My.agp - sermonroom ][ Wat gebeurt er als leiders NIET bidden?

Op 33 jarige leeftijd, werd ik gevraagd om naar IJsland te gaan als conferentie voorzitter. Nu werd ik een kerkelijk bestuurder. Ik had vele belangrijke ontmoetingen om te leiden en plannen te ontwikkeling. Ik was bezig met grote zaken, maar terwijl ik toekeek, leek het net of alles wat ik probeerde te doen uit elkaar begon te vallen. En persoonlijke zakte ik elkaar. Na een aantal jaren kon ik nauwelijks genoeg energie vinden om een vergadering voor te zitten en naar de kerk gaan was bijna teveel voor mij.

Op een of andere manier, was het nauwelijks te bevatten. Ik dacht dat het lag aan stress, of de rodel en de kritiek die leiders altijd op hun weg vinden. Maar de druk werd alleen maar groter en ik had niets meer te geven.

De doorbraak

In mijn desperate situatie begon ik het leven van Mozes. Ik wilde weten hoe hij omging met zoveel druk en stress.

Op een dag terwijl ik bad, onderbrak een stem mijn gedachten. ADe beproevingen van de laatste jaren zijn niet gekomen omdat de mensen kritiek hadden of vervelend war. Ze zijn gekomen omdat jij niet voldoende tijd met Mij door gebracht had.@

Ik stond perplex toen alles op zijn plaats leek te vallen. Maar God had meer te zeggen tegen mij. AIk heb alles toegelaten terwijl alles om je heen in storte zodat jij zult weten hoe sterk je wel niet bent.@

Ik huilde. Na het leren van al die pijnlijke lessen in de eerdere jaren, hoe kon ik vergeten alles wat God mij geleerd had over verbondenheid met Hem? Om te zeggen dat die een leerzaam moment was in nederigheid, is een understatement. Maar God had helemaal gelijk, Ik had gefaald om intiem met Hem verbonden te blijven.

En natuurlijk, de prijs van het falen was groot, voor mezelf en voor degene waarvoor ik was geroepen om te leiden.

Wij raken niet intiem verbonden met God door enkel en alleen het lezen van de bijbel of bidden, maar wij kunnen ook niet intiem verbonden raken zonder het lezen van de bijbel en gebed. Het fundament van intimiteit is gebouwd op de houding van ons hart die ons stuurt naar de persoon van God. Ik geloof dat leiders makkelijk kunnen falen omdat onze relatieschap met God iets wat we wegschrijven in onze agenda=s, in plaats van een diepe en constant verlangen om te zijn samen met de levende God in onze zielen.

Mozes intimiteit met God

Hoe kunnen wij een verbondenheid met God ontwikkelen, die ons helpt om te leiden met bovennatuurlijk kracht? Laat mij met u delen wat ik leerde van het verhaal van Mozes.

Na Isreals afgodische aanbidding van het gouden kalf, Vertelde God tegen Mozes: AMaar ga nu heen, leid het volk naar de plaats waarvan Ik u gesproken heb; zie, mijn engel zal voor u uit gaan, maar ten dage van mijn bezoeking zal Ik aan hen hun zonde bezoeken.@, AWant Ik zal in uw midden niet optrekken, daar gij een hardnekkig volk zijt, opdat Ik u niet onderweg vertere.@ (Ex 32,34; 33:3)

Maar voor Mozes, was de weg naar Kanaan, zelfs geleid door een Engel van God, niet voldoende. Mozes wilde meer dan dat, veel meer.

In het gesprek wat volgde, Liet Mozes 3 verlangens zien voor God. Elk verlangen liet zien wat het betekent om je vast te hechten aan een dieper wordende relatie met God. Als wij waarlijk mensen willen leiden voor God, terwijl wij ons moet wapenen om dingen te doen in eigen kracht, dan geloof ik dat deze verlangens ook onze verlangens dienen te worden.

1. Leiders hebben een verlangen voor verbondenheid met God die komt door God zelf te leren kennen.

Toen Mozes leerde dat God hem niet zou brengen naar Kanaän, :@Toen zeide Mozes tot de HERE: Zie, Gij zegt tot mij: doe dit volk optrekken, maar Gij hebt mij niet doen weten, wie Gij met mij zult zenden, terwijl Gij toch gezegd hebt: Ik ken u bij name en ook hebt gij genade gevonden in mijn ogen. Nu dan, indien ik genade in uw ogen gevonden heb, maak mij toch uw wegen bekend, zodat ik U ken; opdat ik genade vinden in uw ogen. Bedenk toch, dat deze natie uw volk is. A

Mozes smeekte niet voor leiderschapsvaardigheden en succes om de Israëlieten naar Kanaan te brengen. Hij smeekt God om hem Zijn wegen te leren, dat hij mag weten wie Hij is. Het was niet het doel bereiken dat belangrijk voor hem was, maar dat hij God leerde kennen.

Toch, Mozes, wilde simpelweg niet meer weten over God. In het Hebreeuws zegswijze, betekent iemand kennen , iets als een diepgaande en een intieme relatie, zo intiem dat het woord ook word gebruik om seksuele eenheid te omschrijven. Als Mozes Gods volk moet leiden, wilde Mozes het heel duidelijk maken dat zijn gave om te leiden komt vanwege zijn verbondenheid en zijn kennis in het kennen van God.

Wat is het geheim van leiderschap? Hoeveel van ons voelen zichzelf trots voor een Ajob well done@ door hard werken of het hebben van de juiste talenten en training? Wanneer God Mozes koos, Koos Hij iemand die niet dacht dat hij enige talenten had, en hij voelde zich niet gekwalificeerd wanneer Mozes aan zichzelf dacht als een leider. Maar Mozes schreeuwde niet uit, AHelp! Hoe kan ik leiden?@Maar eerder, AHeer, leraar mij U toch kennen!@God leren kennen is de bron van alles.

2. Leiders streven naar een intimiteit met God die komt door het wandelen in Zijn aanwezigheid.

In reactie van Mozes verlangen om God te leren kennen: AToen zeide Hij: Moet Ik zelf medegaan om u gerust te stellen?@ (vers 14). God is Mozes aan het leren hoe Hij hem kan leren door met Hem te wandelen. God laat zichzelf ons niet alleen maar zien door dat Zijn gedachten in onze gedachten komen, maar wanneer Hij met ons wandelt. Om te weten wie God is in om te wandelen in Zijn aanwezigheid.

Als een leider, was Mozes niet tevreden met Gods aanwezigheid voor zichzelf. Voordat Mozes bereid is om te vertrekken uit Sinai, wilde Hij van God zekerheid dat Hij ook zal wandelen met Zijn volk: AEn mozes zeide tot Hem: Indien Gij zelf niet medegaat, doe ons vanhier niet optrekken. Waaraan zal anders geweten worden, dat ik en uw volk genade in uw ogen gevonden hebben, dan doordat Gij met ons medegaat? Immers daardoor zijn ik en uw volk afgezonderd uit alle volken, die op de aardbodem zijn.

Voor Mozes, was de aanwezigheid van God niet iets wat je stilzwijgend aanneemt wat bestond. Het was bedoeld als een zichtbaar teken van een gemeenschap van Gods volk, en Mozes wilde nergens anders gaan dan met het. - Zelfs al, als de Here zelf een engel zou sturen om te brengen naar Kanaan.

Wat definieert succes voor ons? Is het simpelweg bereiken van het Beloofde Land ons primaire objectief. Of is het onze focus gefixeerd voornamelijk op een God wie ons heeft geroepen naar die plaats? Wanneer mensen naar ons kijken en degene die wij leiden, is het de aanwezigheid van God juist wat men door alle omstandigheden heen kan ontdekken.? Zeker kan er iets meer onweerstaanbaar zijn dan een wereld die kijkt naar de zichtbare aanwezigheid van God.

3. Leiders die streven naar intimiteit met God, komt door het zien van de glorie van God.

Toen Mozes de zekerheid van God ontving dat God, Zijn wegen zou leren, en wandelen met Hem en zijn volk, En Mozes zei: A Doe mij toch uw heerlijkheid zien@ (vers 18)

Wat denk je dat Mozes zou gaan zien? Mozes stond al eerder van aangezicht tot aangezicht met God bij de brandende braamstruik en in de tent van de samenkomst. Zocht Mozes niet naar het spectaculaire.

Er komt een punt in het leven van een leider, wanneer je je realiseert dat al deze dingen die je dacht en aan andere kan aanbieden eigenlijk totaal waardeloos zijn. Jouw grootste daden in het leven of je unieke gave vervagen in het niets als je het vergelijkt met de kracht van onze God. En net als Mozes, erkennen wij dat als God niet ons Zijn wegen laat zien en niet met ons wandelden, wij niet kunnen leiden- wat wij zijn op zich niets.

Het is dan dat leider zich nederig voor God knielt. Het enige wat telt is om Hem te zien, omdat Hij , als God hetgeen is wat telt. Het is niet simpelweg wat God kan doen wat telt, maar door Hem te kennen. Ik geloof dat dat de reden is dat Mozes aan God durfde te vragen om de Glorie van de almachtige God te aanschouwen. Hij wist dat dor Meer en meer van God te leren kennen, hij zijn hoop daarin kon vinden. God zou komen in een grootste en zeer intieme manier, door een openbaring van Gods glorie. Mozes verlangende om te zien in de hart van zijn Schepper en God, en God openbaarde Zichzelf aan Zijn vriend.

De consequentie van de intimiteit van God: reflecterende glorie. Wanneer God verschijnt aan Mozes - als geen andere man - was niet het de gloed die God omstraalde, die de aandacht van Mozes trok. Het was Gods karakter waar Mozes over schreef: ADe HERE ging aan hem voorbij en riep: HERE, HERE, God, barmhartig en genadig, lankmoedig, groot van goedertierenheid en trouw, die goedertierenheid bestendigt aan duizenden, die ongerechtigheid, overtreding en zonde vergeeft;@ (Exodus 34:6,7)

En dit karakter had een dramatisch effect. Door weer een andere zekerheid te ontvangen van Gods voortdurende aanwezigheid met Mozes en zijn volk, ging Mozes de berg af. Maar Mozes @wist hij niet, dat de huid van zijn gelaat straalde, doordat hij met Hem gesproken had@ (Vers 29).

Dat is een onvermijdbare consequentie van intimiteit met God. Anderen zullen het zien in onze gezichten, ook al zullen wij het niet door hebben.

Ellen White vatte deze ervaring en de belangrijkheid daarvan samen, ADeze evaring, boven alle andere gaf de zekerheid dat God zijn gebed zou verhoren en dat de geheiligde aanwezigheid hem zou omstralen, was van meer waarde aan Mozes leider dan het leerproces in Egypte of al zijn verworvenheden in de strijdkunde. Geen aardse kracht, of gave of geleerde kan vergeleken worden met de plaats van God duidelijke aanwezigheid. In de geschiedenis van Mozes mogen wij zien wat intieme gemeenschap en verbondenheid met God betekent, namelijk een privilege om van de genieten.

Vandaag, kan ik duidelijk zien hoe mijn verbondenheid met God is gegroeid en wat het is namelijk direct en krachtig gerelateerd aan alles wat ik doe, en alles wat ik ben. Ik bid iet omdat het belangrijk is. Ik bid omdat ik desperaat ben. Hoe kan ik iets doen, zonder de kracht en de richting die krijg van een levende God? Het moment dat ik de band verbreek met mijn Vader, wat heb ik dan aan anderen te bieden?

Ik begin te begrijpen wat Jezus bedoelde toen Hij zei, AIk ben de wijnstok, gij zijt de ranken. Wie in Mij blijft, gelijk Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt gij niets doen.@(Johannes 15:5)

Het goede nieuws is dat het niet uit maakt hoever wij zijn weggedreven in onze leiderschap van God, en hoe moe wij ook mogen zijn, onze intimiteit en verbondenheid kan hersteld worden. Zolang wij met Hem verbonden blijven, zullen wij veel vrucht dragen.


	You are home- www.agp-internet.com/react- sermonroom Nederlands (overdenkingen & Bijbelstudies)
	Wat gebeurt er als leiders NIET bidden? Gavin Anthony In het artikel, Awat gebeurt er als leiders bidden?@(Adventist Reviews, nov. 13, 2003), Schreef ik over de opmerkelijke gevolgen van een leidersgebed, volgens Exodus 17:8-16. En zoals ik toen duidelijke maakte hoe dit toe te passen voor alle mensen die andere willen bereiken wanneer wij niet bidden? Mijn achtergrond Toen ik nog een tiener was bezocht ik een prestigieuze privé-school, Mijn klasgenoten waren kinderen van diplomaten en van de meest wel staande personen in het land. Als een student won ik studiebeurzen, was ik voorzitter van diverse sportteams en won ik tal van prijzen. Ik faalde nooit aan alles wat ik wilde doen. Toen ik begon te werken als een predikant, echter, leek alles verkeerd te gaan. Binnen een periode van twee jaar ging ik door een gruwelijk proces. Nadat ik reisde naar West Afrika werd ik opgenomen in het hospitaal en als een gevolg daarvan raakte ik mijn baan kwijt. Op het zelfde moment, vanwege roddel die overal de ronde deed, raakte ik ook mijn reputatie kwijt. Weer later, vonden de doktoren een probleem met mijn hart en het leek een gevolg te zijn van mijn continue slapeloosheid. Op het laatst eindigde mijn langdurige relatie met mijn vriendin. Het voelde alsof God systematisch alles aan het afbreken was waar ik op gehoopt en vertrouwd had. Het doel van dit alles Wanneer ik mijn moeilijkste moment bevond, deed God een wonder in mijn leven dat compleet mij gezondheid en energie herstelde. Toch enkele maande later vond ik mezelf klagen tegen God over mijn situatie. Ik wist dat een zonde was om te klagen tegenover God die zo goed voor mij is geweest, maar ik deed het toch. Van dat moment, de energie die God op zo=n miraculeuze wijze had gegeven, slipte langzamerhand weg. Twee maanden lang was ik erg boos. Uiteindelijk, klaagde ik op een dag: AVader dit is niet eerlijk. U heeft alles van mij weggenomen, ik heb niet meer in mijn leven!@ Ik verwachte geen antwoord, maar de stem van de Heilige Geest was overduidelijke, AJa,@ zei Hij, Adat is ook het doel.@ En de reden was vrij simpel Awant wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten.@ Efz 6:12 Als wij proberen te handelen op eigen kracht, dat hebben wij geen schijn van kans tegen een bovennatuurlijke vijand. Geen wonder dat God ons wil met niet, wat Hij wil ons vullen met hemelse kracht. Terwijl ik mij dit realiseert, werd het duidelijk, mijn spirituele leven transformeerde . Ik vond nieuwe intimiteit met God. Op 33 jarige leeftijd, werd ik gevraagd om naar IJsland te gaan als conferentie voorzitter. Nu werd ik een kerkelijk bestuurder. Ik had vele belangrijke ontmoetingen om te leiden en plannen te ontwikkeling. Ik was bezig met grote zaken, maar terwijl ik toekeek, leek het net of alles wat ik probeerde te doen uit elkaar begon te vallen. En persoonlijke zakte ik elkaar. Na een aantal jaren kon ik nauwelijks genoeg energie vinden om een vergadering voor te zitten en naar de kerk gaan was bijna teveel voor mij. Op een of andere manier, was het nauwelijks te bevatten. Ik dacht dat het lag aan stress, of de rodel en de kritiek die leiders altijd op hun weg vinden. Maar de druk werd alleen maar groter en ik had niets meer te geven. De doorbraak In mijn desperate situatie begon ik het leven van Mozes. Ik wilde weten hoe hij omging met zoveel druk en stress. Op een dag terwijl ik bad, onderbrak een stem mijn gedachten. ADe beproevingen van de laatste jaren zijn niet gekomen omdat de mensen kritiek hadden of vervelend war. Ze zijn gekomen omdat jij niet voldoende tijd met Mij door gebracht had.@ Ik stond perplex toen alles op zijn plaats leek te vallen. Maar God had meer te zeggen tegen mij. AIk heb alles toegelaten terwijl alles om je heen in storte zodat jij zult weten hoe sterk je wel niet bent.@ Ik huilde. Na het leren van al die pijnlijke lessen in de eerdere jaren, hoe kon ik vergeten alles wat God mij geleerd had over verbondenheid met Hem? Om te zeggen dat die een leerzaam moment was in nederigheid, is een understatement. Maar God had helemaal gelijk, Ik had gefaald om intiem met Hem verbonden te blijven. En natuurlijk, de prijs van het falen was groot, voor mezelf en voor degene waarvoor ik was geroepen om te leiden. Wij raken niet intiem verbonden met God door enkel en alleen het lezen van de bijbel of bidden, maar wij kunnen ook niet intiem verbonden raken zonder het lezen van de bijbel en gebed. Het fundament van intimiteit is gebouwd op de houding van ons hart die ons stuurt naar de persoon van God. Ik geloof dat leiders makkelijk kunnen falen omdat onze relatieschap met God iets wat we wegschrijven in onze agenda=s, in plaats van een diepe en constant verlangen om te zijn samen met de levende God in onze zielen. Mozes intimiteit met God Hoe kunnen wij een verbondenheid met God ontwikkelen, die ons helpt om te leiden met bovennatuurlijk kracht? Laat mij met u delen wat ik leerde van het verhaal van Mozes. Na Isreals afgodische aanbidding van het gouden kalf, Vertelde God tegen Mozes: AMaar ga nu heen, leid het volk naar de plaats waarvan Ik u gesproken heb; zie, mijn engel zal voor u uit gaan, maar ten dage van mijn bezoeking zal Ik aan hen hun zonde bezoeken.@, AWant Ik zal in uw midden niet optrekken, daar gij een hardnekkig volk zijt, opdat Ik u niet onderweg vertere.@ (Ex 32,34; 33:3) Maar voor Mozes, was de weg naar Kanaan, zelfs geleid door een Engel van God, niet voldoende. Mozes wilde meer dan dat, veel meer. In het gesprek wat volgde, Liet Mozes 3 verlangens zien voor God. Elk verlangen liet zien wat het betekent om je vast te hechten aan een dieper wordende relatie met God. Als wij waarlijk mensen willen leiden voor God, terwijl wij ons moet wapenen om dingen te doen in eigen kracht, dan geloof ik dat deze verlangens ook onze verlangens dienen te worden. 1. Leiders hebben een verlangen voor verbondenheid met God die komt door God zelf te leren kennen. Toen Mozes leerde dat God hem niet zou brengen naar Kanaän, :@Toen zeide Mozes tot de HERE: Zie, Gij zegt tot mij: doe dit volk optrekken, maar Gij hebt mij niet doen weten, wie Gij met mij zult zenden, terwijl Gij toch gezegd hebt: Ik ken u bij name en ook hebt gij genade gevonden in mijn ogen. Nu dan, indien ik genade in uw ogen gevonden heb, maak mij toch uw wegen bekend, zodat ik U ken; opdat ik genade vinden in uw ogen. Bedenk toch, dat deze natie uw volk is. A Mozes smeekte niet voor leiderschapsvaardigheden en succes om de Israëlieten naar Kanaan te brengen. Hij smeekt God om hem Zijn wegen te leren, dat hij mag weten wie Hij is. Het was niet het doel bereiken dat belangrijk voor hem was, maar dat hij God leerde kennen. Toch, Mozes, wilde simpelweg niet meer weten over God. In het Hebreeuws zegswijze, betekent iemand kennen , iets als een diepgaande en een intieme relatie, zo intiem dat het woord ook word gebruik om seksuele eenheid te omschrijven. Als Mozes Gods volk moet leiden, wilde Mozes het heel duidelijk maken dat zijn gave om te leiden komt vanwege zijn verbondenheid en zijn kennis in het kennen van God. Wat is het geheim van leiderschap? Hoeveel van ons voelen zichzelf trots voor een Ajob well done@ door hard werken of het hebben van de juiste talenten en training? Wanneer God Mozes koos, Koos Hij iemand die niet dacht dat hij enige talenten had, en hij voelde zich niet gekwalificeerd wanneer Mozes aan zichzelf dacht als een leider. Maar Mozes schreeuwde niet uit, AHelp! Hoe kan ik leiden?@Maar eerder, AHeer, leraar mij U toch kennen!@God leren kennen is de bron van alles. 2. Leiders streven naar een intimiteit met God die komt door het wandelen in Zijn aanwezigheid. In reactie van Mozes verlangen om God te leren kennen: AToen zeide Hij: Moet Ik zelf medegaan om u gerust te stellen?@ (vers 14). God is Mozes aan het leren hoe Hij hem kan leren door met Hem te wandelen. God laat zichzelf ons niet alleen maar zien door dat Zijn gedachten in onze gedachten komen, maar wanneer Hij met ons wandelt. Om te weten wie God is in om te wandelen in Zijn aanwezigheid. Als een leider, was Mozes niet tevreden met Gods aanwezigheid voor zichzelf. Voordat Mozes bereid is om te vertrekken uit Sinai, wilde Hij van God zekerheid dat Hij ook zal wandelen met Zijn volk: AEn mozes zeide tot Hem: Indien Gij zelf niet medegaat, doe ons vanhier niet optrekken. Waaraan zal anders geweten worden, dat ik en uw volk genade in uw ogen gevonden hebben, dan doordat Gij met ons medegaat? Immers daardoor zijn ik en uw volk afgezonderd uit alle volken, die op de aardbodem zijn. Voor Mozes, was de aanwezigheid van God niet iets wat je stilzwijgend aanneemt wat bestond. Het was bedoeld als een zichtbaar teken van een gemeenschap van Gods volk, en Mozes wilde nergens anders gaan dan met het. - Zelfs al, als de Here zelf een engel zou sturen om te brengen naar Kanaan. Wat definieert succes voor ons? Is het simpelweg bereiken van het Beloofde Land ons primaire objectief. Of is het onze focus gefixeerd voornamelijk op een God wie ons heeft geroepen naar die plaats? Wanneer mensen naar ons kijken en degene die wij leiden, is het de aanwezigheid van God juist wat men door alle omstandigheden heen kan ontdekken.? Zeker kan er iets meer onweerstaanbaar zijn dan een wereld die kijkt naar de zichtbare aanwezigheid van God. 3. Leiders die streven naar intimiteit met God, komt door het zien van de glorie van God. Toen Mozes de zekerheid van God ontving dat God, Zijn wegen zou leren, en wandelen met Hem en zijn volk, En Mozes zei: A Doe mij toch uw heerlijkheid zien@ (vers 18) Wat denk je dat Mozes zou gaan zien? Mozes stond al eerder van aangezicht tot aangezicht met God bij de brandende braamstruik en in de tent van de samenkomst. Zocht Mozes niet naar het spectaculaire. Er komt een punt in het leven van een leider, wanneer je je realiseert dat al deze dingen die je dacht en aan andere kan aanbieden eigenlijk totaal waardeloos zijn. Jouw grootste daden in het leven of je unieke gave vervagen in het niets als je het vergelijkt met de kracht van onze God. En net als Mozes, erkennen wij dat als God niet ons Zijn wegen laat zien en niet met ons wandelden, wij niet kunnen leiden- wat wij zijn op zich niets. Het is dan dat leider zich nederig voor God knielt. Het enige wat telt is om Hem te zien, omdat Hij , als God hetgeen is wat telt. Het is niet simpelweg wat God kan doen wat telt, maar door Hem te kennen. Ik geloof dat dat de reden is dat Mozes aan God durfde te vragen om de Glorie van de almachtige God te aanschouwen. Hij wist dat dor Meer en meer van God te leren kennen, hij zijn hoop daarin kon vinden. God zou komen in een grootste en zeer intieme manier, door een openbaring van Gods glorie. Mozes verlangende om te zien in de hart van zijn Schepper en God, en God openbaarde Zichzelf aan Zijn vriend. De consequentie van de intimiteit van God: reflecterende glorie. Wanneer God verschijnt aan Mozes - als geen andere man - was niet het de gloed die God omstraalde, die de aandacht van Mozes trok. Het was Gods karakter waar Mozes over schreef: ADe HERE ging aan hem voorbij en riep: HERE, HERE, God, barmhartig en genadig, lankmoedig, groot van goedertierenheid en trouw, die goedertierenheid bestendigt aan duizenden, die ongerechtigheid, overtreding en zonde vergeeft;@ (Exodus 34:6,7) En dit karakter had een dramatisch effect. Door weer een andere zekerheid te ontvangen van Gods voortdurende aanwezigheid met Mozes en zijn volk, ging Mozes de berg af. Maar Mozes @wist hij niet, dat de huid van zijn gelaat straalde, doordat hij met Hem gesproken had@ (Vers 29). Dat is een onvermijdbare consequentie van intimiteit met God. Anderen zullen het zien in onze gezichten, ook al zullen wij het niet door hebben. Ellen White vatte deze ervaring en de belangrijkheid daarvan samen, ADeze evaring, boven alle andere gaf de zekerheid dat God zijn gebed zou verhoren en dat de geheiligde aanwezigheid hem zou omstralen, was van meer waarde aan Mozes leider dan het leerproces in Egypte of al zijn verworvenheden in de strijdkunde. Geen aardse kracht, of gave of geleerde kan vergeleken worden met de plaats van God duidelijke aanwezigheid. In de geschiedenis van Mozes mogen wij zien wat intieme gemeenschap en verbondenheid met God betekent, namelijk een privilege om van de genieten. En dit betekent het voor ons een nieuw begin. Vandaag, kan ik duidelijk zien hoe mijn verbondenheid met God is gegroeid en wat het is namelijk direct en krachtig gerelateerd aan alles wat ik doe, en alles wat ik ben. Ik bid iet omdat het belangrijk is. Ik bid omdat ik desperaat ben. Hoe kan ik iets doen, zonder de kracht en de richting die krijg van een levende God? Het moment dat ik de band verbreek met mijn Vader, wat heb ik dan aan anderen te bieden? Ik begin te begrijpen wat Jezus bedoelde toen Hij zei, AIk ben de wijnstok, gij zijt de ranken. Wie in Mij blijft, gelijk Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt gij niets doen.@(Johannes 15:5) Het goede nieuws is dat het niet uit maakt hoever wij zijn weggedreven in onze leiderschap van God, en hoe moe wij ook mogen zijn, onze intimiteit en verbondenheid kan hersteld worden. Zolang wij met Hem verbonden blijven, zullen wij veel vrucht dragen. Gavin Anthony