Laatste woorden van dierbaren
Laatste woorden van dierbaren
14 september 2012 om 10:09
Het laatste wat een dierbare tegen je zegt, voordat hij of zij dit aardse leven laat, die woorden bljven je altijd bij. Ik kan mij twee voorvallen goed herinneren. Eentje was een tijdje terug. De ander slechts één week geleden.
Mijn neef werd twee jaar geleden neergeschoten terwijl hij boodschappen deed in een New Yorkse supermarkt. Hij werd laf in zijn ruggeschoten door een stelletje bendeleden die wat 'snel' geld wilden verdienen. Mijn neef was net als ik een evangelist en hij zou samen met zijn toekomstige vrouw een 'roep' accepteren om een predikant te worden in een protestantse kerk op Sint Maarten. Helaas mocht het niet zover komen.
Slechts enkele maanden voordat hij strief sprak ik met hem over 'werken' in de wijngaard van de Heer. Hij zij tegen mij dat ik 'tegenstand' zou ervaren als ik de 'waarheid' voor deze tijd zou prediken. Maar hij zei tegen mij dat ik standvastig moet blijven onder alle omstandigheden. Zoals hij het omschreef, "Sta op je bijbel (desnoods letterlijk) en zeg tegen diegene die om je heen staan... "Dit is het woord van God, dit is mijn fundament.. ik breng geen ander woord, geen andere boodschap!"
Die woorden (zonder dat ik het wist) waren zijn laatste woorden naar mijn toe. Die blijven mij bij wanneer ik naar lastige vergadering ga in den lande, of geconfronteerd wordt met mensen die zeggen.. .'Riley predik eens wat luchtigers, iets minder zware 'kost'. Als ik in momenten van pijn en verdriet belang... denk ik na wat mijn neef mij vertelde gedurende zijn leven, "Riley, God heeft grootste plannen met jou in petto. Wees er klaar voor om ten alle tijde zijn wil te doen."
Vorige week belde mijn moeder mij op een sabbatmiddag op, om een boodschap door te geven van een ouderling/ lekenprediker die praktisch uitgeschakeld was na een herseninfarct. Maar hij wilde nog eenmaal een boodschap ter bemoeiding aan mij doorgeven, "Riley, als jij de waarheid blijft spreken, dan krijg je tegenstand.. maar vertrouw op de Here en blijf Zijn woord uitdragen.. en dan zie wij elkander in het nieuwe jeruzalem."
Heel bijzonder om van een totaal ander persoon, twee mensen die elkaar nooit gezien of ontmoet hebben, allebij hun 'laatste woorden' met de zelfde strekking met mij gedeeld hebben.
Ik vroeg mezelf af... wat wil God mij duidelijk maken. Dat ik een zwaar leven zou krijgen? Dat ik onder enorme druk zou komen te staan voor datgene wat mij passie en doel in het leven is?
Een ding weet ik zeker.., dat wij moeten koesteren datgene wat wij tegen elkander zeggen. Liever woorden uitspreken van bemoediging en steun, dan woorden van afkeuring en een gebrek aan respect. Wat laatste woorden van dierbare kunnen en hebben een enorme impact of diegene die nog niet hoeven te rusten.
Christus zei, "Het is volbracht" Die woorden zijn voor mij een enorme troost en bemoediging. Net als de dierbare woorden van mijn neef en de ouderling. Waarom? Omdat ik weet dat diegene die in sterven in Christus met Hem de eerste dood (de slaap) hebben overwonnen en dat ik strakjes met hen en met alle heiligen mijn Liefdevolle Heer mag aanschouwen als hij ons komt thuisbrengen op de wolken des hemels.
Cool.. Dierbaren in Christus geven geen 'laatste woorden', Die zeggen alleen maar... hou vast ik zie je strakjes op de jongste dag!