Is Pasen werkelijk een
Heidense Feestdag?
Audra Davis
- agp
automatische vertaling - deze tekst is automatisch vertaald.
De viering van Pasen is rijk met symbolen en tradities en
kan van familie aan familie variëren. Een typische Zondag van Pasen kan
konijntjes, verfraaide eieren, lelies, nieuwe kleren en de
zonsopgangdiensten bij kerk omvatten. Terwijl het de mening van wat kan
nooit kruisen, vragen vele Christelijke families de aangewezen manier om
Pasen te vieren. Is Pasen ook op de markt gebracht geworden? Zijn sommige
heidense van deze vieringen bij hun wortel?
Crosswalk.com interviewde twee auteurs om meer over Pasen
en zijn geschiedenis te leren. Na het werken in Christelijke kleinhandels 13
jaar, schreef Susan Richardson
Feestdag en Heilige Dagen helpen gelijkaardige vragen beantwoorden die
door haar klanten worden gesteld. De streng Hanegraaff,
voorzitter van het Christelijke Onderzoekinstituut en gastheer van een
radioprogramma, spreekt ook aan de kwestie.
De verrijzenis van onze Heer en Heiland gevierd sinds de
ontdekking van het lege graf. Nochtans, werd de "officiële" feestdag A.D.
verklaard in 325 toen de Keizer Constantine de Raad van Nicaea bijeenriep.
Op dat ogenblik bepaalde men dat de kerk Pasen op de eerste Zondag zou
vieren die na de eerste volledige maan op of na lente voorkomt. Dit is
waarom de daadwerkelijke datum van Pasen vanaf recent Maart aan vroeg April
elk jaar toe te schrijven aan de verschillen in de timing van de volledige
maan varieert.
Richardson verklaart dat dateren gebaseerd op de maan een
teken naar de Joodse viering van Pascha was, die ook door de maan werd
bepaald. Vele debatteren vandaag de dag dat de Christenen probeerden
om de heidense vieringen van de dag te omringen. Nochtans, verklaart
Hanegraaff dat in plaats daarvan, de "Christenen ` zeiden dit de echte
viering.' is "
Van de timing, lente (betekenend de lente) equinox (met
betrekking tot de zon), aan de naam Pasen (easter), die uit het
pre-Germaanse woord wordt genomen "" eostre (de richting waarvan de
zonstijgingen), zowel zien Hanegraaff als Richardson vroege Christenen als
het terugkopen van heidense symbolisme.
Zoals Richardson zegt, de "nieuwe Christen zou een
vertrouwd symbool kunnen bekijken en het zien met nieuwe betekenis."
Bijvoorbeeld, werd de haas, die in het moderne dagkonijntje heeft
geëvolueerd, gezien als symbool van vruchtbaarheid en de lente. Een Christen
kon de hazen bekijken die uit de holen komen, representatief voor de
begrafenis en de verrijzenis en een volledig verschillende vorm van het
"nieuwe leven."
Aangezien de vroege kerk zich in onontgonnen land begon
uit te breiden, waren er divergerende adviezen over hoe te om lokale douane
te behandelen. Één school van gedachte moest bekeerlingen vereisen om hun
culturele tradities te verlaten om Christendom te omhelzen. Een andere
tactiek moest lokale douane handhaven zo veel mogelijk maar Christelijke
betekenis geven aan hen.
Richardson verklaart dat de tweede strategie "een poging
om, maar meer geen culturele gevoeligheid aan de mensen was te misleiden
die." daar waren Zij zegt dat dit vandaag de missionarissen sterk lijkt op
wie proberen om het evangelie te nemen en het te zetten in context die aan
mensen binnen hun kader van verwijzing zinvol is.
Hanegraaff schetst ook intentie3e van het vestigen van een
rivaliserende feestdag. "In het geval van Kerstmis, herinneren de mensen
bijvoorbeeld niet de naam van de heidense god die oorspronkelijk op 25
December." werd aanbeden In plaats daarvan is deze feestdag verdrongen door
de viering van de geboorte van onze Heer en Heiland
Zo ook is het om op de manden, de chocoladekonijntjes, en
de gekleurde eieren te brengen? "Absoluut," zegt Hanegraaff. "Deze
basissymbolen zijn springplanken aan het spreken over wat... de dood, de
begrafenis en de verrijzenis van onze Heer Jezus Christus." echt belangrijk
is Hij spoort aan dat de kinderen de vertegenwoordiging van de symbolen
binnen een Christelijke context worden onderwezen.
De verrijzenis is de "centrale gebeurtenis aan het
Christelijke geloof. Aangezien hij toenam, zullen wij ook toenemen. Dit is
de top van Christendom, om het even wat die aan het nieuwe leven richt aan
de verrijzenis richt, "zegt Hanegraaff.