.

Column Clifford Goldstein in Adventist review 2001 - editie 52

Weinig keuzes

Stel je eens voor je leeft ten tijde van de eerste Tempel, verbeeld je ook, je afschuw over compromissen met het andersdenkenden, het wereldgelijkvormigheid en een plaats waar afgodische rituelen plaatsvinden, zo erg dat sommige mensen zelfs hun kinderen wilden offeren aan hun idolen, en later op dezelfde dag nog... naar het heiligdom gingen om de Here te aanbidden (lees Ezech. 23.39)

Of stel je voor hoe je zou leven ten tijde van de tweede tempel, en beeld je eens hoe je je zou verafschuwen over het wettische gedrag, dat men zo koud en extreem zou zijn, dat men zelfs Jezus beschuldigde dat hij zich niet aan de wet hield (John 5:16).

Maakt niet uit in welke scenario je bevind, de vraag is "Wat zou jij doen?" Terug naar Egypte gaat en de Bastet aanbidden, de kat of godin? Of zou je naar Babylon gaan en haar maangod Sin? Of doe je mee met een van sekten die keizer Ceasar aanbaden. En als dit alles je niet interesseerde dan is er altijd nog astrologie.

Maar we leven vandaag... in deze tijd en niet toen, ook al zijn er duidelijke parallellen te vinden. Afhankelijk van je theologische perspectief; Of de kerk van Zevende-dags Adventisten is gevuld met de zelfde wereldgelijkvormigheid, compromisvorming en het toelaten van dezelfde ‘rituelen' die het oude Israël vernietigde ten tijde van de eerste Tempel, of (vanaf het andere perspectief gezien) is de Adventkerk net zo dogmatisch, ongevoelig, wettisch en zo onprogressief als Israël in de dage ten tijde van Christus.

Misschien bent u aanhanger van een van beide visies, in ieder geval, we hebben allen te maken met de zelfde vraag als al die mensen in hun eigen historische periode, welke is "Wat zou jij doen?" Als je de sabbat wil blijven vieren, dan schrap je in een klap 99 procent van al je opties. En als je je ook niet comfortabel voelt over het aansluiten van een genootschap die leert dat wanneer je sterft je onsterfelijke ziel meteen zweeft naar de prachtige hemel of zakt in de vurige catacomben van de eeuwigdurende pijnlijke straf, Dan heb je hoogstwaarschijnlijk 99.9 procent van die ene procent over, weinig keuzes dus.

Misschien is het de manier hoe de Heer het wil hebben. Misschien is de waarheid altijd zo duidelijke geweest en zo zichtbaar als mensen het zien en liefhebbeden, zodat er weinig, als ze er zijn, tegenstanders zijn. Ik zeg niet dat de verschillen tussen het Adventisme en ander Protestantse kerken net zo groot zijn als de verschillende tussen het oude Joodse geloof en de heidense volksgeloven rondom het joodse volk, dat zou een stap in vergelijking te ver zijn. Echter, wat ik wel zeg is, omdat verschillen zijn tussen Adventisme en andere kerken dusdanig groot zijn dat de opties voor iemand die genoeg heeft van de Adventkerk, beperkt zijn, vooral als deze de kerk wil verlaten en enige theologische integriteit wil bewaren.

Ik moet u vertellen dat het voor mij niet makkelijk was om Zevende-dags Adventist te worden, maar nu dat ik er een ben, is het makkelijker om erin te blijven.. Want zolang ik vast hou aan de Sabbat en de staat van de doden, dat zegt realiteit mij dat er niets in de buurt kan komen om mij te doen verleiden. Als er verschillende sabbatvierende kerken zijn - die leren dat de dood een slaap is tot de eerste of de tweede opstanding - dat zou ik een probleem hebben. Maar er zijn geen enkele, dus wat is het probleem?

Natuurlijk het is gemakkelijk om pijlen af te vuren om de adventkerk of het adventisme. Maakt niet uit of je aan de ‘rechterkant' of de ‘linkerkant' (of zelfs in het ‘midden') bevindt, wanneer je het liberalisme een warm hart toedraagt of dat je door de menigeen als ‘dogmatisch' wordt bestempeld, mensen in de adventkerk zullen altijd een reden vinden om ergens over te klagen, te bekritiseren, of te verwerpen (Bent u wel eens op het internet geweest?). Geen twijfel, in sommige gevallen zijn de klachten, het kritiek en de verwerping nog toe te juichen.

Toch moet de vraag gesteld worden: Waar zou je gaan, wat ga je doen? Net als de waarheid in de Bijbel, in Bijbelse tijden helder was in contrast met het heidense om zich heen. Net zo helder is de bijbel vandaag de dag.

Kijk eens om je heen naar de opties die voor je liggen, voor wat betreft de leerstellingen, die andere kerkgenootschappen leren; eeuwig branden in de hel, een geheime opname, 200 miljoen chinezen die Israël zullen binnenvallen bij de strijd om Armageddon, en natuurlijk kerken die leren dat Jezus de sabbat veranderende in zondag.

Ik zie die brieven naar me toe komen: Goldstein je bent arrogant, Goldstein je bent kortzichtig, Goldstein je hebt zo rare kijk op kerkgenootschappen, blah, blah, blah... (ik krijg zoveel vervelende brieven dat mij hersenen de structuur hebben als marmer).

Misschien, ben ik al deze dingen en nog veel erger, maar mij karakter fouten zijn niet het punt van discussie. Het punt is dit:"zolang je gelooft dat de Sabbat de zevende dag is en de staat van de doden te belangrijk is om te verlaten, dat heb je geen andere serieuze optie dan het Zevende-dags Adventisme.

Leer er mee leven, en gebruik je energie om goed te doen.

Clifford Goldstein is de redacteur van het Engelstalige editie van de dagelijkse volwassenen Sabbat school lesboek.