.

Zevende-dags Darwinisten

Nauwelijks is er een geloof zo belachelijk of strijdig met Geschriften geweest die, zodra het populair wordt, door sommige Christenen is geprobeerd om in het geloof op te nemen. In zijn lange en vaak ruwe verlangen voor culturele en intellectuele juistheid, en is de kerk geworden wat Jacques Ellul genoemd "een lege fles die de opeenvolgende culturen gevuld met allerlei dingen." Romeinse heidendom, Platonisme, Marxisme, etc. Van alle bizarre wanverhoudingen, niettemin, niets slechter dan de poging om evolutie met Christendom te harmoniseren. Evolutie? Tevreden!

Niettemin opgevoed met de evolutietheorie, werd ik op één dag wedergeboren Christenen die, onmiddellijk, een onmogelijk raadsel zag tussen wat ik mijn geheel leven werd onderwezen en mijn nieuwe Bijbelse visie op de wereld.

Binnen de weinig dagen gaf iemand me eerst het boek Genesis Flood, door Henry Morris, en voor het eerst realiseerde ik dat het "bewijs" die ik dogmatisch voor evolutie werd gegeven niet zo stevig was als wat ik, leerde van de basisschool tot de universiteit. ertoe was gebracht te geloven. Na verloop van tijd, en na meer lezingen, werd ik spoedig gezuiverd van alle macroevolutionaire vooronderstellingen. In feite, als (de hemel verbiedt) ik ooit mijn geloof zou verliezen, kon ik nooit naar de evolutie teruggaan. Het buitenaardse wezenstheorie of het Babylonische scheppingsverhaal schijnt aannemelijker dan het standaard wetenschappelijke paradigma van oorsprong.

"Maar," iemand zou zeggen, "het is wetenschap." Precies. En de wetenschap is slechts een menselijke inspanning, en als dusdanig komt het belast met alle vooroordelen, vrees, en vooronderstellingen van menselijke denkbeelden. Dus kunnen wij veel de eerbied hebben voor de wetenschap en onder de indruk zijn van haar verwezenlijkingen, wetenschappers net zo dweepziek en dogmatisch als historische critici (goed, bijna).

Nu, was het dat, voor Adventisten, de evolutieleer theorie een bedreiging van binnenuit was; zo ongelofelijk als het schijnt, hebben sommigen onder ons nu theïstische evolutie geaccepteerd -- het idee dat de God het proces van evolutie, van meer dan miljoenen jaren, gebruikte om het mensdom tot stand te brengen.

Deze mensen, niettemin, aanbidden niet de God van de Bijbel, want die God niet lang gebruikte, voortgezet, en wrede hond-eet-hond, overleving-van-de-geschiktste paradigma -- die tegen alles gaat wat Hij ons over liefde en zelfoffer heeft onderwezen -- en liegen zij tegen ons over het door te claimen dat Hij het leven in niet zes dagen creëerde. Plus, vroeg God ons niet om de zevende dag als gedenkteken te onderhouden, niet aan de zes dagen van schepping die hij ons in Zijn uitdrukkelijk Woord vertelde, maar aan een brutale, genadeloos proces te houden dat miljoenen jaren vergde.

Wat me verbaast is niet zo veel die de mensen in evolutie kunnen geloven (ik was er ook een van), maar die hen die nog steeds Zevende-Dags Adventisten willen zijn. Ik kan iemand respecteren die, in evolutieleer theorie gelooft, de Adventistenkerk volledig verwerpt. Ik heb geen respect voor degene die denken dat ze die twee kunnen samensmelten.

Voor iedereen, vooral onze jonge mensen, die met deze kwesties worstelt, zeg ik: Blijf zoeken met een fervent en eerlijk hart. Zolang u zich aan de Bijbel houdt (en de boeken en de artikelen van Ellen White's) zult u niet verkeerd gaan. Voor die onder ons die reeds -- ondanks de Bijbel en Ellen White -- kiezen voor de evolutie theorie, is er overvloed van andere kerken voor u. De onze zeker niet. En aan die leraren die in onze scholen onderwijzen en in de evolutie geloven en toch een looncheque aannemen van de Zevende-Dags Adventistenkerk, zeg ik: Als u eerlijk een letterlijke zesdaagse schepping ten gunste van theïstische macro-evolutie verwerpt, dat moet u zelf weten; maar word het dat niet dat u in alle eerlijkheid uw integriteit onder de loep neemt en ga ergens waar u niet mening verbergt onder een kakofonie van woorden.

Ik spreek, geloof ik, voor miljoenen van Zevende-Dags Adventisten wanneer ik verklaar dat wat er ook de leeftijd van de aarde zelf ook heeft , wij nooit ruimte zullen maken een verklaringen voor alles wat buiten de letterlijke zesdaagse schepping voor het leven op aarde valt -- nooit. En voor zij die meer willen, zult u ons voor elke extra minuut moeten vechten -- veel minder dan uw miljoenen mythologische jaren en verder -- waarvan het Woord van God niets zegt en met zijn eerste verzen het volkomen ontkent.

_________________________
Clifford Goldstein is redacteur van de Volwassen Gids voor dagelijkse bijbelstudie van de Sabbatschool