04-07: Geef niet op

Vandaag een heerlijke preek gehoord...

Een echte adventistische preek, gehouden op de 5 jaarlijkse generale conferentie dit jaar in St Louis (VS). Gepredikt door de pas herkozen secretaris uit Ghana, Matthew Bediako. De ochtendpreek ging over het niet opgeven van de adventistische hoop, maar ook het belang om niet je geloofspunten te laten varen.

Veel thema's die in Nederland niet of nauwelijks meer 'hoorbaar' zijn.., werd wel gepresenteerd voor 15.000 man en ging in het Edward dome als zoete koek erin... het was niet alleen een preek gericht op de 'gewone' leden, maar juist naar de vele bestuurders van divisies, unies en conferenties van de Adventkerk daar bijeenverzameld.

Er was veel gejuich en geklapt toen hij thema's behandelde over de schijnbare tegenstellingen die dreigen te ontstaan in de Adventkerk wereldwijd.

Zoals de toename van gescheiden kerkdiensten houden (toename van doelgroepdiensten), Adventisten die andere geloofsgenoten verklikken en aangeven bij de overheid voor persoonlijk gewin. Leiders die niet meer willen spreken over de "wederkomst', het bemoedigen (?) van samenwonen, het afschuiven van de Geest der Profetie... noem maar op. Op de website van AGP tref je zijn complete preek aan.

4 juli 2005

Hij sprak over een onderwerp, waar ik ook in toenemende mate bij stil sta. De drang om je 'eigen' kerk, voor je 'eigen' behoefte te creëren, Congregationalisme.. dringt zich op, vooral in 'westerse landen'.

Het zou juist een streven moeten zijn van ieder Christen individueel om juist na te gaan.. wat de "Here" wil met zijn bruid.. de kerk. Eerlijk gezegd maak ik mij steeds meer zorgen over een kerk (welke stroming dan ook), die zich richt op 'één enkele doelgroep'. Als wij niet weten hoe wij hier op aarde als kinderen van de levende God met elkaar Hem kunnen aanbidden... hoe moet dat dan in de Hemel?

Ik zie Christenen letterlijk - in mijn directe omgeving - weg stappen van de kerk of nog erger van het geloof. Juist omdat sommige (leiders, leken en leden) hebben besloten de kerk(en) te veranderen in een plaats voor één groep, (zij het leeftijd-, wijze van aanbieding of bevolkingsgroep). Blijkbaar als je er in niet past.. wordt je uitgestoten.

Misschien mag mijn Bijbelkennis niet helemaal zijn, wat ik wil dat het zijn moet.. maar dit is toch niet wat Christus bedoeld heeft.

Het is toch "Laat de kinderen tot Mij komen...." en toch niet,"Laat ALLEEN die kinderen van 10 tot 50, die een Rotterdams Dialect spreken, wonen in een achterstandsbuurt, die 2x per week de bijbel lezen en 4x bidden, die geen zin hebben in het horen in preken over Daniel en Openbaring... tot Mij komen... en als je niet voldoet.. zoek een andere groep"

Juist tegen die mensen die zich buitengesloten voelen, wil ik zeggen "Geef niet op"

Mijn hart huilt voor mensen die zich wilden inzetten voor de Sabbat, die preken wilden horen over de wederkomst, over voorbereiding of een heilig leven in een verdorven en zondige wereld als deze... En wat krijgen ze 'na hun bekering' te horen.. "Jij bent niet als ons.. je bidt niet als ons.. je zingt niet als ons.. je aanbidt niet als ons.. je praat niet onze taal, je hebt niet onze kleur."

Het is toch verschrikkelijk als je te horen krijgt.. 'Je bent een kind van God.. je hebt de waarheid aanvaard... prima.. maar je bent op deze planeet niet als ons.. dus zoek het maar uit."

Mensen als Bill Hybels.. vonden jarenlang dat je 'doelgroep' kerken moest hebben. zodat "iedereen het naar zijn zin had".. nu moet hij (in een artikel van Christianity Today) zelfs erkennen dat een 'verkeerde weg ingeslagen had' (nu hopen dat op diverse andere terreinen ook erkent dat hij het niet helemaal bij het rechte eind heeft).

Geef niet op, was het thema van Ds. M. Bediako.., Het is moeilijk om een andere positie te kiezen als je 'lichtelijk' gedwongen wordt om Congregationalisme te accepteren.

Maar het enige wat ik kan zeggen.. "geef niet op... De Heer is met je.. hij verzameld alle kinderen tot zich die niet willen doen wat de kinderen zelf willen.. maar luisteren naar de grote Heelmeester."

Ik mag, met al mijn fouten en tekortkomingen gaan naar Jezus. die ze kan vergeven.. ik mag van Jezus, een kerk binnenstappen die niet kijkt naar mijn kleur.. mijn wijze van aanbidden.

Ik mag van Jezus stap een kerk in die niet kijkt waar ik vandaan kom... maar juist waar ik naar toe ga. Ik stap een kerk in die kijkt naar de leer uit de bijbel.. en niet de leer van 'wijze mannen'.

Ik geef niet op... Ik blijf spreken, bidden en hopen.. ik blijf mijn naaste liefhebben.. Of hij een stille aanbidder is, of een enthousiast lofprijzer.

Ik geef niet op.. want de Hemel is de plaats voor diegene die niet hebben opgegeven..
Er is plaats voor iedereen die zich hier op aarde scharen onder de geboden van God. Een God van liefde.. die van mij houdt.. ook al heb ik een bril, ben ik bruin, praat ik Nederlands, heb ik ouders van buitenlandse afkomst en is er géén kerk voor mijn doelgroep.

God accepteert mij voor wie ik ben, dat doet Hij voor iedereen... Nu alleen de kerk van God nog!