Blaadjes
Wat ik nu ga schrijven, gaat over een behoorlijke grappige ervaring tijdens mijn vakantie in Noorwegen. Het gaat over blaadjes, maar om de grap 'nog' beter te snappen moet ik eerst wat kwijt.
Sommige Adventisten (de kerk waar ik lid van ben) leren dat je in de 'laatste der dagen' niet in de steden of dorpen zou moeten wonen, maar moet trekken naar het platteland.
Tijdens onze vakantie Noorwegen hadden mijn vrouw en ik echt het gevoel thuis te zij; prachtige landschappen en vriendelijke mensen - daar zou je graag willen wonen.
Omdat ik een groot deel mijn leven in Rotterdam gewoond heb, plaagen veel mensen dat ik verstokte stedeling ben die niet kan leven buiten de stad.
Maar de ervaring die ik had met blaadjes vertelde wat anders.
Samen met mijn vrienden gingen wij naar een hoge berg toe, ruim 800 meter hoog. Het duurde ruim een uur voordat wij met de auto boven aan de berg kwamen en daarna moesten wij nog ruim 100 meter klimmen over takken, stenen en rotsen.
De Noren hadden bovenop de berg een uitkijktoren geplaatst en met deze toren kon je over de bomen heen kijken. Helaas moest ik naar het toilet en kon ik niet lang genieten van het uitzicht.
Gelukkig was er een klein hutje, met een toilet (eigenlijk een houten plank met een gat in het midden). Omdat er geen toiletpapier in het hokje lag, ging ik op zoek naar wat 'zachte' blaadjes.
Mijn goede vrienden die samen met mijn vrouw in de uitkijktoren waren, keken waar ik bleef en ik riep toen of ze nog ' papier overhadden.
Helaas hadden ze dat niet, en moetst ik doorgaan met blaadjes zoeken. Nadat ik mijn behoefte had gedaan kwam ik tot het besef dat ik 'te weinig' blaadjes had.
Ik riep naar mijn vrouw of ze mij kon helpen... nou zoeken had niet veel zin... want ze kon niets anders doen dan lachen, lachen en lachen.
Ik kreeg mijn vrouw en mijn vrienden zover dat ze in het bos op zoek gingen naar 'geschikte blaadjes' om mijn achterwerk de nodige 'verlichting' te geven.
Nadat ik eindelijk klaar was, zei ik tegen mijn vrienden... 'Nooit gedacht dat een stedeling.. kon overleven op het platteland.' Ze moesten bekenen dat ik als stedeling wist welke blaadjes je nodig hebt om in de natuur jezelf te kunnen redden.
Natuurlijk gaat het voor adventisten er niet om dat je weet welke blaadje je moet gebruiken, als je naar de toilet wilt zonder papier, om te kunnen leven op het platteland of buiten de steden.
Maar dat je hebt geleefd en wilt leven naar de alle bladeren uit hét 'boek' waar het bij Christenen om draait. Immers het gaat om het 'verschonen' van je levenstijl, je gedachten, de koers die je het leven in gaat.
Dagelijks ben ik bereid om de woorden uit de bijbel te gebruiken als een spiegel en een leidraad, voor mijn eigen leven. Als je die blaadjes vindt... gebruik ze.. je kunt er alleen maar 'schoner' van worden.
