Devotional voor 8 augustus 2001

De belangrijkste zaken op de eerste plaats

VOLLEDIGE BLIJDSCHAP

"Gij maakt mij het pad des levens bekend; overvloed van vreugde is bij uw aangezicht, liefelijkheid is in uw rechterhand, voor eeuwig." Psalm 16:11

De godsdienst van Jezus bevat vreugde, vrede en geluk.

De gehele hemel stelt belang in het geluk van de mens. Onze hemelse Vader sluit voor geen van Zijn schepselen de wegen naar vreugde af. De goddelijke eisen laten weten, dat wij niet moeten toegeven aan begeerten. Dat zal lijden en teleurstelling ten gevolge hebben, waardoor de deur, die toegang geeft tot het geluk in de hemel, voor ons gesloten wordt... Hij (de Verlosser van de wereld) vraagt van ons dat wij alleen die plichten zullen nakomen, die ons naar gezegende hoogten zullen brengen. Ongehoorzamen zullen dit nooit bereiken. De ware, blijde levenswijze van de mens ontstaat wanneer Christus' beeld daar vorm heeft gekregen. Hij is de hoop der heerlijkheid.

Zij, die in Christus blijven, zullen opgewekt en blij zijn in God. Hun woorden zullen beheerst en vriendelijk zijn. Hun daden zullen eerbied voor de eeuwige dingen tonen. Vrolijke muziek, die vanuit Gods troon voortkomt, zal van hun lippen komen. Dit is het geheim van de Godsvrucht, die niet gemakkelijk is te verklaren, maar die niettemin wordt gevoeld en genoten.

Degene die God op Zijn Woord vertrouwt kan de vrede en blijdschap, die hij bezit niet met woorden beschrijven. Beproevingen verstoren zijn vrede niet. Beledigingen ergeren hem niet. Het eigen-ik is immers gekruisigd. Zijn verplichtingen kunnen van dag tot dag zwaarder worden, zijn verzoekingen sterker, zijn beproevingen zwaarder, maar hij wankelt niet, want hij ontvangt kracht naar de mate waarin hij ze nodig heeft.

Het geloof in Christus zal zich in hen die dit bezitten openbaren als een levengevend doordringend beginsel, als een levende, werkende en geestelijke energie. In hen zal de frisheid, de kracht en de vreugde van de eeuwige jeugd zichtbaar worden. Het hart, dat het Woord van God ontvangt, is geen poel, die een verdorven damp uitwasemt, het lijkt niet op een gebarsten regenton, die zijn schat verloren laat gaan. Zo'n hart lijkt op een bergstroom, die steeds wordt gevoed door levende bronnen en waarvan het koele klaterende water van rots tot rots springt, terwijl het de vermoeiden, de dorstigen en de zwaar belasten vernieuwde kracht geeft.