Ik ben zo dankbaar dat hij hier een plek gevonden

Ik ben zo dankbaar dat hij hier een plek gevonden heeft
Gepubliceerd door Riley Jack · 19 juli 2015 om 10:55

Terwijl op het internet heftig wordt bediscussieert hoe je moet omgaan met een stemming in Texas. Kwam ik erachter dat sommige keuzes maar op één manier uit te leggen zijn.

Het was Sabbatochtend, 18 juli 2015, ik zou een lezing geven over profetie en de ervaring van gelovigen. En ik was op zoek naar een verzorgingstehuis, wat ja.. tegenwoordig vind je de Adventboodschap overal. terwijl een van de gastvrouwen in plat Amsterdams, uitlegde hoe ik bij de vergaderkamer kom van de Adventisten.

Ik was al een beetje laat... de routeplanner van 9292 is niet zo betrouwbaar als die van Google. Ik stapte vervolgens een enigszins kleine kamer in, gevuld met mensen. Die aandachtig luisteren naar Roland. Roland is namelijk 50 jaar geworden en heeft dus spreekwoordelijk 'Abraham' gezien Roland heeft een turbulent leven achter de rug.. ups en downs.

Roland was niet van plan naar de kerk te gaan... maar besloot toch die zaterdagmorgen naar de kerk te komen... en hij nam zijn moeder mee. Daar stond hij... hoe blij hij was dat hij een plek had gevonden. Dat hij veel mag leren over de Bijbel en zulke goede nieuwe vrienden had. Bijzonder. Want het was geen kerk met een groot koor. Geen grote praise- en worshipband. Geen inspirerende voorzanger... maar een kerk met een simpele keyboard en het zingen van Amazing Grace, begeleid door keuzeknop 12 op het keyboard.

Roland had een plek gevonden waar het Woord en liefde hand-in-hand gaan. Terwijl Roland zijn getuigenis gaf... zei de oude moeder, met haar rollator.. Een vrouw die totaal niets heeft met het Adventisme, laat staan het Christendom... een uitspraak wat mijn hart in beroering bracht.

Ze zei: `Roland, ik ben zo dankbaar dat jij hier een plek heb gevonden, Hier heb ik jaren op gehoopt` en ze begon te huilen.

Tranen van blijdschap. Want zo weinig mensen vinden een thuis, zeker als ze een turbulent leven hebben meegemaakt. Roland die nog niet gedoopt is, heeft wel een keuze gemaakt. Kiezen voor een kerk waar Woord en naastenliefde samenkomen. Hij kreeg een BIjbel en een boek mee geschreven door R. Dingjan. Hij beloofde de tv uit te zetten en tijd te nemen voor studie.

Terwijl mensen roepen dat de kerk als een Titanic is. Dat men elkaar in het openbaar afmaakt over interpretatie, hermeneutiek en theologie. Staat daar Roland, Roland is jarig op de sabbat, Roland wil onderwezen worden uit het Woord, Jezus volgen en zijn bij een gemeenschap van gelovigen... die op weg willen gaan naar een eeuwig leven met elkander en bovenal met Jezus.

Roland is zo blij dat hij zijn moeder meenam naar de kerk... En zijn moeder... zijn moeder is dankbaar. voor de kerk. Als niet-Christenen dankbaar kunnen zijn voor een oprechte geloofsgemeenschap van gelovigen... wordt het niet tijd dat Christenen dankbaar zijn voor datgene wat Christus belangrijk vindt... gelovigen die samenkomen en God aanbidden in geest en waarheid.

En voor mij... mijn sabbat kon niet meer stuk. I HAD CHURCH