VERS 3 - 4.
Na de zondvloed at het volk overvloedig dierlijk voedsel. God zag de wegen van de mens verdorven waren, en dat hij in staat was zich zelf trots tegen Zijn Schepper te verheffen en dat hij ook zijn eigen neigingen van zijn hart zou voldoen. En Hij liet toe, dat dit lang-levend ras vlees zou eten om hun leven te verkorten, dat vol van zonden was. Spoedig na de vloed, begon het ras af te nemen in lengte en in aantal levensjaren. De bewoners van de Oude Wereld waren onmatig in eten en drinken. Zij begeerden vleesvoeding, ofschoon God er hun de toelating niet voor gegeven had. Zij aten en dronken tot overdaad, en hun ontaarde eetlust kende geen grenzen. Zij gaven zichzelf over aan afgoderij. Zij werden geweldig en wild, en zo verdorven, dat God het niet meer kon verdragen. Hun beker van ongerechtigheid was vol en God reinigde de aarde van haar morele pollutie door de zondvloed. Als de mens zich vermenigvuldigde na de zondvloed, vergaten ze God en verdierven hun wegen voor Hem. Onmatigheid op grote schaal vermeerderde in grote mate.

VERS 4.
Het vlees wordt opgediend doortrokken met vet, omdat dit past voor de verdorven smaak. Maar het bloed en vet van dieren wordt verbruikt als genotmiddel. Maar de Heer gaf speciale voorschriften, dat deze niet zouden gegeten worden. Waarom? Omdat het gebruik ervan een ongezonde stroom van bloed in het menselijk lichaam doet ontstaan. Het niet in acht nemen van de speciale richtlijnen van de Heer heeft een verscheidenheid van moeilijkheden en ziekten bij de mens doen ontstaan .... Als gij in het menselijk organisme dat binnenbrengt, dat geen goed vlees en bloed kan maken, dan moet gij de gevolgen ondergaan van uw verwaarlozen van het in acht nemen van het Woord van God. Counsels on Diet and Foods 373 - 69. Spir. Gifts : 75 : Zie hoger.

VERS 2.
Er was een soort van grote dieren, die omkwamen met de vloed. God wist, dat de kracht van de mens zou afnemen, en de mammoetdieren niet onder toezicht zouden kunnen gehouden worden door zwakke mensen". 4 Spir. Gifts a 121.
"Nadat Noah uit de ark gekomen was, keek hij rondom zich naar de machtige dieren die hij uit de ark geleid had, en dan op zijn familie, die maar uit acht personen bestond, en was zeer bevreesd, dat zij door de dieren zouden vernietigd worden. Maar de Heer zond zijn engel om aan Noah te zeggen: Gen. 9 : 2.

VERS 2 - 3. PP 90 ( 107 ) VERS 3 - 4.
"Het was slechts na de vloed, dat de mens toegelaten werd vlees te eten van dieren. Waarom dan moeten wij vlees eten? Weinigen die het eten weten, hoe vol het is van ziekte. Vleesvoeding was nooit de beste voeding, en nu is het vervloekt door ziekte .
De gedachte van dieren te doden om op te eten is op zichzelf weerzinwekkend. Was het natuurlijk gevoel van de mens niet verdorven door toegeven aan eetlust, dan zouden menselijke wezens er nooit aan denken van het vlees van dieren te eten
Als gij met het licht dat vlak voor u schijnt, dat God gegeven heeft in verband met de gevolgen van vleesvoeding, gij toch voortgaat met ervan te eten, dan moet gij er de gevolgen van dragen .... Evangelisme 664.
PP. 641. ( 624 )
Als deze, die moord beproefd had, bewezen werd schuldig te zijn, was er geen verzoening noch rantsoen toegelaten. "Wie des menschen bloed vergiet, zijn bloed zal door de mens vergoten worden. De veiligheid en de zuiverheid vroeg dat de zonde van moord streng zou gestraft worden. Het menselijk leven, dat God alleen kon geven moest heilig bewaard worden". PP 516.
"De likeurhandelaar mag aanzien worden door de wereld als een goed zakenman; maar de Heer zegt "Wee hem". Hij zal beladen worden met de hopeloosheid, de ellende, het lijden, op de wereld gebracht door de likeurtrafiek. Hij zal moeten verantwoorden voor het gebrek en het wee van de moeders en kinders, die gebrek geleden hebben aan voedsel en klederen en onderdak, en die alle hoop en vreugde hebben opgegeven. Hij zal moeten verantwoorden voor de zielen, die hij onvoorbereid naar de eeuwigheid liet gaan. En dezen, die de likeurverkoper in zijn werk ondersteunen zijn deelnemers in zijn schuld. Tot hen zegt God, "Uw handen zijn vol met bloed". Min, of Healing 341 - 42.
Zie hoger Spir. Gifts 73 - 76. Idem Story of Redemption 70 - 71.
Voor alle andere verzen zie PP Zie hoger.

VERS 6.
God beschermt de rechten van de mens. Hoe zorgvuldig beschermt God de rechten van de mens ! Hij kent een straf toe aan moedwillige moordenaars. "Wie des menschen bloed vergiet, zijn bloed zal door den mensch vergoten worden". Gen. 9 : 6. Als het een moordenaar toegelaten zou zijn ongestraft te zijn, dan zou hij door zijn slechte invloed en wreed geweld anderen omverwerpen.
Dat zou eindigen in toestand gelijk aan deze, die bestond vbbr de zondvloed. God moet de moordenaars straffen. Hij geeft leven en Hij wil het leven behouden, als dat leven een afschrik en een bedreiging wordt. MS 126, 1901. 117.

118.
VERS 12.
De regenboog wijst op Christus' liefde, die de aarde omgeeft. Als wij op deze boog zien, het zegel en teken van Gods belofte aan de mens, dat de storm van Zijn wraak onze aarde niet meer woest zou maken door de wateren van de vloed, dan beschouwen wij dat andere ogen dan eindige zien op dit glorieus gezicht. Engelen verheugen zich als zij opzien op dit kostbaar teken van Gods liefde voor de mens. De Verlosser van de wereld ziet erop; want het was door Zijn werking, dat deze boog tevoorschijn kwam in de hemel, als een teken of verbond van belofte aan de mens. God zelf ziet op deze boog in de wolken en herinnert zich ájn eeuwig verbond tussen Hem en de mens.
Na de verschrikkelijke veruitwendiging van Gods wrekende macht, in het vernietigem van de oude wereld door een vloed, voorbij was, wist Hij dat dezen, die gered geweest waren van de algemene ondergang hun vrees zouden opgewekt gevoelen, telkens als de wolken zich zouden verzamelen, de donder zou rollen, en de bliksemschichten zouden flikkeren; en dat het geluid van de storm en het storten van de waters uit de hemel schrik in hun hart zou storten, uit vrees dat een andere vloed op hen zou komen. Maar zie de belofte van God en de belofte : Gen. 9 : 12 - 15.
De familie van Noah keek met bewondering en gemengd met eerbiedwaardige vrees naar het teken van Gods barmhartigheid, dat de hemelen omspant. De boog stelt de liefde van Christus voor, die de aarde omgeeft, en die rijkt tot in het hoogste van de hemel, de mens met God verbindend en de aarde met de hemel. Als wij zien op dit schone gezicht, kunnen wij verheugd zijn in God, verzekerd zijnde, dat hij zelf ziet naar dit teken van Zijn verbond, en als Hij erop ziet hij de kinderen van de aarde indachtig is, aan wien deze boog gegeven werd. Hun droefheid en gevaren en beproevingen zijn Hem niet onbekend. Wij mogen ons verheugen in de hoop, want de boog van Gods verbond is over ons gespannen. Hij zal nooit Zijn zorgenkinderen vergeten. Hoe moeilijk is het voor een eindige geest om de speciale liefde en tederheid van God te begrijpen, en Zijn oneindige minzaamheid, als Hij zegt: "zoo zal Ik hem aanzien, om te gedenken aan het eeuwig verbond tusschen God en tusschen alle levende ziel, van alle vleesch, dat op de aarde is". RH Feb. 26, 1880.