Heden ten dage zien we dat Israël het ene na het andere deel van hun land prijsgeeft. De staat Israël zoekt hulp bij UN, USA en EU en niet te vergeten bij het pausdom. Zij onderhandelen met hun vijandige buren om vrede te verzekeren, maar het resultaat is, dat zij steeds meer van hun beloofde land afstaan in ruil voor een zeer twijfelachtige vrede. Waar zal dit naar toe leiden?

Het lijdt geen twijfel dat Israël een speciale opdracht had in de tijd van het Oude Testament. Abraham wordt erkend als de voorvader van de Joden. Hij had geloof in God, in tegenstelling van het volk in de omringende landen, dat verschillende afgoden dienden. Aangezien hij in God geloofde terwijl hij tussen de afgodendienaren leefde, wilde God met Abraham zijn op een speciale wijze.

De geschiedenis toont ons aan, dat de Joodse natie niet altijd hun vertrouwen in God stelde. Zij verlieten God en gingen afgoden dienen. Zij verbraken de Geboden en inzettingen van God en deden wat kwaad was in de ogen van God. Zij moesten schade lijden aan de gevolgen van hun keuze, net zoals wij. De beloften aan hen waren duidelijk gegeven. “Indien gij aandachtig luistert naar de stem van de Here, Uw God, en doet wat recht is in Zijn ogen, en uw oor neigt tot Zijn geboden en al Zijn inzettingen onderhoudt”…. dan zou God met hen zijn en beschermen. Indien zij hun eigen weg willen gaan, dan zouden zij niet langer de bescherming van God genieten. Op deze wijze kunnen wij zien, dat de beloften van God door de gehele Bijbel heen rust op specifieke voorwaarden en condities. Deut. 20:1-16; Exodus 15:26. De Israëlieten volgden vaak hun eigen neigingen zelfs al waren zij strijdig met de richtlijnen die God gegeven had. De geschiedenis toont ons aan wanneer zij hun zonden niet beleden en er geen spijt van hadden, zouden zij heel spoedig gevangen genomen worden door andere leiders. Zij werden verstrooid en met andere naties vermengd, bestolen en vervolgd. Zij moesten hun eigen consequenties van hun daden onder ogen zien. Zij moesten de gevolgen van het verlaten van Gods weg, Zijn geboden en inzettingen zelf ondergaan.

De Joden hadden een heiligdomsdienst. Wanneer zij gezondigd hadden, moesten zij een lam zonder enig gebrek nemen, hun zonden belijden en het dier zelf doden. Natuurlijk kon deze ceremonie de persoon niet redden wanneer zij deze handeling uitvoerden. Het offer moest in geloof gedood worden en moest vooruit kijken naar de komst van Christus, Die Zijn leven eens en voor altijd zou geven, “want alzo lief heeft God de wereld de wereld gehad, dat Hij Zijn enig geboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe”. Johannes 3:16.

Als een mens

Na de val van Adam was de mens verloren sinds God gezegd had dat “het loon dat de zonden geeft, is de dood”. Rom. 6:23; Gen. 2:17. God had echter een verlossingsplan. God hield zoveel van de mensen, dat Hij besloot Zijn eniggeboren Zoon te geven, om de mensheid te bevrijden. Jezus Christus was gewillig dit te doen. Ja, Hij vernederde Zichzelf om naar deze aarde te komen in een vlees, aan dat der zonde gelijk.”Rom 8:3; Johannes 1:1-3, 14; Hebr. 2:14-17. Alleen als een menselijk wezen kon Hij de mensheid redden. De mens was in zonde gevallen, en de enige manier om de mensheid te redden was dat de Schepper / het Woord / de Zoon van God een menselijk wezen zou worden en een leven zou lijden vrij van de zonden. Joh. 1:1-4, 14. Dat was wat Jezus deed. Er staat geschreven in Hebreeën 2:17,18 “Daarom moest Hij in alle opzichten aan Zijn broeders gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en getrouw Hogepriester zou worden bij God, om de zonden van het volk te verzoenen. Want doordat Hij zelf in verzoekingen geleden heeft, kan Hij hun die verzocht worden, te hulp komen”. En in Hebreeën 4:14,15,16 staat: Daar wij nu een grote Hogepriester hebben, Die de hemelen is doorgegaan, Jezus, de Zoon van God, laten wij aan die belijdenis vasthouden. Want wij hebben geen Hogepriester, Die niet kan meevoelen met onze zwakheden, maar Één, die in alle dingen is verzocht, doch zonder te zondigen. Laten wij dan met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade, opdat wij barmhartigheid ontvangen en genade vinden om hulp te verkrijgen ter gelegener tijd”.

Zij verwierpen Hem

Maar hoe werd Hij ontvangen toen Hij naar deze aarde kwam? Werd Hij verwelkomd door het Joodse volk? De Bijbel beschrijft de geboorte van Jezus en Zijn leven als volgt: “Hij kwam tot het zijne, en de zijnen hebben Hem niet aangenomen. Johannes 1:11.

Door de gelijkenis vertelt Jezus hoe de Joodse leiders besloten hebben om Hem te doden. Matth. 21:33-46. In deze vergelijkenis vinden we de eigenaar van de wijngaad (God), de zoon (Jezus) en de gehuurde dienstknechten (de leiders van Israël, die het volk op een dwaalspoor brachten). Toen de zoon (Jezus) kwam om de oogst binnen te halen. Doodden de dienstknechten hem.

Het was het Joodse volk dat de dood van Jezus veroorzaakte, zij schreeuwden des te meer “ Weg met Hem! Weg met Hem! Kruisig Hem“. Zij loochende zeggende: “Wij hebben geen koning, alleen de keizer!”. Zij schreeuwden: “Zijn bloed kome over ons en onze kinderen”. Matth. 27:20-25, Johannes 19:15. De Joodse leiders hadden hun keuze gemaakt en betrokken hun volk erbij in. Zij kozen Barabbas. Hij was een rover en een moordenaar, en vertegenwoordigde satan. Christus was Gods vertegenwoordiger. De natie die Barabbas koos in plaats van Christus, zou in de toekomst de wreedheid van Barabbas voelen. Jezus, zei tegen het volk van Israël betreffende hun keuze: “Hebt gij nooit in de Schriften gelezen: De steen die de bouwlieden afgekeurd hadden, deze is tot een hoeksteen geworden; van de Here is dit geschied, en het is verwonderlijk in onze ogen? Daarom, Ik zeg u, dat het Koninkrijk Gods van u zal worden weggenomen en het zal gegeven worden aan een volk, dat de vruchten daarvan opbrengt. Wie op deze steen valt, zal verpletterd worden, en op wie hij valt, die zal hij vermorzelen. Toen de overpriesters en de Farizeeën zijn gelijkenis hadden gehoord, begrepen zij, dat Hij hen bedoelde”. Matth. 21: 42-44; Hand. 4: 8-12. Het was Jezus Zelf, Die zei dat het de Israëlieten waren (de oudsten van Israël, die hun volk op een dwaalspoor bracht), die Hem verwierpen, en Hij liegt niet.

De Joden hadden door het leven van Jezus de liefde van God gezien, nl. Zijn goedheid, rechtvaardigheid en genade. Nu verwierpen en verachtten zij de Redder. Het bloed, dat vergoten werd op Golgotha veroorzaakte hun ondergang als Gods uitverkoren volk. Zodanig zal het op de laatste grote dag zijn, wanneer diegenen de genade Gods verwerpen, hun oordeel zullen ontvangen. Johannes 3:16-18, Spreuken 12:12-14; Jacobus 2:10-26.

De gelijkenis van de wijngaard spreekt niet alleen de Joden aan, maar het richt zich ook tot de hedendaagse kerkleiders, predikanten, godsdienstleraars, en voor diegenen die Jezus Christus en de bijbelse waarheid hebben leren kennen. De volgelingen van Jezus zouden met vreugde, met de hulp van de Heilige Geest, het karakter van Jezus in hun dagelijkse leven behoren te reflecteren. Zij zullen niet alleen hoorders, maar ook doeners van het Woord zijn. Indien zij falen in hun verantwoordelijkheid en hun roeping, zal God anderen kiezen om Gods grote plan met de menselijke familie te voltooien.

In het boek Daniël, maakt de engel Gabriël de tijdsperiode van 70 ‘weken’ of 490 jaren bekend, die waren bepaald voor het Joodse volk. Dan. 9: 24. ( Profetische tijd: Een dag voor een jaar, Ezechiël 4:6; Num. 14:34). Deze profetie behoort geteld te worden “vanaf het ogenblik dat het woord uitging om Jeruzalem te herstellen en te herbouwen”. Dan. 9: 25-27. Volgens de geschiedenis en het boek Ezra hoofdstuk 7, werd dit gebod gegeven door Koning Artaxerxes in het zevende jaar van zijn regering in het zevende jaar van zijn regering, in het jaar 457 voor Chr. En het eindigde in het haar 27 na Chr., “tot op een gezalfde“, de Messias . Dat was Jezus toen Hij werd gedoopt in de rivier de Jordaan. In “helft van de week zal hij slachtoffer en spijsoffer doen ophouden”. Dan 9:27. Dat gebeurde toen Jezus stierf aan het kruis. Aan het einde van de zeventig weken. Aan het einde van de zeventig weken bevestigden de Joden hun lot als een natie, als Gods gekozen volk, toen ze Stephanus stenigden en de christenen vervolgden. Dat betekent dat aan het einde van de “70 weken”, het jaar 34 na Chr., de Joden ophielden om Gods speciale volk te zijn onder de andere naties. Daarom staat er geschreven

“Zeventig weken zijn bepaald over uw volk en uw heilige stad…” Dan. 9:24. Opnieuw herinneren wij u aan Jezus eigen woorden die hij sprak tot het Joodse volk: “Daarom, Ik zeg u, dat het Koninkrijk Gods van u zal weggenomen worden en het zal gegeven worden aan een volk, dat de vruchten daarvan opbrengt”. Matth. 21: 42-44; Handelingen 4: 8-12.

Toen Paulus bekeerd was en begon bij de Joden te prediken betreffende de redding door Jezus Christus, “ werden zij ( de Joden) vervuld met nijd en spraken, lasterende, tegen hetgeen door Paulus gezegd werd. Maar Paulus en Barnabas zeiden vrijmoedig: Het was nodig, dat eerst tot u het woord Gods werd gesproken, doch nu gij het verstoot en u het eeuwige leven niet waardig keurt, zie, nu wenden wij ons tot de heidenen (volkeren). Handelingen 13:45-46.

Wie is heden ten dage een echte Jood

De Bijbel spreekt van een “overblijfsel van Israël” die zal leven en bereid zijn om Jezus Christus te verwelkomen, wanneer hij spoedig terugkeert om de Zijnen te verzamelen. Paulus spreekt over “de kinderen van Abraham”. De vraag blijft over “wie is heden een echte Jood?” De apostel Paulus beschrijft dit op de volgende wijze: “Want niet hij is een Jood, die het uiterlijk is, en niet dát is besnijdenis, wat uiterlijk aan het vlees geschiedt, maar hij is een Jood, die in het verborgen is, en de ware besnijdenis is die van het hart, naar de Geest, niet naar de letter”. Rom. 2: 28-29. Op een andere plaats in de Bijbel zegt Paulus: “Gij bemerkt dus, dat zij, die uit het geloof zijn, kinderen van Abraham zijn”. En hij vervolgt: “Hierbij is geen sprake van Jood of Griek, van slaaf of vrije, van mannelijk en vrouwelijk: gij allen zijt immers één in Christus Jezus. Indien gij nu in Christus zijt, dan zijt gij zaad van Abraham, en naar de belofte erfgenaam”. Gal. 3:7,28-29. Zijn dit dan geen duidelijke woorden? Allen ontvangen redding in Jezus Christus door geloof en zijn kinderen van Abraham, erfgenamen volgens de belofte. Joden hebben geen voorrang. Zij worden niet gered, omdat zij afstammelingen van Abraham zijn. Dezelfde voorwaarden worden bij de Joden toegepast als bij de anderen, zij moeten Jezus als Middelaar tussen God en de mens aanvaarden om gered te worden. Daarom zegt Jezus ook: “Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij”. Johannes 14:6. En “opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe”. Johannes 3:16. Dit is geen vervangmiddel van bijbelse theologie, het is echte zuivere bijbelse theologie.

Daarom of we nu Joden, Arabieren, Amerikanen, Nederlanders of Noren zijn, we moeten tot Jezus Christus komen om genade en vergiffenis te ontvangen en door God geaccepteerd te worden. We behoren opnieuw geboren te worden. We behoren verandering van geest te hebben, dat plaats vindt door de heerlijkheid van Jezus te aanschouwen. Terwijl wij de heerlijkheid van Jezus aanschouwen wordt onze geest veranderd. Om gerekend te worden tot Gods volk hebben we deze herschepping van geest nodig. Als we deze ervaring hebben, zullen we getrouwe dienstknechten van God zijn. Door de hulp van God zullen wij blijmoedig Zijn wil doen. 2 Cor. 3:18.

Wanneer we ons blijmoedig overgeven aan God en ja tegen de Geest, en nee tegen de lusten van het vlees zeggen, zullen we deelnemers worden van de goddelijke natuur door de Heilige Geest. 2 Petrus 1:4. Deze ervaring hebben we allen nodig om het eeuwige leven te beërven.

Er blijft slechts een overblijfsel over

God heeft echter Zijn volk niet verstoten. De Bijbel spreekt van een overblijfsel dat overgebleven is. Rom. 11: 1-6. Ondanks het feit dat Israël als natie Jezus als de Messias verwierp, zoekt God nog om iedereen te bereiken, inclusief de Joden. God zoekt hen op om hen door Zijn Woord, en door de invloed van de Heilige Geest hun geest te bereiken.

Wanneer Jezus terugkomt, zal er een ‘overblijfsel’ van Gods volk over blijven. We hebben gezien dat heden de ware kinderen van God het geestelijke Israël is, dezen hebben Jezus in het geloof aanvaard. Zij zijn kinderen van Abraham, erfgenamen volgens de belofte. Gal 3:7, 28-29. We geloven dat dit ‘overblijfsel’ zal bestaan uit ware christenen, bekeerde Arabieren, Moslims, Joden, Rooms Katholieken, Protestanten etc. Het is niet belangrijk welke cultuur of religie de achtergrond van het individu moge zijn, maar zij allen behoren een gemeenschappelijke ervaring te verwerven - zij allen moeten de Redder, Jezus Christus kennen en aannemen. Zij allen moeten het besluit nemen om de Geest en niet het vlees te volgen. Zij allen behoren hun nood te beseffen van de voortdurende omgang met God en zij behoren de voortdurende gemeenschap met God te verkrijgen, en zij behoren de macht van God te verkrijgen om voortdurend in harmonie met Zijn wil te leven. Daarom staat er in de Bijbel geschreven van diegenen die verlost zijn, en van diegenen die leven wanneer Jezus terugkeert: "Hier blijkt de volharding der heiligen die de geboden Gods en het geloof van Jezus bewaren “. "Zij hebben hun gewaden gewassen en die wit gemaakt in het bloed van het Lam."Openb. 14:12; Openb. 7:14. Zij hebben nederig, in het geloof, de redding in Jezus Christus aanvaard.

De apostel Paulus schrijft in Romeinen hoofdstuk 11 vers 20 over Israël, "dat zij om hun ongeloof zijn weggebroken". Maar later in vers 23 erkent Paulus dat de Joden ook een kans hebben om zich te bekeren en de gave van redding ontvangen. Paulus schrijft: "Maar ook zij zullen, wanneer zij niet bij hun ongeloof blijven, weer geënt worden. God is immers bij machte hen opnieuw te enten". Jezus is de ware wijnstok. Zijn volgelingen zijn de takken. Johannes 15: 4-5. De Joden, als natie, verbraken hun verbinding met Jezus door de Redder te verwerpen en te kruisigen.

Sta op en wandel

Jezus is altijd gewillig om ons te ontvangen. Jezus zegt in Johannes 6:37 "Wie tot Mij komt zal Ik geenszins uitwerpen”. Hij staat hier als de vader van de verloren zoon, met Zijn armen wijd open verlangend om ons te ontvangen. Ofschoon wij ook ons deel moeten doen. Het was niet voldoende dat de verloren zoon dacht om naar zijn vaderlijk huis te gaan. Nee, het was toen hij volgens zijn gedachten en plannen opstond en naar huis ging, de vreugdevolle vereniging pas een feit kon worden. Op dezelfde wijze behoren wij ook naar Jezus te gaan, of we nu Jood, Arabier, Nederlander of een christen zijn. Christus roept u nu, om een beslissing te nemen.

Antichrist

Velen geloven dat de antichrist in de nabije toekomst zal komen. Martin Luther zei in zijn tijd: “het is duidelijk dat het merkteken van de antichrist overeenstemt met die van het pauselijk koninkrijk en zijn volgelingen. From "The Book of Concord" p. 327. En "de Paus is de antichrist". ( J.H.M. D'Aubigne, "History of the Reformation" bind 6, kap.9). De hervormers hadden geen twijfel over de identiteit van de grote antichristelijke machtsfactor die in de Bijbel genoemd wordt. Al de geïdentificeerde merktekens van de bijbelse antichrist, de "hoer"of het "beest" uit de zee, slaat op het pausdom.

Dat de antichrist een machtsfactor is, die voor de eerste keer zal opkomen juist voor de terugkeer van Jezus, om slechts voor een korte tijd te regeren, is een theorie dat men kan terugvoeren tot de Rooms Katholieke Kerk. Het werd opgevat door een Jezuïtische priester Francisco Robera, van Spanje die in de 16 eeuw leefde. Het was een slimme zet uit het kamp van de Katholieken, bedoeld om weggeleid te worden van wie de werkelijke bijbelse antichristelijke machtsfactor is. Maar de Bijbel en de geschiedenis erkennen beiden het pauselijke misbruik van macht gedurende de Middeleeuwen. De Bijbel openbaart dat de Katholieke Kerk de macht weer opnieuw zal herkrijgen juist voor de terugkeer van Jezus. Openbaring 13:3-18. Vandaag zien we dat Kerk en Staat bezig zijn zich te verenigen in het maken van een internationaal systeem van wetten, die naties en denominaties samen zal binden - rechtstreeks volgens het Katholieke model. Beiden Kerk en Staat, de meeste Protestanten en Katholieken zullen zich verenigen en "het merkteken van het beest" (de zondagswet) instellen.

De antichrist is hier. Deze economische, politieke en religieuze machtsfactor werkt full time om de wereld onder zijn paraplu te verzamelen, de paraplu van de Katholieke Kerk. Het wordt gedaan door diplomatie, Europese en internationale wetten, sterke confederaties en verbonden en bezigen buzz-woorden zoals "solidariteit," "vrede," "samenwerking", "eenheid,"enz.

Midden-Oosten conflict of wereld conflict?

"Te dien dage sloot de Here een verbond met Abraham, zeggende: Aan uw nageslacht zal Ik dit land geven, van de rivier van Egypte tot de grote rivier, de rivier de Eufraat". Gen. 15:18. Indien dit bedoeld zou zijn tot de Eufraat van heden, is deze belofte al vervuld in de tijd van Salomo. En Salomo regeerde in zijn tijd over alle koninkrijken van de Rivier af tot het land van de Filistijnen. Zie 1 Koningen 4:21; 1 Kronieken 5:9. Heden ten dage geloven de aanhangers van Israël, dat Israël het verloren land zal herkrijgen vanaf de grenzen die vroeger werden ingesteld toen zij ten tijde van Jozua Kanaän binnen trokken en ook toen de grenzen zo waren ten tijde van Salomo. Heden gebeuren echter de tegenover gestelde dingen. Israël geeft land na land van "het beloofde land" terug om maar vrede te krijgen. Jeruzalem wordt betreden door buitenlandse naties. De Tempelberg wordt heden ten dage bezet door de Moslims.

In 691 na Christus bouwden de Moslims een moskee, de Rotskoepel, op de Tempel- berg. Het is dezelfde moskee die er tegenwoordig nog staat met toevoeging van een ander, genaamd Al-Aqsa. Door de Moslims wordt dit de derde heiligste plaats in de wereld beschouwd. De aller heiligste plaats wordt als Mekka en daarna Medina gezien.

Ofschoon de Israëlieten teruggekeerd zijn naar Jeruzalem, hebben zij niet de controle over de Tempelberg herkregen. Zij zouden graag hun eigen tempel herbouwen welke vernietigd werd door de Romeinen, 70 jaar na Christus. Omdat zij de controle over de Tempelberg missen, zijn zij niet in staat om hun eigen tempel te bouwen en de oude Joodse offerdiensten te herstellen. Totdat dit gebeurd, zijn zij in werkelijkheid nog niet teruggekeerd naar Jeruzalem. Zij hebben niet de volle controle over de Tempelberg. Zij zijn geen meesters in hun eigen huis

De Moslims dreigen met een heilige oorlog indien de heilige plaatsen worden vernietigd. Indien de Israëlieten deze twee moskeeën en de tempelberg bezetten, dan zouden er werkelijk moeilijkheden komen. Bovendien is de Tempel Berg in Jeruzalem een heilige plaats voor Joden, Moslims en christenen. Heden ten dage zijn de Joden nog steeds verspreid over andere volkeren en hebben zich met hen vermengd - zelfs in hun eigen land. Mensen van verschillende nationaliteiten bevolken de straten van Jeruzalem. Zij hebben daar ook hun rechten. Joden moeten leven tussen niet Joden, en de Bijbel zegt ons dat dit de manier is totdat Jezus terugkomt.

Waarom wordt er zoveel naar het Midden-Oosten gekeken? De Bijbel openbaart dat het laatste conflict een wereld omvattend conflict zal zijn. Al de kwade machten op deze wereld zullen zich verenigen en een nieuwe wereld orde scheppen, een valse vrede die gebouwd is op menselijk gezag en wetten. De Bijbel zegt, dat deze machten het zijn die oorlog met het Lam (Christus) zullen voeren. De enige manier is, dat de mens JA zegt tegen Jezus, dan kan er pas werkelijke vrede geschapen worden. Jezus zegt: " Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u, niet gelijk de wereld die geeft, geef Ik hem u". Johannes 14: 27.

De Bijbel openbaart dat het pausdom, de antichrist, een centrale rol zal spelen om de wereld te verenigen. Tegenwoordig zien we de poging om de wereld te verzamelen onder de paraplu van de Rooms Katholieke kerk, hetzij op het gebied van economie, politiek en religie. Tegenwoordig zijn zij bezig om hun machten te coördineren. De Bijbel zegt in Openbaring 13: 3-10, dat de gehele wereld het beest, het Pausdom, met verbazing achterna ging.

Tegenwoordig zijn we ook getuigen, hoe de wereld bezig is zich te verenigen door de EU, EEC, GATT, UN, NATO, een gezamenlijke munteenheid en een centrale bank, internationale confederaties en verbonden etc. Het conflict in het Midden-Oosten is een deel van deze eenmaking. Precies zoals Noorwegen, Zweden, Verenigde Staten etc. zich zelf vernederen om zich te onderwerpen aan internationale systeem van wetten, hetzelfde doet Israël en de Arabische Staten om op een grote schaal geregeerd te worden door dezelfde wetten. We zien al dat Israël en de Arabische Staten niet langer alleen beslissingen nemen betreffende het Midden-Oosten conflict. De betrokken partijen moeten oplossingen accepteren die in harmonie zijn met de het wereldwijde socialisme. De individuele naties moeten hun soevereiniteit afstaan en zich onderwerpen aan internationale richtlijnen.

De naties zijn werkelijk bezig zich te verenigen, zoals het beschreven staat in de bijbelse eindtijd profetieën. Zie Openb. 17:12-14; Openb. 13:11-18; Openb. 16:13-14. Israël en de Arabische Staten zijn in het proces van de wereldomvattende vereniging binnengestapt.

Naar Israël of naar de hemel?

Diegenen die aanhangers zijn van Israël geloven dat Jezus terug zal keren en gezeten zal zijn op de troon van David in Jeruzalem, en dat er dan vrede zal zijn gedurende duizend jaar.

Hoewel de Bijbel duidelijk schrijft, dat de geredden met Jezus naar de hemel zullen gaan, juist voordat Jezus van de hemel afdaalt. Hij zegt: " In het huis Mijns Vaders zijn vele woningen - anders zou ik het u gezegd hebben - want Ik ga heen om u een plaats te bereiden; en wanneer Ik heengegegaan ben en u plaats bereid heb, kom Ik weder en zal u tot Mij nemen, opdat ook gij zijn moogt, waar Ik ben". Joh. 14:2, 3.

In Openb. 14 staat geschreven, dat de troon van Jezus in de hemel is. Drie hoofdstukken verder lezen we over de geredden, die staan voor de troon van God en het Lam - in de hemel. Openbaring 15:2 beschrijft, dat de geredden staan aan de glazen zee, dat ze thuis en gered zijn in het koninkrijk van God. Zij hebben de overwinning behaald over het beest, over het beeld en over het getal van zijn naam.

De Bijbel zegt dat de gelovigen, die nu nog rusten in het graf en opgewekt worden door Jezus wanneer Hij komt op de wolken, tezamen opgenomen zullen worden met diegenen die leven wanneer Jezus terugkeert, de Here tegemoet in de lucht. Daar zullen zij duizend jaar zijn - niet op deze aarde. Zie Openb. 20:4. Na die duizend jaar komt Jezus weer terug naar de aarde, op de Olijfberg. De verlosten van alle eeuwen, zullen dan nederdalen met de Heilige Stad naar deze aarde. De Bijbel beschrijft dit grote gebeuren als volgt: "En de Here, mijn God, zal komen, alle heiligen met Hem. Zijn voeten zullen te dien dage staan op de Olijfberg, die vóór Jeruzalem ligt aan de oostzijde; dan zal de Olijfberg middendoor splijten, oostwaarts en westwaarts, tot een zeer groot dal, en de ene helft van de berg zal noordwaarts wijken en de andere helft zuidwaarts. En de Here zal koning zijn over de gehele aarde, te dien dage zal de Here de enige zijn en zijn naam de enige." Zacharia 14: 4,5,9. Zie ook Openbaring 21: 2-5. Wanneer het nieuwe Jeruzalem in al haar glorie van de hemel naar beneden daalt, zal het nederdalen op die plaats die gereinigd en voorbereid is, en Christus zal met Zijn volk de Heilige Stad binnengaan.

De mensheid zoekt de vrede te herstellen op aarde door een wereldwijde eenheid ( de Nieuwe Wereld Orde), door New Age enz. Maar er zal nooit vrede op deze aarde komen totdat God het gereinigd en gezuiverd heeft door vuur van alle ongerechtigheden en zonden. Dan zullen Satan en al het goddeloze vernietigd worden door vuur. Daarna zal God een nieuwe hemel en een nieuwe aarde scheppen, en het Nieuw Jeruzalem zal een speciale plaats op deze nieuwe aarde krijgen. Zie 1. Thess. 4:15-17; Openbaring 22:12; 2 Petrus 3:10-14; Openbaring 21:1-4.

Laten we onszelf voorbereiden op de hemel, opdat we met Jezus kunnen zijn. Hij komt zeer spoedig op de wolken weer om Zijn volk te verzamelen. Dan kunnen we de nieuwe aarde en het Nieuw Jeruzalem en het meest van alles Jezus Christus en de verlosten ervaren. Deze hoop is voor ons allen, inclusief de Joden zolang wij NU Jezus Christus als Messias, de Redder aanvaarden.

Velen geloven dat er een nieuwe proeftijd van genade en opwekking zal zijn voordat Jezus terugkomt, en dat Israël een belangrijke rol in dit proces zal spelen. Maar wanneer Jezus terugkomt, is ieders lot bezegeld. Dan zal het te laat zijn om berouw te hebben. Dan is het verslag van ieders leven dat in de boeken des hemels opgetekend is, beoordeeld en het oordeel staat dan vast. Dan is reeds besloten wie opgenomen zal worden naar de hemel en wie verloren zal zijn. Daarom in het NU belangrijk om ons leven voor te bereiden voor de komst van Christus.

De tekenen der tijden duiden aan, dat de komst van Jezus Christus op de wolken, met al Zijn heilige engelen, voor de deur staat. Mag u en ik voorbereid zijn om Jezus Christus, de Redder van de wereld, met vreugde te ontmoeten!

1. Struksnes