De boodschap van 1888

HET BEGIN VAN DE SPADE-REGEN

De boodschap die ik u breng is niet mijn boodschap. Ik ben in feite niets anders dan een doorzichtig stuk glas. Dwars door mij heen zult u de boodschap zien. Oorspronkelijk komt zij niet van mijzelf; ik kreeg haar ergens anders en ik zal u precies laten zien, waar ik haar kreeg; U zult de bron ervan zeer duidelijk zien. Vele artikelen hierover zijn op het ogenblik niet in druk.

Wij lezen in het boek 'Handelingen' de toespraak, die de apostel Petrus op de Pinksterdag hield:

"Maar dit is het, waarvan gesproken is door de profeet Joël: 'En het zal zijn in het laatste der dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen: ja zelfs op Mijn dienstknechten en Mijn dienstmaagden zal Ik in die dagen van Mijn Geest uitstorten en zij zullen profeteren".(Hand.2.16-18).

Vrienden, overeenkomstig dit bijbelwoord komt de tijd dat onze kerken te klein zullen zijn om al de mensen een plaats te geven, die op de Sabbat zullen vergaderen. God heeft een grote menigte oprechte mensen, verspreid over grote, populaire kerken en allerlei religieuze richtingen in de hele wereld.

Wij zijn Zevendedags-Adventisten, een uniek volk. Wij zijn niet beter dan anderen, in geen geval; wij dragen echter een verantwoordelijkheid voor anderen; een boodschap om aan de wereld te verkondigen. Het is niet juist dat de tijd, jaar na jaar, eeuw na eeuw verstrijkt, wij oud worden, grijs haar krijgen, met pensioen gaan, zwak en seniel worden, om tenslotte te sterven; dat wij een menigte begrafenissen hebben, en hierna weer een andere generatie komt en ook zij verouderen en sterven, enz. enz. Wij zijn Zevendedags-Adventisten, en het woord Adventist betekent, dat wij geloven in de op handen zijnde tweede komst van onze Heer. Een volk dat voorbereid moet worden op Zijn komst. Deze serie studies betreft Zijn wederkomst, wat de komst van de Heer vertraagd heeft, en wat wij kunnen doen om die te verhaasten.

De grote gebeurtenis, die eerst moet plaats vinden v66r Christus terug kan komen, is de uitstorting van de Heilige Geest op alle vlees. De machtigste herleving en reformatie onder jonge mensen zal in onze tijd plaats vinden, een reformatie als nooit tevoren. "Uw zonen en dochters zullen profeteren", zegt de Schrift. Deze grote uitstorting van Gods Geest wordt verwacht, niet alleen door Zevendedags-Adventisten, maar ook door velen in de populaire zondagvierende kerken.

Hier volgt een citaat uit' de 'Full Gospel Businessmen's Voice van maart 1967.

7

"Een ademtocht van reiniging, verfrissing en opleving blaast vandaag door de Christelijke Kerken. Iedere gemeente voelt in zeker opzicht het effect van deze bries. Ik geloof dat de opwekking in Amerika (bedenk, de schrijver is geen Adventist) de grote opwekking uit de I8de eeuw nog zal overtreffen. De uitwerking op het kerkelijke leven, zal de Protestantse Reformatie van de 16de eeuw evenaren of zelfs overtreffen. Deze Charismatische Herleving of Verniewing is, zoals bekend uit God. Het is door God in het leven geroepen en zal door Hem voortgezet worden, door de Heilige Geest bekrachtigd tot glorie van God. De Heilige Geest is zich opnieuw aan het manifesteren met dezelfde kracht en dezelfde gaven zoals die in de apostolische tijd tot uiting kwam".(Voice, maart 1967).

U zult zeker van deze grote beweging gehoord hebben. Menige Zevendedags-Adventist is diep bezorgd geweest bij het waarnemen hiervan. Wat betekent het?

Ik zal nu een traktaat aanhalen dat de Generale Conferentie enige tijd geleden heeft uitgegeven, met de bedoeling, dat onze kerkleiders, diakenen en Sabbatschoolleiders op hun hoede zouden zijn voor de charismatische beweging:

"Vandaag is de 'gave der tongen' bezig, personen uit alle geloofsrichtingen -- Protestanten, Katholieken, Joden, Spiritisten, Cultisten -- te vergaderen onder één grote overkoepeling, met een verbazingwekkende snelheid. Het enige criterium om ertoe te 'behoren' is, in staat te zijn om 'in tongen' te spreken. Het is een oecumenische beweging zonder precedent".

Nemen wij b.v. hetzelfde tijdschrift, de 'Voice' van 1972. Een bekeerde schreef:

"Toen Ken voor mij bad, deed hij dit in een mooie taal,

die ik nog nooit eerder gehoord had. U zou redelijke argumenten kunnen hebben tegen de doop door de Heilige Geest en het spreken in vreemde talen, maar wanneer iemand voor u in tongen bidt en u geneest, wat blijft er dan nog over van argumenteren? Dat is de eerste keer, dat ik iemand een nieuwe taal hoorde spreken".

Kort geleden discussieerden mijn vrouw en ik over ditzelfde onderwerp met een jong echtpaar. Zij stelden de vraag: 'Wanneer men in de kerk van de Zevendedags-Adventisten komt hoort men nooit iemand de Here lofprijzingen brengen, of zelfs over Christus spreken, hoe komt dat? Men vindt er zoveel materialisme en koelheid. Maar wanneer u naar enige van deze zogenoemde 'Pinksterkerken' gaat, is er warmte, er is liefde. Zij prijzen de Here. Hoe komt dat?'

Vrienden, vele mensen stellen deze vraag. Menige ZevendedagsAdventist is bezorgd. Ellen White zegt in 'De Grote Strijd' blz.

548. "Zo volmaakt zal de vervalsing zijn, dat men alleen aan de hand van de Bijbel een onderscheid zal kunnen maken tussen wat waar en wat vals is. Elke uitspraak en elk wonder zal op grond van Gods Woord moeten worden getoetst".

In 'Insight' van 15 Mei 1973 staat een gebeurtenis vermeld. Een Zevendedags-Adventist zegt:

"Twee jaar lang keek ik uit naar deze .... wonderlijke ervaring, de doop .... Ik kon het in mijn eigen kerk niet vinden .... wij wilden niet alles aannemen, wat God voor ons had -- en wel .... spreken in tongen. Maar ik wilde graag hebben wat God mij wilde geven, en ik zocht ernaar. God maakte dat ik de barrières van kerkelijke groeperingen doorbrak, ik ging naar andere bijeenkomsten, en tenslotte op Pinksterzondag 29 Maart 1970, stortte God Zijn Heilige Geest over mij uit, en gaf mij het wonderbaarlijke bewijs van Zijn belofte -- de Geest bracht ze tot uiting -en terwijl de Geest mij daartoe bracht zong ik in de schone taal van de hemel".-('Insight' 15.5.1973).

Nu voegt de schrijver van dit artikel eraan toe:

"Het enige ongebruikelijke van dit getuigenis is, dat het gegeven werd door een Zevendedags-Adventist. Het gebeurde in Riverside, Californië, in de lente van 1972, op een vergadering van de "Full Gospel Businessmen's Fellowship International". De vergadering begon met het loven van God voor tekenen en wonderen. Het eindigde met een plan om aan de kerk der Zevendedags-Adventisten de doop met de Heilige Geest te brengen, tezamen met de gave der tongen.

De aanwezige zakenmensen brachten als gift $ 2500 bijeen om het orgaan van hun organisatie, de 'Voice', aan alle Adventisten-predikers over de gehele wereld te zenden. (Ik kreeg het als gevolg van die gift). Het is een uitgave, die uitmunt in het vermelden van genezinJen, onbekende tongen, profetische openbaringen, alle karakteristieke verschijnselen van de charismatische beweging".

De leider riep de man die getuigenis had afgelegd en een andere Adventist naar voren:

"Wij gaan u de handen opleggen", zei hij, "en raken u aan alsof wij alle Zevendedags-Adventisten predikers aanraken .... Wij wensen de wereld van hun kerk te bereiken". Gebed volgde, en "een openbaring uit de hemel, en heilig gelach en tongen" .... Enkele maanden vóór de Riversidevergadering begonnen dertig jonge Adventisten van een College aan de Westkust, vergaderingen bij te wonen van een neo-Pinkstergroep. Zij vonden daar warme vriendschap en waren getuige van genezingswonderen. Electriciteit scheen van de gen op de ander over te springen, toen zij

elkaar een hand gaven, baden en zich tezamen verheugden. Er was een gevoel van grote macht! En met de gave der tongen, kwam er een gevoel van welbevinden. De groep beloofde deze dertig studenten onmiddellijke overwinning: Geen weken en maanden durende pijnlijke strijd tegen tirannieke gewoonten, maar overwinning nu, en het bewijs van overwinning door de gave der tongen. De Adventisten scheen het toe, dat de Pinkstermensen erg ontvankelijk leken voor de waarheid. Zij zeiden zelfs, de Sabbat te zullen heiligen, wanneer de Heilige Geest hen dit zou openbaren".

(Zover ik weet, is er niet één die de Sabbat al

Wat betekent dit? Inderdaad zal er een machtige doop met de Heilige Geest komen! Ik lees nu Openbaring 18 vers 1: "En na deze dingen zag ik een andere Engel, die grote macht had, nederdalen uit de hemel, en de aarde werd door zijn lichtglans verlicht". Wanneer u het grieks leest, zult u in Openb.18 een heel ander beeld krijgen dan in Openb.14, waar wij van de Drie Engelen Boodschappen lezen.Daar vliegen de Engelen in het midden des hemels. Maar wanneer deze grote vierde Engel neerdaalt, is hij als het ware in de hemel zelf, en de gehele aarde baadde in de glorie van God. Dat is waarover wij vele, vele tientallen jaren hebben gesproken als de "Luide Roep" van de boodschap. Juist zoals de Joden vele honderden jaren gewacht hebben op de komst van hun Messias, zo hebben Zevendedags-Adventisten méér dan honderd jaar gewacht op deze manifestatie van de Heilige Geest, het begin van de Spade Regen en de Luide Roep. Nu ga ik naar 'Selected Messages', deel I, blz.234. Ellen White spreekt over een periode in de geschiedenis van de Zevendedags-Adventisten, toen de machtige vierde Engel werkelijk nederdaalde en zijn werk begon; dit citaat werd voor het eerst in 1952 gepubliceerd -- vóór die tijd was het onbekend:

"Een groot deel van de tegenstand, die in Minneapolis (dat was de plaats en de datum was 1888) tot uitdrukking kwam tegen de boodschap gegeven door de broeders Jones en Waggoner, ligt ten grondslag aan het niet erkennen van de Morele Wet in Galaten. Door die tegenstand op te wekken, slaagde satan erin, om de speciale kracht van de Heilige Geest, die God verlangde Zijn volk mede te delen,in grote mate van hen af te houden. De vijand belette hen, die bekwaamheid te verkrijgen, die de hunne zou zijn geweest om de waarheid aan de wereld te brengen, zoals de apostelen die na de Pinksterdag verkondigden".-(1Sel.Mess.blz.234)

Laat mij hier kort een kleine gedachte tussenvoegen. Wij hebben er geen belang bij te discuteren over de acceptatie of verwerping van de 1888-boodschap. Mensen hebben verschillende opvattingen daarover, en wij geven er de voorkeur aan ons niet in tegenstrijdigheden te verdiepen. Ons doel is de boodschap-zelf te

bespreken, precies zoals deze oorspronkelijk tot ons kwam.

In het bovenstaande hebt u kunnen zien, dat in 1888 het begin

van de uitstorting van de Heilige Geest plaats zou vinden, aldus de dienstmaagd des Heren. De zogenaamde neo-Pinksterbeweging was toen nog niet eens ontstaan, zij kwam later, als een vervalsing. Maar op de gen of andere manier schijnen wij in 1888 het

ware te zijn misgelopen. Waarom zijn wij hier anders nog, vele tientallen jaren later?

Laat mij verder lezen uit hetzelfde boek: 'Aan het licht dat de gehele wereld met zijn heerlijkheid zou vervullen (dat is Openb.18, de vierde Engel) werd weerstand geboden, en door de handelingen van onze eigen broeders in hoge mate van de wereld weggehouden". (1 Sel.Mess. blz.235).

Denk eraan dat wij nu niet de aanvaarding of verwerping van de boodschap bespreken. Wat ons interesseert is de betekenis van de boodschap zelf. Aan ons is hier d.m.v. de pen der inspiratie het verbazingwekkende feit geopenbaard, dat de boodschap van 1888 het eigenlijke begin van de Spade Regen en de Luide Roep was; zij zou Gods werk tijdens diezelfde generatie voltooid hebben. Nu lezen wij uit het boek van broeder A.G.Daniells, getiteld "Christus onze Gerechtigheid", een klein waardevol boek om te bestuderen:

"In 1888 kwam er in de kerk van de Zevendedags-Adventisten een zeer duidelijke opwekkingsboodschap. Deze werd in die tijd aangeduid als "De boodschap van Gerechtigheid door het Geloof". De boodschap zelf en de manier waarop deze kwam,maakten een diepe en blijvende indruk op de predikers en de leden, en het verstrijken van de tijd heeft deze indruk niet uit de herinnering weggevaagd. [Toen hij dit in 1926 schreef, waren sommigen van hen die de conferentie bezocht hadden nog in leven]. Tot nu toe zijn velen van hen die de boodschap hoorden toen deze kwam, diep in haar geinteresseerd en voelen zich er zeer nauw bij betrokken. Gedurende deze lange jaren hebben zij de sterke overtuiging behouden en een innige hoop gekoesterd, dat deze boodschap eens op de voorgrond geplaatst zou worden, en dat die het reinigende en nieuw leven gevende werk in de kerk zou doen, waarvan zij geloofden dat die door God gezonden was om tot voltooiing te brengen. Eén van de invloeden die geleid heeft tot deze overtuiging was het goddelijke getuigenis dat de verkondiging van de boodschap van Gerechtigheid door het Geloof begeleidde, ten tijde van de Generale Conferentie in de stad Minneapolis in het jaar 1888. Vanaf het eerste begin plaatste de Geest der Profetie het zegel van instemming op de boodschap en de presentatie in die tijd. In de eenvoudigste en meest positieve taal werd ons verteld, dat de Here mannen leidde en aanspoorde deze boodschap te verkondigen".-(Christ Our Righteousness, blz.23).

Laten wij nu eens zien wat Ellen White feitelijk te zeggen had over die mannen en die boodschap. Wij citeren uit het boek van broeder A.V.Olsen, getiteld 'Through Crisis to Victory'.(Door Crisis tot Overwinning)... Deze uiteenzetting haalt hij aan uit 'Testimonies to Ministers', blz.91 (Getuigenissen voor Predikers).

[Ter inleiding zegt hij] "Zeven jaar na de Generale Conferentie van 1888, deed Zr.White, in een brief gedateerd 1.5.1895 vanuit Hobart, Tasmanië, aan O.A.Olsen, toen president van de Generale Conferentie, de volgende opmerkelijke uitspraak betreffende de boodschap, die de broeders Waggoner en Jones op de conferentie in Minneapolis brachten: 'De Here heeft in Zijn grote genade aan Zijn volk een zeer kostbare boodschap gezonden door de broeders Waggoner en Jones'.-(Through Crisis to Victory,blz.35).

Vrienden, wij kijken nu naar één verklaring van de bijna 200 die te vinden zijn in Ellen White's geschriften, die deze boodschap ondersteunen! Geen andere boodschap aan Gods Volk is ooit met zoveel enthousiasme ondersteund. Ik heb dit nu bijna een kwart eeuw bestudeerd en ik heb vele, vele bladzijden niet-gepubliceerde getuigenissen in brieven en manuscripten gelezen. Ik moet nog de eerste uitspraak van Ellen White vinden, waarin zij ook maar de geringste fout aanwijst in de openbare lezingen en publicaties uit die tijd, gegeven door de broeders Waggoner en Jones. Dit werd in 1895 geschreven. Zij noemde het 'Een zeer kostbare boodschap'. Ik geloof niet dat wij ons moeten verontschuldigen voor het besteden van tijd aan de bestudering van een boodschap, die Ellen White "zeer kostbaar" heeft genoemd, nietwaar?

Sommige mensen zeggen, "Wel, de broeders Jones en Waggoner dwaalden tenslotte van de weg af, daarom behoeven wij hun boodschap niet te bestuderen". Maar vrienden, laat mij u een getuigenis van Ellen White voorlezen waarin zij zegt, dat zelfs al zouden de boodschappers struikelen en vallen, dit de geldigheid van de boodschap, die God hun gaf, niet zou beinvloeden:

"Zouden de boodschappers des Heren, na manmoedig een tijd staande te zijn gebleven voor de waarheid, onder verzoeking vallen en Hem, die hun het werk opdroeg, oneer aandoen, zou dat een bewijs zijn, dat de boodschap niet waar is? Neen!".-(Brief 19, 1892).

"Het is zeer goed mogelijk dat ner overwonnen worden door de maar mocht dit zo zijn, dan is geen boodschap van God hadden daan hadden geheel en al fout

Opnieuw een aanhaling uit 'Testimonies to Ministers'blz.91:

"Deze boodschap was bedoeld om de verheven Zaligmaker, het offer voor de zonden der wereld, indringender aan de wereld te brengen". Ellen White vervolgt met te zeggen: "Als de boodschap naar behoren ontvangen was, dan zou de wereld nooit meer gezegd hebben, dat ZevendedagsAdventisten 'wettisch' zijn". Testimonies to Ministers,blz.95: "Dit is precies het werk dat de Here door deze boodschap, gegeven door Zijn dienstknechten (Jones en Waggoner), teweeg wil brengen in de harten en gedachten van ieder menselijk werktuig... God gaf Zijn boodschappers juist wat het volk nodig had". Dat is prachtig! Hetzelfde boek zegt op blz. 93: "God gaf Zijn dienstknechten een getuigenis, dat de waarheid voorstelt, zoals die in Christus Jezus is (dit is niet wat de populaire kerken leren, niet in het minst) maar de boodschap van de derde Engel in duidelijk omlijnde woorden".

Laat ons naar broeder Daniells teruggaan:

"Het is duidelijk dat de toepassing van deze boodschap niet beperkt is tot de tijd van de Minneapolis' Conferentie, maar dat de toepassing zich uitstrekt tot het einde der tijden, en daaruit volgt de veel grotere betekenis ervan voor de gemeente van vandaag, dan het in 1888 was.... Gods boodschappen en voorzieningen zijn altijd van grote betekenis.... Zij kunnen niet falen. Vroeger of later zullen zij (de boodschappen) begrepen worden, aanvaard en de juiste plaats krijgen. Daarom moet verwacht worden dat de boodschap van Gerechtigheid door het Geloof, die zo beslissend in 1888 tot de gemeente kwam, een dominerende plaats zal innemen in de afsluitingstijd van de grote beweging, waarmee wij verbonden zijn".-(Christ Our Righteousness, blz.26)

Ik heb nieuws voor u: De grote beweging van de toekomst is een herleving van die 'zeer kostbare boodschap van Christus' Gerechtigheid!'Opnieuw zegt Daniells: "Maar in al de tussenliggende jaren is er een gestadig groeiend verlangen en hoop geweest -- het geloof -- dat eens de boodschap van'Gerechtigheid door het Geloof' zal schijnen in al zijn inherente waarde, glorie en macht en volle erkenning zal ontvangen".( C.O.R.blz.42). Dank de Here voor dat hoopvolle en bemoedigende woord!

De auteur is een vroegere president van de Generale Conferentie, die dat ambt 21 jaar lang vervuld heeft. Hij zegt, heel betekenisvol: "De boodschap is nooit ontvangen, noch verkondigd, noch is haar de vrije loop gegeven, teneinde de gemeente de onmetelij

ke zegeningen te brengen, die daarin besloten liggen".^-(Idem,blz.47)

Nu, dat is heel interessant. Weet u waarom dat zo waar is? Omdat 13

de boodschap zelf, de werkelijke boodschap, nooit gebracht is aan Gods volk in deze generatie! U kunt de Review and Herald, de Signs of Times, These Times, het oude Watchman-Magazine, al onze boeken en periodieke uitgaven, hierop naslaan; u kunt 60 of 70 jaar teruggaan, maar u zult deze boodschap niet vinden. Ze is verloren en begraven geweest als Pompeii onder de as van de oude Vesuvius, totdat er nog maar kort geleden iets van bekend werd.

Wij hebben verondersteld, de boodschap te begrijpen, terwijl wij in werkelijkheid het orthodoxe populaire en evangelische standpunt van 'Gerechtigheid door Geloof' begrepen hebben. Juist daardoor hebben wij tientallen jaren steeds maar in een kring rondgedwaald.

Laat ons nu teruggaan naar het'Generale Conferentie Bulletin van 1893'en kijken naar enkele van de vergeelde, broze pagina's van deze zeldzame boeken, die maar heel weinig mensen van vandaag ooit gezien hebben. Dit is een woordelijk verslag van de gebeurtenissen en boodschappen van de Generale Conferentie zittingen, waar broeder Jones 26 lezingen gaf. Op blz.377 zegt hij:

"Kort geleden ontving ik een brief van Br.Starr in Australië (Zr.White was in die tijd in Australië) ik zal twee of drie regels voorlezen, omdat zij juist van pas komen in onze lessen:--'Zr.White zegt, dat wij ons sinds de Minneapolis' vergadering in de tijd van de Spade Regen bevinden".

Er gebeurde dus iets! Wij zullen verschillende gelijksoortige verklaringen zien. Ik toon ze u hier met het doel, u te laten zien, wat ik 25 jaar geleden zag, toen ik het voor het eerst ontdekte. Ik heb altijd gedacht, "Wel, de Spade Regen, de Luide Roep, ach, dat is iets van de toekomst. Misschien is de Here ingeslapen of iets dergelijks, en heeft Hij Zijn beloften nog niet vervuld". Ik was verbaasd hier te ontdekken, dat de Here Zijn beloften heeft gehouden. Hij zond wel het begin van de Spade Regen; Hij zond wel het begin van de Luide Roep. Vier jaar na de vergadering in Minneapolis zei Ellen White:

"Wij staan juist voor de tijd der beproeving, want de Luide Roep van de derde Engel is reeds begonnen in de openbaring van de Gerechtigheid van Christus, de zondevergevende Verlosser. Dit is het begin van het licht van de Engel, wiens heerlijkheid de gehele aarde zal vervullen".-(Review and Herald, 22.11.1892).

Hier zien wij het nog eens: Dit is het'Generale Conferentie Bulletin van 1891'.E.J.Waggoner zegt:

"Wanneer wij een sterk geloof hebben, dat Christus in ons verblijft, kunnen wij met kracht voor anderen werken, onze stemmen voegen bij die van de Engelen in de hemel, en dan zal de boodschap als een Luide Roep voortgaan.

De reden dat zij nog niet met een Luide Roep verkondigd

is, komt omdat wij de boodschap niet in haar volheid begrepen hebben. In het verleden hadden velen van ons de kern van de boodschap niet begrepen, dat het alleen Christus is .... Vanavond verblijd ik mij in het geloof, dat de Luide Roep nu begint".-( 1891,Gen.Conf.Bulletin,blz.246)

Hier hebben wij dus twee getuigen, naast Ellen White, die deze overtuiging vele jaren geleden tot uitdrukking brachten. Nu gaan we terug naar A.T.Jones en de '1893 Bulletin,blz.183. In die dagen waren de vergaderingen veel informeler, de sprekers stelden dikwijls vragen, die door de toehoorders beantwoord werden. In deze aanhalingen zijn de antwoorden van de toehoorders tussen haakjes gezet:

"Nu, broeders, wanneer is de boodschap van de Gerechtigheid van Christus voor ons als volk begonnen? [Eén of twee stemmen uit de toehoorders:'Drie of vier jaar geleden']. Wat is het, drie of vier jaar? [vergadering: 'Vier']".

vergadering tijdens de Generale Conferentie, dat de Luide Roep in 1888 begonnen is. Dat is merkwaardig:

"Ja, vier. Waar was het? Tijdens de vergadering te Minneapolis. Wat verwierpen dus de broeders in Minneapolis? Sommigen uit de toehoorders: "De Luide Roep". Wat is die boodschap van Gerechtigheid? Het getuigenis heeft ons verteld wat het is: 'De Luide Roep -- de Spade Regen'. Wat verwierpen de broeders in Minneapolis, in die verantwoordelijke positie waarin zij zich bevonden? Zij verwierpen de Spade Regen -- de Luide Roep van de Derde Engelboodschap.

Broeders, de tijd is gekomen om vanavond datgene weer

op te nemen wat we daar verwierpen. Niet één van ons heeft ooit kunnen dromen over de wonderbare zegeningen, die God voor ons had in Minneapolis, waarin wij ons al vier jaren hadden kunnen verheugen, wanneer onze harten gereed waren geweest voor de boodschap, die God ons zond. Wij zouden vier jaren verder zijn, en wij zouden ons vanavond temidden van de wonderen van de Luide Roep bevinden".-(1893, Gen.Conf-Bulletin,blz.183).

Vrienden, dat was die avond een plechtig zwijgend gehoor. Het was geloof ik, reeds de volgende dag, dat de president van de Generale Conferentie daarover sprak. Br.O.A.Olsen zei:

"Deze plaats wordt hoe langer hoe plechtiger, als gevolg van de aanwezigheid van God.... Ik voèlde mij gisteravond vol ontzag: voor mij was deze plaats plechtig als gevolg van Gods nabijheid, als gevolg van het indrukwekkende getuigenis dat ons hier gebracht werd".(1893 Gen.Conf.Bulletin,blz.188).

Dan zegt S.N.Haskell, den van de beste bijbelleraren en Vredikers, die wij ooit gehad hebben, in de'Bulletin van 1893 op blz. 58:

"De tijd der beproeving is over ons gekomen (hij haalt Ellen White aan), want de Luide Roep van de boodschap van de derde Engel is reeds begonnen in de openbaring van de Gerechtigheid van Christus, de zonde-vergevende Verlosser". Onderzoekt de Schriften als nooit tevoren. "Dit is het begin van het licht van de derde Engel, wiens heerlijkheid de gehele aarde zal vervullen".-(1893, Gen.Conf.Bulletin, blz.58)

Dan zegt W.W.Prescott, den van de grote leiders uit die tijd, in de '1893 Bulletin' blz.463:

"Als ik nu bedenk, dat wij vier jaar in de tijd van de Spade Regen zijn geweest, dat God Zijn Geest over ons wenste uit te storten, zodat de gaven hersteld zouden worden, dat Zijn werk met kracht zou voortgaan; en dat Hij wenste dat wij verheugd zouden komen en vol overgave met Hem zouden medewerken, dan heb ik de indruk dat wij de handen waren die tegen hielden en de voeten, die niet wilden gaan; en het lichaam eerder wachtte, dan aan stukken gescheurd te worden. Ons werd dus verteld dat wij jaren achterop waren; en als sommige van de handen niet hadden tegengehouden en sommige van de voeten niet geweigerd hadden om te gaan, zodat het lichaam zich niet bewegen kon, zonder in stukken gescheurd te worden, dan zou het lichaam deze vier jaren reeds zijn voortgegaan; maar liever dan een lichaamsdeel uit te scheuren en aan de kant van de weg te laten liggen -- dat zou u en ik kunnen zijn -- en deze vierjarenroute langs de weg geheel gemarkeerd zou zijn met de delen van het lichaam -- liever dan dat te doen, heeft de Here in Zijn grote genade het lichaam laten wachten, zodat wij niet verscheurd aan de kant van

de weg zouden blijven liggen".-(1893,Gen.Conf.Bulletin,blz.463)

Dan lezen wij verder. Dit is dezelfde Bulletin blz.243. Br. Jones haalt uit deze zelfde verklaring van Ellen White aan: "De tijd der beproeving is juist aangebroken omdat de Luide Roep reeds begonnen is .... Dit is het begin van het licht van de derde Engel, wiens heerlijkheid de gehele aarde zal vervullen". Nu zegt hij, nog steeds Ellen White aanhalend:

"Het werk zal in gerechtigheid bekort worden". Welk werk zal in gerechtigheid bekort worden? (Vergadering: 'Gods werk'). Wanneer die boodschap van Gods Gerechtigheid aangenomen is en gelegenheid gegeven wordt om verbreid te worden door Zijn volk, en het hier ook aan vasthoudt, wat betekent dat voor het werk van.-God op aarde?

Het zal maar een korte tijd zijn, tot het werk volbracht is".-(1893. Gen.Conf.Bulletin blz.243).

Vrienden, het was nooit Gods plan dat tientallen jaren voorbij zouden gaan en het volk oud en grijs zou worden en ten grave

zou dalen, en met ons hetzelfde zou gebeuren. Het was Gods plan dat het werk jaren en jaren geleden bekort zou worden in gerechtigheid.

Er zijn een aantal boeken die de geschiedenis van de ZevendedagsAdventisten behandelen en sommige hiervan zeggen iets over de 1888 Conferentie. In feite is de 1888-Boodschap nu een actueel onderwerp. Er is een nieuw boek verschenen, getiteld 'Too Late Getting Off'. Het handelt ook over 1888. Maar van boeken die wij hebben, erkent alleen wat feitelijk gebeurde met betrekking tot de Spade Regen en de Luide Roep, het laatst gepubliceerde 'Movement of Destiny', door E.L.Froom.

Het is het enige van al deze boeken dat werkelijk vertelt wat

er gebeurde: dat de 1888-Boodschap niet alleen de nadruk legt op de oude historische Protestantse leerstelling, die Luther

en Wesley honderd jaar geleden geleerd hadden, het was méér dan dat, het was het begin van de Spade Regen en de Luide Roep. Dit is het enige boek -- dit is de eerste keer in de geschiedenis van de Zevendedags-Adventisten -- waarin iemand het aangedurfd heeft om dit te publiceren en openlijk te vertellen. Laat ons naar de verklaringen zelf kijken. Nu citeren wij uit dit nieuwe boek van Dr.L.E.Froom, gepubliceerd in 1971, blz.345:

"Er was dus in de negentiger jaren niet alleen een uiteenzetting maar ook een openbaring van de kracht van Rechtvaardigheid door het Geloof en een werkelijk hoogtepunt van de kracht van de bekronende Luide Roep, die komen zou; wij hebben hiervan voorbeelden. Mevrouw White stelde uitdrukkelijk vast dat hetgeen plaats vond, het werkelijke begin was van de Spade Regen".-(Movement of Destiny,blz.345).

Opnieuw lees ik uit hetzelfde boek, blz.262:

"Westphall berichtte: "De Spade Regen is begonnen". De boodschap van Minneapolis werd br.Westphall zeer dierbaar; het was 'zoete muziek voor mijn ziel', verklaarde hij. Hij keerde terug naar Plainsfield,Wisconsin en vertelde de gemeente, dat de Spade Regen begonnen was".(Idem).

Van wie hoorde hij dit? Wel, van Ellen White! Nochmaals uit het zelfde boek, blz.667: "In 1888 kwamen wij in de tijd van de Spade Regen en de Luide Roep, net zo zeker als wij in 1798 de 'tijd van het einde' binnengingen.... Wie beweert, dat de Spade Regen toen niet begon te vallen, bestrijdt de integriteit van Gods Boodschap, die Hij ons toevertrouwde. M.a.w. zegt Dr.Froom: "Als u het feit niet erkend dat de Spade Regen en de Luide Roep in 1888 begon, dan daagt u de betrouwbaarheid uit van Ellen White,

Gods boodschapster. Laat ons verder lezen op blz.521:

Allen die deze achtergronden bestudeerd hebben, zijn zich ervan bewust dat deze waarheden van 1888 nog niet tot volle ontplooiing zijn gekomen. Wij weten echter dat dit zal moeten gebeuren als wij de laatste fase van ons getuigenis aan de wereld zullen binnen gaan. Zij zullen tenslotte de pulserende, alles doordringende ader van onze laatste presentatie aan de wereld worden. De laatste gebeurtenissen zullen snel geschieden en vol Geest zijn. De heerlijke waarheden van 1888 zullen triomferen en het volk zal volledig bereid zijn hun Heer te ontmoeten...."-(Movement of Destiny,blz.521).

Dank God voor deze verzekering. Ik geloof het vrienden en ben zeer verheugd over het voorrecht u de werkelijke boodschap te mogen brengen. Niet wat ik van haar vind, niet wat iemand weer opnieuw heeft opgehaald, overdacht of beweerd, niets van dat alles, maar de boodschap zelf in de woorden van de boodschappers zelf.

Dit feit,... het begin van de Spade Regen en de Luide Roep was duidelijk zeer betekenisvol, en de mensen, die het begrepen, waren er diep door geroerd. In de Generale Conferentie Bulletin van 1893 blz. 185, heeft br. Jones juist aangehaald uit deel 1 van de Testimonies, blz.187, waar zr. White zegt, "Zij die aan elke eis voldoen, elke beproeving doorstaan en overwinnen, wat de prijs ook mag zijn, hebben gehoor gegeven aan de raad van de Ware Getuige; zij zullen de Spade Regen ontvangen, en zo geschikt gemaakt zijn voor de opneming". Dan zegt Jones:

"Broeders, op dat punt zijn wij gekomen. Laat ons ernaar handelen. Laat ons de Here danken dat Hij zich nog steeds met ons bemoeit, ons redt van onze dwalingen, ons redt uit gevaren, van verkeerde handelingen afhoudt, en de Spade Regen over ons uitstort, zodat wij opgenomen kunnen worden. Dat is wat de boodschap betekent -- opneming voor u en mij".-(1893 Gen.Conf.Bulletin,blz.185).

Goede mensen in die tijd verwachtten opgenomen te worden en niet te sterven. Laat ons hierover op blz. 205 verder lezen. (U vindt het in al deze regels -- de herhaling is indrukwekkend):

"Broeders, is er niet veel vreugde in de gedachte dat de Spade Regen ons voorbereidt voor de opneming? Waar zal de Spade Regen vallen, en wanneer zal dat zijn? Nu is het de tijd van de Spade Regen .... Waar bereidt het ons op voor? (Stem: 'Voor de opneming')".

Voorts lezen we dat de gezondheidshervorming een rechtmatige

en betekenisvolle plaats in die boodschap werd gegeven. God riep Zijn volk op om gereed te zijn voor Zijn komst, dat de aanvaarding van de principes van de gezondheidshervorming inhoudt. "De gezondheidshervorming werd aan het volk van God gegeven met

het doel hen geschikt te maken voor de opneming".-(Idem 205). Dat is de betekenis van de gezondheidshervorming.Natuurlijk wil de vijand ons daarvan afhouden. Dank God,de gezondheidsleer herleeft. Er is nog een ander aspekt van grote betekenis aan de boodschap. Wij hebben tientallen jaren gepredikt, dat eens 'het teken van het beest' opgedrongen zal worden, dat eens het beest met de twee horens, de Verenigde Staten in de profetie, door zijn wetgevende lichaam de grondregels van de Constitutie, die ons tot een vrij volk hebben gemaakt, zal afschaffen en tot godsdienstvervolging zal overgaan. Wij hebben gewacht en gewacht en blijkbaar is er niets gebeurd. En toch realiseren zich velen niet,dat in al die tweehonderd jaar van onze geschiedenis, het Congres van de Verenigde Staten nooit zo dicht bij het doorvoeren van een nationale Zondagswet was als juist in 1889. Ik wil graag een voorbeeld geven van de vele gelijksoortige verklaringen hieromtrent:

"Vanavond, om mee te beginnen en om een grondslag te leggen voor wat komen zal, willen wij de toestand betrachten die heden in het V.S. gouvernement bestaat.En om deze reden zal ik ervaringen vertellen van de hoorzitting die onlangs in Washington plaats vond.... Toen zij (het Congres) die voorwaarde stelde, dat de directeuren de overeenkomst zouden moeten tekenen om de (1893) Wereld Tentoonstelling op Zondag te sluiten, op de 'Christelijke Sabbat', zoals het Congres de Zondag noemde, v66r zij enige bijdrage zouden kunnen ontvangen; dan hadden zij evenveel recht te verlangen, dat het directoraat van de Wereld Tentoonstelling een overeenkomst zou tekenen tot onderwerping aan de Christelijke Doop, vóór zij enige vergoeding konden ontvangen... Als het Congres kan vaststellen wat de Christelijke Sabbat is, kan het naar believen elke andere eis stellen met betrekking tot de Christelijke Godsdienst.... Ik lees hier de slotverklaring van Rev.Joseph Cook voor in zijn toespraak tot het (Congres)Committee: "Zondag is de grootste van de witte engelen die nu vreemde landen betreden. Zullen wij er nu in toestemmen en Chicago toestaan zich te verheffen en deze engel een doodsteek in de rug toe te brengen, in ons eigen land? Zullen we nu de godin van de vrijheid van het Capitol afhalen om bij de moord te assisteren? Dat verhoede God". -In wiens handen is het gouvernement van de Verenigde Staten? -- In die van de kerken. Dit zijn enkele van de dingen die zich voor onze ogen afspelen.... De enige vraag is, zullen wij God zoeken en bidden om de kracht van Zijn Heilige Geest? Het land is verkocht aan een godsdienstige hierarchie, en deze is verkocht aan de duivel". (Gen.Conf.Bull.1893,blz.38,50-52)

Gelijktijdig met wat Ellen White 'Het begin' van de 'Spade Regen 19

en de Luide Roep noemde, ontstond grote belangstelling voor de Zondag als de 'Christelijke Sabbat', bij het Congres van de Verenigde Staten. Degenen onder ons volk, die op hun hoede waren, werden diep geroerd. Deze feiten belichten de verklaringen van Ellen White, die erop neerkomen, dat God's werk in die periode voleindigd had kunnen zijn!

Het Congres had verklaard dat de 'Christelijke Sabbat', de Zon

dag was. De geestelijkheid verklaarde zich bereid, de overtuiging van de Zevendedags-Adventisten met voeten te treden. Het deed ons volk aan de bekende woorden denken: 'Het is tijd voor

de Here om te handelen, zij hebben Uw Wet verbroken'.-(Ps.119.126). Broeder Jones zei:

"Leeft u dag bij dag en uur bij uur in het bewustzijn van het vreselijke feit, dat het tijd is voor de Here om te handelen, opdat Zijn integriteit gehandhaafd zal blijven in de gehele wereld? Het is een vreselijk feit, een angstige toestand. Het brengt ons tot het punt van zo'n toewijding als géén van ons ooit eerder gedroomd heeft, tot de plaats van zo'n heiliging, van zo'n vroomheid, die ons in de tegenwoordigheid van God kan behouden, met de eerbiedige gedachte dat 'het tijd is voor de Here om te handelen, want zij hebben Uw Wet verbroken'.(Idem blz.73).

Wij moeten de mensen in de wereld waarschuwen tegen deze macht.... Hen daarvan wegtrekken, en tot God brengen Bezit ik daartoe wel enige kracht, als ik nog de geringste relatie met de wereld heb of wereldsgezind ben? (Vergadering:'Neen'). Als ik een wereldse geest bezit en een wereldse gezindheid of neiging koester, zou ik willen weten hoe ik het volk moet waarschuwen om zich van de wereld af te scheiden? Hoe kan er genoeg kracht in mijn woorden zijn om iemand daartoe te brengen? Kunt u mij dat vertellen? De vraag is niet of u prediker bent of niet, of alleen een Zevendedags-Adventist, of slechts voorgeeft een Zevendedags-Adventist te zijn;...wat ik zou willen weten is, hoe dat getuigenis enige waarde heeft of enige macht op de mensen in deze wereld uitoefent, als u op welke wijze dan ook, connecties met deze wereld hebt, in geest, in instelling, in gedachten, in wensen, in neigingen? Neen, al een haarbreedte, een fractie van een haarbreedte aan connecties met deze wereld, zal u beroven van de macht, die er moet zijn in de oproep die de wereld zal waarschuwen tegen deze boze macht".-(Idem,blz.123)

Wat ik in feite wil zeggen, en ik spreek evenzo tot mijzelf als tot u, dat de reden waarom wij niet méér succes hebben in het brengen van zielen tot de overtuiging het kruis op te nemen, zichzelf te verloochenen, en Christus te volgen, is_., dat velen van ons dat kruis zelf niet dragen. Daarom is ons getuigenis

zo zwak en geestloos. Laten we verder lezen:

"Broeders, het ergste wat een Zevendedags-Adventist,

die middelen bezit, kan overkomen is, als God hem voorbij gaat en een ander vindt, die geeft wat nodig is.

Een Zevendedags-Adventist, die aan zichzelf wordt overgelaten is het ergste, wat er bestaat op deze wereld. Wij zijn op een punt gekomen waar God ons vraagt, alles wat wij hebben te gebruiken. En wanneer wij dat geloven zullen wij onszelf en onze middelen God ter beschikking stellen. Spoedig zal Zijn werk volbracht zijn, en zullen er geen middelen meer nodig zijn. Dat is de situatie nu". -(Idem blz.111).

Sedert de Middernachtelijke Roep van 1844 zijn de harten van ons volk niet zo diep getroffen. De Spade Regen en de Luide Roep zijn begonnen! De lang verwachte vervulling van de profetie is er! Geen wonder dat de president van de Generale Conferentie zei: 'Deze plaats wordt steeds plechtiger door de aanwezigheid van God. Ik vermoed dat niemand van ons ooit eerder zo'n vergadering heeft bijgewoond, als die wij nu beleven'. Hoe zou u zich gevoeld hebben bij het horen van deze woorden:

"Het is tijd dat deze boodschap van de derde Engel iedere natie op deze aarde bereikt.... Welnu dan, bent u bereid om te gaan? Als dat de boodschap is die gebracht moet worden, moet dan niet iedere leraar van die boodschap gereed staan om naar het einde van de wereld te gaan als God hem roept om te gaan....? Het werk van de boodschap van de derde Engel heeft ten doel alle bewoners te waarschuwen.... Een ieder is ontrouw aan de opdracht, die God hem gegeven heeft in de boodschap van de derde Engel, als hij geen gehoor geeft aan de oproep van God om waarheen ook maar te gaan op deze aarde, nietwaar? Dat brengt ons dan opnieuw van aangezicht tot aangezicht tot zo'n overgave, dat huis, gezin, bezit, alles toevertrouwd wordt in Gods hand, om ons door Hem te laten roepen en ons te laten uit

zenden, of middelen af te staan die wij hebben" Idem blz.110).

Broeder Haskell bracht tijdens deze zitting dezelfde overtuiging tot uitdrukking. Hij zei:

"Wel, ik verwacht dat wij onze huizen zullen verlaten.

Ik verwacht dat wij met blijdschap onze huizen zullen verlaten om ze aan het werk van Jezus Christus te wijden, en het middel te zijn de waarheid naar de uiteinden van de aarde te brengen".-(Idem blz.131)

Sommigen deden dat, zoals de pioniers voorheen in 1844. Zij verkochten hun huizen en boerderijen en brachten het geld. Predikers werden zelfs herdoopt. Dit soort toewijding zal de harten van ons predikers aanspreken:

"Het gaat er niet om wie de voornaamste zal zijn op de Conferentie, de belangrijkste in de gemeente, of wie deze of die post zal vervullen in de gemeente of in het Conferentie-Comité. Daar gaat het niet om. Maar, "Wie zal het dichtst het evenbeeld van Christus benaderen?" -(Idem, blz.169).

Dat is de geest, waardoor God's werk op de gehele aarde voltooid zal worden. Dit is slechts een inleiding. De kern komt in de volgende vergaderingen. Maar hier is een kleine vooruitblik. Wij lezen in de Review and Herald van 4.3.1890. Ellen White zegt:

"Licht flitst van Gods troon. Waarvoor is dit? -- Het is opdat een volk gereed mag zijn om staande te blijven op de dag van God. Gij, die tijd en geld hebt besteed aan de versiering van uw kleding en uw huizen, ik zou u willen vragen, heeft Christus in u gestalte gekregen als de hoop der heerlijkheid? Het is te laat in de tijd om bezig te zijn met frivole dingen van de wereld -- te laat om nog oppervlakkig werk te doen, het is te ver in de tijd om mannen te kritiseren dat zij teveel ernst betrachten in de dienst van God, te zeggen, 'je bent opgewonden, je bent te intensief, te positief' ".

Ik wil u vertellen vrienden, toen deze twee jonge mannen, Jones en Waggoner, bewogen door de Heilige Geest, opstonden om te spreken, Ellen White naast hen ging staan. Zij was 61 jaar. Ze was Gods boodschapster. Met een deemoedig hart rekende zij het tot een voorrecht aan de zijde van deze jonge mannen te staan en zich bij hen te voegen in het verkondigen van de boodschap. Het is moeilijk voor mensen wanneer zij zestig, zeventig of tachtig jaar geworden zijn, nog jong van hart te zijn, zoals Ellen White.

Ik heb dikwijls gedacht, wat zou ik doen in de gemeente waar

ik prediker ben, als er opeens een jonge man of vrouw onder invloed en leiding van de Geest van God, met een speciale boodschap komt. God heeft tot anderen gesproken en gaat mij voorbij, heeft aan hen de boodschap gegeven -- zou ik de nederige beleefdheid hebben terzijde te gaan staan en hen de boodschap laten brengen? Ik heb het mij dikwijls afgevraagd en gebeden.

Dat was het probleem in Minneapolis. Geëerde, grijze mannen vonden het moeilijk het feit te accepteren dat God hen had gepasseerd en twee jonge, betrekkelijk onbekende mannen als Zijn boodschappers had verkozen. Een ooggetuige, die aanwezig was op de 1888-Conferentie vertelde mij persoonlijk, dat Ellen White erop aandrong hun boodschap aan te nemen, zeggend, 'Broeders, er is hier groot licht'. Zij erkende en beleed het inderdaad onmiddellijk en ondersteunde het jarenlang.

Nu beschrijft zij in de Review van 20.2.1889 de vergadering,

die Jones en Waggoner in South Lancaster, Massachusetts hielden:

"Vergaderingen werden gehouden in de Zendingsschool die buitengewoon interessant waren". Let wel, dit is een "zeer belangrijke boodschap!" De teeners zouden zich erover verheugen, als ze het slechts wisten. Het zal hen uitdagen. Zij spreekt hier over teeners:

"De Geest Gods werkte op de harten in en er werd geweldig werk gedaan tot bekering van zielen. Er werd geen opwinding gevoeld of getoond. Het werk kwam tot stand door de indringende kracht van Gods Geest.... Het christelijke leven dat hen (de studenten) eerst zo onwenselijk en zo vol tegenstrijdigheden had geleken, verscheen nu in het ware licht, in opmerkelijke symmetrie en schoonheid. Hij, die eerst voor hen als een wortel uit dorre grond was (Christus) zonder vorm of aantrekkelijkheid, werd de 'voornaamste onder tienduizenden en geheel en al lieflijk' ".

0 vrienden, hoevelen van onze hedendaagse jeugd denken niet over het christelijke leven als vol tegenspraak. Christus kan miljoenen kilometers van hun verwijderd zijn, zij zien Hem niet anders, dan een 'wortel uit dorre grond'. En men kan hen geen verwijt maken voor iets, dat zij niet gezien hebben! Mijn gebed is dat de boodschap u zal helpen Christus te vinden als de'Ene'die geheel en al lieflijk voor uw ziel is; en u de boodschap ziet, zoals die door Gods boodschapster beschreven werd als "zeer kostbaar".