|
De boodschap van 1888
HET IS GEMAKKELIJK GERED
TE WORDEN EN MOEILIJK OM VERLOREN TE GAAN OF IS HET NET ANDERSOM?
Wij zijn nu bij een van de meest
interessante onderwerpen gekomen. Waarschijnlijk hebben velen van u een leven
lang de indruk gehad, dat het moeilijk is om gered te worden en gemakkelijk om
verloren te gaan. Ik weet dat veel jonge mensen onder ons die indruk hebben.
Lange tijd heb ik ook zo gedacht.
In de laatste studie bespraken we sommige verschillen
tussen de gebruikelijke opvatting over Gerechtigheid door Geloof en die welke
de Here aan de laatste gemeente gegeven heeft. Wij ontdekten dat het mogelijk
voor ons is, zonder het te weten, dwalingen van Babylon aan te nemen en te
denken dat wij "Gerechtigheid door Geloof" leren. Wij ontdekten zelfs dat er
in de kleuterklas problemen bestaan in dit opzicht, en sommigen van u waren
geschokt over de dingen die door ernstige, toegewijde mensen aan onze kinderen
worden verteld, die zelf, jammer genoeg nooit het gezegende voorrecht gehad
hebben, om uit eerste hand, voor zichzelf te bestuderen wat deze "zeer
kostbare boodschap" eigenlijk was, die God Zijn volk gegeven had.
Ellen White vertelt ons in de "Commentary" deel 7,
blz.942:
"Er ligt een groot terrein
braak voor ouders en helpers in iedere gemeente [Ook Sabbatschoolleraren].
Zij moeten de kudde voeden met rein voedsel, grondig gereinigd van kaf,
het giftige mengsel van dwaalleer".
Weet u, wanneer men arsenicum met meel vermengt,
vermindert men het gif van arsenicum niet, integendeel, men maakt het gif
alleen gevaarlijker.
De reden, waarom de gemeente zo lauw is, is niet
omdat de leden slecht zijn. Ik geloof niet dat de Here ons ergens zegt dat het
probleem is, dat we slechte mensen zijn. Zelfs de boodschap aan Laodicea zegt
ons niet dat we slecht zijn. Zij zegt ons dat we blind zijn, ellendig,
onbewust van onze ware toestand. Dat is het
hoofdprobleem. En deze Laodicese, lauwe conditie wordt veroorzaakt door een
vermenging van dwaling met het ware graan. Er is kaf onder het koren. "U die
enige rol speelt in de gemeente van God, wees er zeker van, dat u wijs handelt
in het voeden van Gods kudde; want hun welzijn hangt in grote mate af van de
kwaliteit van de voeding".(Idem). Daarom zijn wij zeer verlangend te ontdekken
wat het pure, ware, onvervalste evangelie van Jezus Christus is.
Zoals u zich zult herinneren hebben wij 'motivatie',
beweeggronden,bestudeerd. Ellen White zegt in de "Wens der Eeuwen",blz.419,
"Het is niet de angst voor straf, of de hoop op een eeuwige beloning, die de
discipelen ertoe brengt Hem te volgen". Wij hebben onderzocht wat geloof
werkelijk is: geloof is niet een op zichzelf gerichte handeling van de ziel,
gedreven door angst voor straf
of hoop op grote beloning. Waar geloof
bekommert zich in het geheel niet om de beloning:
"Maar zij (de discipelen) zien de
grenzeloze liefde van
de Heiland, geopenbaard tijdens
Zijn hele pelgrimstocht op aarde, van de kribbe in Bethlehem tot aan het
kruis van Golgotha. Het zien op Hem, bekoort, verzacht en onderwerpt de
ziel. Liefde wordt gewekt in het hart van hen,die Hem aanschouwen. Zij
horen Zijn stem en volgen Hem".(idem).
Dat was het wat de apostel zei, als hij
over geloof sprak. En als
u Romeinen, Galaten of
Epheze leest, ... speciaal de Galatenbrief en deze in gedachten vergelijkt met
Joh.3.16, als de geinspireerde definitie van geloof, dan zult u ontdekken dat
wat eens vervelend en droog leek, nu plotseling tot leven komt.
Neem Jezus' definitie van geloof:"Alzo
lief heeft God de wereld gehad [let wel! liefde komt eerst], dat Hij Zijn
eniggeboren Zoon gegeven heeft (Hij gaf Hem aan het kruis, en gedurende Zijn
gehele pelgrimstocht, daarna komt het antwoord van de mens op die
liefde):"opdat een iegelijk die in Hem gelooft (vertrouwen heeft), niet
verderve maar het eeuwige leven hebbe (dat een bijproduct is van de heerlijke
ervaringen van Gerechtigheid door Geloof)". Joh.3.16. Het eeuwige leven is
niet het einddoel in zich, maar een natuurli gevolg van deze
Gerechtigheid.
Wat verstaat u onder hemel? Ik vroeg
eens in een Sabbatschoolklas, "Stelt u zich voor dat u aan de poort van het
Nieuwe Jerusalem komt, aan de poort klopt en zegt, "Mag ik binnenkomen?" En de
engel zegt,"Wel zeker, kom binnen. Hier is de Boom des Levens en de rivier met
het Water des Levens stroomt hier; en er zijn gouden bouwstenen in overvloed:
je mag je zakken ermee vullen als je wilt. Hier zijn vele woningen. Alles is
hier, alleen Jezus is er niet. Hij is in de woestijn en hangt aan het kruis".
Zoudt u naar binnen gaan? De helft van de aanwezigen in die klas zei:"Ja, ik
zou naar binnen gaan".
Vriend, wat is hemel? Hemel is bij Jezus
te zijn. Zoudt u het prettig vinden, nu, vandaag naar de hemel te gaan? Laat
mij u zeggen, waar u de voetstappen van Jezus kunt vinden. Naast het
ziekbed,in ellendige krotten waar ontmoedigde, wanhopige mensen leven zonder
een straal van hoop. Daar zult u Jezus vinden. Daar is het waar we geluk
zullen vinden, in het dienen van Hem, met Hem samen te werken, zij aan zij.
Daar zal waar geloof ons toe leiden.
Ellen White beschrijft waar geloof
aldus:
"Het kostbare bloed van Jezus is
de fontein, ertoe bereid om de ziel te ontdoen van de verontreiniging
van de zonde. Wanneer u besluit om Hem tot vriend te nemen, zal
een nieuw en
blijvend licht van het kruis van Christus schijnen (wij kunnen
gerechtigheid door geloof niet begrijpen,behalve in het licht van het
kruis. Een waar besef (of waar
dering) van het offer en de
bemiddeling van de geliefde Verlosser zal het hart, dat door zonde
verhard is, breken; en liefde, dankbaarheid en nederigheid zullen de
ziel vervullen. De overgave van het hart aan Jezus maakt de rebel
berouwvol; dan zal de uitroep van de gehoorzame ziel zijn,"zie het oude
is voorbijgegaan, het nieuwe is gekomen".--(Testimonies 4,blz.625)
Ik zou u een vraag
willen stellen. Paulus zegt in Rom.1.16,"Want ik schaam mij het evangelie van
Christus niet". Wat betekent het woord "evangelie"? "Blijde Boodschap"."Goed
Nieuws". Bent u daar zeker van? Heel zeker? Het is waar. Dat is de betekenis
van het woord; laten we het ervoor in de plaats stellen. "Want ik schaam mij
het "goede nieuws" van Christus niet: want het is een kracht Gods tot
zaligheid voor een ieder die gelooft". Er is kracht in het "goede nieuws" om
de laatste gemeente uit de greep van lauwheid te verlossen.
En wanneer wij,vrienden, na honderd jaar
nog steeds niet gereed zijn voor de Spade Regen en de Luide Roep, de
afsluiting van de genadetijd en de komst van de Heer, dan is er één van de
twee zaken fout. Ik zal uitleggen wat ik bedoel.
Doktoren getroosten zich heel wat
inspanning om een geheimzinnige ziekte bijeen patient te diagnostiseren .
Wanneer hij proeven doet en symptomen isoleert en tenslotte de juiste diagnose
vindt, is hij erg gelukkig. Hij heeft iets nuttigs gedaan. Welnu, deze tekst
bevat de diagnose van ons probleem als gemeente. Of (1) wij begrijpen het
evangelie van Christus niet, óf (2) wij geloven het niet; het is het een of
het ander. Want als wij het evangelie van Christus zouden begrijpen en het
geloven, dan zouden wij "de kracht Gods tot zaligheid" kennen, zegt Paulus. En
dat betekent "tot het uiterste". Dat zou een volk bereid maken voor de komst
van de Heer.
Laten wij nu tot ons onderwerp
terugkeren. Dit onderwerp "waarom het gemakkelijk is gered te worden en
moeilijk om verloren te gaan", kost veel mensen moeite. Sommige goede,
ernstige mensen zijn tot mij gekomen en zeiden:"Ik kan het gewoon niet
begrijpen, ik heb altijd gedacht dat het moeilijk is om gered te worden en
gemakkelijk om verloren te gaan". Wel vrienden, deze boodschap is niet mijn
idee. Ik predik niet wat ik denk dat waarheid is, maar ik geef u wat de
Bijbel zegt, wat Ellen White zegt, en ook die "zeer kostbare boodschap", die
de Here ons gaf.
Zegt Jezus misschien, "Komt tot Mij,
allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u echte kwellingen bezorgen?
Verlangt u echte problemen, werkelijke moeilijkheden, komt dan tot Mij'.' Zegt
Hij dat? Neen, Hij zegt
"Ik zal u rust
geven. Neem Mijn juk op u,en leer van Mij; dat Ik zachtmoedig en nederig
van hart ben: en gij zult rust vinden voor uw ziel. Want Mijn juk
is zacht en Mijn last is licht".--(Matth.11.28-30).
En dus heb ik de titel direct uit de
woorden van Jezus Christus genomen. Hij zegt: Zijn juk is 'zacht'. En
vrienden, ik geloof niet dat u in de Geest der Profetie een verklaring kunt
vinden, die tegenspreekt wat Jezus zei.
Het tweede deel van onze
titel, "het is moeilijk om verloren te gaan" werd ook direct uit de woorden
van Jezus genomen. Jezus spreekt in Hand. 26.14 tot Saulus van Tarsen. Saul
vertelt aan de koning:
"Midden op de dag, o koning, zag
ik onderweg een licht, (Ellen White zegt, dat hij een stralend visioen
van het kruis zag; dat overweldigde hem) schitterender dan de glans der
zon, van den hemel mij en hen, die met mij reisden omstralen; en toen
wij allen ter aarde vielen, hoorde ik een stem tot mij spreken in de
Hebreeuwse taal, Saul, Saul, waarom vervolgt gij Mij. Het is u zwaar
achteruit tegen de prikkels te slaan".
Nu, hier is een man, op weg om verloren
te gaan, een man op weg naar de hel bij wijze van spreken, en de Here Jezus
zegt, "Gij hebt een zeer ruwe weg voor de boeg. Het is u hard tegen de
prikkels te slaan". Zo hebben we dus hier, ten eerste dat het "gemakkelijk" is
om Zijn juk te dragen - gered te worden -, en vervolgens dat het "zwaar" is
Hem te weerstaan - verloren te gaan -. En dat is precies wat we niet kunnen
begrijpen. Toch is dat vrienden, Evangelie. Dat is de Blijde
Boodschap.
Als we nu naar onze buren en vrienden
gaan, die om Bijbel-onderricht vragen, en we zouden tegen hen zeggen: "Als u
graag een christen wilt worden, goed, maar ik zeg u, dat u het zwaar te
verduren zult krijgen. U zult moeten werken, werken, werken en heel hard! Is
dat een blijde boodschap? Is dat goed nieuws? Ik betwijfel of u op die manier
veel zielen zult winnen.
In Rom.5.20,21 lezen we: "Waar evenwel
de zonde toenam, is de genade meer dan overvloedig geworden". Vraag: Wat is
sterker, zonde of genade? Weet u het zeker? Maar o, hoe dikwijls hebben wij
gedacht dat het TV-programma sterker was dan de bidstond, is het niet? Onze
jonge mensen vinden zonde z6 aanlokkelijk en de wereld zó sterk; Het schijnt
ons toe, dat in vergelijking met de wereld de gemeente zo zwak is. Ergens
klopt er iets niet. "Dat waar de zonde heerste tot de dood, zo ook de genade
zou heersen door rechtvaardigheid ten eeuwigen leven door Jezus Christus onzen
Heer".
Wij wenden ons nu tot de "Review and
Herald", A.T.Jon •es
heeft er lang geleden in geschreven. Hij citeert datzelfde vers:
"Zo ook de genade zou heersen door
rechtvaardigheid". (Rom.5.21) Als de genade heerst, is het
gemakkelijker, goed te doen dan kwaad. Dat is de vergelijking. Let wel,
Zoals de zonde heerst, heerst ook de genade. Als de
zonde heerst, heerst zij tegen de
genade; zij slaat alle
kracht van genade terug, die God
gegeven heeft.(Zoals Saulus van Tarsen tegen de prikkels). Maar wanneer
de kracht der zonde gebroken is en de genade heerst, dan heerst de
genade tegen de zonde, en slaat alle kracht van de zonde terug. Dan is
het evenzo letterlijk waar, dat onder de heerschappij van genade, het
gemakkelijker is goed te doen dan kwaad, als het waar is dat onder de
heerschappij van zonde het gemakkelijker is kwaad te doen dan goed".
Niets van wat ik vertel heb ik zelf bedacht. Ik geef
slechts door wat ik gekregen heb. Waggoner stemt volmaakt overeen met wat
Jones hier zegt ... Dit is Waggoners boek "The Everlasting Covenant"(Het
Eeuwige Verbond), rond 1900 in Engeland gepubliceerd:
"De nieuwe geboorte overtreft de oude
geheel."Zo wie
in Christus is, is een nieuwe schepping; het
oude is voorbij gegaan, het nieuwe is gekomen; en dit alles is uit
God".(2 Cor.5.17). Hij, die God tot zijn erfdeel verkiest, heeft in zich
een kracht, die tot rechtvaardigheid werkt, zoveel sterker als de macht
van de geërfde neigingen tot kwaad, als onze hemelse Vader groter is
dan onze aardse ouders".(The Everlasting
Covenant,blz 66).
Opnieuw zeg ik, Amen. Laten wij nu een blik werpen op
de tekst, die Waggoner in dit verband aangehaald heeft, 2 Cor.5.14. Dit is
mijn lievelingstekst "Want de liefde van Christus dringt ons". En wat betekent
dat "dringt ons"? Dat betekent,"motiveert" ons.
Stelt u zich eens voor dat u een arme onwetende slaaf
bent en u weet niets over het moderne leven. U bent dus een slaaf en uw
meester heeft een grote Cadillac, die onder aan de voet van een berg staat. Uw
meester draagt u op:"Ik wil dat je die Cadillac naar boven brengt op de top
van de berg". En zo, in uw onwetendheid en gebrek aan begrip van moderne
machinerie, gaat u aan het werk en begint te duwen. U duwt en u duwt, en u
zweet en duwt. Misschien duwt u de auto een paar meter de berg op. Vlug legt u
een stuk steen achter het wiel. U bent buiten adem en zo uitgeput, dat u zich
afvraagt hoe ter wereld u ooit dat grote vehikel op de top van de berg kunt
krijgen. Zo zeggen velen:"Het is net zo zwaar om christen te zijn. Zo
moeilijk om Christus te volgen! Zo zwaar is het om te geloven!"U kunt niet
begrijpen hoe dat ooit gemakkelijk kan zijn.
Maar neem nu eens aan, dat iemand bij u komt en
zegt,"Kijk, stap eens in die auto. Zie je die sleutel daar? Draai hem maar
om". Dan hoort u iets, een zacht gezoem. "In orde, zie je die knop daar? Zet
hem in stand D. Druk nu zachtjes die pedaal in!" Wat gaat er nu gebeuren? Wel,
de auto zal met gemak de berg oprijden, is het niet? Het is inderdaad even
zwaar om christen te zijn, als u de liefde van Christus niet werkelijk
begrijpt -- of als deze verloren is geraakt door onwetendheid, en u er een
verkeerde
voorstelling van hebt -- dan kunt u niet
'gedrongen' worden, dan bezit u niet die 'motivatie'.
Paulus zegt dat als u begrijpt wat
Golgotha betekent, u een kracht bezit: 2 Cor.5.15 "Daar wij tot het inzicht
gekomen zijn, dat Eén voor allen gestorven is". Dat is waar. U bent vandaag
hier, omdat er Eén voor u gestorven is. Of u nu een Moslim bent of een heiden,
wat u ook bent, u bent hier, u leeft, beweegt en bestaat, omdat iemand voor u
gestorven is. Als Hij niet gestorven was zou u nu dood zijn. Niet één ding in
de wereld kunt u uw eigen noemen, vriend. Zelfs niet een cent kunt u de uwe
noemen. Alles wat u bezit, is voor u gekocht door het bloed van de Zoon van
God.
Nu, als u dat eenmaal
inziet, zegt Paulus, "Daar wij tot het inzicht gekomen zijn, dat Eén voor
allen gestorven is, dus zijn zij allen gestorven". Als Hij niet gestorven was,
zouden allen dood zijn! "En dat Hij voor allen gestorven is, opdat zij die
leven,
niet meer voor zichzelf zouden leven".
(vers I5). Deze vertaling geeft de tekst uit het Grieks niet geheel juist
weer. Dat woord "zouden" betekent niet dat we onszelf al maar zouden moeten
slaan en dwingen; "0, ik moet getrouwer zijn, ik moet meer tienden betalen; ik
moet de Sabbat beter houden; ik moet mijn lessen beter leren, enz. ...
Neen, dat betekent het
niet. Het Grieks bedoelt te zeggen, dat voor degene, die de machtige waarheid
beseft wat Golgotha betekent, het in het vervolg onmogelijk is om een
ik-gericht leven te leiden. Zij kunnen niet meer voor zichzelf leven;
maar de liefde van Christus dringt hen te leven "voor Hem, die voor hen stierf
en weer leeft".(vers 15). Dat is evangelie, vrienden. En dus
zegt Paulus, "Zo wie dan in Christus is,
die is een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie het nieuwe is
gekomen".(Vs.17)
"Of veracht gij den rijkdom van Zijn
goedertierenheid, de verdraagzaamheid en lankmoedigheid, en beseft gij niet,
dat de goedertierenheid Gods u tot boetvaardigheid leidt?" (Rom.2.4). Ziet u,
God neemt het initiatief. Hij staat niet terzijde met gevouwen armen, zeggend,
"Wel, Ik gaf Mijn Zoon om voor u te sterven, tweeduizend jaar geleden. Ik heb
Mijn deel gedaan, nu is het uw beurt. Heb je zin om te komen, goed, zo niet,
wat dan nog? Het deert Mij niet". Neen vrienden, de goedheid Gods doet iets.
Laten wij eens kijken wat Waggoner
daarover zegt:
"En wij behoeven de Schrift niet
te verbeteren, en zeggen dat de goedheid van God gewillig is u
tot bekering te leiden. De Bijbel zegt, dat de goedheid Gods u tot
bekering leidt, en wij mogen ervan overtuigd zijn, dat dit zo is.
Elk mens wordt tot bekering geleid, zo zeker als God goed is".--(Signs
of the Times,21.11.1895)
Wanneer u voor iemand bidt, voor iemand
waarvan u houdt, voor
een vriend of buurman, dat hij zich
mocht bekeren, dan behoeft u God er niet toe aan te sporen of Hem over te
halen iets tegen Zijn
zin te doen; dat is helemaal niet
nodig,zegt Paulus. De goedheid van God is reeds aan het werk. Vrienden, heel
dikwijls is de Geest van God al bezig hem tot God te trekken, maar wij staan
in de weg. Al te dikwijls zijn wij bezig het antwoord op onze eigen gebeden te
doorkruisen, omdat wij de goedheid en genade en lankmoedigheid van God niet
hebben begrepen.
Laten we verder lezen:
"Niet allen bekeren zich. Waarom
niet? -- Omdat zij de rijkdom van de goedheid, de lankmoedigheid en de
verdraagzaamheid van God verachten, en zich losrukken van de genadevolle
leiding van de Here. Maar ieder die de Here
niet weerstaat, zal zeker tot
bekering en verlossing gebracht
worden".-(Idem).
Dat klingt revolutionair. Sommige
oprechte mensen zeggen,"Wel,dat kan ik niet aanvaarden; want het lijkt mij,dat
als een persoon gered wil worden, hijzelf het initiatief moet nemen. Hij moet
iets doen
om gered te worden. Maar hier is het
precies andersom. Hij moet ophouden te weerstreven, en dan
zal
hij gered worden!"
Laten we 'Schreden naar Christus' eens
opslaan, en zien wat de schrijfster over datzelfde punt zegt. Hier wordt ons
het kruis voor ogen gesteld:
"En als Christus hen trekt om op
het kruis te zien, en
Hem te aanschouwen, die voor hun
zonden doorboord is(Let wel, hier gebeurt iets met hun hart--zij worden
tot Christus getrokken!) ....beginnen zij iets van de gerechtigheid van
Christus te begrijpen De zondaar kan deze liefde weerstaan, hij kan
weigeren door Christus getrokken te worden; maar als hij niet
weerstaat, zal hij tot Christus getrokken worden; kennis van het
verlossingsplan zal hem tot de voet van het kruis leiden in berouw over
zijn zonden, die het lijden van Gods geliefde Zoon veroorzaakt hebben".
(blz.21)
Lees eens Galaten 3.23 waar Paulus
zegt:"Doch voordat dit geloof kwam werden wij onder de Wet in verzekerde
bewaring gehouden met het oog op het geloof, dat geopenbaard zou worden". En
ik moet bekennen, dat ik als een jong Adventist, zelfs op het College bij de
opleiding voor het predikamt, meende, dat het geloof kwam toen Jezus
tweeduizend jaar geleden op aarde kwam; en vóór Jezus' komst alle mensen
"onder de Wet gehouden werden en opgesloten bleven
tot het geloof, dat naderhand
geopenbaard zou worden" aan het kruis, totdat ik "The Glad Tidings" ontdekte
en begreep, dat. Waggoner iets geheel anders vertelde. Waggoner zei, dat wij
zelfs vandaag, "opgesloten zijn onder de Wet", totdat Gods goedheid ons
tot Christus leidt."De Wet was onze schoolmeester om ons tot Christus te
brengen, opdat wij gerechtvaardigd mochten worden door geloof". Waggoner zegt
dat dit nu gebeurt. Ieder van ons was "opgesloten", en ieder van ons was
"onder de Wet",totdat wij ontdekken wat Christus werkelijk is
Let op de verbazingwekkende genade van de Here:
"God heeft het menselijk geslacht niet
verworpen. Sedert de eerste mens geschapen werd, die de "Zoon van God"
genoemd werd, konden alle mensen ook erfgenamen zijn. "Vóór het geloof
kwam", ofschoon wij allen van God wegdwaalden, waren wij "onder de Wet",
bewaakt door een strenge meester, en onder arrest gehouden, opdat wij
ertoe geleid mochten worden de belofte te aanvaarden. Welk een zegen dat
God zelfs de goddelozen, die in de slavernij der zonde verkeren,tot Zijn
kinderen rekent, dwalende verloren zonen, maar nog steeds tot Zijn
kinderen! God heeft alle mensen "begenadigd" in de Geliefde".--(Ef.1.6
"The Glad Tidings", blz.89).
Dat brengt iets teweeg, innerlijk worden we hierdoor
bewogen, want het is zo gemakkelijk voor ons om op onze buren, die geen
christenen zijn, die niet de Sabbat houden, niet naar de gemeente gaan, geen
tienden betalen, en die roken en drinken, neer te kijken als "wolven" en niet
als "schapen". Wij hebben niet geleerd naar hen te kijken als "schapen, die
dwaalden"; niet hen te beschouwen als kinderen van God "gevangen onder de
Wet", totdat de geinspireerde "schoolmeester" hen tot Christus leidt. Galaten
4 heeft een mooie illustratie van het kind, dat erfgenaamis van alle dingen.
Maar toch rent hij nog steeds blootsvoets over het erf, "onder" de slaven. Zij
bedisselen over hem, tot hij op de leeftijd komt, dat hij de bezittingen erft.
Paulus zegt, dat het zo met ieder van ons gaat, totdat wij in Christus de
"leeftijd bereiken". De Here beschouwt ieder menselijk wezen als Zijn kind
totdat die persoon tenslotte Zijn genade weerstaat en verwerpt. Wanneer we dit
konden leren, dan zouden wij veelmeer succes hebben in het winnen van zielen!
Deze waarheid is door Waggoner verder ontwikkeld in "Signs
of Times" 27.2.1896:
"Aangezien de erfenis komt door gerechtigheid
door geloof,
is het voor iedere nakomeling van deze erfenis
zeker,en zij is ook binnen ieders bereik. Geloof geeft iedereen een
evengrote kans, want geloof is voor de een net zo gemakkelijk als voor
de ander".
'Ho',zegt daar -iemand,'wacht eens
even. Dat klopt niet! Geloven is vreselijk moeilijk voor mij. Misschien is het
gemakkelijk voor Br.Die en Die, maar voor mij is het verschrikkelijk
moeilijk'.
"God heeft ieder mens de mate des geloofs
meegedeeld, aan allen evenveel; nu is de maat der genade de maat des
geloofs en "aan een ieder van ons is gegeven genade overeenkomstig de
maat van de gave van Christus".-Efez.4.7. Christus is zonder
enige reserve aan ieder mens gegeven. (Idem)
Vriend, is dat niet "goed nieuws"
voor u? Het is gebaseerd op het 83
duidelijke Woord van God. Waarom dit
"goede nieuws" van de Here dan niet met blijdschap aanvaarden, en geloven dat
God u inderdaad deze genade geschonken heeft? De Bijbel zelf maakt dit
duidelijk:
"Want krachtens de genade, die mij
geschonken is, zeg ik een ieder onder u: koestert geen gedachten, hoger
dan u voegen, maar gedachten tot bedachtzaamheid naar de mate van het
geloof, dat God elkeen in liet bijzonder heeft
toebedeeld".--(Rom.12.3).
"Maar aan een ieder afzonderlijk
is de genade gegeven, naar de mate waarin Christus haar
schenkt".--(Ef.4.7).
De Here doet werkelijk iets voor
iedereen, nian, vrouw en kind op aarde. En wat Hij u en mij heeft gezegd te
doen, is de wereld in te gaan om met iedereen dit "goede nieuws" te delen.
Wees niet bang-- er is kracht in dát evangelie, als het goed begrepen wordt.
Als wij geprobeerd hebben mensen te helpen en wij faalden, is het beter te
erkennen, dat ons begrip van het evangelie onvoldoende was, dan de
mensen er de schuld van te geven.
Deze genadevolle
waarheid loopt als een gouden draad door al de geschriften van deze
boodschappers. Het volgende plaatje is een afdruk uit Waggoners "The
Everlasting Covenant":
"Geen belofte is er ooit door God
aan de mensen gegeven dan door Christus. Persoonlijk geloof in Christus
is het enige wat nodig is.... Bij God is geen aanzien des persoons. Hij
biedt Zijn rijkdommen iedereen overvloedig aan; doch niemand kan er deel
aan hebben dan door Christus aan te nemen. (Dat is wat Paulus hier
bedoelt, genade wordt gegeven naar de mate van de gave van Christus;
overeenkomstig de mate van geloof dat geopenbaard
wordt, ontvangt men genade.) Dit is volkomen eerlijk omdat Christus aan
allen gegeven is, die Hem maar willen ontvangen".(Blz.46).
Wat zegt "De Wens der Eeuwen"?
"De zegeningen van de verlossing
zijn voor iedere ziel. Niets dan zijn eigen keuze
kan voorkomen, dat iemand deelhebber wordt aan de belofte in Christus
door het evangelie".--(blz. 349).
Ik houd van de wijze waarop dit is
verwoord. U moet Hem weerstreven om verloren te gaan, Hem afwijzen. Zo lief
heeft Hij u.
Rom.5.18 is een tekst waarvan de
betekenis vele discussies heeft uitgelokt van godvrezende predikers, al
honderden jaren lang. Johannes Calvijn, de grote hervormer, leerde dat
Christus slechts voor uitverkorenen gestorven was. Wat denkt u van een
pasgeboren baby, als die onmiddellijk zou sterven --- zal hij naar het
vagevuur gaan, zal hij verloren gaan, omdat hij niet besprenkeld was?
Natuurlijk niet, zegt u. Wat is de toestand van een kleine baby?
Is een pasgeboren baby al een zondaar?
Of wordt hij een zondaar? Dit zijn dingen om over na te denken, en ik ben er
niet zeker van of ieder van ons het werkelijk goed begrijpt. Paulus zegt:
"Derhalve, gelijk het door één
daad van overtreding voor alle mensen tot veroordeling gekomen is, zo
komt het ook door één daad van gerechtigheid voor alle mensen tot
rechtvaardiging ten leven (Rom.5.18)".
Wat betekent dit nu? Eerder in hetzelfde
hoofdstuk zegt Paulus, dat wij weten dat de zonde in de wereld was, en door de
zonde de dood. Hij zegt "de dood is tot alle mensen doorgegaan", maar hij
onderbreekt zichzelf en zegt, "een moment, ik meen niet te zeggen, dat
tengevolge van Adams zonde de dood noodzakelijk doorging tot alle mensen. Wat
ik bedoel te zeggen is, dat alle mensen gezondigd hebben".
Rom.3.23 zegt: "Allen hebben gezondigd en derven de heerlijkheid Gods". Wij
zijn allemaal gevallen, net als Adam. Maar volgens Paulus (in de tekst
waarover we spreker,), heeft, wat Adam ook het menselijk geslacht heeft
aangedaan, Je
zus opgeheven door Zijn offerdood. Dus
heeft Christus werkelijk iets gedaan voor iedereen, man, vrouw en kind op
aarde. "Zo komt het ook door één daad van gerechtigheid voor alle mensen tot
rechtvaardiging ten leven (vers 18)". Dus wat we moeten doen is, uit te gaan
en hen het "goede nieuws" te vertellen. God heeft alleen het goede met hen
voor!
In het nummer van 12 Maart 1896 van "Signs
of the Times" helpt Waggoner ons deze tekst te verstaan."Door één daad (gave)
van gerechtigheid voor alle mensen tot rechtvaardiging ten leven". Wij vinden
dit moeilijk te geloven en zeggen: "Neen, neen, dat is niet waar Paulus! De
gift komt op hen, die iets doen; of komt het slechts op
enkelen, een handjevol mensen, misschien op hen die Zaterdags naar de gemeente
gaan?'.' Paulus zegt dat niet. Waggoner zegt:
"Er is geen uitzondering. Zoals de
veroordeling tot allen kwam, zo komt ook de rechtvaardiging tot allen.
Christus heeft voor alle mensen de dood ondergaan. Hij heeft zichzelf
voor allen gegeven".--(Signs of the Times, 12.3.1896).
Ik zou u graag een vraag willen stellen:
"Hebt u enig idee hoeveel mensen gestorven zijn vanaf het begin van de wereld,
zesduizend jaar geleden, werkelijk gestorven? (Iemand uit het gehoor
antwoordde,"Eén") Eén? Dat is juist. Sinds het begin van de wereld is er
slechts Eén echt gestorven, dat wil zeggen, de tweede dood. Dat was Jezus
Christus. Al de andere doden slapen tot de opstandingsdag; en dan zullen velen
de tweede dood sterven. Maar Christus heeft de dood voor ieder mens ondergaan.
"Hij stierf de tweede dood voor u, vriend, zodat u die nooit zult behoeven te
sterven. Laten wij verder lezen:
"Hij heeft zichzelf voor allen
gegeven. Neen, Hij heeft
zichzelf aan ieder afzonderlijk
gegeven. De vrije gift is
tot allen gekomen. Het feit, dat
het een vrije gave is,
is het bewijs dat er geen
uitzonderingen zijn. Als het slechts op hen zou komen, die een speciale
deugd bezaten, zou het niet een vrije gave zijn. Het is daarom een feit,
duidelijk in de Bijbel gesteld, dat de gave van gerechtigheid en leven
in Christus tot en voor ieder mens op aarde is gekomen. Er is niet de
minste reden aan te nemen waarom niet alle mensen, die ooit geleefd
hebben, tot het eeuwige leven gered zouden worden; de enige uitzondering
is, zelf niet willen. Velen verachten de vrij aangeboden gave".--(Idem).
Dat was de boodschap die Ellen White een
"zeer kostbare boodschap" noemde. Het is nodig dat wij als volk dit begrijpen.
Opnieuw Waggoner; hij schreef
"Derhalve moet het geloof van
Christus de gerechtigheid van God voortbrengen, omdat het bezit van dat
geloof, het bezitten van de Here zelf is. Dit geloof wordt ieder mens
meegedeeld, zoals Christus zichzelf aan ieder mens gegeven heeft. Vraagt
u, wat kan verhinderen dat ieder mens gered wordt? Het antwoord is,
niets, behalve het feit,
dat niet alle
mensen het geloof willen vasthouden. Als alle mensen zouden vasthouden,
wat God hun geeft, zouden allen gered worden".--("Signs of the Times"16.1.)896)
Ik wil u beide zijden
laten zien. Ik ga verschillende uitspraken van de Geest der Profetie
voorlezen, die het tegenovergestelde schijnen te zeggen. Wij willen deze
nauwkeurig bestuderen, omdat Ellen White zichzelf niet tegenspreekt. Zij is
steeds en volkomen consequent in haar uitspraken:
"Iemand kan evengoed een oogst
verwachten, waar hij nooit gezaaid heeft of kennis waarnaar hij nooit
gezocht heeft, dan te verwachten gered te worden in gemakzucht. Een
leegloper en een luiaard zullen nooit succes hebben in het bestrijden
van trots, noch de macht der verzoeking tot zondige toegeeflijkheid
overwinnen, die hen van de Verlosser weghouden. Het licht der waarheid,
dat het leven heiligt, zal bij degene die dit ontvangt de zondige
verlangens van zijn hart blootleggen, verlangens die in zijn hart'
willen overheersen, en die het nodig voor hem maken elke spier te
spannen en al zijn krachten aan te wenden om satan te weerstaan, zodat
hij door de verdiensten van Christus mag overwinnen.... zijn smeekbeden
om hulp en kracht van Jezus, moeten onvermoeid opgezonden worden, opdat
hij de listen van satan kan overwinnen". --(Testimonies 4, blz.286)
Wil dat nu zeggen, dat
het moeilijk is om gered te worden en gemakkelijk om verloren te gaan?
Overweeg dit zorgvuldig. De Joden lazen Mozes "in de Synagogen iedere Sabbat"
met "een bedekking over hun hart", (Hand.5.21 en 2Cor.3.15). Laten wij daarom
voor
zichtig zijn, opdat geen bedekking
van ongeloof voor "het goede nieuws" vandaag ons begrip voor het evangelie in
de Geest der Profetie belemmert. Valt het u zwaar "onvermoeid" uw smeeksmeden
op te zenden? Valt het u zwaar "onvermoeid" te ademen? Is "bidden niet het
ademen der ziel?"
Alleen een zieke heeft moeite met ademhalen, of met
het inspannen en ontspannen van de spieren. Geen gezond mens wenst een luiaard
of leegloper te zijn. Wij houden ervan wakker en actief bezig te zijn. Welnu,
Ellen White heeft niet de bedoeling de mensen bang te maken om christenen te
worden, als zij zegt, dat wij niet moeten veronderstellen gemakzuchtig gered
te worden. Zij zegt eenvoudig:'zieke mensen moeten geestelijk voedsel tot zich
nemen om van een goede geestelijke gezondheid te kunnen genieten. "Laat'het
licht der waarheid' bij de ontvanger de zondige neigingen in zijn hart
blootleggen", of zoals "Schreden naar Christus zegt, "houdt op Zijn gezegend
werk te weerstreven". Er is geen tegenspraak in deze verklaring.
Hier is een andere uitspraak:
"Allen die de stad Gods zullen binnengaan,
moeten door de enge poort binnengaan, .... dat worstelend strijden
betekent, want "niets onreins zal daar binnengaan". (Profeten en
Koningen, blz 54).
Wat wil het zeggen:' cle enge poort binnengaan?"
"Ik heb in de vreze des Heren getracht Zijn
volk hun gevaren en hun zonden voor ogen te stellen, en tot het uiterste
van mijn zwakke krachten geprobeerd, hen op te wekken. Ik heb hen
schrikwekkende dingen voorgehouden, die, als zij geloofd zouden hebben,
bij hen schrik en angst teweeg gebracht hadden, en hen geleid hebben tot
ijver in berouw over
(Dit
red konden worden, maar omdat
zij niet op Gods vastgestelde wijze gered wilden worden. De weg gegeven
is door onze eigen goddelijke Heer, is
en de poort te eng om hen door te laten, zolang
zij de wereld vasthouden, of zelfzucht beoefenen, of de één of andere
zonde. Voor die dingen is daar geen plaats; en toch zijn er maar
weinigen die gewillig zijn hier afstand van te doen, opdat zij de smalle
weg mogen bewandelen en de enge poort mogen binnengaan".--(Test.2 blz
De moeilijkheid ligt in de keuze, ziet u. Niet
dat het pad zo moeilijk is; de moeilijkheid is overgave, "instemming". Dat
vereist het juiste gebruik van de wil.
Zeker, als u het kruis van Christus
loslaat, dan is het waar 87
dat het moeilijk is om gered te worden
-- schrikbarend moeilijk. In werkelijkheid, volkomen onmogelijk. U kunt
duizend jaar doorgaan met strijden om te trachten zelfzuchtige neigingen op te
geven; U zult alleen maar vertwijfeld en ontmoedigd raken, tenzij u inziet hoe
Jezus "inwilligde", zich onderwierp en overgaf, en Zijn kruis voor u droeg.
Probeer uzelf alléén te kruisigen vriend, en u krijgt eindeloze moeilijkheden;
probeer het zo als Paulus. Hij zegt, "Ik ben met Christus gekruisigd".
En nog iets: laat u de Heilige Geest
weg, die "werkzaam maakt wat de Verlosser der wereld gewrocht heeft", dan zult
u ondervinden hoe verschrikkelijk moeilijk het is om gered te worden. Als u
denkt dat de Heilige Geest millioenen kilometers ver weg is en u denkt dat
wanneer u struikelt en valt, of fouten maakt Hij u in de steek laat:
inderdaad, dan is het moeilijk om gered te worden. Waarom
niet eenvoudig geloven, dat de Heilige Geest
u gegeven is, omdat Hij zondaars
liefheeft? Luister eens hiernaar:
"Ik doe een beroep op de studenten
van onze scholen en colleges, om in Jezus te geloven.... geloven, dat
Hij bereid is je te helpen door Zijn genade.... Je moet de goede strijd
des geloofs strijden. Je moet strijders zijn voor de kroon des levens.
Strijd, want satan heeft je in zijn greep; en als je je niet van hem
loswringt, zul je verlamd en geruineerd raken".--(Messages to Young
People, blz. 528)
Ik las in de krant van één van de 'Zebra-moordenaars'
in San Francisco,die probeerde een man neer te schieten. Het slachtoffer bukte
net op tijd. De kogel schampte alleen zijn nek, en hij vocht met zijn
aanvaller voor zijn leven. In de loop van het gevecht viel het vuurwapen de
moordenaar uit de hand en de man sprong erop af en greep het wapen. Hij vocht
voor zijn leven. Ellen White zegt "vecht voor je leven tegen de duivel. Ruk
jezelf van hem los".
"De vijand is aan onze rechter- en
aan onze linkerzijde, vóór en achter ons; u moet hem onder de voeten
vertreden. Strijd, strijd, strijd. Want er is een kroon te winnen.
Strijd, want als je de kroon niet wint, verlies je alles... Strijd,
maar laat dat gebeuren in de kracht van uw verrezen
Verlosser".--(Idem)
Ziet u in wiens kracht? "In de kracht
van uw verrezen Verlosser". Hier is één van de mooiste zinssneden, die ooit
geschreven zijn:
"Oneindige liefde heeft een weg
bereid, waarover de vrijgekochten van de Here van de aarde naar de hemel
mogen gaan. Dat pad is de Zoon van God.... De heerlijke ladder van de
hemel wordt neergelaten op het pad van ieder mens, en verspert de weg
naar verdorvenheid en dwaasheid. (Het is hard "tegen de prikkels te
slaan"-- u moet over de ladder heen klimmen).Hij moet de gekruisigde
Verlosser
met voeten treden vóórdat hij door
kan gaan met een leven in zonde".--(Our High Caling, blz.]])
Is dat niet wonderbaar, vrienden? Ik zou
willen dat u dit uit het hoofd leerde.
Hier is de tekst, Galaten 5.17;...gisteravone
vroeg ik u er eens goed over na te denken. Wat betekent het werkelijk? Laten
we eerst het voorgaande vers lezen: "Dit zeg ik dan, wandelt door den Geest,
en voldoet niet aan het begeren van het vlees". U ziet het, er is
kracht in het evangelie! Wandelt door den Geest en wat dan? :"en voldoet niet
aan het begeren van het vlees". In deze zelfde context:"want-het begeren van
het vlees gaat in tegen den Geest (dat betekent strijd, vechten tegen) en dat
van den Geest tegen het vlees - want deze twee staan tegenover elkander -
zodat gij niet doet wat gij maar wenst".(vers 17) (Engelse
vertaling "Gij niet kunt doen de dingen die gij wilt".)
Welke dingen kunnen wij niet doen? Goede
of slechte? Als u zegt dat het goede'dingen' zijn "die wij niet kunnen doen",
is dat nogal ontmoedigend nieuws, nietwaar? Wat is het evangelie? Het is de
"blijde boodschap", "goed nieuws". Wat de apostel Paulus zegt, is, dat de
Heilige Geest u zo lief heeft, dat Hij tegen de zondige natuur in uw vlees
strijd en het op die manier voor u onmogelijk maakt slechte dingen te doen,
waar uw zondige natuur u toe aanzet. Hoe gaat dat in zijn werk?"Omdat de
heerlijke hemelse ladder op het pad van iedereen is neergelaten en zo de weg
naar verdorvenheid en dwaasheid verspert". Ziet u vrienden? Dat is het
evangelie, dat is "goed nieuws". Laten wij het voor onszelf geloven en aan
anderen doorgeven.
Hoe is Gods karakter? "Veracht gij de
goedheid en de lankmoedigheid Gods"? Hoe is Hij? Iemand zei kortgeleden, als
Jezus wederkomt zal Hij een geheimzinnig cosmisch wapen of iets dergelijks
gebruiken om met een 'dodelijke straal' Zijn vijanden om te brengen. Dikwijls
hebben wij Christus voorgesteld vol wraak en bloeddorstig,als Hij wederkomt.
"Our High Calling" zegt:
"God vernietigt niemand. Ieder
mens, die vernietigd wordt, zal zichzelf vernietigen. Wanneer iemand de
waarschuwingen van zijn geweten het zwijgen oplegt, zaait hij het zaad
van ongeloof en dit zal zeer zeker zijn oogst opbrengen."De bezoldiging
der zonde is de dood".(blz.26)
Veronderstel, dat u zes of acht pakjes
sigaretten per dag rookt, veertig jaar lang, en u krijgt longkanker. U komt in
het ziekenhuis en de dokter zegt, 'Het spijt mij, het is te laat. Het is
gebeurd'. Wat zegt u dan? Zult u zeggen dat God u ombrengt? Of zelfs, dat Hij
u straft? "Ieder mens die vernietigd wordt, vernietigt zichzelf".
Laten wij nu de
Openbaring opslaan. Het is een bekend gedeelte, 89
Openb.6.15-17. Het spreekt over de grote
dag van "de toorn des Lams". Dat is een vreemde uitdrukking. U denkt niet aan
een lam dat "toornig" wordt, nietwaar? Wat betekent het? Lees nauwkeurig!
"En de koningen der aarde en de
groten en de oversten over duizend, en de rijken en de machtigen en
iedere slaaf en vrije verborgen zich in de holen en de rotsen der bergen
en zij zelden tot de bergen en tot de rotsen: "Valt op ons en verberg
ons voor het aangezicht van Hem, die gezeten is op de troon en voor de
toorn van het Lam; want de grote dag van Zijn toorn is gekomen".
Let wel -- zij zeggen dit, "de
toorn van het Lam". Ziet u het?
Dit is wat zij altijd van de Here hebben
gedacht. Zij hebben Hem altijd voorgesteld als wreed, onrechtvaardig, een
lustmoordenaar, die teveel van hen verlangt, en dus zeggen zij, Hij komt met
"toorn". Laten wij het karakter van God niet verkeerd begrijpen. Noch de
Bijbel, noch de Geest der Profetie geven ons een beeld van een wraakzuchtige
Christus, die met leedvermaak zijn vijanden alles betaald zet als Hij komt.
Let erop dat Ellen White in één korte alinea zeven keer beklemtoont, dat zij
die verloren gaan, zuiver en alleen door hun eigen keuze verloren gaan en niet
door enige eigenmachtige en partijdige uitsluiting door de Here. Ik zal ze
voor u opnoemen:
1. Een leven van opstandigheid
tegen God heeft hen ongeschikt gemaakt voor de hemel.
2. De hemelse reinheid,
heiligheid, en vrede zou een kwelling voor hen zijn.
3. De heerlijkheid van God zou een
verterend vuur zijn.
4. Zij zouden ernaar verlangen
die heilige plaats te ontvluchten.
5. Zij zouden vernietiging
verwelkomen, omdat zij dan verborgen zouden zijn voor het aangezicht
van Hem, die stierf om hen te verlossen.
6. Het lot van de goddelozen is
door eigen keuze bepaald.
7. Hun
uitsluiting uit de hemel is vrijwillig door hen gekozen, en is
rechtvaardig en genadig van de kant van God.
(De Grote Strijd,
blz.498)
Het enige moeilijke aspect van verlost
worden, is het eenvoudige feit van keuze. Als u het kruis van Christus
verduistert, is de keuze heel moeilijk -- en dit is doorgaans de reden waarom
zo vele mensen niet besluiten ware christenen te worden; wij laten het kruis
buiten beschouwing. Maar Jones zegt, als u het kruis begrijpt, dan wordt zelfs
de keuze gemakkelijk.
"Welke keuze zullen we maken? . .
Het is niet moeilijk kiezen, wanneer we beseffen wat de Here volbracht
heeft, en wat Hij voor ons betekent. De keuze is dan gemakkelijk.
Laat onze overgave volledig zijn. En
wanneer wij ons deze dingen (onze zonden) herinneren, bedenk dan dat zij
reeds lang geleden overgegeven zijn. Alleen om deze reden worden zij ons
in herinnering gebracht, namelijk dat wij een keuze kunnen maken. Dit is
het gezegende werk van heiligmaking." --(General Conference
Bulletin,blz.404)
Signs of The Times, 6.8.1896:
"Het is voor een kind van een
ongelovige even natuurlijk om te geloven als voor een kind van een
gelovige. Alleen wanneer de mensen een barrière van trots om zich heen
bouwen (Psm.93.6) vinden zij het moeilijk om te geloven.
Kan een mens leven van datgene
waaraan hij gestorven is? --Neen. Wanneer een mens aan zonde gestorven is,
kan hij dan in zonde leven? Aangenomen een mens sterft aan 'delirium
tremens, of aan thyphuskoortsen, kan hij dan van delirium tremens leven of
van typhuskoortsen? Gestel dat het mogelijk zou zijn, dat hij tot leven
gebracht zou kunnen worden, lang genoeg om zich te realiseren dat hij
leefde? Reeds de gedachte daaraan zou zijn dood zijn, omdat het hem al één
keer doodde. Zo is het ook met de mens die door de zonde gestorven is. Het
verschijnen van de zonde, het opnieuw ermee geconfronteerd worden, zou de
dood voor hem betekenen. Als hij zich bewust wordt en zich voldoende
realiseert dat er zonde is, zal hij er opnieuw aan sterven. Hij kan niet
leven met iets waardoor hij gestorven is.
Maar het grote probleem bij vele
mensen is, dat zij niet ziek genoeg worden van de zonde om er aan te
sterven. Dat is de moeilijkheid. Zij worden misschien ziek van een
bepaalde zonde, zij wensen daarmee te stoppen, en haar "af te
sterven", en zij denken dat zij er dan vanaf zijn. Dan worden zij weer
ziek van een andere speciale zonde, waarvan zij denken dat die niet bij
hen past. Zij kunnen met zo'n uitgesproken zonde niet de gunst en de
achting van mensen hebben, en zij proberen deze zonde na te laten, maar
zij worden niet echt ziek en ellendig van zonde, van de zonde zelf, zonde
in wezen, zonde in abstracte zin, om welke speciale zonde het ook gaat;
zij worden niet zó ziek van de zonde zelf om eraan te sterven
(General Conference
Bulletin,1893, blz.352).
Ik wil u deze gedachte meegeven. Waarom
is het gemakkelijk om
gered te worden en moeilijk om verloren
te gaan? Het-is een kwes
tie van kiezen.
"U kent uw gebroken beloften en niet
nagekomen toezeggingen en daardoor is uw toewijding verzwakt en hebt u het
gevoel dat God u niet kan accepteren .... (Daarom
wenst God geen beloften van ons) Wat
u nodig heeft is een begrip van de ware kracht van de wil. Dit is de
stuwende
kracht in de natuur van
de mens, de macht tot het nemen van een besluit, of van kiezen. Alles
hangt af van het juiste gebruik van de wil. God heeft de mens de kracht
tot kiezen gegeven; het ligt aan hem die te beoefenen". --(Schreden naar
Christus, blz.36)
Hebt u wel eens in een auto gereden met
stuurbekrachtiging? Ooit geprobeerd om het stuur te draaien, zonder dat de
motor liep? Zwaar, nietwaar! Maar wanneer de motor loopt, is de lichtste
aanraking van het stuurwiel genoeg om de grote zware voorwielen te draaien,
waarheen u maar wilt. Zelfs een klein kind kan ze draaien. Mag ik u een vraag
stellen: kan de wagen zichzelf besturen? Kunt u op de bestuurdersstoel gaan
zitten met de armen over elkaar en de wagen bevelen zelf naar het postkantoor
te rijden? Neen, zelfs met die wonderlijke stuurbekrachtiging die het zo
gemakkelijk maakt de wagen te besturen, moet u beslissen, of u rechtdoor wilt
rijden, linksaf of rechtsaf. Maar zodra u de keuze hebt gemaakt en het stuur
aanraakt, maakt het stuurbekrachtigingsmechanisme het u heel"gemakkelijk".
De Here kan nooit voor u kiezen, maar op het moment,
dat u beslist en de keuze doet om u aan de Heilige Geest te onderwerpen, doet
de kracht van de Geest al het moeilijke werk voor u.
Onze volgende studie is de belangrijkste van de hele
serie--"het goede nieuws" van het evangelie in het licht van de reiniging van
het Heiligdom. De 1888-Boodschap plaatste de reiniging van het Heiligdom in
het middelpunt, als een heerlijke waarheid die parallel loopt en ten nauwste
verbonden is aan deze grote unieke waarheid, die God aan de Zevendedaes
Adventisten gaf.
Vraag: Wat moeten wij hieronder verstaan?
"Een in alle opzichten edel karakter wordt niet
geërfd, wij krijgen het ook niet bij toeval. Een edel karakter wordt
verkregen door persoonlijke inspanningen, door de verdienste en genade van
Christus. God geeft de talenten, de krachten van het verstand en de Geest.
Wij vormen het karakter. Het wordt gevormd door een harde strijd tegen het
eigen ik".-(Christ Object Lessons, blz.331)
Weerspreekt dit het evangelie? Wat is deze "harde
strijd" met
het eigen ik? In Matt.11.28-30 zei onze Heer, "Mijn
juk is zacht en Mijn last is licht". Was Jezus' last licht in de Hof van
Gethsémané? Neen. Sprak Jezus dan een leugen? Hij zegt,"Mijn last is licht".
Toch worstelde Hij 'met zichzelf' in de Hof tot Hij droppels bloed zweette.
Hij worstelde in doodsangst; in Zijn angst greep Hij zich vast aan de grond.
Wat betekent dat? Het betekent, vrienden, dat het kiezen, zich over te geven
aan Christus om met Hem gekruisigd te worden, de moeilijkste beslissing is.
Maar God zij gedankt, het is veel gemakkelijker voor ons, gekruisigd te worden
met Christus, dan het voor Hem was om alleen gekruisigd te
worden En als dit "hard" mag schijnen, vergeet dan niet, dat het veel
"moeilijker" is om tegen de liefde van de Heilige Geest te strijden en
verloren te gaan.
|
|