DANIËL 4

 

Wachters over Bestemming Slaan Waakzaam Gade.— De Here God almachtig heerst. Alle koningen, alle volken behoren Hem toe, en staan onder zijn gezag. Zijn hulpbronnen zijn onein­dig. De wijze man zegt: "Het hart der koningen is in de hand des Heren als waterbeken: Hij wendt ze waarheen Hij wil."

Over hen, van wier handelingen de bestemming van volken afhangt, wordt wacht gehouden met een waakzaamheid, die geen rust kent, en wel door Hem, "die koningen verlossing geeft," aan Wie "de ganse aarde toebehoort" (RH 28 maart, 1907).

 

Nebukadnessar Grondig Bekeerd.-- In het leven van Daniël was het verlangen om God te verheerlijken de krachtigste drijfveer. Hij besefte dat wanneer hij in aanwezigheid van invloedrij­ke mannen was en naliet God te erkennen als de bron van zijn wijsheid, dit van hem een ontrouwe rentmeester zou hebben gemaakt. En zijn gedurig erkennen van de God des hemels voor koningen, vorsten en staatslieden ontnam niet het minste gewicht aan zijn invloed. Koning Nebukadnessar, voor wie Daniël de naam van God zo dikwijls had geëerd, werd tenslotte grondig bekeerd en leerde de Koning des hemels loven, verheffen en eren (RH II jan. 1906).

Een Warme en Welsprekende Getuigenis.— De koning op de troon van Babel werd een getuige voor God, die zijn getuigenis, dat warm en welsprekend was, uit een dankbaar hart bracht, dat deel had aan de barmhartigheid en genade, gerechtigheid en vrede van de goddelijke natuur (YI 13 dec. 1904).

 

Nebukadnezars onder Gods volk wier rede weggenomen wordt.

Wij leven in de laatste dagen van de geschiedenis van deze wereld en wat betreft afval en het loochenen van de waarheid behoeven wij ons nergens over te verbazen. Ongeloof is nu een fraaie kunst geworden, waarmee mensen werken tot het verderf van zielen. Er is een voortdurend gevaar van geveinsdheid in predikanten, wier leven in tegenspraak is met de woorden die zij spreken; maar de stem van waarschuwing en vermaning zal gehoord worden tot aan het einde van de tijd; en zij die schuldig zijn aan handelingen die nooit verricht moesten worden, zullen, wanneer zij terecht gewezen en geraden worden door de aangewezen dienstknechten van de Here, de boodschap weerstaan en weigeren om te worden terchtgewezen.

Zij zullen doorgaan zoals Farao en Nebukadnezar, totdat de Here de rede wegneemt en hun harten ongevoelig worden. Het Word des Heren zal tot hen komen; maar als zij verkiezen om het niet te horen zal de Here hen verantwoordelijk houden voor  hun eigen ondergang. (4 B.C. 1170 - E.G.White)