Devotional voor 26 juni 2001

Onsterfelijkheid door Christus

DE OPSTANDING TOT ONSTERFELIJKHEID

"Want indien wij geloven, dat Jezus gestorven en opgestaan is, zal God ook zá¢á hen, die ontslapen zijn, in Jezus wederbrengen met Hem." 1 Thessalonicensen 4:14

Voor de gelovige is Christus 'de Opstanding en het Leven'. In onze Verlosser is het leven dat verloren was, hersteld, want Hij heeft leven in Zichzelf om levend te maken wie Hij wil. Hem is het recht gegeven om onsterfelijkheid te schenken. Het leven, dat Hij in Zijn mensheid had afgelegd, nam Hij weer op en gaf het aan de mensheid.

Als Christus komt om diegenen die getrouw geweest zijn tot Zich te roepen, zal de laatste bazuin klinken en de gehele aarde, van de hoogste bergen tot aan de diepste mijnen, zal het horen. De rechtvaardige doden zullen het geluid van de laatste bazuin horen en zij zullen uit hun graven tevoorschijn komen.

Allen komen uit hun graven in dezelfde gedaante als waarmee zij in het graf gingen. Adam, die temidden van de opgestane schare staat, heeft een verheven majestueuze gestalte, en is iets minder groot dan de Zoon van God. Hij vertoont een kenmerkende tegenstelling met het volk van de latere geslachten. In dit opzicht wordt de grote ontaarding getoond van het menselijk geslacht. Maar allen staan op in de frisheid en kracht van de eeuwige jeugd. De sterfelijke, verderfelijke gestalte, ontdaan van alle aantrekkelijkheid, die eens verdorven werd door de zonde, wordt volmaakt, mooi en onsterfelijk gemaakt... Nu zij weer na zo'n lange tijd toegang krijgen tot de boom des levens, die in de Hof van Eden stond, zullen de verlosten "opwassen" tot de volle gestalte van het mensengeslacht in zijn oorspronkelijke heerlijkheid.

De levende rechtvaardigen worden veranderd "in een ogenblik, met de laatste bazuin" (1 Cor.15:52). Bij het horen van de stem van God worden zij verheerlijkt en onsterfelijk gemaakt. Samen met de opgestane heiligen worden zij opgenomen om de Here te ontmoeten in de lucht. Kleine kinderen worden door heilige engelen in de armen van hun moeder gedragen. Vrienden, die door de dood lang van elkaar gescheiden waren, worden weer verenigd om nooit meer gescheiden te worden en samen stijgen zij onder blijde gezangen op naar de stad van God.

Alle dierbare doden, vanaf de rechtvaardige Abel tot de laatste heilige die stierf, zullen worden opgewekt tot een heerlijk onsterfelijk leven.