Nog twee jaar bleef Jozef in het somber gevang. De Heer gaf de Farao belangrijke dromen. De koning was
's morgens verward omdat hij deze niet kon verstaan. Hij riep de Egyptische tovenaars en de wijze mannen van Egypte. De koning dacht dat zij hem spoedig zouden helpen om de droom te verstaan, want zij waren bekend dat zij moeilijkheden konden oplossen. De koning vertelde zijn droom aan hen, maar was grotelijks ontgoocheld, door te ondervinden, dat zij met al hun toverij en bluffende wijsheid, zij deze niet konden uitleggen. De verslagenheid en de droefheid van de koning vermeerderde. Als de meester schenker zijn droefheid zag, kwam Jozef al ineens in zijn gedachten, en terzelvertijde een overtuiging van zijn ondankbaarheid en vergetelheid. "Ik gedenk heden aan mijne zonden". Hij vertelde dan aan de koning de droom, die hij had en deze, die de meester bakker had, die hen verwardden zoals nu de dromen de Farao verwarren, en zegde, "En aldaar was bij ons een Hebreeuwse jongeling, een knecht van den overste der trawanten; en wij vertelden ze hem, en hij legde ons onze dromen uit, aan ieder legde hij ze uit naar zijnen droom; mij heeft hij hersteld in mijnen staat, en hem gehangen.
Het was vernederend voor de Farao van te moeten weggaan van de magiers en wijze mannen om zich te richten naar de Hebreeuwse dienaar. Maar de geleerde en de wijze mannen mislukten, en nz wil hij toegeven om de nederige dienst van een slaaf te aanvaarden, als zijn gestoorde geest maar rust kan vinden. "Toen zond Farao en riep Jozef, en zij deden hem haastiglijk uit den kuil komen; en men schoor hem en men veranderde zijne kleederen, en hij kwam tot Farao. En Farao sprak tot Jozef : Ik heb eenen droom gedroomd en er is niemand, die hem uitlegge; maar ik heb van u hooren zeggen, als gij eenen droom hoort, dat gij hem uitlegt. En Jozef antwoordde Farao, zeggende : Het is buiten mij : God zal Farao's welstand aanzeggen".
Jozef's antwoord aan de koning toont zijn sterk geloof en nederig vertrouwen aan. Hij wijst nederig alle eer af van in zich zelf een hogere wijsheid te bezitten om te interpreteren. Hij zegt aan de koning, dat zijn wijsheid niet groter is dan deze, die hij ging raadplegen. "Het is buiten mij". God alleen kan deze mysteries uitleggen. "Toen sprak Farao tot Jozef "Zie, in mijn droom stond ik aan den oever der rivier; en zie, uit de rivier kwamen op zeven koeien, vet van vleesch en schoon van gedaante, en zij weidden in het gras; en zie, zeven andere koeien kwamen op na deze, mager en zeer leelijk van gedaante, rank van vleesch; ik heb dergelijke van leelijkheid niet gezien in het gansche Egypteland; en die ranke en leelijke koeien aten die eerste zeven vette koeien op, maar men merkte niet, dat zij in haren buik ingekomen waren, want haar aanzien was leelijk gelijk als in den beginne. Toen ontwaakte ik. Daarna zag ik in mijnen droom, en zie, zeven aaren rezen op in eenen halm, vol en goed; en zie, zeven dorre, dunne en door den oostenwind verzengde aren schoten na deze uit; en de zeven dunne aren verslonden die zeven goede aren. En ik heb het den toovenaars gezegd, maar er was niemand, die het mij verklaarde.
Toen zeide Jozef tot Farao : Farao's droom die is één : Hetgeen God is doende, heeft Hij Farao te kennen gegeven. Die zeven schoone koeien zijn zeven jaren; die zeven schoone aren zijn ook zeven jaren : de droom is één. Die zeven ranke en leelijke koeien, die na gene opkwamen, zijn zeven jaren, en die zeven ranke door den oostenwind verzengde aren zullen zeven jaren des hongers wezen". Jozef vertelde de koning, dat er zeven jaren van overvloed zouden zijn. Alles zou groeien in overvloed. Velden en tuinen zouden meer tenvolle opbrengen dan gewoonlijk. Fruit en graan zouden overvloedig zijn. En deze zeven jaren van overvloed zouden gevolgd worden van zeven jaren van hongersnood". De jaren van overvloed zouden gegeven worden opdat hij zou kunnen voorbereidingen maken voor de komende jaren van hongersnood. "dan zal in het land van Egypte al die overvloed vergeten worden; en de honger zal het land verteren". Ook zal de overvloed in het land niet gemerkt worden, vanwege dien honger, die daarna wezen zal; want hij zal zeer zwaar zijn. En aangaande, dat die droom van Farao ten tweede male is herhaald, dit is, omdat de zaak van God vast besloten is, en dat God haast om dezelve te doen. Zoo zie nu Farao naar eenen verstandigen en wijzen man, en zette hem over het land van Egypte". De koning geloofde al wat Jozef zegde. Hij geloofde dat God met hem was, en hij was overtuigd van het feit, dat hij de meest geschikte man was om autoriteit te verkrijgen aan het hoofd van deze zaken. Hij miskende hem niet omdat hij een Joodse slaaf was. Hij zag, dat hij een buitengewoone geest bezat. "Zoo zeide Farao tot zijne knechten : Zouden wij wel eenen man vinden als dezen, in wien Gods Geest is ? Daarna zeide Farao tot Jozef: Naardien God u dit alles heeft verkondigd, zoo is er niemand zoo verstandig en wijs als gij : gij zult over mijn huis zijn, en op uw bevel zal al mijn volk de hand kussen; alleen dezen troon zal ik grooter zijn dan gij".
Ofschoon Jozef verheven was als een regeerder over het land, toch vergat hij God niet. Hij wist, dat hij een vreemdeling was in een vreemd land, gescheiden van zijn vader en zijn broeders, wat hem dikwijls droefheid gaf, maar hij geloofde vast, dat Gods hand zijn loopbaan had overheerst van hem in zo een verheven positie te plaatsen. En bestendig afhangend van God, volbracht hij zijn plicht in zijne dienst, als regeerder over het land van Egypte met getrouwheid. "En het land bracht voort, in de zeven jaren des overvloeds, bij handvollen. En hij vergaderde alle spijze der zeven jaren, die in Egypteland was, en deed de spijze in de steden; de spij ze van het veld van elke stad, hetwelk rondom haar was, deed hij daar binnen. Alzoo bracht Jozef bijeen zeer veel koren, als het zand der zee, totdat men ophield te tellen, want daarvan was geen getal. Jozef doorreisde gans Egypte, bevel gevend om zeer grote opstapelplaatsen te bouwen, en zijn klaar hoofd en uitmuntend oordeel gebruikend om te helpen in de voorbereiding om voedsel te voorzien, die nodig was voor de lange jaren van hongersnood. Tenlaatste eindigden de jaren van overvloed in het land van Egypte. "en de zeven jaren des hongers begonnen aan te komen, gelijk als Jozef gezegd had en er was honger in al de landen; maar in gansch Egypteland was brood. Als nu gans Egypteland hongerde, riep het volk tot Farao om brood; en Farao zeide tot alle Egyptenaren : Gaat tot Jozef, doet wat hij u zegt.
186.

"Als dan de honger over het ganse land was, zoo opende Jozef alles, waarin iets was, en verkocht aan de Egyptenaren, want de honger werd sterk in Egypteland".
De honger was streng in Kanaan. Jacob en zijn zonen waren verschrikt. Hun voorraad van voedsel was bijna verbruikt, en zij zagen naar de toekomst op met angst. Zij spraken hopeloos met elkander in verband met het feit of zij in staat zouden zijn om hun familie van voedsel te voorzien. Behoefte en verhongering stonden hen voor ogen. Tenlaatste hoorde Jacob van de wonderbare provisie, die de koning van Egypte gemaakt had; dat hij zeven jaar voordien in een droom door God ingelicht was om grote voorraden op te stapelen voor de zeven jaren van honger, die moesten volgen, en dat alle landen naar Egypte reisden om kooren te kopen. Hij zegde tot zijn zonen: 3 Spir. Gifts 148 - 53.

VERS 1 - 46. PP 219 - 23. VERS 14 - 16.
Als Jozef geëerd werd bij de Egyptenaren, verborg hij zijn trouw niet aan God. Niets wordt gewonnen door lafhartigheid of door vrees van het laten kennen dat wij Gods geboden-houdend volk zijn. Als wij ons licht overdekken, alsof wij beschaamd waren voor ons geloof, kan alleen uitlopen op een catastrofe. God zal ons achterlaten aan ons eigen zwakheid; Moge de Heer verbieden dat wij zouden weigeren ons licht te laten schijnen op iedere plaats, waarHij ons ook mag roepen. Als wij het wagen, op ons zelf te bouwen, ons eigen ideeën en onze eigen plannen volgend, en Jezus achter te laten, moeten wij niet verwachten van versterking te ontvangen, noch van moed of geestelijke kracht te ontvangen. God heeft morele helden gehad, en Hij heeft die ook nu nog, namelijk deze, die niet beschaamd zijn van Gods apart volk te zijn. Hun wil en hun plannen zijn allen onderworpen aan de wet van God. De liefde tot Jezus heeft geleerd hun leven niet als dierbaar voor zichzelf te beschouwen. Hun werk is geweest van het licht vanuit het Woord van God uit te stralen in klare, bestendige stralen naar de wereld. "Getrouwheid aan God" is hun motto. 5 Test. Ch. 526 - 28.
Op het ogenblik dat Jozef geroepen werd aan het hof van de Farao, was Egypte de grootste van alle naties. Op gebied van civilisatie, kunst, geleerdheid, was het ongeëvenaard. Gedurende een periode van grootste moeilijkheden en gevaar, bestuurde Jozef de zaken van het koninkrijk; en dit deed hij op een manier, dat hij het vertrouwen won van de koning en van het volk. "Hij zette hem tot heer over zijn huis, en tot eenen heerscher over al zijn goed, om zijne vorsten te binden naar zijnen lust, en zijne oudsten te onderwijzen", Ps. 105 : 21 - 22.
Trouw aan God, geloof in de Onzichtbare, was Jozefs anker. Daarin lag het geheim van zijn macht. Education 53.
Laat eenieder, die een christelijk leven zoekt te leven, zich herinneren, dat de kerk strijdende is en niet de zegepralende. Er zullen er in gevonden worden, die een vleselijke geest hebben. Zij moeten meer beklaagd worden dan gelaakt. De kerk moet niet veroordeeld worden omdat zij deze karakters behoudt, ofschoon zij gevonden worden binnen haar grenzen. Moest de kerk hen wegzenden, dan zouden velen die het een fout vonden van zij binnen te houden, de kerk laken omdat zij hen in de wereld zond. Zij zouden beweren dat zij onbarmhartig behandeld werden. Het is mogelijk, dat er in de kerk zijn, die koud, trots, hooghartig en onchristelijk zijn, maar gij moet deze soort niet als gezelschap nemen. Er zijn er veel, die warm van hart zijn, die zelfopofferend zijn, die, als het nodig zou blijken hun leven zouden afleggen voor de zielen. Jezus zag het slechte en het goede in de kerkrelaties, en zegde, "Laat beiden opgroeien tot de oogst komt". Niemand moet onkruid worden, omdat iedere plant op het veld geen graan is. Als de waarheid bekend ware, dan zouden deze beklagers hun beschuldigingen uitbrengen om aldus hun overtuigd en veroordelend geweten tot rust te brengen. Hun eigen wijze van handelen is niet gans aanbevelenswaardig. Zelfs deze, die ernaar streven de vijand te overwinnen, zijn soms verkeerd geweest en hebben verkeerde dingen gedaan. Het kwaad overheerst het goede, als wij niet tenvolle vertrouwen op Christus, en in Hem verblijven. Onstandvastigheden van karakter zullen dan geopenbaard worden, die anders niet zouden te voorschijn komen, als wij zouden volgehouden hebben in het geloof, dat door de liefde werkt en de ziel reinigt. Wij zijn niet verplicht dezen te kiezen als familiaire gezellen, deze, die de liefde van God verwerpen, die uitgedrukt werd in het feit, dat Hij Zijn Zoon gaf aan onze wereld, "opdat eenieder, die in Hem gelooft het eeuwig leven hebbe". Deze, die God liefhebben, zullen de vijanden van God niet kiezen als hun vrienden. De vraag werd gesteld: "Zoudt gij den goddeloze helpen, en die den Hee re haten, liefhebben ?" (2Kr. 79:2) Zult gij het gezelschap verkiezen van de irreligieusen en de ontrouwen, boven die van gehoorzamenden aan de geboden van God? Zult gij liever u scheiden van dezen, die God beminnen, en uzelf zover mogelijk van het kanaal van licht plaatsen? Gij moet in een atmosfeer van reinheid en geloof verkeren, en in uw karakter princiepen invoeren, die zo sterk zullen zijn als balken. Christenen zullen het gezelschap niet kiezen en het gezelschap aanwakkeren van niet christenen. Als de Heer u een speciale positie geeft in de wereld, zoals Hij met Jozef en Daniel deed, dan zal hij u onderstutten en behouden temidden van de bekoring. Maar gij zult nergens kunnen gaan waar gij te veel licht zult vinden in de wereld. Hoe gevaarlijk is het dan van het gezelschap te kiezen van deze, die de duisternis meer liefhebben dan het licht, en tot het licht niet willen komen, omdat hun daden niet zouden terecht gewezen worden. Fundamentals to Christian Education 294 - 96.
"Zal de Heer Zijn volk vergeten in dit uur van beproeving ( als het decreet over hen uitgevaardigd wordt in de tijd van benauwdheid) ? Vergat Hij Jozef, omringd van de afgodendienaars in Egypte? ... Zie Jes. 49 : 14 - 16 en Zach. 2 : 8.
PP 241, 332, 368 - 69.

188.
Het geheim van getrouwheid. Jozef deed zijn godsdienst mede overal waar hij ging, en dit was het geheim van zijn onwankelbare trouw. MS 59, 1897.

VERS 38.
De mens herkent een levende verbinding met God. Hij die Jezus aanvaardt door levendig geloof heeft een levende verbinding met God, en hij is een uitverkoren vat tot eer. Hij draagt met zich de atmosfeer van de hemel, die de genade is van God, een schat die de wereld niet kan kopen. Hij die in levendige verbinding is met God mag in een lage positie staan, toch is zijn morele waarde zo waardevol als deze van Jozef en Daniel, die herkend werden door heidense koningen als mannen met wie de Heilige Geest verbleef. MS 54, 1894.