|
||
You are - home - My.agp - Devotional Room/ Dagelijks met God | ||
Devotional voor 15 juni 2001 De tussenpoos van stilte LICHT IN SCHADUWEN "Want als Hij bedroeft heeft, ontfermt Hij Zich naar de grootheid van zijn gunstbewijzen. Immers niet van harte verdrukt en bedroeft Hij de mensenkinderen." Klaagliederen 3:32,33 Toen mijn oudste zoon zestien jaar was, werd hij door een ziekte geveld.* Zijn toestand was kritiek en hij riep ons aan zijn bed en zei: "Vader, moeder, het zal moeilijk voor u zijn om afscheid te nemen van uw oudste zoon. Zo de Here een kans ziet om mijn leven nog te sparen, zal ik om uwentwil blij zijn. Maar als het voor mijn bestwil is, en voor de verheerlijking van Zijn Naam, dat mijn leven nu wordt beëindigd, dan zeg ik: het is zo goed. Vader, moeder, ga en bid alleen voor uzelf. Dan zult u antwoord ontvangen in overeenstemming met de wil van mijn Verlosser, waar u van houdt en Die ik ook liefheb." Mijn man was bang, dat, wanneer wij samen in gebed zouden neerknielen de menselijke gevoelens de overhand zouden nemen en wij zouden vragen om iets, dat niet naar de wil van de Here zou zijn. Wij ontvingen geen teken, dat onze zoon beter zou worden. Hij stierf, terwijl hij zijn volle vertrouwen stelde op Jezus, onze Heiland. Zijn sterven betekende een grote slag voor ons, maar tegelijkertijd wisten wij dat zelfs zijn dood een overwinning betekende, want zijn leven was geborgen met Christus in God. Voordat mijn oudste zoon stierf, was mijn jongste zoon (nog een zuigeling) doodziek. Wij hebben gebeden en hoopten dat de Here ons lieve kind zou beter maken. Echter, het tegengestelde gebeurde: ons kindje stierf. Maar wij hadden de zekerheid dat hij rustte in Christus, totdat de Levengever zou komen om Zijn kostbare, geliefde kinderen uit de dood op te wekken tot een heerlijke onsterfelijkheid. Vervolgens werd mijn echtgenoot en trouwe dienstknecht van Jezus Christus, die zesendertig jaar naast mij stond, van mij weggenomen. Ik bleef over om alleen verder te werken. Ik weet dat hij rust in Christus en dat ik geen tranen hoef te storten op zijn graf, maar ik mis hem ontzettend! De Here heeft mij vaak getoond dat vele kleine kinderen ter ruste moeten worden gelegd vóórdat de tijd der benauwdheid komt, maar wij zullen ze weer terug zien. Wij zullen ze in de hemelse hoven zien en herkennen. Stel daarom altijd uw vertrouwen in de Here en vrees niet. |
||