Waar je hart vol van is...

...daar loopt de mond van over. Gisteren zat ik in de trein en zoals gebruikelijk kon een treinreis met treinen van de NS en rails van ProRail niet 'normaal' verlopen.

Ditmaal brak de bovenleiding aan de andere kant van het emplacement bij 't station van Roosendaal en konden alle treinen gewoon blijven rijden - behalve de goederentrein op het stuk waar de bovenleiding gebroken was én het net dan ene stukje waar mijn trein stond.

Ik sta van dit soort ellende zeker niet meer van te kijken, maar ik moest nu wel aardig eind omrijden, ongeveer een uur, dus voldoende tijd om nieuwe mensen te leren kennen.

Ik kwam wat oudere man tegen, die op weg was naar een kennis, in het zuiden van Rotterdam. Hij begon spontaan tegen mij te klagen over de NS (blijkbaar heb ik het uiterlijk dat ik er iets kan doen). Na wat kalmerende woorden te hebben toegesproken, bleef hij bij me hangen - blijkbaar wilde hij met praten over dingen die hem dwarszat.

We raakten we aan de praat over reizen met de trein in het algemeen. Ik vroeg hem of hij hield van reizen en dat deed hij. Hij ging het liefst naar België, want daar zijn de treinen, goedkoper, schoner en punctueel dan hier in Nederland. Daarna spraken wij over veilige en onveilige buurten in het westen van Nederland.

Ineens raakte deze beste man aan de praat over diverse 'rode' licht buurten in Antwerpen, Roosendaal, Rotterdam en Amsterdam. Hij raakte maar niet uitgesproken over vrienden die denken daar hun geluk uit te halen. Hij was niet te spreken over hun gedrag en ik kon (deels in verbazing) alleen maar instemmen dat dergelijke gedrag man en vrouw onwaardig was en is. Toen moest deze man bij station Dordrecht de trein uit.

Deze man in kon (in aardig wat platte bewoordingen) spreken over zijn gedrag en het afkeurenswaardige gedrag van 'zijn' vrienden. Blijkbaar zat het hem zo hoog, dat hij niet anders dan kwijt kon aan een 'vriendelijke' vreemdeling.

Terwijl ik dit zo typt denk ik, ik heb hoop zaken op mijn hart die ik wil delen met elke vriendelijke (en onaardige) vreemdeling. Zaken met eeuwigheidswaarde. Wellicht ben in niet zo vrijmoedig als ik dacht om een vreemdeling aan te spreken over hetgeen mij beweegt in het leven.

In ieder geval is mijn hart vol genoeg om nu te zeggen... 'be blessed'