestantse Hervorming in de zestiende eeuw onderging een soortgelijke ervaring. Evenals de eerste christenen toonden de eerste Protestanten de liefde en de macht van Christus in hun eigen leven. Maarten luther, Johannes Calvijn en tal van anderen probeerden de kerk terug te brengen naar haar oorspronkelijke zuiverheid en kracht.

Binnen het verloop van enkele tientallen jaren kwam de Protestantse beweging in een periode van leerstellige strijd. Verschillende richtingen ontstonden -elk met een aparte geloofsbelijdenis, of een lijst van leerstellingen die de leden moesten aannemen. De kerk werd vormelijk. Hoewel de kerk nog levend scheen, was ze geestelijk dood.

Er waren ook nog christenen in de Rooms-katholieke en in de Protestantse kerken, die -hun klederen niet hebben bezoedelden zich waardig gedroegen. Zie Jesaja 64:6.

Christus beloofde hun dat zij op zijn bemiddeling konden rekenen tijdens het oordeel.

Vers 7-13. Jezus had alleen maar woorden van waardering en goede raad voor zijn belijders in de kleine stad Filadelfia. De naam betekent «broederlijke liefde».

Hoewel ze beproefd en verzocht werden, verloochenden zij hun Heer niet. Ze bleven trouw aan Jezus.

Hun ervaring loopt parallel met die van vele christenen uit de achttiende en de eerste helft van de negentiende eeuw. In deze tijd maakte het christendom een opleving door .

Velen onderkenden het formalisme in de kerk en riepen op tot levend geloof. Deze opwekking, ook wel. het reveil" genoemd, vond plaats in heel de christelijke wereld. Mannen als de gebroeders Wesley en George Whitefield in Amerika, willen Bilderdijk en Isaak Da Costa in Nederland. Kohlbrugge en Jung Stillung in Duitsland, Lavater in Zwitserland, Alexander Rodolf Vinet in Zwitserland en Frankrijk. Robert Haldane en Henry Drummond in Engeland en Schotland richtten zich tegen de geestelijke dorheid, die mede ontstaan was door het Rationalisme (verlichting) .Deze opwekking legde een sterke nadruk op de wederkomst van Jezus.

Duizenden over de hele wereld beseften dat de profetieën van Daniël en de Openbaring in snelle opeenvolging in vervulling gingen en zij verkondigden de spoedige wederkomst. Jezus gaf aan deze groep .een open deur". Hij is de Heilige en Waarachtige. die de sleutels Davids heeft. symbool van zijn macht en gezag om zijn volk te besturen en te leiden. Jesaja 22:20-22. De aardse tempel had twee afdelingen elk met een eigen .deur". (gordijn.)

Deze tempel was een afbeelding van de hemelse (Hebr. 8:2, 5) .In deze zin zouden we kunnen zeggen dat er ook in de hemel twee afdelingen zijn. Jezus ging na zijn opstanding het Heilige binnen om Middelaar te zijn voor de mens.. Maar op grond van de profetie van Dan. 8:14; 7:24-27, (blz. 31) begon Jezus het werk te doen wat de hogepriester op de Grote Verzoendag deed in het Heilige der Heiligen. Blz. 29.

In die tijd begon het .oordeel! ". dat nu nog plaats vindt. Openb. 11:19; 14:6,-7. De .open deur. die Jezus aan de gemeente van Filadelfia gaf, is de deur van het Heilige der Heiligen in de hemel.

Hij droeg de straf voor de zonde op Golgotha. Nu is Hij onze meelevende Hogepriester.

Ofschoon wij zondaars zijn, nodigt Hij ons uit om op Hem te vertrouwen. Hij stelt zijn volmaakt leven in de plaats van ons onvolmaakt leven. Hij nodigt ons in liefde uit. Wie wil in het geloof de ..open deur. binnengaan om in de nabijheid van God te zijn ? Zij die dit willen, zijn de dragers van de hervorming, die in het verleden door trouwe christenen werd begonnen. Zij ontvangen een speciaal zegel van Jezus waaruit Gods goedkeuring blijkt, en dat hun zekerheid en bescherming biedt in de tijd van zijn wederkomst. Jezus zal op hen schrijven: 1) de naam van God de Vader , de Bron van hun leven; 2) de naam van het Nieuwe Jeruzalem, de plaats van hun bestemming en 3) de naam van hun Vriend en Helper. Openbaring 7:2, 3; 14:1.

Jezus zal hen beschermen gedurende de laatste, grote benauwdheid die over de wereld zal komen.

Vers 14.22. Jezus had geen aangename boodschap voor de gemeente van Laodicea. Hij kende haar betreurenswaardige toestand. Hij sprak tot haar als de ..getrouwe en waarachtige Getuige". Hij beschreef Zichzelf als .het begin der schepping Gods". Sommigen hebben hieruit de conclusie getrokken dat Jezus een geschapen Wezen moet zijn. Maar in de oorspronkelijke Griekse tekst en in het hele Nieuwe Testament staat, dat Jezus de Bron, de Oorsprong en de Uitvoerder van Gods schepping is. Openbaring 21 :6 gebruikt hetzelfde Griekse woord om God de Vader aan te duiden. Jezus sprak tot de gelovigen in Laodicea in zijn hoedanigheid als God en niet als een geschapen wezen. Dit feit alleen gaf Hem het gezag om te spreken zoals Hij dat deed. Laodicea wil zeggen. een geoordeeld volk ". In de omgeving van de stad Laodicea waren verschillende warme bronnen. Volgens Aristoteles vervaardigden de bewoners een poeder dat in het Romeinse Rijk als medicijn voor de ogen werd gebruikt. Jezus gaf deze voorbeelden om de verdrietige toestand van zijn volk in Laodicea te beschrijven. Het was niet. heet" of. koud" in het godsdienstige leven. Het beschouwde zich geestelijk rijk. Hoewel ze een vorm van godsdienst hadden, misten ze de ware kracht van het christelijk geloof. Ook nu voelt de christelijke kerk zich rijk. Ze is doordrongen van haar eigen belangrijkheid en denkt niets anders nodig te hebben.

Jezus zei, dat de inwoners van Laodicea hun armoede en naaktheid niet beseften. Wij moeten allen onze zelfzucht prijsgeven en Jezus de kans geven in ons leven te heersen. Zefanja 2:3; Joël 2:12, 13; Jacobus 4:6-10. Jezus wil zijn gaven aan alle Laodicenzen geven mits ze erom vragen. .Goud" beproefd in het vuur is een symbool van het geloof dat zich in liefde ontplooit. Jakobus 2:5; Galaten 5:6.

Witte klederen" zijn het symbool van een , zuiver karakter als gevolg van de verbinding met Christus. Daardoor verandert een mens zó, dat anderen in hem Christus ontdekken. Openb. 19:7, 8; Jesaja 64:6. De ..ogenzalf" van Gods Woord is het middel waardoor zij zichzelf zien als zondig en onvolmaakt en de wens uiten om te worden als Jezus. Psalm 119:18, 105.

Jezus besloot zijn woorden aan de Laodicenzen met een geweldig pleidooi. Hoewel zij arm, blind en naakt waren, wilde Hij bij hen komen en met hen maaltijd houden.

Hij is ook bereid om in ons leven te komen. Maar wij moeten Hem binnenlaten. Dat is alles. Door zijn uitnodiging openbaart Jezus de aard van God. Hij plaatst ieder mens voor de keuze. Wie wil de uitnodiging aanvaarden ?

Wie een oor heeft die hore wat de Geest tot de gemeenten zegt