En toen renden ze achter ons aan met hooivorken…

En toen renden ze achter ons aan met hooivorken…
11 oktober 2011 om 21:57
…en ze bleven rennen, boze mensen met brandende fakels. Ik keek om en was verschrikt. “Kom ik wel goed weg.”. Ik kijk naar mijn vrienden, “gaan we naar de bergen?” “Ja,” roept een goeie vriendin van mij, “Op naar de bergen!” Het was ongeveer 15 jaar geleden, toen de jeugdgroep van Rotterdam tijdens een potluck aan het napraten was over een Bijbelstudie over de eindtijd. Wat zou er gebeuren.

Hooivorken
Het klinkt reuze naïef, maar mijn vrienden en ik waren jong en we dachten serieus na over de eindtijd. Ik heb het voorrecht gehad om jeugdleiders te hebben gehad, die bij bijeenkomsten de nadruk legden op ‘Bijbelstudie’ en daarnaast een beetje fun. Maar vooral studie. Ik weet nog heel goed dat we 2 tot 3 studie momenten hadden in het weekend. We kwamen zelfs op vrijdagavond bij elkaar om te studeren over het Heiligdom, over Gods liefde. En ja.. ook over de ‘Eindtijd’, de tijd waar de Bijbel over schrijft wat er staat te gebeuren vlak voor Jezus wederkomst.
Als jongeren probeer je een voorstelling te maken wat je als ‘standvastige’ gelovige allemaal mag verwachten en ja… we hadden het hooivorken. We hadden het over mensen die er alles voor over hadden om Sabbatvierders over te halen om Gods vierde gebod te verloochen en een ‘andere’ rustdag te gaan aanbidden. We dachten serieus na of het wel verstandig was om kinderen te krijgen en ze op te voeden in deze met ‘zonde’ overladen wereld. Is het wel verstandig om naar de universiteit te gaan. Zouden we de kerken niet beter kunnen opsplitsen in huisgroepen dan naar grote kerkgebouwen te gaan waar we allemaal met bosjes tegelijk gearresteerd zullen worden. Vragen, vragen, vragen.

Uiteraard zijn de jongeren van de jeugdgroep van toen gegroeid tot respectable volwassenen. Een groot deel van mijn vrienden van toen, zijn zeer actief in ‘Churchplants’, ‘zelfstandige groepen’, ‘self supporting ministries’. Heel weinig hebben – dank aan God – de kerk en voornamelijk God totaal de rug toegekeerd.

Velen denken niet meer aan hooivorken, er heerst geen constante angst over vervolging in de midden van de nacht, waar boze menigten je achtervolgen voor hetgeen je gelooft. Veel van mijn vrienden zijn toch gaan studeren aan de universiteit. Sommige hebben nu al 3 kinderen. Betekend dit dat ze het geloof in de ‘eindtijd’ totaal de rug toe hebben gekeerd. Nee, dat niet. Maar het dagdromen van toen is ingehaald door de realiteit van nu.

Uit de stad
Waar ik persoonlijk altijd heb afgevraagd bij dergelijke studies was, “wanneer ga ik de stad uit?”. Ik was er heilig van overtuigd dat als de tijd kwam dat ik niet vrij mijn Heer en Heiland kon aanbidden op de zevende dag van de week, de sabbat. Dat ik de stad uit zo moeten vluchten en naar de bergen zou moeten rennen. Na veel studie en veel gebed ben ik nu eindelijk verhuisd uit het ‘enge’ Rotterdam en woon in een veel kleiner plaatsje in Roosendaal. En mijn vrouw en ik hebben min of meer afgsproken dat ons volgend huisje op het platteland of in de natuur zal zijn, nog verder weg van de ‘grote’ steden.

Ik ben tot besef gekomen dat het gevaar van de stad niet zozeer de stad op zich is. Het gevaar van de stad is veel subtieler, ik heb er onlangs een preek overgehouden . http://www.agp-internet.com/personal/01c4ba94fe1094801/000000973f09f5105/0000009c7e0a5a401.html , het gaat niet alleen of fysiek uit de stad te trekken. Kun je de stad ook in je ‘hart’ en je ‘verstand’ verlaten. Of zoals het lied zegt, “this World is not my home, I am just passing through’.

Terug naar de stad
Onlangs vertelde de voorzitter van de wereldwijde adventkerk, Ted Wilson, dat de Adventkerk met name wil evangeliseren in de grote steden, immers daar wonen de meeste mensen en veel van die mensen hebben nog nooit gehoord van de liefdevolle boodschap of een boodschap van waarschuwing en alertheid voor de tijd waarin wij leven.

Toch moeten gelovigen niet alleen hard wegrennen voor de steden en voor de mogelijke ‘ hooivorken’’ maar juist vol geloof en onder leiding van de Heilige Geest de steden in trekken juist de grootsheid van Gods Naam te verkondigen, juist op die plekken waar we denken dat mensen ons uiteindelijk zullen achtervolgen met hooivorken.

Waarom een liefdevolle boodschap brengen aan hen die je wellicht zullen vervolgen. Waarom? Voor dezelfde reden als wat Jezus zei toen hij aan het kruis werd genageld, “Vergeef het hun voor, want ze weten niet wat ze doen.” Jezus heeft zelfs... zijn vijanden lief. Zelf degene die Hem belaagden, bespotten, beschimpen. Gelovigen hoeven zich niet te schamen voor het evangelie, voor Jezus. Christus geeft ons kracht.... om weg te rennen van hooivorken, maar ook die mensen met die hooivorken, vol met liefde en nederigheid te benaderen.

Mensen moeten de waarheid van de Bijbel weten, die waarheid heeft mij gered, mijn vrienden gered en die boodschap kan ook de mensen uit de stad redden.

Ben je niet bang voor hooivorken, kom dan mee… op naar de stad om daar het goeie nieuws te verspreiden.