11-10: Biddende moeders

Zodra je ouder wordt.. ben je je leven lang ouder.

Al zijn je kinderen volwassenen, de deur uit en hebben ze al kinderen van zichzelf. Toch blijft je als ouder de zorg voor hun welzijn altijd door je hoofd schieten.

Gelovige ouders hebben altijd een extra dimensie.. niet alleen zijn ze bezorgd over de materiële en immateriële welvaart en welzijn van hun kinderen. Nee... bij Christenen speelt een extra dimenise. Namelijk "heeft mijn kind al een keuze gemaakt voor Christus."

Welke ouder wil zijn of haar kind niet zien in het nieuwe Jeruzalem. Mocht er een dergelijke ouder zijn.. mail me dan... wellicht heeft u tijd voor een pastoraal gesprek! Nee.. ieder gelovige ouder denkt en hoopt dat hun eigen kinderen Jezus zullen accepteren als vriend, verlosser en zaligmaker, net als ze deden.

"Lord, keep my mantions, just save my children" - Een titel van een boek, Heer u mag mijn paleis houden, redt mijn kinderen. Welke ouder zou liever niet in de eeuwigheid in een boomhutje wonen, als hun kinderen dan ook mogen delen in de eeuwige vrede.

En wie zijn voor die taak dermate goed uitgerust en als man moet ik dat gelijk toegeven. Dat zijn de moeders en grootmoeders. Waar mannen vaak 'direct' zijn in hun gebedsleven. Hebben veel vrouwen en met name moeders het geloofsleven om 'non-stop, no matter what' te bidden voor hun eigen kroost, hun redding.

De blijdschap die ik in de ogen zie van ouders als hun kind een keuze maakt voor Jezus, is een bemoediging voor menig moeder die twijfelt over de weg die haar kinderen kiezen. Geef niet op... blijf bidden.