Devotional voor 19 januari 2001

Gods Woord en de schepping

DE NATUUR SPREEKT VAN GOD

"Let op de leliën, hoe zij spinnen noch weven, en Ik zeg u dat zelfs Salomo in al zijn heerlijkheid niet bekleed was als één van deze." Lucas 12:27

In hun oorspronkelijke volmaaktheid waren alle dingen die geschapen waren een uitdrukking van de gedachte van God. Voor Adam en Eva was de natuur in hun woning in Eden vol van de kennis van God, overvloeiend van goddelijke onderwijzing. Wijsheid sprak tot het oog en werd in het hart ontvangen, want zij hadden door Zijn geschapen werken gemeenschap met God. Nu is de aarde bevlekt en verdorven door de zonde. Maar zelfs in de bezoedelde toestand, waarin de aarde verkeert, blijft er nog veel schoonheid over.

Waarom bedekte onze hemelse Vader de aarde niet met een bruin of een grauw kleed? Hij koos de kleur uit, die aan de zintuigen rust schenkt en het meest aangenaam is. Het schenkt het hart vreugde en geeft aan de vermoeide geest hernieuwde kracht wanneer hij naar de wereld kijkt die bekleed is met levend groen! Iedere grasspriet, ieder knopje dat ontluikt, iedere bloem die opengaat is een teken van Gods liefde. Hierin ligt voor ieder van ons een les van geloof en vertrouwen in Hem.

De schoonheden van de natuur hebben een taal die voortdurend tot ons spreekt. Het hart dat zich openstelt, kan getroffen worden door de liefde en de heerlijkheid van God, zoals men die ziet in de werken van Zijn hand. Het oor dat naar God luisteren wil, kan d.m.v. de natuur de stem van God verstaan. In de zonnestraal wordt ons een les gegeven, en in de zo verscheidene voorwerpen van de natuur, die God voor onze ogen stelt, evenzo. De groene velden, de hoge bomen, de knoppen en de bloemen, de voorbij trekkende wolk, de nederdalende regen, de kabbelende beek, de zon, de maan en de sterren aan de hemel, alle vragen onze aandacht en onze overpeinzing.

En u, die zucht naar de kunstmatige pracht, die slechts door de rijken kan worden gekocht; u die verlangt naar kostbare schilderwerken, huisraad en kleding, luister nu naar de stem van de goddelijke Leraar. Hij wijst u op de bloemen van het veld, waarvan de eenvoudige verschijning niet kan worden geëvenaard door menselijke kunstvaardigheid. 80) Hij bemint de schoonheid en bovenal bemint Hij schoonheid van karakter. Hij verlangt dat wij reinheid en eenvoud in onszelf aankweken, zoals de stille lieftalligheden van de bloemen.