Twee waargebeurde verhalen van jongeren die durven

Afgelopen week luisterde ik naar een lied met 3 waar gebeurde verhalen over jongeren die durfden te wandelen met mooie voeten.

Luister eens naar de volgende woorden van de Apostel Paulus, uit zijn brief aan de Romeinen, "

13 want: al wie de naam des Heren aanroept, zal behouden worden.
14 Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in wie zij niet geloofd hebben? Hoe geloven in Hem, van wie zij niet gehoord hebben? Hoe horen zonder prediker? 15 En hoe zal men prediken zonder gezonden te zijn? Gelijk geschreven staat: Hoe liefelijk zijn de voeten van hen, die een goede boodschap brengen! (Romeinen 10:13-15)

Verhaal 1: Carlos uit Californie

Carlos was geboren in een van de binnensteden van Californië in de Verenigde Staten. Op een dag wandelde hij langs een steeg en hij werd onfortuinlijk getroffen door een kogel, daardoor raakte hij zwaar gewond. Op dat moment verloor hij praktisch alles, behalve zijn leven. Hij verloor zijn gehoor, raakte verlamgd en werd ook nog blind, liggende in een coma. Terwijl hij daar lag... wie zou om deze jongeman geven. Werd het evangelie wel gepredikt in zijn buurt? Nee, niemand durfde.

Totdat op een dag Carlos ontwaakte uit zijn coma en zijn gehoor herstelde. Een zendeling bracht het levend gevende evangelie aan de oren die weer konden horen. Hij bekeerde zich, kreeg training en werd een discipel. Carlos keerde terug naar de omgeving waar hij opgegroeid was, terug in de binnenstedelijk ghetto.

Daar kon je hem aantreffen, sprekende uit het Woord van God. Hij bracht jongeren uit de binnensteden naar Christus en maakte deel uit van een Churchplant. Is dat geen zegenrijk nieuws! Het is werkelijk een zegen zo zeg ik het zelf. Echter dit verhaal is eerder een uitzondering dan een regel. WIj hebben leiders en gelovigen nodig die helpen de boodschap daar te brengen waar het gehoord kan worden. Wil jij getuigen in de steden en dorpen waar de gewone leek niet durft te komen. Ik bid dat Jezus je roept zodat jij gevonden mag worden.

Verhaal 2: Eric kende de liederen nog

Toen Eric jong was ging hij getrouw elk weekend naar Bijbelstudie. Toen hij war ouder werd en ging doen wat zijn vrienden deden, stelen, liegen en bedriegen. Op een dag werd hij gepakt door een rivaliserende bende die trachte hem van zijn leven te ontnemen. Ze sloegen zo hard op hem in dat hij er uitzag naar alle kleuren van de regenboog. Toen hij wakker werd in de ziekenhuis zong hij alle liederen van de kindersabbatschool die hij nog wiest. Hij dankte God dat hij een plaats had waar hij de Bijbel kon bestuderen toen hij nog jong was.

Hij bekeerde zich en hij had het verlangen om Christus te prediken, zijn totale cultuur veranderde en de manier hoe hij tot dan toe leefde. Hij ging studeren en begon een maatpak en stropdas te dragen. Hij ging naar Theologie studeren, want tegen die tijd waren al zijn oude vrienden reeds gestorven door de kogels van de straat

Jezus ging naar Nazarath en drukt een stempel op de cultuur aldaar hij nam een paar vissers, die mensen beschouwden als gevaarlijke mannen. Weet je voeten zijn alleen prachtig als ze gewillig zijn om te gaan. En als niemand durft te gaan naar de binnensteden, hoe zullen ze dan ooit de waarheid kennen. Want Eric is instaat op de boodschap te brengen in een context die de jongeren van de straat begrijpen.

Durf jij de uitdaging aan?

Lees Lucas 4 vanaf vers 16 eens. Daar zegt de Messias dat hij de uitverkorene is. Maar meer dan dat als hij uit Jesaja voorleest. Hij liet zien dat onze verlosser, zijn aandacht richt opo de verdrukte, de gevangene, blinde en arme. Ik zeg maar dat hij een hart had voor de arme, Hij had aandacht voor degene die letterlijk in de put van hun zorgen en en problemen zijn geraakt. En als je 1 Johannes 2:6 leest dan ontdekt je dat, dat de weg is die wij moeten inslaan. In Deuteronimum lees je zelfs dat detienden elk derde jaar gegeven werden aan de armen.

Ik zeg niet dat je verkeerd bezig bent als je leeft in je prachtige appartement in een riante buitenwijk. Maar wat ik wel zeg is, kijk is naar de onderdrukking de reeds plaatsvindt in de binnensteden van ons landje. Als je je voelt geroepen om te spreken, pak dan alsjeblieft je Bijbel en ga de wereld in Zijn Naam verhogende. Al gaat deze wereld langzamerhand naar zijn ondergang, er zijn nog steeds manieren en plaatsen waar wij dienstbaar kunnen zijn en blijven.

Als je de straat kent... breng dat de boodschap naar de straat toe. Ik bid dat veel meer mensen geinspireerd mogen raken om mooie voeten te krijgen. Wellicht ken je de straat niet... als het maar de waarheid is die je predikt. Mag God je mooie voeten geven.

Dus Ga, Ga, Ga...
Als jij de waarheid hebt die redt, ren dan de straat op en verkondig het aan de wereld!
Men kan niet ergens in geloven als men niet van het woord van God gehoord heeft.
Dus ga, ga, ga en wandel me die liefelijke voeten!