|
|
 |
De handen die niet wilden zakken,
Wuifden met de palmtakken,
Men jubelde het uit,
Ook staakte men een bittere zucht,
Keek wanhopig naar de lucht,
En nam een boos besluit.
Hij had tegenstanders,
Toen Hij wandelde op aard;
Zijn wij vandaag soms anders
Wat is Hij voor ons waard
Er zijn nog heel veel zielen,
Die moeten leren knielen,
Voor onze lieve Heer.
We weten hoeveel mensen smachten
En ergens staan te wachten,
Op de Bijbelse Leer.
T’is met de tweede dood gedaan,
Voor wie geloven in Zijn bestaan,
En trouw op de smalle weg blijft gaan.
Yvette
|
|
