Moeilijk, Moeilijk, Moeilijk

Deze week was weer eens behoorlijk ingewikkeld. Mijn moeder belde mij op om te vertellen dat een jonge zuster (rond de 60) uit mijn thuisgemeente (Rotterdam), overleden is aan 2 hersenbloedingen, als gevolg van stress.

Die dame vertelde, enkele dagen voordat ze stierf, dat ze spijt had dat ze jarenlang de sabbat met voeten had getreden... moeilijk!

Daarnaast kregen Elma en ik na veel getouwtrek en discussie met de leverancier, eindelijk na een half jaar alle meubelen binnen (Pfff, praktisch een 'gebed' zonder einde). Moeilijk!

Daarnaast had ik wat gesprekken met Adventisten uit diverse delen van het land die elk te maken hadden met grote en kleine zorgen uit hun respectieveiljke huisgroepen en kerkgemeenschappen... moeilijk!

Zonder dat ik te voren wist welke problemen er allemaal bij mij de revu zouden passeren in de voorbijgegane week.

3 Weken geleden sprak ik met Elma over de noodzaak om eens een predikatie te doen, met als thema de waarde die God hecht om Heilige zaken, ook op een correcte manier te behandelen. Helaas zien veel gelovigen de dingen van God, de kerk, geloof, etc, etc. Als een leuk tijdvedrijf, een goeie playstation 3 game (populair gezegd). Je begint ermee (met geloven) Je doet je ding... en aan de eind van de rit... (je leven), GAME OVER!

Deze week in al die gesprekken die ik heb gevoerd (en geloof me ze waren HEFTIG). kom ik tot de conclusie, dat ik mijn geloofsleven, mijn relatie met mijn redder en verlosser (Jezus dus). Nooit een spel kan en mag zijn.

Die lieve zuster uit mijn kerk, kwam er op het laatste moment in haar leven achter. "Ik heb een spelletje gespeeld met Gods Heilige Sabbat". Toen mijn moeder dit tegen mij vertelde dacht ik; "What a way to go, Dat is een vedrietige conclusie aan het eind van je aardse bestaan."

Moeilijk! Moelijk! Moeilijk!

Toen ik gisteravond, langdurig sprak met een belangrijke functionaris van een kerkgemeenschap en zijn verhaal aanhoorde, dacht ik bij mezelf "Waarom spelen (sommige) gelovigen spelletjes?" En toen moest ik denken aan mezelf; "Speel ik een spelletje, ben ik wel consequent in de zaken van de Heer der Heerscharen?"
Moelijk?!

Toen ik die meubels binnenkreeg, wist ik dat het geloofsleven niet moeilijk hoeft te zijn. Ik moet gewoon vertrouwen dat God de zaken oplost zoals hij dat wilt. Immers die meubels waar ik na veel touwtrekken uiteindelijk kreeg... kreeg ik het wel.

Het was moeilijk in de ogen van Riley, als mens. Maar niet onmogelijk in de ogen van de Heer.

Moelijk... No way.


Strakjes ga ik verder met het schrijven van mijn overdenking, maar ik heb voldoende meegemaakt en gelezen uit Gods woord en de 'Geest der Profetie' deze week, dat het handelen naar Gods gebod en liefde geen moeilijke zaak hoeft te wezen. Je moet gewoon eerlijk genoeg zijn naar God toe om het ook daadwerkelijk te willen. Hij doet immers het 'leeuwendeel' wat er gedaan moet worden door middel van Zijn Geest.

Geloven, God, de Bijbel, Sabbat, etc ... Moeilijk?! No way!

Het is niet: "moeilijk, moeilijk, moeilijk"
Maar, "Geloof, hoop, liefde"