De bijbelse sabbat.

De bijbelse sabbat werd niet alleen aan ons gegeven om een gezonde rust op de dag te verkrijgen, maar ook als een test betreffende onze loyaliteit en gehoorzaamheid ten opzichte van God. Er is hier een test met betrekking tot onze gewilligheid om de sabbat te houden, omdat Hij het ons gevraagd heeft. Maar het is ook een speciale test op een andere wijze: zullen wij gewillig zijn om deze dag te vieren op die bijzondere dag van de week, die Hij uitgekozen heeft voor het doel dat we God beter zouden leren kennen.

Bij de schepping van deze wereld, eeuwen geleden voordat er één Jood was, gaf God de zevende dag sabbat aan de gehele mensheid. Later, op de berg Sinaï schreef Christus het op stenen tafelen, inclusief het vierde gebod, de sabbatdag. Wanneer we Exodus 20:8-11 lezen, zien we dat het geen gebod is om een sabbat, een rustdag, te houden, maar de zevende-dag sabbat. En er werd ook gezegd waarom, omdat de sabbat een gedenkdag is van de schepping van deze wereld. Iedere week dat we de sabbat houden, erkennen we dat Hij de Schepper van deze wereld is en Diegene die we alleen behoren te aanbidden.

Gelukkig weten we allemaal welke dag de zevende dag van de week is, want de Joden hebben de sabbatdag van het begin af, toen Abraham werd uitverkoren tot nu toe de zevende-dag sabbat gehouden.

Jezus hield hier op aarde heel getrouw de zevende-dag sabbat. Hij hield het op dezelfde dag waarop de Joden van Zijn tijd het hielden - op dezelfde dag van de week dat de voorouders het gehouden hadden.

In alle tijden heeft het Joodse ras de sabbatdag gehouden tot nu toe. Dus kunnen we vandaag duidelijk de sabbatdag van het Vierde Gebod aanwijzen. Het valt iedere week van vrijdagavond zonsondergang tot zaterdagavond zonsondergang.- het is de bijbelse sabbatdag, de zevende-dag sabbat, de enige ware sabbat gegeven door God door de gehele Bijbel heen.

De Schepper schiep de hemel en de aarde, de zee, en al wat op de aarde en in de zee is in zes dagen van de scheppingsweek. De Bijbel verteld het ons in het eerste hoofdstuk van de Bijbel. Het is alleen omdat Hij de Schepper is, dat Hij onze God is en onze aanbidding zou ontvangen. Het houden van de bijbelse sabbat toont aan, dat wij Hem als Schepper aanvaarden.

Op de zevende dag van die eerste week, maakte God de sabbat en gaf het aan ons als een rustdag ( Gen. 2:1-3), om voor eeuwig die dag te houden als een teken, dat Hij onze Schepper ( Exodus 31:17) is, onze Verlosser ( Ezechiel 20:12), en dat we tot Hem toebehoren (Ezechiel 20:20). Hij weet beter dan wij, hoe hard we deze wekelijkse rustdag nodig hebben.

Maar, in het houden van deze dag zijn er altijd twee testen: Ten eerste, willen wij Gods sabbat houden, en ten tweede, willen we het houden op de dag van de week die Hij bepaald heeft voor ons. Wij mogen zo getrouw zijn en lijken om op een andere dag van de week de sabbat te houden, maar we houden Zijn sabbat, Zijn rustdag, niet op die dag van de week die Hij aangewezen heeft.

Door de eeuwen heen hebben velen de bijbelse sabbat niet gehouden, maar sommigen hebben dat wel gedaan. Willen wij bewijzen, dat wij trouw zijn aan onze God? Velen weten de waarheid omtrent de sabbatdag niet, en God houdt hier rekening mee. Maar u en ik weten welke dag de ware bijbelse sabbatdag is. En wij kunnen zeer dankbaar zijn dat wij dit weten en deze dag houden, want over deze dag alleen heeft God Zijn zegen uitgesproken. In Spreuken 9:1 wordt geschreven: "De opperste Wijsheid heeft haar huis gebouwd; Zij heeft haar zeven pilaren uitgehouwen".

Hieronder worden de twaalf bijbelse fundamenten besproken, die de bijbelse waarheid over de sabbat ondersteunen. Zij bewijzen, dat de bijbelse sabbat de enige wekelijkse rustdag is, die men vandaag de dag behoort te houden.

Fundament I

"Alzo werden voltooid de hemel en de aarde en al hun heir. Toen God op de zevende dag het werk voltooid had, dat Hij gemaakt had, rustte Hij op de zevende dag van al het werk, dat Hij gemaakt had. En God zegende de zevende dag en heiligde die, omdat Hij daarop gerust heeft van al het werk, dat Hij gemaakt had. En God zegende de zevende dag en heiligde die, omdat Hij daarop gerust heeft van al het werk, dat God scheppende tot stand had gebracht." Genesis 2:1-3.

In fundament 1 hebben we drie onweerlegbare feiten:

Ÿ 1. In het begin van de schepping deed God drie wonderbaarlijke dingen op de zevende dag: Ten eerste: Rustte Hijzelf daarop. Wat een eer was dat voor die dag! Ten tweede: Hij zegende het. Hoeveel dingen door de Bijbel heen zegende Hij? Niet zeer veel - maar Hij zegende de zevende dag van de week en Hij maakte het tot een rustdag. Hebben wij de euvele moed om onze gewone werkzaamheden te doen, op een dag die Hij gezegend en apart gesteld heeft van de rest van de andere dagen? Ten derde: Hij heiligde die dag. Hoeveel dingen heeft God geheiligd in de Bijbel? Zeer, zeer weinig dingen. Hoeveel dingen heeft Hij gezegend en geheiligd? Bijna niets. Laat niemand u vertellen, dat de zevende dag van de week, de bijbelse sabbat onbelangrijk is. Het is zeer belangrijk voor uw Schepper; het behoort voor u evenzeer belangrijk te zijn.

Ÿ 2. De bijbelse sabbat werd als eerste goddelijke instelling aan de mensheid van de wereld in de geschiedenis gegeven, tezamen met het huwelijk. Deze twee instellingen komen vanuit de hof van Eden, in de menselijke geschiedenis. De sabbat is net zo heilig als het huwelijk en behoort als heilig beschouwd te worden.

Ÿ 3. Twee duizend jaar voor de eerste Jood, had God de sabbat als rustdag gewijd en apart gezet. Door allen wordt Arbraham als eerste Jood beschouwd. Hij leefde ongeveer 2000 jaar voor Christus. Bijbelse verslagen geven aan, dat de schepping ongeveer 4000 voor Christus plaats vond, daarom is de bijbelse sabbat beslist geen Joodse rustdag! Het werd gegeven aan de gehele mensheid; het is voor de gehele wereld.

In Marcus 2:27,28 zegt Jezus: "De sabbat is gemaakt om de mens, en niet de mens om de sabbat. Alzo is

de Zoon des mensen ook heer over de sabbat".

Fundament II

De sabbat is een gedenkdag en evenzeer een symbool. Ten eerste is het een gedenkdag van de schepping.

"Tussen Mij en de Israëlieten is deze een teken voor altoos, want in zes dagen heeft de Here de hemel en aarde gemaakt, en op de zevende dag heeft Hij gerust en adem geschept". Exodus 31:17.

De sabbat is gegeven om een gedenkdag te zijn van de schepping van deze wereld. De sabbat kan niet weggedaan worden zonder dat eerst deze wereld voorbijgegaan is. Onze planeet zou geen nieuwe of een andere sabbatdag hebben, zonder dat het eerst in vergetelheid zou geraakt zijn - en er zou ook een nieuwe planeet uit niets geschapen moeten worden, in plaats van dat deze aarde niet langer zou bestaan. Maar zulke gebeurtenissen zijn nog nooit geschied.

Ten tweede is het een symbool van onze redding door Jezus Christus. Wanneer we de sabbbat houden, vertellen we aan de gehele wereld dat we God toebehoren, en dat wij Hem dienen en Hem gehoorzaam zijn. De zevende-dag sabbat is een teken van onze bekering, heiliging en redding.

"Maar mijn sabbatten moet gij onderhouden, want het is een teken tussen Mij en U, van geslacht tot geslacht, zodat gij weet, dat Ik de Here heilig ben, die u heilig”. Exodus 31:13.

“Ook gaf Ik hun mijn sabbatten als een teken tussen Mij en hen, opdat zij zouden weten, dat Ik, de Here hen heilig”. Ezechiël 20:12.

“Heiligt Mijn sabbatten, dan zullen deze een teken zijn tussen Mij en u, opdat gij weet, dat Ik de Here, uw God, ben”. Ezechiël 20:20.

Nergens in de Bijbel wordt ons ooit verteld om een andere dag te houden ter ere van Christus' opstanding. Om zo iets te doen is niet schriftuurlijk. Maar om de schepping ter zijde te schuiven en de sabbat van de Bijbel te heiligen voor een andere dag van de week en dan onszelf te excuseren en te zeggen we doen het zo ter ere van Christus' opstanding, is werkelijk een zeer gewaagde zaak. Wie durft het te wagen om de gedenkdag van de schepping en redding ter zijde te schuiven voor welke reden dan ook! Op de hoogte zijnde om dit zo te doen, verzet men zich direct tegen de geboden die door God in de hemel gegeven zijn, en dat is tevens een ontkenning van onze schepping en redding door Hem.

Diegenen die dit toch doen, zullen op de grote dag des oordeels, alleen in staat zijn om te zeggen, dat zij het zo deden, omdat anderen het ook deden. Er is werkelijk geen reden om de eerste dag of welke dag van de week ook, heilig te houden in plaats van de zevende-dag sabbat.

Fundament III

Het volk van God hield de bijbelse sabbat voordat de tien geboden op de berg Sinaï werden gegeven.

Dit is heel begrijpelijk. De waarheid omtrent de sabbat werd eerst gegeven aan onze voorouder in de hof van Eden voor de val van de mens. Het werd gegeven voor de zondeval. Het werd de mensheid gegeven om hen te verbinden met God. Indien Adam de sabbat nodig had, hebben wij deze dag des te meer nodig.

Het is van belang, dat toen Mozes in het begin terugkeerde naar Egypte, dat hij zijn geknechte volk vertelde dat zij weer moesten beginnen met het houden van de sabbat. God stond op het punt grote dingen voor hen te doen, en zij moesten tonen dat zij Zijn aanbidders waren.

“Maar de koning van Egypte zei tot hen: Waarom tracht gij, Mozes en Aäron, het volk van zijn werk af te houden? Vooruit, aan uw dwangarbeid! Ook zei Farao: Zie het volk des lands is zo talrijk en gij wilt hen met hun dwangarbeid doen ophouden!” Exodus 5:4-5.

Mozes had Farao niet verteld hen te doen stoppen met hun werk. Hij had hen verteld de wekelijkse sabbatsrust te houden. Farao was erg boos hierover.

Voordat de Tien Geboden werden gegeven op de berg Sinaï , sprak de God des hemels op zulk een wijze, dat het duidelijk was dat de zevende-dag sabbat reeds zeer goed bekend was, maar niet altijd gehouden werd.

“Toen zei de Here tot Mozes: Zie Ik zal voor u manna uit de hemel laten regenen; dan zal het volk uitgaan en verzamelen zoveel als voor elke dag nodig is, opdat Ik het op de proef stelle, of het al dan niet wandelt naar Mijn wet. En als zij op de zesde dag bereiden wat zij hebben binnengebracht, dan zal dit dubbel zoveel zijn als wat zij op de andere dagen verzamelen”. “En op de zesde dag verzamelden zij twee maal zoveel brood, twee gomer voor ieder; en al de vorsten der vergadering kwamen het Mozes berichten. Toen zeide hij tot hen: Dit is wat de Here gezegd heeft: een rustdag, een heilige sabbat is het morgen voor de Here; bakt wat gij bakken wilt en kookt wat gij koken wilt; laat al wat overblijft liggen om het tot de volgende morgen te bewaren”. “Zes dagen zult gij het verzamelen, maar op de zevende dag is het sabbat dan is het er niet. Toen er dan ook van het volk op de zevende dag heengingen om wat te verzamelen, vonden zij het niet. Daarom zei de Here tot Mozes: Hoelang weigert gij Mijn geboden en wetten te onderhouden? Bedenkt, dat de Here u de sabbat gegeven heeft; daarom geeft Hij u op de zesde dag manna voor twee dagen … Toen rustte het volk op de zevende dag”. Exodus 16:4-5, 22, 23, 26-30.

Er zijn mensen die zeggen dat de zevende-dag sabbat niet werd geboden door God noch werd gehouden door de mens voor Exodus 20, toen het werd verkondigt op de berg Sinaï. Maar Genesis 2:1-2 en Exodus 16 bewijzen het tegenovergestelde.

Fundament IV

De zevende-dag sabbat ligt in het hart van de morele wet van de Tien Geboden. Hieronder wordt beschreven wat in het vierde gebod staat:

“Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt; zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; maar op de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God; dan zult gij geen werk doen, gij noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch de vreemdeling die in uw steden woont. Want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag, daarom zegende de Here de sabbatdag en heiligde die”. Exodus 20:8-11.

In het vierde gebod vinden we zes onweerlegbare feiten:

Ÿ 1. Het sabbatsgebod is een deel van de morele wet van de Tien Geboden. De Tien Geboden behoren echter niet tot de Mozaïsche wet, zij behoren tot de morele wet. De apostel Jacobus verteld ons dat ”wie de gehele wet houdt, maar op één punt struikelt, is schuldig geworden aan alle geboden”. Jacobus 2:10-12. Wij kunnen niet het vierde gebod uit de Tien Geboden halen en ter zijde schuiven. Zij allen staan tezamen omdat de God des hemels ze tezamen heeft gezet.

Ÿ 2. Dit sabbatsgebod is niet een gebod dat men zomaar één dag per week heiligt, maar men behoort de zevende-dag van de week te heiligen. Men gehoorzaamt dit gebod niet doordat men de eerste dag of de derde dag van de week, God wilt eren. Maar men gehoorzaamt God alleen door het houden van het sabbatsgebod, zoals God het gezegd heeft, hetgeen in de Bijbel beschreven staat. Adam en Eva konden niet op goed geluk een boom selecteren in de tuin van Eden en het “de boom des levens” te noemen. Zij moesten naar de boom des levens gaan, die God aangewezen had. Dit gold ook voor “de boom der kennis van goed en kwaad“. God besloot welke het moest zijn. En zo deed Hij het ook met de sabbatdag. God Zelf koos de zevende dag van de week uit, en Hij wees geen andere dag van de week aan en Hij stelde daar ook geen andere dag voor in de plaats. Wij mogen niet beslissen welke dag van de week heilig voor God gehouden behoort te worden; Hij alleen doet dit. Hij gebiedt, en wij behoren te gehoorzamen.

Ÿ 3. Sommigen zeggen dat Genesis 2:1-3 geen gebod is voor de mens om de sabbat te houden, en daarom is het ook niet nodig om dat zo te doen. Maar Exodus 16 en 20 tonen duidelijk aan, dat de mensheid geboden wordt om deze dag heilig te houden. Wie zal ook durven te zeggen, dat de Tien Geboden alleen voor het Joodse ras bestemd is? Is het gepermitteerd, dat de rest van de mensheid mag liegen, stelen, kwaad spreken of overspel mag plegen? Mogen alleen de Hebreeën niet voor afgoden buigen en hun ouders eren?

Ÿ 4. De reden voor het houden van de sabbat is de schepping van de wereld: “want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt”. Het is niet iets plaatselijks, of louter alleen voor het Semi031tische ras - Het is een gebod voor allen in de gehele wereld die zich neerbuigt en hun Schepper in nederige dankbaarheid dankt voor Zijn plan, om hen door het leven en dood van Jezus Christus te redden.

Ÿ 5. Het vierde gebod zegt ons het te “gedenken”. Aan het volk van God werd niet enig nieuw begrip vertelt. Zij moesten het in gedachten houden, datgene wat zij al wisten.

Ÿ 6. God schreef deze Tien Geboden met Zijn eigen vingers ( Ex. 31:18; Deut. 9:10). Hij schreef ze op stenen tafelen, hetgeen heel duurzaam is ( Ex. 31:18). En Hij wenst ze ook in ons hart te schrijven.

Hebreeën 10:16 “Dit is het verbond, waarmede Ik Mij aan hen verbinden zal na die dagen, zegt de Here: Ik zal Mijn wetten in hun harten leggen, en die ook in hun verstand schrijven”. Zie ook Hebreeën 8:10 en Jeremia 31:33.

Door het Nieuwe Verbond wil Hij Zijn heilige wet in onze harten schrijven, indien wij dat willen laat Hem dat doen. Om de Tien Geboden in onze harten geschreven te hebben betekent dit twee dingen:

Ten eerste: Het betekent om gewillig te zijn de geboden te gehoorzamen.

Ten tweede: Het betekent, dat God ons in staat stelt om gehoorzaam te zijn aan Zijn geboden door de genade van Jezus Christus, Zijn Zoon.

Fundament V

De wekelijkse sabbat - de zevende-dag sabbat - is deel van de morele wet, het bevat de Tien Geboden. Deze Tien Geboden blijven voor altijd bestaan. Men kent ook nog de jaarlijkse sabbatten die deel waren van de ceremoniële wetten, die de dood en het dienstwerk van Christus voorafschaduwde.

Deze “schaduw wetten”, zoals b.v. het Pascha en het beweegoffer, die waren een deel van de ceremoniële- of offerwetten, die zouden niet blijvend zijn na de dood van Christus.

“Want daar de (ceremoniële) wet slechts een schaduw heeft der toekomstige goederen, niet de gestalte dier dingen zelf, is zij nimmer in staat ieder jaar met dezelfde offeranden, die onafgebroken gebracht moeten worden, degenen, die toetreden, te volmaken. Immers, zou anders het offeren daarvan niet opgehouden zijn, doordat degenen, die de dienst verrichten, na eenmaal gereinigd te zijn, generlei besef van zonden meer hadden? Doch door die offeranden werden ieder jaar de zonden in gedachtenis gebracht; want het is onmogelijk, dat het bloed van stieren of bokken zonden zou wegnemen”. Hebreeën 10:1-4.

Deze ceremoniële wetten werden niet op stenen tafelen geschreven, maar werden op perkament geschreven. De stenen tafelen waren duurzaam, maar de inzettingen die op perkament geschreven waren, die voorafschaduwde de dood van Christus, zij werden weggedaan na Zijn dood. Dit is de reden, dat wij vandaag de jaarlijkse sabbatten van het Pascha en het beweegoffer niet meer vieren.

“Toen Hij ons al onze overtredingen kwijtschold, door het bewijsstuk uit te wissen, dat door zijn inzettingen tegen ons getuigde en ons bedreigde. En Hij heeft het weggedaan door het aan het kruis te nagelen.

Laat dan niemand u blijven oordelen in zake eten en drinken of op het stuk van een feestdag, nieuwe maan of sabbatten, die slechts een schaduw zijn van hetgeen komen moest, terwijl de werkelijkheid van Christus is”.

Colossenzen 2:14,16-17.In het Grieks staat er duidelijk geschreven “of de sabbatten”, i.p.v. sabbatten. Deze sabbatten waren een schaduw van hetgeen wees naar Christus.

De wekelijkse sabbat komt rechtstreeks van de schepping van deze wereld en het zal tevens gehouden worden op de nieuwe aarde. In Jesaja 66:22-23 staat geschreven: “Want zoals de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, die Ik maken zal, voor Mijn aangezicht zullen blijven bestaan, luidt het woord des Heren, zo zal uw nageslacht en uw naam blijven bestaan. En het zal geschieden van nieuwe maan tot nieuwe maan en van sabbat tot sabbat, dat al wat leeft zal komen om zich voor Mijn aangezicht neer te buigen zegt de Here”. Maar de jaarlijkse sabbatten begonnen pas bij Mozes. Zij verklaren de komende dood van Christus en bij Zijn dood werden zij aan het kruis genageld”.

Indien de inzettingen die de jaarlijkse sabbatten bevatten, niet ter zijde waren geschoven op Golgotha, zouden wij nu nog door het gehele jaar dieren moeten offeren voor verschillende gelegenheden. Maar we behoeven nu niet meer lammeren te offeren, want Christus onze Paaslam is voor ons gestorven op Golgotha.

”Zie, het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt”. Johannes 1:29

”Want ook ons Paaslam is geslacht: Christus”. 1 Corinthiërs 5:8.

”Wetende, dat gij niet met vergankelijke dingen zilver of goud, zijt vrijgekocht van uw ijdele wandel, die u van de vaderen overgeleverd is, maar met het kostbare bloed van Christus, als van een onberispelijk en vlekkeloos Lam”.

1 Petrus1:18-19.

Fundament VI

In de Heilige Schrift geeft God herhaaldelijk waarschuwingen die verschrikkelijke gevolgen hebben, indien diegenen die belijden Hem te aanbidden en Zijn heilige sabbat niet houden. Voorbeelden kunnen gevonden worden in Numerie 15:32-36 en 2 Kronieken 36:11-21. Lees ook eens Jeremia 17:19-27 en 52:7-14.

God gaf ook waarschuwingen tegen belijdende sabbatvierders die tegelijker tijd verbonden waren met onwaarheden en verkeerd doen. Een voorbeeld van het probleem wordt gegeven in Jesaja 58:1-14. De verzen 13 en 14 zal ik hierna vermelden: “Indien gij niet over de sabbat heenloopt door uw zaken te doen op Mijn heilige dag, maar de sabbat een verlustiging noemt, de heilige dag des Heren van gewicht, en dien eert door noch uw gewone bezigheden te doen, noch uw zaken te behartigen, of ijdele taal uit te slaan, dan zult gij u verlustigen in de Here en Ik zal u doen rijden over de hoogten der aarde en u doen genieten het erfdeel van uw vader Jakob, want de mond des Heren heeft het gesproken”. Het antwoord is duidelijk, niet waar? Indien wij God zoeken met geheel ons hart en door de genade van Christus onze lievelingszonden wegdoen, wil Hij ons vormen in liefhebbende en gehoorzame kinderen. Hij zal Zijn Heilige Geest in ons plaatsen en Zijn Wet in onze harten schrijven. Dan zullen wij Hem met ons gehele hart gehoorzamen - een handeling van echte ongeveinsde liefde.

Gedurende het leven van Christus hier op aarde, zien we herhaaldelijk dat de Joodse rabbi’s zware lasten op het volk hebben gelegd, dat God nooit van hen had gevraagd. Jezus negeerde deze bepalingen die door deze mensen gemaakt waren. Bijvoorbeeld op een gelegenheid at Hij met de discipelen een maaltijd toen de Farizeeën langs wandelden. Maar volgens de regels die door deze mensen gemaakt waren, was dit totaal verkeerd om zo iets te doen. Zie Matthéüs 12:1,2. Tijdens verscheidene gelegenheden genas Jezus de mensen op sabbat, maar de Joden dachten het iets vreselijks was om vriendelijk en behulpzaam te zijn op sabbat voor Gods lijdende schepselen. Zie Lucas 6:7-11; Johannes 5:16; Marcus 2:24; Lucas 13:14-17; Matt. 12:11-12; Lucas 14:5-6; Johannes 9:16. Denkt u zich nooit in, omdat anderen God niet gehoorzamen volgens Zijn eisen, dat u dat ook niet behoeft te doen. Juist omdat de Joodse rabbi’s de sabbat niet op de juiste wijze wilden houden, veronderstelden velen dat zij het ook niet behoefden te doen. Maar de sabbat was niet gegeven vanwege de rabbi’s. Het werd gegeven bij de schepping aan de gehele wereld.

De schriftgeleerden en de Farizeën letten op Hem, of Hij op de sabbat genas, om een aanklacht tegen Hem te vinden … en zij raakten volkomen hun verstand kwijt en spraken er met elkander over, wat zij Jezus doen zouden”.

Lucas 6:7-11.

“Jezus zei tot hem: Sta op, neem uw matras op en wandel. En terstond werd de man gezond en nam zijn matras op en ging zijns weegs. De man ging heen en zei tot de Joden, dat het Jezus was, die hem gezond gemaakt had,. En daarom wilden de Joden Jezus vervolgen, omdat Hij deze dingen op sabbat deed”. Johannes 5:8-9, 15-16.

Fundamen VII

Door Zijn gehele aardse leven hield Jezus altijd de sabbat. En door zo te doen, gaf Hij ons een voorbeeld om dit te volgen. De Bijbel zegt dat wij Zijn voorbeeld moeten volgen:

“Toen zei ik: Zie ik kom; in de boekrol is over mij geschreven; ik heb lust om Uw wil te doen, mijn God, Uw wet is in mijn binnenste”. Psalm 40:8,9.

“Die geen zonden gedaan heeft en in wiens mond geen bedrog is gevonden”. 1 Petrus 2:22.

“Want wij hebben geen Hogepriester, Die niet kan meevoelen met onze zwakheden, maar een, Die in alle dingen op gelijke wijze als wij is verzocht geweest, doch zonder te zondigen. Laten wij daarom met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade, opdat wij barmhartigheid ontvangen en genade vinden om hulp te verkrijgen te gelegener tijd”. Hebreeën 4:15,16.

“Want ik ben van de hemel nedergedaald, niet om Mijn wil te doen, maar de wil van Hem, Die Mij gezonden heeft”. Johannes 6: 38.

“Want hiertoe zijt gij geroepen, daar ook Christus voor u geleden heeft en u een voorbeeld heeft nagelaten, opdat gij in Zijn voetstappen zoudt treden”. 1 Petrus 2:21.

“Wie zegt, dat hij in Hem blijft, behoort ook zelf zó te wandelen, als Hij gewandeld heeft”. 1 Johannes 2:6.

“Nu gij Christus Jezus, de Here, aanvaard hebt, wandelt in Hem”. Colossenzen 2:6.

“Laat die gezindheid bij u zijn, welke ook in Christus Jezus was”. Philippenzen 2:5.

“Ik zoek niet Mijn wil, doch de wil van Hem, Die Mij gezonden heeft”. Johannes 5:30. ( Zie ook Johannes 6:38).

Er waren degenen, die vreesden dat Jezus van plan was om de Wet van God te niet te doen. Maar Hij verklaarde duidelijk, dat de Wet van God nooit voorbij zal gaan. Zijn morele voorschriften zijn voor alle mensen en voor alle tijden. En zouden wij het op enig andere wijze willen?

Jezus zegt in Matthéüs 5:17-19: “Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen. Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet één jota of één tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied”.

Fundament VIII

Er is geen twijfel aan, dat de handelingen en houding van de discipelen van Jezus, ten tijde van Zijn dood op Golgotha, duidelijk openbaarden hetgeen Hij hen de voorgaande drie en een half jaar geleerd had.

De heiligheid van de zevende-dag sabbat was voor de discipelen van Christus van zo’n groot belang, dat zij zelfs niet het lichaam van Jezus op vrijdag op de juiste wijze gereed maakten voor de begrafenis, tenzij zij het vierde gebod zouden overtreden.

“En toen het reeds avond geworden was, kwam, omdat het Voorbereiding, dat is de voorsabbat, was, Jozef van Arimathéa, een aanzienlijk lid van de Raad, die ook zelf het Koninkrijk Gods verwachtte; en hij waagde het naar Pilatus te gaan en het lichaam van Jezus te vragen. En het bevreemde Pilatus, dat Hij reeds gestorven zou zijn, en hij ontbood de hoofdman en vroeg hem, of Hij reeds langs gestorven was. En toen hij het van de hoofdman vernomen had, schonk hij het lichaam aan Jozef. En deze kocht linnen en hij nam Hem af van het kruis, wikkelde Hem in linnen en legde Hem in het graf, dat in een rots uitgehouwen was, en hij wentelde een steen voor de ingang van het graf. Maria van Magdala en Maria, de moeder van Joses, zagen, waar Hij was nedergelegd. En zij zeiden tot elkander: Wie zal ons de steen afwentelen van de ingang van het graf? Marcus 15:42-47; 16:3.

” En na het te hebben afgenomen, wikkelde hij het in linnen en legde Hem in een rotsgraf, waarin nog nooit iemand gelegd was. En het was de dag van voorbereiding en de sabbat brak aan. En de vrouwen, die met Hem uit Galiléa gekomen waren, maakten zij specerijen en mirre gereed. En op de sabbat rustten zij naar het gebod, maar op de eerste dag der week, op zondag, gingen zij reeds vroeg in de morgenstond met de specerijen, die zij gereed gemaakt hadden, naar het graf”. Lucas 23:53 - 24:2.

Het is waar, dat sommigen van die tijd de bijbelse sabbat niet heilig beschouwden. Maar wij wensen niet tot die groep gerekend te worden! Zij waren de moordenaars van Jezus, zij gaven noch om Zijn leven van gehoorzaamheid aan de Tien Geboden, noch om Zijn onderricht om de Tien Geboden te gehoorzamen:

“De volgende dag, dat is na de Voorbereiding, kwamen de overpriesters en de Farizeeën gezamenlijk tot Pilatus, en zij zeiden: Heer, wij hebben ons herinnerd, dat die verleider bij zijn leven gezegd heeft: Na drie dagen word Ik opgewekt. Geef daarom bevel het graf te verzekeren tot de derde dag; anders konden Zijn discipelen Hem komen stelen, en tot het volk zeggen: Hij is opgewekt uit de doden, en de laatste dwaling zou erger zijn dan de eerste. Pilatus zei tot hen: Hier hebt gij een wacht, gaat heen en verzekert het naar uw beste weten. Zij gingen heen en verzekerden het graf met de wacht, na de steen verzegeld te hebben. Laat na de sabbat, tegen het aanbreken van de eerste dag der week, ging Maria van Magdala en de andere Maria het graf bezien. En zie, er kwam een grote aardbeving, want een engel des Heren daalde uit de hemel neder en kwam nader, en zette zich daarop”. Matthéüs 27:62 - 28:2.

Op vrijdag, terwijl al het volk hen gadesloeg, weigerde de Joodse leiders het gerechtsgebouw van Pilatus binnen te gaan, opdat zij niet verontreinigd zouden worden. Daarom moest hij naar buiten gaan om met hen te spreken.

Zie Johannes 18:28-29, 33, 38. Maar op de heilige sabbatdag deden zij in het geheim hun zaken - en wandelden direct het gerechtsgebouw van Pilatus binnen. Terwijl de kwade priesters en schriftgeleerden hun wekelijkse zaken op de uren van de sabbat deden, hadden diegenen die Jezus’ geloofsovertuiging gehoorzaamden, zich zorgvuldig weerhouden van hun werkzaamheden op deze heilige uren - zelfs ofschoon dit zou leiden tot de onmogelijke situatie, dat zij niet wisten hoe zij Zijn lichaam twee dagen later zouden moeten zalven daar het Romeinse zegel op het toenmalig gesloten graf was.

En wat deed Jezus gedurende deze heilige uren van die sabbat? Dat was ook een hele openbaring. God, had ervoor gezorgd, gedurende Zijn grote tijdsklok, dat Christus op de exacte tijd geboren zou worden en sterven zou. Zijn dood vond plaats in 31 na Chr. Volgens de profetie van Daniël 9:25-27. En het gebeurde in het voorjaar van dat jaar - ten tijde van het Pascha toen het lam Zijn dood voorafschaduwde dat op het punt stond geslacht te worden. En op welke dag van de week stierf Hij? In Gods grote plan, stierf Christus op een vrijdagnamiddag, zodat Hij de sabbatsrust in het graf kon houden. Vrij van de kwellingen van Zijn vijanden, gedurende al deze heilige uren.

En op de eerste dag van de week toen Hij uit het graf verrees, begon Hij weer te werken: Hij ging naar de hemel en bood Zijn grote offer aan Zijn Vader aan en Hij ontving de verzekering dat het was aanvaard ten gunste van Zijn getrouwen op aarde. Hieraan voorafgaand zei Hij tegen Maria dat Hij nog niet opgevaren was naar Zijn Vader ( Johannes 20:17). Toen Hij die avond naar de aarde teruggekeerd was, wandelde Hij met twee volgelingen naar Emmaüs ( Lucas 24:13-31), en sprak met vele anderen in de opperkamer ( Johannes 20:19; Lucas 24:36). Dat was voor Hem een drukke eerste dag van de week! Maar het is een gewone andere werkdag, zoals de Schrift het ons vertelt.

Tijdens de schepping gebruikte God de eerste dag van de week als een werkdag. Zie Genesis 1:3-5. Op de berg Sinaï, beval Hij, dat het niet meer dan een werkdag is. Zie Exodus 20:8-9. Onze God beziet het niet meer dan een werkdag. Ezechiël 46:1. Zouden wij het dan als iets meer moeten beschouwen?

Maar wat betreft de apostelen? Er is geen voorbeeld in de Bijbel van enig apostel, dat zij de zondag houden als heilige uren. Paulus noemde de eerste dag van de week tweemaal. Vreemd genoeg worden er slechts twee passages in zijn geschriften en reizen over de eerste dag genoemd. Laten wij deze twee passages eens nader bekijken. U kunt ze vinden in Handelingen 20:6-14 en 1 Corinthiërs 16:12:

De toespraak die Paulus hield op de eerste dag van de week te Troas, was feitelijk op zaterdagavond. Deze bijeenkomst werd tot middernacht gehouden. De bijbelse rustdag begint en eindigt na zonsondergang. Zodra de zon onder was gegaan op zaterdag, dan is het bijbels gezien de eerste dag van de week. Op die dag verkoos Paulus om naar Assos te lopen hetgeen een afstand van 45 km is. Terwijl zijn metgezellen per schip er naar toe reisden.

Dit was geen sabbatsrust! Het was zondag een andere werkdag voor Paulus, daarom ging hij ook per voet naar Assos

Dan wordt er gesproken over de eerste dag in 1 Cor. 16:1-2. Het is alleen maar een verklaring van Paulus, dat naar vermogen thuis iets wordt weggelegd en dat dit opgespaard zou worden, opdat na Paulus’ komst niet eerst ingezameld behoeft te worden. Dit zou dan een donatie van gelden zijn voor de armen in Jeruzalem. Paulus zou dit graag willen ontvangen, wanneer hij weer later in die plaats zou komen. Zij moesten het naar vermogen thuis wegleggen, zonder dat er een inzameling gehouden behoefde te worden.

Fundament IX

Overeenkomstig al de verslagen die we in het Nieuwe Testament hebben, hielden de apostelen van Jezus altijd de bijbelse sabbat; zij heiligden nooit de zondag.

“Doch zij kwamen te Antiochie in Psidië, en op de sabbatdag in de synagoge gegaan zijnde, namen zij plaats”. Handelingen 13:14.

“En toen zij vertrokken, verzochten zij hun tegen de eerst volgende sabbat weder deze woorden te spreken. Handelingen 13:42.

“En op de sabbatdag gingen wij de poort uit, de rivier langs, waar wij verwachtten, dat een gebedsplaats zou zijn; en nedergezeten, spraken wij tot de vrouwen, die samengekomen waren”. Handelingen 16:13.

“En hun weg nemende over Amphipolis en Apollónia, kwamen zij te Thessalonica, waar een synagoge der Joden was. En Paulus ging, zoals hij gewoon was, daar binnen en behandelde drie sabbatten achtereen met hen gedeelten uit de

Schriften. Handelingen 17:1-2.

Paulus onderhield zichzelf met tenten maken, en op sabbat ging hij het evangelie prediken.

“En omdat hij hetzelfde handwerk uitoefende. Bleef hij bij hen, en zij werkten samen, want zij waren tentenmakers van hun handwerk. En hij hield elke sabbat besprekingen in de synagoge en trachtte Joden en Grieken te overtuigen. En hij woonde daar een jaar en zes maanden en leerde onder hen het woord”. Handelingen 18:3,4,11.

Paulus’ manier van doen, was dezelfde als Christus’ gewoonte: zij hielden de bijbelse sabbat. Zie Handelingen 17:1 en Lucas 4:16. Paulus leerde nooit dat de morele wet ter zijde kon geschoven worden. Het zal altijd de levensregel van de mensheid zijn:

“Stellen wij dan door het geloof de wet buiten werking? Volstrekt niet; veeleer bevestigen wij de wet”. Romeinen 3:31.

“Wat zullen wij dan zeggen? Mogen wij bij de zonde blijven, opdat de genade toeneme? Volstrekt niet! Immer, hoe zullen wij, die der zonde gestorven zijn, daarin nog leven?” Romeinen 6:1-2.

“Wat zullen wij dan zeggen? Is de wet zonde? Volstrekt niet! Ja, ik zou de zonde niet hebben leren kennen, tenzij door de wet; immers, ook van de begeerlijkheid zou ik niet geweten hebben, indien de wet niet zeide: gij zult niet begeren”.

Romeinen 7:7.

Paulus zag duidelijk wat ons probleem is, dat het nodig is dat wij de wet gehoorzamen; er is niets verkeerds met de eisen van de wet zelf.

“Zo is dan de wet heilig, en ook het gebod is heilig en rechtvaardig en goed”. Romeinen 7:12.

“Besneden zijn betekent niets, en onbesneden zijn betekent niets, maar wèl het houden van Gods geboden”. 1 Corinthiërs 7:19.

De morele standaard dat de mensheid regeert, werd niet versoepeld of vernietigd door de dood van Christus. Het is door de verdienste van Christus’ offer dat wij in staat kunnen zijn om de gehele zedenwet te houden.

“Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen”. Matthéüs 5:17

Christus kwam niet om de wet te ontbinden maar om te vervullen. Het woord “vervullen” betekent in het Grieks “een goed voorbeeld dat volkomen is”. Het zelfde woord wordt ook gebuikt in de volgende teksten:

1 Johannes 1:4; Johannes 15:11; 16:24; 2 Johannes 12, en in Philippus 2:2 waar geschreven staat “maakt mijn blijdschap volkomen”. Jezus kwam om onze blijdschap te vermeerderen, niet om het te niet te doen. Zie ook Collossenzen 1:25 en 2 Corinthiërs 10:6.

“Wie dan één van de kleinste dezer geboden ontbindt en de mensen zo leert, zal zeer klein heten in het Koninkrijk der hemelen; doch wie ze doet en leert, die zal groot heten in het Koninkrijk der hemelen”. Matthéüs 5:19.

“Zij zal een zoon baren en gij zult Hem de naam Jezus geven. Want Hij is het, die Zijn volk zal redden van hun zonden”. Matthéüs 1:21.

Jezus redt ons van zonden, maar niet in onze zonden. En sinds zondigen het breken van de Tien Geboden is, is het duidelijk dat Hij ons redt door ons in staat te stellen en te versterken om Zijn Wet te houden.

“Ieder, die de zonde doet, doet ook de wetteloosheid” 1 Johannes 3:4.

De andere apostelen zagen dezelfde grote waarheid, dat die morele standaard de mensheid leidt, niet dat ze verzacht of vernietigd werden door de dood van Christus:

“En weest daders des woords en niet alleen hoorders: dan zoudt gij uzelf misleiden. Want wie hoorder is van het woord en niet dader, die gelijkt op een man, die het gelaat, waarmede hij geboren is, in een spiegel beschouwd, is heengegaan en heeft terstond vergeten, hoe hij er uitzag. Maar wie zich verdiept in de volmaakte wet, die der vrijheid, en daarbij blijft, niet als een vergeetachtige hoorder doch als een werkelijk dader, die zal zalig zijn in zijn doen”. “ Want wie de gehele wet houdt, maar op één punt struikelt, is schuldig geworden aan alle geboden. Want Hij, Die gezegd heeft; Gij zult niet echtbreken, heeft ook gezegd: Gij zult niet doodslaan. Indien gij nu geen echtbreuk pleegt, maar wel doodslag, zijt gij toch een overtreder van de wet geworden”. “Zo is het ook met het geloof: Indien het niet met werken gepaard gaat, is het, op zichzelf genomen, dood. Maar, zal iemand zeggen: Gij hebt geloof en ik heb werken. Toon mij dan uw geloof zonder de werken, en ik zal mijn geloof tonen uit mijn werken”. Jacobus 1:22-25; 2:10-12, 17-18.

“Hieraan onderkennen wij, dat wij de kinderen Gods liefhebben, wanneer wij God liefhebben en Zijn geboden doen. Want dit is de liefde Gods, dat wij Zijn geboden bewaren. En Zijn geboden zijn niet zwaar”. 1 Johannes 5:2-3.

Fundament X

God voorspelde dat de mens zou trachten tijd en wet te veranderen. We kunnen begrijpen waarom zo’n profetie aan ons gegeven is, want de bijbelse sabbat is zeer belangrijk. Het staat in het hart van de Tien Geboden.

Indien de mens dit later zou trachten te veranderen - kunnen wij zeker een waarschuwing in Schriften verwachten, dat zo’n poging gedaan zou worden.

“Hij (de kleine horen) zal woorden spreken tegen de Allerhoogste, en de heiligen des Allerhoogsten te gronden richten; hij zal er op uit zijn tijden en wet te veranderen, en zij zullen in zijn macht gegeven worden voor een tijd en tijden en een halve tijd”. Daniël 7:25.

Volgens de Schrift, zou de kleine horen ( het pauselijk Rome) de wereld gedurende 1260 jaar regeren, en gedurende die tijd zou hij een poging doen om Gods tijdswet - de zevende-dag sabbat - veranderen door de heiligheid hiervan over te brengen naar de zondag, de eerste dag van de week.

“Laat niemand u misleiden, op welke wijze ook, want eerst moet de afval komen en de mens der wetteloosheid zich openbaren, de zoon des verderfs de tegenstander, die zich verheft tegen al wat God of voorwerp van verering heeft, zodat hij zich in de tempel Gods zet, om aan zich te laten zien, dat hij een god is”. 2 Thessalonicenzen 2:3-4.

God zei: “Heiligt Mijn sabbatten, dan zullen deze een teken zijn tussen Mij en u, opdat gij weet, dat Ik de Here uw God, ben”. Maar het pausdom zei: “Nee, u zult de bijbelse sabbat met voeten treden, en in de plaats daarvan zult gij mijn nagemaakte dag eren, alleen daarop zult gij uw wekelijkse heilige dag hebben”.

“Weet gij niet, dat gij hem, in wiens dienst gij u stelt als slaven ter gehoorzaamheid, ook moet gehoorzamen als slaven?” Romeinen 6:16

“… Er staat immers geschreven: De Here, uw God, zult gij aanbidden en Hem alleen dienen”. Matthéüs 4:10.

“Tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen leren, die geboden van mensen zijn”. Matthéüs 15:9.

“Hoe lang zult gij op beide zijden mank gaan? Indien de Here God is, volgt Hem na; maar indien het de Baäl is, volgt hem na”. 1 Koningen 18:21.

Fundament XI

De zevende-dag sabbat, werd door God bij de schepping van de wereld ingesteld en is het zegel van Zijn regeringsgezag, want het identificeert Hem met Zijn fundamentele gedragslijn, voor de mensheid: De Tien Geboden.

Van al de geboden in de Decaloog, openbaart alleen het Vierde Gebod (1) de naam, (2) Zijn gezag, en

(3) Zijn gebied van de Auteur van deze Wet. Dit gebod alleen bevat het zegel:

“Want in zes dagen,” (1) heeft “de Here” - dat is Zijn naam, (2) “gemaakt” - Hij is Schepper, (3) “hemel en aarde” - dat is Zijn gebied waarover Hij regeert. Alléén dit gebod bevat het zegel van God. Bekijk eens het zegel van een notaris, of een ander wettig zegel. Elke zegel zal de drie bovenstaande kentekenen bevatten.

“Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt; zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; maar de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God; dan zult gij geen werk doen, gij noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch de vreemdeling die in uw steden woont. Want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag; daarom zegende de Here de sabbatdag en heiligde die”. Exodus 20:8-11.

Het sabbatsgebod bevat het zegel van God, en de sabbat zelf, hetgeen gegeven is in dit gebod. De sabbat en het zegel zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Want de sabbat is de basis van alle ware aanbidding van onze Schepper. Deze aanbidding is de basis van onze erkenning van Zijn gezag als onze Schepper en onze God. De sabbat behoort altijd gehouden te worden als een teken dat wij behoren aan Hem. Het houden van de sabbat brengt ons binnen de cirkel van dit zegel.

Het zegel wordt gestempeld opdat iedereen het gezag moge weten waar het vandaan komt - en dat allen kunnen weten dat het niet veranderd mag worden. Het plaatsen van het zegel identificeert de eigenaar van het zegel. De zevende-dag sabbat komt van God. Laat niemand het wagen er aan te komen, want het zegel van God staat erop.

“Vaardig dan nu, o koning, dat verbod uit en schrijft een bevelschrift, dat onveranderlijk is…”. Daniël 6:9.

“Bind de getuigenis toe, verzegel de wet onder mijn leerlingen”. Jesaja 8:16.

“Tussen Mij en de Israëlieten is deze een teken voor altoos, want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, en op de zevende dag heeft Hij gerust en adem geschept”. Exodus 31:17.

“Heiligt Mijn sabbatten, dan zullen deze een teken zijn tussen Mij en u, opdat gij weet, dat Ik de Here, uw God, ben”. Ezechiël 20:20.

De sabbat is een duidelijk teken van Gods scheppende macht; niet alleen voor deze aarde, maar ook in ons leven. Het vereist dezelfde scheppende macht om ons leven te reinigen en ons te verlossen, toen Hij de mensheid schiep in het paradijs.

“Schep mij een rein hart, O God, en vernieuw in mijn binnenste een vaste geest”. Psalm 51: 12.

“Want Zijn maaksel zijn wij, in Christus Jezus geschapen om goede werken te doen”. Epheziërs 2:10

Bovendien, wordt er een speciaal verzegelingswerk gedaan in deze laatste dagen van de geschiedenis, vlak voor de terugkeer van Jezus op de wolken des hemels”.

“En ik zag een andere engel opkomen van de opgang der zon, hebbende het zegel van de levende God; en hij riep met luider stem tot de vier engelen, aan wie gegeven was aan de aarde en de zee schade toe te brengen en hij zei: Brengt geen schade toe aan de aarde noch aan de zee, noch aan de bomen, voordat wij de knechten van onze God aan hun voorhoofd verzegeld hebben”. Openbaring 7: 2-3 ( Zie ook Ezechiël 9:1-6).

“En ik zag en zie, Het Lam stond op de berg Sion en met Hem de honderd vier en veertigduizend, op wier voorhoofden Zijn naam en de naam Zijns Vaders geschreven stonden”. Openbaring 14:1.

De naam van de Vader is een uitdrukking van Zijn karakter. Toen Mozes vroeg om de heerlijkheid van God te zien, zei Hij: Ik zal Mijn luister aan u doen voorbijgaan en de naam des Heren voor u uitroepen. De Here ging aan hem voorbij en riep: Here, Here, God, barmhartig en genadig, lankmoedig, groot van goedertierenheid en trouw”. Zie Exodus 33:18-19; 34:6. Wanneer wij naar Gods heilige wet kijken, zien we een ander gezichtspunt van Zijn karakter. Het is een kopie van dat karakter, het zijn Gods kenmerken die opgetekend zijn.

Toen God Zijn naam op uw voorhoofd en op uw rechterhand schreef, schreef Hij Zijn wet in uw hart. Dit is het werk van het nieuwe verbond ( Hebreeën 8:10; 10:16; Jer. 31:33), en dat werk bereikt zijn climax wanneer God de Zijne verzegeld, vlak voordat Hij terugkeert op de wolken des hemels.

Hoe zien deze verzegelden eruit? Zij gehoorzamen Gods Tien Geboden volledig:

“En in hun mond is geen leugen gevonden; zij zijn onberispelijk”. Openbaring 14:5.

Maar in de laatste crisis voordat Jezus terugkeert, zullen er ook mensen zijn die het beest zullen gehoorzamen, in plaats van God.

“En een andere engel, een derde, volgde hen, zeggende met luider stem: Indien iemand het beest en zijn beeld aanbidt en het merkteken op zijn voorhoofd of op zijn hand ontvangt, die zal ook drinken van de wijn van Gods gramschap, die ongemengd is toebereid in de beker van Zijn toorn”. Openbaring 14:9-10.

“En het ( het beest) maakt, dat allen, de kleinen en de groten, de rijken en de armen, de vrijen en de slaven, een merkteken gegeven wordt op hun rechterhand of op hun voorhoofd”. Openbaring 13:16.

In tegenstelling tot diegenen die het beest en zijn merkteken ontvangen, zijn er mensen in de laatste dagen, die God zullen dienen en Zijn zegel zullen ontvangen. Hoe kunnen zij herkend worden? Onze Schepper heeft dit in de Bijbel heel duidelijk gezegd. Hier is een beschrijving van het overblijfsel, die al Gods geboden houden aan het einde van de tijd:

“En de draak ( satan) werd toornig op de vrouw (de reine kerk) en ging heen om oorlog te voeren tegen de overigen van haar nageslacht, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben”. Openbaring 12:17.

De derde engel van Openbaring 14, die de mensheid waarschuwt om het merkteken van het beest niet te ontvangen, zegt hen tegelijkertijd hoe zij het kunnen vermijden, nl., door Gods geboden te houden en door het geloof van Jezus Christus:

“En een andere engel, een derde, volgde hen, zeggende met luider stem: Indien iemand het beest en zijn beeld aanbidt en het merkteken op zijn voorhoofd of op zijn hand ontvangt, die zal ook drinken van de wijn van Gods gramschap, die ongemengd is toebereid in de beker van Zijn toorn … Hier blijkt de volharding der heiligen, die de geboden Gods en het geloof van Jezus bewaren”. Openbaring 14:9-10, 12.

Hier is het uiteindelijke overblijfsel van Gods volk op aarde voor het einde van de tijd. Zo kan men hen identificeren: Zij houden de geboden Gods door geloof in de in staat stellende genade van Jezus Christus!

De uiteindelijke crisis zal komen door een decreet van het beest, dat alle mensen ongehoorzaam moeten zijn aan één gebod van de wet van God. De natiën en kerken van de wereld zullen niet eisen, dat men steelt of liegt, of overspel pleegt, maar wel dat men de zondag, de eerste dag van de week eert, in plaats van Gods rustdag, de zevende dag van de week. De groeiende beweging met het oog op de nationale zondagswet groeit ieder jaar sterker. Het is duidelijk te zien, dat dit punt, en dit punt alleen, het middelpunt van de crisis van Openbaring 13 en 14 zal zijn. De laatste crisis zal de sleutel zijn tot deze test van gehoorzaamheid aan Gods wet.

De eerste engel van Openbaring 14 roept vandaag alle mensen van de wereld op om eerbied te hebben voor God, door terug te keren tot de aanbidding van de Schepper van alle dingen.

“En ik zag een andere engel vliegen in het midden des hemels en hij had het eeuwig evangelie, om dat te verkondigen aan hen die op de aarde gezeten zijn en aan alle volk en stam en taal en natie; en hij zei met luider stem: Vreest God en geeft Hem eer, want de ure van zijn oordeel is gekomen, en aanbidt Hem, die de hemel en de aarde en de zee en de waterbronnen gemaakt heeft”. Openbaring 14:6-7.

Naar gelang de crisis nadert, behoren wij er ons op voor te bereiden.

“Het was de Katholieke Kerk, die op gezag van Jezus Christus deze rust op zondag overgebracht heeft, ter gedachtenis aan de opstanding van onze Heer. Dus is zondagsviering door de Protestanten een hulde, die zij ondanks zichzelf, bewijzen aan het gezag van de (Katholieke) kerk”. Plain Talk About the Protestantism of Today, door Mgr. Segur, bldz.213.

Reeds in de USA zien we sluitingswetten voor de zondagsrust komen op lokaal niveau. Mensen worden verboden om zaken te doen op de eerste werkdag van de week, opdat zij niet beboet of in de gevangenis gezet worden. Deze situatie zal toenemen in de wereld, in de dagen die voor ons liggen.

“En hem werd gegeven om aan het beest een geest te schenken, zodat het beeld van het beest ook zou spreken, en maken dat allen, die het beeld van het beest niet aanbaden, gedood werden. En het maakt, dat aan allen, de kleinen en de groten, de rijken en de armen, de vrijen en de slaven een merkteken gegeven wordt op hun rechterhand of op hun voorhoofd, en dat niemand kan kopen of verkopen, dan wie het merkteken, de naam van het beest, of het getal van zijn naam heeft”. Openbaring 13:15-17.

Maar er zal overwinning zijn voor diegenen de trouw aan de Gods des hemels blijft. Er is een overwinnende macht voor diegenen “die Gods geboden en het geloof van Jezus bewaren”. Openbaring 14:12.

“En ik zag iets als een zee van glas met vuur vermengd, en de overwinnaars van het beest en van zijn beeld en van het getal van zijn naam, staande aan de glazen zee, met de citers Gods”. Openbaring 15:2.

Fundament XII

1. Ofschoon er heden meer dan tweeduizend denominaties zijn, kan het overblijfsel van God, die in de eindtijd leven, herkenbaar zijn. God heeft hun identiteit voor ons vastgesteld. De antichrist ( vooral het pauselijk Rome) heeft het volk van God gedurende lange eeuwen trachten te vernietigen. Ons wordt in de Bijbel vertelt hoe wij hen in de laatste dagen kunnen herkennen, vlak voor de komst van Christus op de wolken:

“En de draak werd toornig op de vrouw (reine kerk) en ging heen om oorlog te voeren tegen de overigen van haar nageslacht, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben.” Openbaring 12:7.

De derde engel, nadat hij alle mensen tegen het ontvangen van het merkteken van het beest waarschuwt, vertelt ons duidelijk wie die kleine groep is, die zich afzijdig houdt van deze nagenoeg universele afval:

“Hier blijkt de volharding der heiligen, die de geboden Gods en het geloof van Jezus bewaren”. Openbaring 14:12.

Ja, het zal een nagenoeg universele afval zijn. Rondom ons kan de reizende vloedgolf van rebellie tegen de Tien Geboden gezien worden. De wetenschap leert dat de mens slechts een dier is, afkomstig van een amoebe en tot een hogere orde gegroeid is. De kerken leren dat God de Tien Geboden weggedaan heeft op Golgotha, en dat Jezus stierf om zondaars naar de hemel te nemen precies zoals zij zijn. De leiders van regeringen versoepelen morele beperkingen, en laten gokken, abortus, pornografie, homosexualiteit en andere verdorvenheden toe.

Wegens ongehoorzaamheid aan de hemelse wetten, wordt deze wereld een vloek, maar spoedig zal God tussenbeide komen. De profetie vertelt ons, dat voor het einde een klein gezelschap zal zijn, die trouw zullen blijven aan Gods geboden door het geloof van Jezus Christus.

2. Plotseling zal aan deze tegenwoordige boze wereld een einde komen door de terugkeer van Jezus Christus en de hemel zal voor de gelovigen beginnen.

In die hemel zal voor eeuwig de zevende-dag sabbat gehouden worden. Gedurende lange eeuwen leed Gods volk en zij stierven liever dan het te loochenen; temidden van de hemelse vrede zullen zij God aanbidden op die heilige dag door alle tijden heen. U en ik wensen om daarbij te behoren.

Openbaring 21 en 22 vertelt ons over dit nieuwe leven met Jezus, wanneer zonde ten einde is gekomen en de zondaren niet langer meer leven.

“En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan, en de zee was niet meer … En hij toonde mij een rivier van water des levens, helder als kristal, ontspringende uit de troon van God en van het Lam”. Openbaring 21:1; 22:1.

De Schrift vertelt ons, wie deze prachtige wereld zal binnengaan:

“Zalig zijn zij die Zijn geboden doen, opdat zij recht hebben op het geboomte des levens en door de poorten ingaan in de stad”. Openbaring 22:14 ST.V.

In de Bijbel staat de belofte vermeld, dat zij de heilige sabbatdag zullen houden door alle eeuwigheden heen:

"Want zie, Ik schep een nieuwe hemel en een nieuwe aarde; aan wat vroeger was, zal niet gedacht worden, het zal niemand in zijn zin komen. .. Zij zullen huizen bouwen en die bewonen, wijngaarden planten en de vrucht daarvan eten; zij zullen niet bouwen, opdat een ander er wone; zij zullen niet planten, opdat een ander het ete, want als de levensduur der bomen zal de leeftijd van mijn volk zijn en van het werk hunner handen zullen mijn uitverkorenen genieten. .. De wolf en het lam zullen tezamen weiden en de leeuw zal stro eten als het rund, en de slang zal stof tot spijze hebben; zij zullen geen kwaad doen noch verderf stichten op gans mijn heilige berg, zegt de Here. .. Want zoals de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, die Ik maken zal, voor Mijn aangezicht zullen blijven bestaan, luidt het woord des Heren, zo zal uw nageslacht en uw naam blijven bestaan. En het zal geschieden van nieuwe maan tot nieuwe maan en van sabbat tot sabbat, dat al wat leeft zal komen om zich voor Mijn aangezicht neer te buigen, zegt de Here". Jesaja 65:17, 21-22,25; 66:22-23.

U heeft nu Gods plan gezien voor Zijn volk. Het is een schitterend plan! Het kan voor u nu beginnen. En het zal tot in der eeuwigheid duren. Waarom zoudt u vandaag niet beginnen? Vraag God om vergiffenis voor de dingen die u verkeerd gedaan hebt en zeg Hem dat u door Zijn genade, uw Schepper op Zijn dag wilt aanbidden.

Volgende sabbat kunt u die heilige wandel met God op Zijn dag beginnen, de heilige dag van Jesaja 58. Lees dat hoofdstuk eens goed en u zult de zegeningen zien, die Hij zal toevoegen als u uw zelf aan Hem overgeeft. Maar denk niet, dat er geen problemen of moeilijkheden zullen zijn. Satan zal ervoor zorgen, dat ze komen. Hij haat de sabbat en allen die God trouw zijn. Maar als u besluit God en Zijn Woord trouw te blijven, zal Hij u sterkte schenken om alle moeilijkheden te doorstaan wat voor u ligt.

Zeer spoedig, indien u trouw blijft, zult u zich met de verlosten van alle eeuwen verheugen aan de glazen zee en u zult uit de hand van Jezus de overwinningskroon ontvangen. Aan u zal een nieuwe naam gegeven worden, die uw nieuwe karakter uitdrukt. En u zult wandelen met Jezus in alle eeuwigheden.

"En een van de oudsten antwoordde en zei tot mij: Wie zijn dezen, die bekleed zijn met de witte gewaden, en vanwaar zijn zij gekomen? En ik sprak tot hem: Mijn heer, gij weet het. En hij zei tot mij: Dezen zijn het, die komen uit de grote verdrukking; en zij hebben hun gewaden gewassen en die wit gemaakt in het bloed van het Lam. Daarom zijn zij voor de troon van God en zij vereren Hem dag en nacht in Zijn tempel; en Hij, Die op de troon gezeten is, zal Zijn tent over hen uitspreiden. Zij zullen niet meer hongeren en niet meer dorsten, ook zal de zon niet op hen vallen, noch enige hitte, want het Lam, dat in het midden van de troon is, zal hen weiden en hen voeren naar waterbronnen des levens; en God zal alle tranen van hun ogen afwissen". Openbaring 7:13-17.

Moge God u omtrent Zijn heilige sabbatdag rijkelijk zegenen is mijn wens.