De Sabbat meer ten volle prediken

 

De grote protestantse Hervorming was het begin van de terugweg naar het bijbels christendom. Maarten Luther en zijn mede-hervormers waren bijna allen rooms-katholieke priesters in hun jonge jaren. Gezien het feit dat zij uit de Rooms-Katholieke Kerk kwamen en haar leerstellingen vroeger geloofd en voorgestaan hadden, was het nauwelijks te verwachten dat zij alle dwalingen van de kerk zouden ontdekken. Hun werk was het verbreken van de boeien van Rome en de Bijbel aan de wereld te geven. Er waren veel belangrijke waarheden die zij niet ontdekten, en vele dwalingen waaraan zij vasthielden. De meesten van hen bleven bijvoorbeeld de zondag vieren als dag van aanbidding. Zij beschouwden die dag niet als een dag die door God was gegeven, maar ze geloofden dat deze moest worden gevierd als een algemeen aanvaarde dag van aanbidding.

 

Er is zoveel voortgang gemaakt in het ontdekken van bijbelse waarheden en toch volgen terzelfder tijd, hoe ongelooflijk dat ook mag schijnen, velen de weg terug naar de dwalingen van Rome. Maar de Bijbel zegt dat bij het naderen van de eindtijd een overblijfsel zal verschijnen dat de geboden Gods zal bewaren en het geloof van Jezus zal hebben. (zie Openb.12:17; 14:12). De Bijbel noemt Gods laatste boodschap, door zijn getrouwen aan de wereld gebracht, `de drie engelen’ van Openbaring 14:6-12.

 

De eerste engel brengt met luide stem het eeuwig evangelie - het goede nieuws van gerechtigheid door geloof alleen in de verdiensten van Jezus Christus - aan de gehele wereld. Het is een boodschap die de aanbidding van de Schepper-God herstelt. Natuurlijk verlangt God een liefdevolle reactie van gehoorzaamheid - en het vieren van de sabbat is daarvan een deel.

 

De tweede engel waarschuwt dat Babylon is gevallen. Omdat de boodschap in de eindtijd wordt gegeven, wordt met Babylon de antichristelijke macht - het valse godsdienstig stelsel bedoeld.

 

De derde engel waarschuwt tegen het merkteken van het beest, doet een waarschuwing horen om de zeven laatste plagen te vermijden en noemt het lot der goddelozen. Hij beschrijft Gods waarachtige heiligen als volhardende gebodenhouders, die vol zijn van het geloof van Jezus.

 

Dan openbaart Openbaring 18 dat de boodschappen van de tweede en de derde engel nogmaals zullen worden gegeven - vlak voor Jezus’ wederkomst. Van die boodschap wordt gezegd dat ze met grote kracht wordt gebracht en de aarde met haar heerlijkheid verlicht. Ik geloof dat de verkondiging van deze boodschap uit Openbaring 18 nu al begonnen is. Maar de volledige verkondiging zal onze verbeelding nog te boven gaan. De boodschap van Openbaring 18 is zo belangrijk dat deze wordt voorgesteld als met groot gezag gegeven door een engel uit de hemel.

 

“Hierna zag ik een andere engel, die grote macht had, nederdalen uit de hemel, en de aarde werd door zijn lichtglans verlicht. En hij riep met sterke stem, zeggende: Gevallen, gevallen is de grote stad Babylon en zij is geworden een woonplaats van duivelen, een schuilplaats van alle onreine geesten en een schuilplaats van alle onrein en verfoeid gevogelte, omdat van de wijn van de hartstocht harer hoererij al de volken gedronken hebben en de koningen der aarde met haar gehoereerd hebben en de kooplieden der aarde rijk geworden zijn uit de macht harer weelderigheid. En ik hoorde een andere stem uit de hemel zeggen: Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden en niet ontvangt van haar plagen.” (Openb.18:1-4).

 

Adventisten geloven dat deze `grote uitstorting van Gods Geest’ zal komen in de vorm van de late regen, die Gods volk in staat zal stellen om de boodschap van Openbaring 18 met luider stem te prediken. Ik heb me afgevraagd of dit hoofdstuk behoorde na de discussie over de vervolging, omdat het er op lijkt dat vervolging de kerk daar brengt, waar ze gereed is de boodschap van Openbaring 18 te brengen. De reden is heel fundamenteel. Als er vervolging komt, zullen zij die niet vast geworteld zijn in Gods Woord, of zich niet volledig aan Hem hebben overgegeven, terstond heengaan. Zij die overblijven, zijn bereid om zo nodig voor God te lijden in het brengen van de boodschap. Dan zal God zijn Geest uitstorten op een wijze die nooit eerder is ervaren - groter nog dan met Pinksteren! Maar omdat ons NU werk wacht, reeds voor de late regen, is dit hoofdstuk en de boodschap ervan belangrijk eer de vervolging komt.

 

De macht van Pinksteren

 

De discipelen bereidden zich voor op Gods beloofde zegen. “Voor de dag van het Pinksterfeest kwamen zij bijeen en ruimden alle verschillen uit de weg. Zij waren eensgezind. Zij geloofden de belofte van Christus dat de zegen gegeven zou worden en baden in geloof. Zij vroegen niet alleen een zegen voor zichzelf. Zij voelden de last voor de redding van anderen. Het evangelie moest tot aan de einden der aarde worden gebracht en zij maakten aanspraak op de gave van de kracht die Christus had beloofd. Toen werd de Heilige Geest uitgestort en duizenden kwamen op één dag tot bekering...

 

Dat kan ook nu nog gebeuren. Laat Gods Woord gepredikt worden in plaats van menselijke beschouwingen. Laten christenen hun verschil van mening terzijde schuiven en zich aan God geven voor de redding van hen die verloren gaan. Laten ze in geloof vragen om de zegen, dan zal deze komen.” (De Wens der Eeuwen, p. 689)

 

Bij het bestuderen van het onderwerp over de uitstorting van de Geest is duidelijk dat er twee resultaten of zelfs doelstellingen voor zijn:

1. Het vervolmaken van het karakter van de individuele ontvanger.

2. De ontvanger toe te rusten om meer efficiënt te werken voor Christus.

 

Ons wordt in feite gezegd:

“Allen die zich geheel aan God wijden zullen gedurig nieuwe lichamelijke en geestelijke kracht ontvangen. De onuitputtelijke voorraden van de hemel staan tot hun beschikking. Christus geeft hen de adem van zijn Geest, het leven van Zijn eigen leven. De Heilige Geest geeft de grootst mogelijke kracht om in verstand en hart te werken. Gods genade vergroot en vermenigvuldigt hun bekwaamheden en elke volkomenheid van de goddelijke natuur staat hen bij in het werk van het redden van zielen. Door samenwerking met Christus worden zij volmaakt in Hem en in hun menselijke zwakheid worden zij in staat gesteld de daden van de Almachtige te doen.” (Id.)

 

Na Pinksteren

 

Mijn inspiratie voor dit hoofdstuk is het begrip dat op een bepaald tijdstip het werk over heel de wereld explosief zal groeien. Dan zullen wij in staat zijn de boodschap op duidelijk verstaanbare wijze te brengen. Velen die het al eerder hebben gehoord alsmede velen die het nooit eerder hebben gehoord, zullen overtuigd worden.

Maar wanneer zal dit alles gebeuren? Ons is gezegd: “Ik zag dat God kinderen heeft, die de sabbat niet inzien en hem niet houden. Zij hebben het licht dat erop schijnt niet verworpen. En bij het begin van de tijd der benauwdheid werden wij vervuld met de Heilige Geest terwijl wij uitgingen en de sabbat meer ten volle verkondigden.” (zie Eerste Geschriften, p.93)

 

Ellen White voegt eraan toe: “Het werk van deze engel (uit Openb.18) komt op de juiste tijd om zich te voegen bij het laatste grote werk van de boodschap van de derde engel, terwijl die aanzwelt tot een luide roep. Op die wijze wordt het volk van God bereid om staande te blijven in de ure der verzoeking, die spoedig over hen zal komen. Ik zag dat een groot licht op hen rustte, en zij sloten zich aaneen om onbevreesd de boodschap van de derde engel te verkondigen.” (Id. p.332)

 

Zoals ik al eerder heb gezegd, wil Gods volk weten of zijn komst nabij is. De enigen die daardoor overvallen worden zijn zij, die niet willen luisteren naar de boodschap of daar niet in geloven. De profeet Amos zegt ons dat Hij niets zal doen zonder het bekend te maken aan zijn profeten. (Amos 3:7). God zou engelen kunnen gebruiken om zijn werk te voleindigen, maar Hij heeft verkozen mensen te gebruiken met boodschappen van engelen. De beschrijving van hun werk is heel inspirerend. “De gezichten van Gods boodschappers zullen stralen van heilige toewijding. Ze zullen van de ene plaats naar de andere gaan om de boodschap van de hemel te verkondigen. De waarheid zal door duizenden stemmen aan de gehele aarde worden gebracht. Er zullen wonderen gebeuren, zieken zullen worden genezen en de gelovigen zullen tekenen en wonderen meemaken. Satan zal ook actief zijn met zijn bedrieglijke wonderen, en hij zal zelfs vuur uit de hemel doen neerdalen op de aarde ten aanschouwen van de mensen. (Openb.13:13). De bewoners der aarde zullen dan verplicht zijn partij te kiezen.

 

De boodschap zal niet zozeer door argumenten als wel door de grote overtuigingskracht van Gods Geest worden gesteund. De argumenten zijn al aangevoerd. Het zaad is reeds uitgestrooid. De publicaties die door geschriften-evangelisten zijn verspreid hebben hun uitwerking niet gemist. Velen waren wel onder de indruk van de boodschap gekomen, maar hadden de waarheid niet ten volle begrepen of gehoorzaamd. Nu dringen de stralen van het licht overal door en wordt de waarheid volledig begrepen. Gods oprechte kinderen verbreken de banden die hen hebben vastgeketend. Familiebanden en kerkelijke betrekkingen kunnen hen niet langer tegenhouden. De waarheid is belangrijker dan alle andere bijkomstigheden. Ondanks het feit dat vele krachten zich gezamenlijk tegen de waarheid keren, zullen velen Christus volgen.” (De grote Strijd, p.565,566)

 

Er zijn verschillende redenen waarom deze boodschap met zoveel kracht en overtuiging voorwaarts gaat en de geschetste resultaten heeft. Ten eerste is de tijd kort en God wil dat iedereen gereed is voor de wederkomst. Ten tweede verlangt Gods volk vurig het werk te voleindigen en hun Heiland te ontmoeten. En ten derde, als zij die onze boodschap horen nu zien dat hetgeen wij zovele jaren hebben voorzegd, werkelijk plaats vindt, zal dat grote geloofwaardigheid schenken aan onze woorden. Als in het openbaar wordt gesproken over de zondagswetten, zal het een polariserende uitwerking hebben.

 

“Tot nu toe zijn zij die de boodschap van de derde engel verkondigen vaak als onheilsprofeten beschouwd. Hun waarschuwing dat de onverdraagzaamheid op godsdienstig gebied de overhand zal krijgen in de Verenigde Staten en dat kerk en staat zullen samengaan om de mensen die Gods geboden bewaren, te vervolgen, zijn als absurd en onzinnig beschouwd. Er is met grote stelligheid beweerd dat dit land nooit anders kan worden dan het altijd geweest is: de verdediger van de godsdienstvrijheid. Maar wanneer het probleem van de verplichte zondagsviering de gemoederen overal zal bezighouden zal men de gebeurtenis waar men zolang aan getwijfeld heeft, en waar men zo ongelovig tegenover stond, steeds naderbij zien komen en dan zal de boodschap van de derde engel gevolgen hebben die vroeger niet mogelijk waren.” (Id. p.560)

 

Wij weten allen dat er vele mensen zijn, waarvan velen in de omgeving van onze kerken wonen, die niets van ons of onze boodschap weten. Er zijn duizenden die oprecht geloven dat de zondag de sabbat van het vierde gebod is. Anderen geloofden niet echt in de sabbat omdat zij dat onbelangrijk vonden. Wat hen betreft, moet de zondag de juiste dag van aanbidding zijn, omdat de meeste christenen die dag al honderden jaren hebben gevierd. Al deze groepen zullen een heldere uiteenzetting van de sabbat, als teken van Gods volk, horen.

 

De boodschap van de luide roep

 

Bedenk dat de boodschap van de luide roep twee duidelijk onderscheiden delen heeft: “Babylon is gevallen” en “Gaat uit van haar, mijn volk”. God heeft nog altijd mensen in de kerken van Babylon, en eer de genadetijd eindigt, moeten zij daaruit geroepen worden opdat zij niet door Gods toorn worden getroffen als de plagen worden uitgestort.

 

“Toen Jezus zijn openbaar werk aanving, reinigde Hij de tempel, die op heiligschennende wijze onteerd werd. Tot de laatste daden van zijn werk behoorde de tweede reiniging van de tempel. Op gelijke wijze zullen tijdens het laatste werk om de wereld te waarschuwen twee duidelijk onderscheiden oproepen tot de kerken worden gedaan. De boodschap van de tweede engel luidt: `Gevallen, gevallen is het grote Babylon, dat van de wijn van de hartstocht zijner hoererij al de volkeren heeft doen drinken’. (Openb. 14:8, verg. 18:2,3). En in de luide roep van de boodschap van de derde engel wordt een stem uit de hemel gehoord, die zegt: “Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden en niet ontvangt van haar plagen...” (Openb. 18:4,5; Selected Messages, vol 2, p.118)

 

Praten over de dwalingen van een ander godsdienstig stelsel is in onze hedendaagse maatschappij, politiek gezien, niet correct. Echter, terwille van Gods volk dat zich bevindt in de dwalende kerken, moet de boodschap op positieve en liefdevolle wijze worden gebracht. Het kan zijn dat volgens sommigen deze boodschap teveel verdeeldheid brengt, of dat anderen denken dat zij bevooroordeeld zijn en weigeren de boodschap te brengen. De boodschap zal echter worden gebracht en de resultaten zullen ontzagwekkend zijn. “De boodschap van de derde engel zal worden verkondigd. Wanneer de tijd is aangebroken dat deze boodschap met zeer grote kracht aan de wereld moet worden gebracht, zal God nederige boodschappers gebruiken en zal Hij de mensen die zich aan zijn dienst hebben gewijd, leiden. Ze zullen eerder door de zalving van zijn Geest dan door hun opleiding daartoe in staat worden gesteld. Mannen van geloof en gebed zullen worden gedrongen om met een heilige ijver uit te gaan en de woorden verkondigen die God hun heeft toevertrouwd. De zonden van Babylon zullen aan het licht worden gebracht.

-  De vreselijke gevolgen van het verplicht stellen van kerkelijke inzettingen door de burgerlijke overheid;

-  De rampzalige invloed van het spiritisme;

-  En de heimelijke maar snelle vooruitgang van de pauselijke macht zullen stuk voor stuk duidelijk worden.

 

De mensen zullen door deze ernstige waarschuwingen worden aangegrepen. Duizenden en nogmaals duizenden die zulke woorden nog nooit hebben gehoord, zullen ernaar luisteren. Vol verbazing zullen zij horen dat Babylon de kerk is die is gevallen door haar dwalingen en zonden, door haar verwerping van de waarheid die haar van de hemel was gezonden.” (De grote Strijd, p. 560)

 

Wat voor mensen zullen deze boodschap brengen? Zoals steeds in tijden van hervorming en geestelijk gevaar gebruikt God nederige mannen en vrouwen vol geloof en gebed. Hij heeft geen mensen nodig die goed kunnen debatteren. “De wereld kan alleen maar gewaarschuwd worden door het zien van mensen die de waarheid geloven, die door de waarheid zijn geheiligd, en die leven naar verheven en heilige beginselen. Op deze wijze tonen zij op verheven wijze de grenslijn tussen hen die Gods geboden bewaren en hen, die ze met hun voeten vertreden. Het geheiligd zijn door de Geest geeft het verschil te kennen tussen hen die Gods zegel dragen en hen die een valse rustdag houden. Als de toets komt, zal duidelijk blijken wat het merkteken van het beest is. Het is de viering van de zondag.” (Ellen White, Bible Traning School, 1 dec. 1903)

 

Het is belangwekkend dat aan het einde een deel van het getuigenis het karakter van Gods kinderen zal zijn. Zij handelen op grond van verheven en heilige beginselen. Zij wensen niet hen te doden, die anders geloven dan zij dat doen. Zij bezitten die eigenschap waarover Jezus sprak toen Hij nog op aarde was. “Hebt elkander lief, zoals Ik u heb liefgehad.” (Joh.15:12). Zij stellen er oprecht belang in om anderen te redden. De mensen zullen in staat zijn de vrede van God, het ware licht van de hemel op hun gelaat te zien stralen.

 

Deuren zullen worden geopend om de waarheid over de sabbat op vooraanstaande plaatsen te brengen. In de 90er jaren van de vorige eeuw, toen in verschillende staten zondagswetten werden bekrachtigd, zei Ellen White: “De Heer gaat ver voor ons uit. Hij heeft toegelaten dat deze kwestie van de zondag naar voren kwam, opdat de sabbat van het vierde gebod voorgesteld kan worden in het parlement. De aandacht van de leidende mannen van het volk wordt gevestigd op het getuigenis van Gods woord ten gunste van de ware sabbat. Als dat getuigenis hen niet tot bekering brengt, is het een getuigenis dat hen zal veroordelen. De kwestie van de sabbat is de grote toets voor deze tijd.” (Review and Herald, 7 febr. 1893)

 

De sabbat zal hersteld worden

 

Heel wat bijbelgedeelten bevatten de belofte dat een overblijfsel naar de Heer zal terugkeren. Eén van de dingen die het overblijfsel zal doen, is het herstellen van de sabbat. “En de uwen zullen de overoude puinhopen herbouwen, de grondvesten van vorige geslachten zult gij herstellen, en men zal u noemen: Hersteller van bressen, herbouwer van straten. Indien gij niet over de sabbat heenloopt door uw zaken te doen op mijn heilige dag, maar de sabbat een verlustiging noemt, de heilige dag des Heren van gewicht, en die eert door noch uw gewone bezigheden te doen, noch uw zaken te behartigen of ijdele taal uit te slaan, dan zult gij u verlustigen in de Here en Ik zal u doen rijden over de hoogten der aarde en u doen genieten het erfdeel van uw vader Jakob, want de mond des Heren heeft het gesproken.” (Jes. 58:12-14)

 

Een andere vertaling zegt: “Gij zult deel hebben aan Jakobs erfenis.” Wat is de erfenis van Jakob? Hebreeën 11 geeft het antwoord. “Door het geloof heeft hij vertoefd in het land der belofte, als in een vreemd land, waar hij in tenten woonde met Izaak en Jakob, die medeërfgenamen waren van dezelfde belofte; want hij verwachtte de stad met fundamenten, waarvan God de ontwerper en bouwmeester is.” (Hebr. 11:9,10). Wat een ontzagwekkende gedachte! Zij die de sabbat herstellen zullen de stad beërven die door God is gebouwd!

 

Voor mij was het een nieuwe gedachte dat wij niet alleen de sabbat meer ten volle prediken, maar dat wij die in de eindtijd ook beter zullen verstaan. Want “wanneer de verkoeling en de late regen zullen komen van het aangezicht des Heren en de heerlijkheid Zijner kracht, zullen wij weten wat het wil zeggen gespijzigd te worden met de erfenis van Jakob en te rijden op de hoogten der aarde. Dan zullen wij de sabbat beter zien in zijn belangrijkheid en heerlijkheid.” En klaarblijkelijk neemt die groei toe in belangrijkheid en heerlijkheid. “Maar wij zullen die pas in zijn volle heerlijkheid en belangrijkheid zien als het verbond des vredes met ons is gemaakt door Gods stem, en de paarlen poorten van het Nieuw Jeruzalem worden geopend en op hun glinsterende scharnieren terugwijken, en de blijde, vreugdevolle stem van de beminnelijke Jezus wordt gehoord, rijker dan welke muziek ook die ooit is gehoord door het menselijk oor, Die ons uitnodigt in te gaan.” (Selected Messages, vol.3, p.388)

 

Dus terwijl vele protestanten terugkeren naar Rome, hebben wij een boodschap te verkondigen. “Laten we de mensen tonen waar we in de profetische tijd leven en de geest van het ware protestantisme trachten wakker te schudden. Laten we de wereld wekken tot besef van de waarde van godsdienstvrijheid, die we zo lang hebben genoten.” (De Daad bij het Woord, p.149). Wij moeten Christus hooghouden als Degene Die boven alles lieflijk is, Hij Die in het Oude en het Nieuwe Testament is geopenbaard als de Zaligmaker der wereld.

 

Maarten Luther veranderde de wereld met zijn pen bij de dageraad van de technologie der boekdrukkunst. De middelen om te communiceren in onze tijd zijn in staat om het Woord in een flits rond de wereld te doen gaan. Wij hebben de keus uit: televisie, radio, telefoon, computer, fax, e-mail, internet, satellieten, en wat al niet meer. De duivel weet dat het werk op machtige wijze voltooid zal worden, en daarom doet hij wat hij kan om deze wegen van techniek te vullen met rommel en allerlei afleidingen. Het ergste van alles is zijn streven om de oprechte zoekers naar waarheid te bedriegen met zijn valse opleving.

 

De valse late regen

 

Wij hebben de raad gekregen om waakzaam te zijn. Satan hoopt zo mogelijk zelfs de uitverkorenen te misleiden. Luister naar de waarschuwing: “Ik zag dat God oprechte kinderen heeft onder de naam-adventisten en de gevallen kerken, en voordat de plagen worden uitgestort, zullen predikanten en leden worden opgeroepen om deze kerken te verlaten, en zullen zij de waarheid met blijdschap aannemen. Satan weet dit, en eer de luide kreet van de derde engel wordt gehoord, zal hij een opwinding doen ontstaan in deze kerken, ten einde degenen die de waarheid hebben verworpen te doen geloven dat God met hen is. Hij hoopt hen die oprecht zijn, te misleiden en hen te doen denken dat God nog voor de kerken werkt. Maar het licht zal schijnen en allen die oprecht zijn, zullen de gevallen kerken verlaten, en zich scharen bij het overblijfsel.” (Eerste Geschriften, p. 313,314)

 

Hoewel ik het risico loop dat ik verkeerd zal worden begrepen, wil ik een voorbeeld geven van wat naar mijn mening nu gebeurt. Ik weet, doordat ik vele artikelen over de Organisatie van de `Promise Keepers’ gelezen heb en doordat ik met personen, die deze vergaderingen hebben bijgewoond, gesproken heb, dat er dingen in hun leven plaatsvinden die hun leven totaal veranderen. De idee van de `Promise Keepers’ ontstond in het denken van de hoofd-trainer van de Universiteit van Colorado, Bill McCartney, en enkele goede vrienden in het jaar 1990. Ze hadden een droom waarin ze een voetbalstadion zagen, vol toegewijde christelijke mannen die Christus wilden eren en christelijke beginselen hoog wilden houden. De droom kreeg gestalte in 1993 toen meer dan 50.000 mensen in Folsom Field in Boulder, Colorado, bijeenkwamen voor hun eerste conferentie van de Promise Keepers. In 1994 waren er soortgelijke bijeenkomsten in zes steden in de VS met 280.000 aanwezigen. Sedert die tijd zijn de Promise Keepers uitgegroeid tot een staf van 300 medewerkers en een budget van $ 64 miljoen in 1995 en meer dan 725.000 aanwezigen die de 13 conferenties in 1995 bijwoonden. Er worden ambitieuze plannen gemaakt betreffende `bijbelse eenheid’ van kerkgenootschappen en rassen. Belangrijke berichten over Promise Keepers zijn verschenen in Christianity Today van 6 febr. 1995, Time Magazine van 6 nov. 1995, en Our Sunday Visitor van 31 dec. 1995.

 

Het jaar 1996 begon met een bijeenkomst van bijna 40.000 predikanten op de Conferentie van Promise Keepers in de Georgia Dome in Atlanta op 13-15 februari. Plannen zijn gemaakt voor meer dan 20 conferenties in stadions over de VS in 1996. Daarnaast roept de leider, Bill McCartney 1 miljoen mensen met christelijke toewijding op om naar de rally in Washington te gaan in september 1997 om hun bezorgdheid te tonen voor de geestelijke conditie van het volk. Dit alles lijkt op het eerste gezicht geweldig. Waarom maak ik me dan zorgen?

 

Mijn bezorgdheid betreft de voornaamste nadruk op `bijbelse eenheid’, die geen rekening houdt met individuele en kerkelijke verklaringen van de Bijbel en de nadruk op `verbale inspiratie van de Bijbel’. Dit blijkt duidelijk in belofte nr. 6 en geloofsstelling nr. 2. Wat betreft de bezorgdheid aangaande de inspiratie lijkt het mij raadselachtig hoe iemand kan zeggen dat `alle woord is door God ingegeven’, terwijl hij het teken van trouw aan God - de sabbat - verwerpt. Er wordt grote nadruk gelegd op liefde, maar Jezus heeft zelf gezegd: “Indien gij Mij liefhebt, bewaart mijn geboden.” (Joh.14:15). Daarnaast weten wij: “Tot de wet en tot de getuigenis! Voor wie niet spreekt naar dit woord, is er geen dageraad.” (Jes. 8:20). Ik weet dat er duizenden oprechte en eerlijke mensen zijn betrokken in deze organisatie, maar het zijn juist deze mensen, die de satan probeert te misleiden.

 

Laten ons enkele belangrijke aspecten bezien van deze organisatie die elk jaar meer dan verdubbelt. De uitgaven van The National and International Religion Report (een godsdienstig tijdschrift) van 19 febr. en 4 maart 1996 geven een uitvoerig verslag van de vergadering voor predikanten van de Promise Keepers Conferentie in Atlanta. Hier volgen enkele uittreksels: Eén van de grootste bijeenkomsten van predikanten uit de geschiedenis - bijna 40.000, brachten de stichter van de Promise Keepers, Bill McCartney er toe te zeggen: “Dit is bijbelse eenheid, dit is een historisch gebeuren.” “Alle belangrijke kerkgenootschappen waren tegenwoordig, waaronder de Katholieke Kerk.” “Veel van de aanwezige predikanten beschrijven de conferentie als van een hoog geestelijk gehalte, als belangrijk voor hen persoonlijk en mogelijkerwijs een keerpunt in het kerkelijk leven.” Eén predikant zei: “Ik heb in mijn 35 jaar als predikant nooit zoiets meegemaakt.” Iemand anders zei dat de conferentie `een beslissende ontwikkeling in de kerk’ was. Weer een andere spreker zei: “Wij staan op de drempel van de grootste geestelijke omwenteling in de geschiedenis van de kerk, en u bent geroepen om daar deel van uit te maken.”

 

“Predikanten lagen op hun knieën na de predikatie van Chuck Swindoll over gebrokenheid en bekering, enkelen met hun gelaat op de grond, terwijl ze weenden en baden.” Er was staand gejuich en applaus voor Max Lucado’s muren-afbrekende verhandeling over bijbelse eenheid `Eenheid is belangrijk voor God’. Voor Hem staat deze voorop en dat moet voor ons ook het geval zijn, zei hij. Er was een hele emotionele vergadering over het helen van rassenspanningen. McCartney vond de kerkelijke verschillen, die de eenheid in gevaar brengen, even zorgelijk. `Ik zeg niet dat wij onze kerkelijke organisaties moeten opheffen en onze verschillen moeten negeren’, zei hij, `maar we moeten ons concentreren op de 95 % waarin we met elkaar overeenstemmen’... In de slotzitting nodigde hij iedereen uit, die aan het avondmaal kon deelnemen zonder zijn geweten geweld aan te doen, om dit te doen als teken van de eenheid in Christus. Hij merkte de aanwezigheid op van katholieke priesters en anderen met gezichtspunten, die hen zouden kunnen verhinderen daaraan deel te nemen. Vrijwel niemand verliet het gebouw.

 

Bij het noemen van de organisatie van de Promise Keepers geloof ik beslist niet dat iedereen in de organisatie anders dan oprecht en eerlijk zou zijn met de hoogste drijfveren en zorgen voor de problemen in het gezin en de maatschappij als geheel. Het feit blijft echter bestaan dat er meer nodig is dan enthousiasme en emotionele demonstraties om ware bijbelse eenheid tot stand te brengen. De eenheid waarover Christus sprak werd geleid door zijn Geest, die ons `in alle waarheid’ zou leiden. Laten we bidden voor deze toegewijde mannen zodat zij Gods Woord zullen onderzoeken en daarin de Weg naar het eeuwig leven zullen vinden. Laten we bidden dat hun toewijding en de organisatie niet worden overgenomen door de Christelijke Coalitie of het oecumenisch streven dat grove dwalingen bedekt.

 

Onze uitdaging

 

“Het einde is nabij en nadert ons haast onmerkbaar, net als de geluidloze nadering van een dief in de nacht. Moge het zo zijn dat wij niet langer slapen zoals de anderen, maar dat wij waken en nuchter zijn. De waarheid zal spoedig heerlijk triomferen, en allen, die nu verkiezen om mede-arbeiders met God te zijn, zullen met haar triomferen. De tijd is kort; spoedig komt de nacht, wanneer niemand kan werken.” (Evangelism, p.692)

Gebed en de studie van Gods Woord zijn noodzakelijk om ons voor te bereiden, zodat we stand kunnen houden en tot het eind toe trouw zullen zijn.
(Uit het boek "De Zondag komt" hoofdst.12 - G. Edward Reid)